Verhoeven wint B-groep

De affiches waren prachtig, op de laatste avond van de finales zouden de beslissingen gaan vallen in zowel de A-groep als in de B-groep.

Het zou zelfs een hele bijzondere ontknoping gaan worden. Een ontknoping, die een grootheid als Shakespeare niet had kunnen bedenken…

Finalegroep B

Meer eerst de ontknoping in de B-groep. Hier stond de strijd tussen de koploper van het eerste deel Leo de Jager en de koploper van het tweede deel Leo Verhoeven op het programma.

Verhoeven had een puntje voorsprong bij het ingaan van de laatste ronde en een remise zou dus voldoende zijn voor het kampioenschap. En dat lukte, de partij eindigde in remise al ging dat volgens Verhoeven niet zonder slag of stoot. Maar het resultaat telt! Een fraaie prestatie voor Verhoeven!

Wie tweede gaat worden is nog niet helemaal duidelijk, omdat er volgende week dinsdag nog een partij gespeeld moet worden tussen Davin Mostert en Peter Aarnoudse. Davin kan bij winst nog op de tweede plek eindigen.

Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in finalegroep B.

Finalegroep A

In finalegroep A stonden er nog twee partijen op het programma. Kees van Toor won een kwaliteit tegen Henk de Kleijnen. Na afruil van alle andere stukken kreeg Van Toor een gewonnen eindspel, waarbij hij ook verschillende pionnetjes op kon snoepen. Een prima overwinning en een goede campagne van Van Toor in de A-groep. Met 4 uit 7 eindigde hij op een prima derde plek in de A-groep!

Maar de kraker van de avond ging natuurlijk tussen Murdoch Mac Lean en Wim Westerveld. Westerveld moest winnen om kampioen te worden en Mac Lean had voldoende aan remise.

De heren kozen voor een rustige partijopzet, waarbij Murdoch steeds meer onder druk kwam te staan. Wim voerde de druk in het middenspel op, posteerde een sterk paard in het centrum en zocht met zijn dame de damevleugel op, loerend op een pionnetje of meer. Wit besloot het rigoureus aan te pakken en een kwaliteit te offeren, ruilde het sterke paard in voor een toren.”

Murdoch voegt hieraan toe: “Hier volgde: 27. Txd4 – cxd4 28. Txg7 – Txg7 29. Dxe6 – Kh8 30. Dxf5 – Dxc4 31. Df8 – Dg8 32. Dxg8 Txg8 en kwam wit in een technisch verloren stand terecht, al moet zwart het secuur spelen. Natuurlijk had wit gewoon 27. b3 moeten spelen. Als zwart dan Da3 speelt, dan staat het gelijk.”

Murdoch had daar dus een pion plus aanval als compensatie voor terug en wist zelfs heel dreigend met een stel verbonden vrijpionnen op de koningsvleugel richting promotie te gaan, ondersteund door zijn paard en koning. Wim wist een stel verbonden pionnen op de damevleugel in stelling te brengen, ondersteund door een wat verder weg staande koning en een toren. Een zeer spannende stand!

Wie stond nou eigenlijk beter? Ik hoorde toeschouwers gissend fluisteren wie o wie beter zou staan. Mac Lean leek de beste kansen te hebben en promotie van zijn pion(nen) zou onvermijdelijk zijn. Even later. MacLean dreigde toch de mist in te gaan. Wim zou een gewonnen stelling hebben bereikt. Toen gebeurde het! Drie keer dezelfde stand? Murdoch, geteisterd door kolkende adrenalinestromen wist niet meer zo goed hoe de procedure was. Zijn klok tikte door en hij mopperde dat het immers remise was door zetherhaling. Wim schudde van nee. Er ontstond een woordenwisseling. Ik kwam net langslopen.

“Als je remise door zetherhaling wilt en jullie zijn het daarover oneens dan moet je claimen.” “Ja”, opperde Murdoch, “maar als de claim onterecht is heb ik zeker verloren of zo.” “Nee, je zet de klok stil en roept de wedstrijdleider er even bij.” Er werd een extra bord bij gehaald waarop de stand werd gezet. Vervolgens ging het voor mij ietwat te snel om het echt goed te kunnen constateren, maar zag wel drie keer de bewuste stand langskomen. De beide heren hadden de zetten immers goed in hun hoofd zitten en raffelden drie keer dezelfde stand op het bord. “Zie je nou wel”, zei Murdoch. Wim beaamde dat en ik informeerde nog even voor de zekerheid: “Dus jullie zijn het erover eens dat het drie keer dezelfde stand was?” En zo eindigde deze bloedstollende partij in remise. Wim feliciteerde Murdoch met het clubkampioenschap.

Thuis keerde de rust weer. Ook bij Wim, die de volgende dag constateerde dat er iets was met die toren op c2. Stond die daar nou wel 3x of ook 1x op a2? Kortom, Wim begon te twijfelen en wist het toen zeker. En ook Murdoch kwam thuis tot die conclusie. Niet 3x dezelfde stand, dus. Het lijkt een beetje op een penalty die achteraf geen echte penalty blijkt te zijn, zo was het nu dus ook.

Kijk hier voor alle uitslagen en de eindstand in finalegroep A.

Ideeën voor een gezellige avond?

In een binnenkort uitgaande enquête wordt iedereen onder andere gevraagd hoe leuk u de leuke avond vindt. Of zoiets. Rare vraag? Maar journalisten zijn van dat soort vragen zeker niet vies. ‘Hoe erg is het om …’ of ‘Hoe smaakvol is het om …’

Over suggestief gesproken. Straks vragen ze nog hoe saai het is om lid te zijn van een eh dambalclub! Dan weet ik er ook nog wel eentje: Hoe erg vindt u het als we op de eerstvolgende gezellige avond gaan schaakboksen?

Jaap van Meerkerk