Belangrijke overwinning voor het derde!

De wedstrijd tegen Onésimus had ik vooraf ingeschat als beslissend voor het kampioenschap. Onésimus was lange tijd een achtervolger die in onze nek hijgde.

Zij hadden de vorige ronde zelfs de kop kunnen overnemen als gewonnen was van de Drie weer opgebouwde Torens. Maar al dat gehijg had toch wat met hun conditie gedaan: er volgde een 5-3 nederlaag. Gingen we spelen tegen een aangeslagen team, of een getergde tegenstander, die nog iets recht te zetten had?

Vooraf was de stand zo:

1. Erasmus 3     8 matchpunten    27   bordpunten
2. WSV 1         8 matchpunten    25   bordpunten
3. Onésimus 2    7 matchpunten    22,5 bordpunten

De dreigingen zijn duidelijk: bij verlies tegen Onésimus staan we niet meer bovenaan, bij een gelijkspel gaat WSV ons vrijwel zeker voorbij en bij een krappe overwinning kan WSV de achterstand in bordpunten (gedeeltelijk) goedmaken. De oplossing is dus ook duidelijk: winnen, liefst zo ruim mogelijk.

Voor ik richting Kralingen reed, had ik nog snel even mijn belofte aan André Boon ingelost: hem sponsoren bij zijn geweldige initiatief om de Alpe d’Huzes te bedwingen. Eigenlijk vreesde ik daarin één van de laatste Erasmianen te zijn, maar dat viel alleszins mee (of tegen, het is maar hoe je het bekijkt). Als u nu denkt: waar gaat dit over, lees dan nog een keer de mail van Leo Verhoeven hierover, of ga rechtstreeks naar Opgeven is geen optie – André Boon. André kan nog wel wat steun gebruiken! Terug naar onze verslaggever in Kralingen:

De uitvoering liep als volgt:

Bord 1: Murdoch Mac Lean, in potentie onze sterkste speler, maar hij heeft de laatste tijd wat pech. Wint gewonnen stellingen niet meer, sterker, hij verliest ze. Vandaag was het niet anders. Een foutje in een dame-eindspel werd hem fataal.

Bord 2: Jaap van Meerkerk. Over de partij van Jaap weet ik weinig, behalve dat hij won.

Bord 3: Pim Kleinjan. Pim was speciaal ingevlogen uit Valencia, want onze derde bordspeler Anton had een (hoe is het mogelijk…) nog belangrijkere bijeenkomst met zijn VvE. Pim had geen last van een jetlag, de zon, zee en het strand hadden hem goed gedaan, waarschijnlijk ook nog de nodige sinasappeltjes voor de broodnodige vitamines genuttigd, kortom: onaantastbaar en dat bleek ook uit het resultaat: ook Pim won.

Bord 4: Lucian Mihailescu. In de vorige ronde van de interne competitie had ik nog wat geschaafd aan zijn zelfvertrouwen, dat bleek een schot in de roos. Lucian speelde een gedegen partij en voegde weer een punt toe aan het Erasmus totaal. Na afloop was Lucian helemaal in de war, twee keer winnen in één week, hoe is het mogelijk. En waar is mijn auto nou eigenlijk gebleven? Tja, in Rotterdam raak je makkelijker je auto kwijt dan vier pionnen. Alle straten lijken op elkaar. Gelukkig wonen in Kralingen alleen maar eerlijke mensen, dus uiteindelijk heeft Lucian ook dat probleempje opgelost.

Bord 5: Jan Hoek van Dijke, onze topscorer, stond bovenaan in de persoonlijke top 10 van klasse 2B. Dit keer liep het allemaal wat minder gesmeerd, want Jan wist geheel onverwacht zijn partij te verliezen.

Bord 6: De andere Jan. Van Lucian geleerd, dat je je concentratie moet vasthouden, hoe goed je ook staat. In mijn partij speelde ik met zwart tegen een nogal agressieve witte speelstijl. Mijn koningsstelling was opengebroken, veel witte stukken stonden hongerig naar mijn koning te loeren, maar gelukkig wisten de zwarte dompteurs er flink wat van af te ruilen. Net toen ik mijn verdediging op orde leek te hebben, offerde mijn tegenstander geheel incorrect een paard, waar hij een pionnetje en een verloren stelling voor terugkreeg. Hoewel het vervolg niet al te moeilijk was, bleek ik nog wel ergens een mat in drie gemist te hebben.

Bord 7: Hans Brobbel. In mijn peptalk vooraf had ik iedereen nog een keer op het hart gedrukt niet te snel remise te accepteren. Dat deed Hans perfect, want hij accepteerde alleen de uitgestoken hand van zijn tegenstander toen deze opgaf.

Bord 8: Gerard Kastelein. Eigenlijk had Gerard alweer reserve moeten zijn. Vorige keer werd hij nog gered door de slapeloze nachten van zijn teamcaptain, dit keer kon hij dankzij Antons afwezigheid gewoon weer meedoen. En hoe!

De partij van Gerard was als laatste nog bezig. We hadden zoals u misschien heeft meegeteld een mooie 5-2 voorsprong genomen en eigenlijk zou een remise, ook al gezien het stellingsbeeld, niet onwelkom zijn. Dat had ik Gerard ook laten weten, maar ik denk dat hij de peptalk tien keer gelezen had en uit zijn hoofd geleerd, want Gerard speelde (ook na het remiseaanbod van zijn tegenstander) rustig verder.

Iedereen, inclusief enige onverwachte gasten zoals Frank van Zutphen, onze voorzitter, en Henk Ochtman, had zich rond bord acht verzameld. De minuten tikten weg, tot beide spelers een matige tot krachtige tijdnood zagen opdoemen. Bij Gerard was het mij niet helemaal meer duidelijk of hij, als hij aan zet was, diep zat na te denken, of langzaam zat weg te dommelen, maar telkens zette hij weer binnen de tijd een volgende zet op het bord.

Beide spelers hadden een dame en een paard tot hun beschikking, met wat pionnen. Gerard wist af en toe een speldenprik uit te delen (lees: een pionnetje mee te pakken), zodat het lichte nadeel langzaam maar zeker veranderde in een licht voordeel. Gerard hield het hoofd koel, speelde nog een geniale paardzet (iets van Pd4-f6, probeer maar eens) en had dit nog uren kunnen volhouden, ware het niet dat zijn tegenstander plotseling bemerkte dat hij door zijn vlag was gegaan.

Daarmee heeft Gerard ultiem gestalte gegeven aan mijn uitdrukkelijke wens om niet te snel een halfje te laten liggen. Wie weet hoeveel dat halfje straks waard is…!

De wedstrijd eindigde dus in 6-2, een mooie ruime overwinning met de complimenten aan het hele team! Man-of-the-match: Gerard natuurlijk!

Later bleek dat WSV ook met 6-2 had gewonnen, waardoor aan de kop niet veel verandert buiten de uitschakeling van Onésimus voor het kampioenschap. Onze laatste opdracht is helder: win de afsluitende match tegen Ashtapada en zorg dat de bordpuntenvoorsprong intact blijft.

De spannende stand in klasse 2B van de RSB-competitie vindt u op de website.

Jan Smit