FM Julian van Overdam wint Watertorentoernooi 2019
Maandag 3 juni. Waar gevoelens van spanning en sensatie in de aanloop naar de slotronde van ons Erasmus Watertorentoernooi tot op slechts één daglengte waren genaderd, was daar plots die onheilstijding die insloeg als een bom en volledig plaats maakte voor gevoelens van droefheid en verslagenheid.
Ik appte het overlijdensbericht direct door naar onze voorzitter Frank, die namens onze schaakclub mooie woorden sprak, op vrijdag 7 juni, tijdens onze laatste groet aan clubgenoot en schaakvriend Arie de Jong. Het bericht van zijn overlijden bereikte mij zondagmiddag laat. Het liet me niet meer los. De organisatie van de slotronde was in een klap van mijn netvlies verdwenen.
Het bericht bij aanvang van de laatste ronde bij monde van onze voorzitter maakte bij velen emoties los. Daarna waren we een minuut bijeen in tastbare stilte, als afscheidsgroet. Het begin van deze slotronde klinkt na in ons collectieve clubgeheugen.
En daarna werden de klokken ongewoon in gang gezet en was de slotronde van het 23ste Watertorentoernooi begonnen.
Aan bord 1 ontspon zich de aangekondigde strijd tussen de onverslaanbaar geachte Julian van Overdam (6 uit 6) en de in prima vorm stekende Frank van Zutphen (5,5 uit 6). Frank had ongetwijfeld ‘iets’ voorbereid. Met zwart speelt hij graag een Siciliaan en zoekt zijn kansen in het middenspel met gedurfd en creatief aanvalsspel, met een neusje voor ‘het juiste moment’ en ‘gevoel voor de stelling’. Ik was benieuwd hoe ver hij met deze onvolprezen kwaliteiten tegen FM Julian zou komen en of deze FM hem überhaupt in zijn spel zou laten komen.
Het werd een ongekend spannend gevecht, resulterend in een ingewikkelde key-position, die volgens de analyses zwart kansrijker had kunnen voortzetten.
Uiteindelijk trok Julian de zege met knap spel doeltreffend naar zich toe en werd daarmee de meer dan terechte toernooiwinnaar met 7 uit 7.
Frank speelde desondanks een zeer goed toernooi met een TPR van maar liefst 2125. Hij was tot de slotronde ongeslagen, met vijf zeges en een remise tegen Spaan. Julian heeft zijn faam wederom geheel waargemaakt. Ik geef het je te doen. Als sterkste op papier en alle ogen op je gericht, het ook nog weten te bewijzen. Met een TPR van 2845 zal hij zeker ruim de 2400-grens gaan doorbreken. Gefeliciteerd, Julian!
Laten we nu de toernooiwinnaar zelf aan het woord in zijn uitvoerige partijverslag, inclusief analyses, die hieronder na te spelen is.
Julian van Overdam – Frank van Zutphen
FM Gert Timmerman (2209) kruiste de degens met de goed op dreef zijnde Martin Rensen (1816). Zou Martin voor een stunt zorgen dan was hij in de prijzen terecht gekomen. Het werd geen stunt.
Gert bereikte een betere positie na de opening, speelde vervolgens een sterk middenspel en won het eindspel. Daarmee verzekerde Gert zich met 6 uit 7 van de ongedeeld tweede plaats van het toernooi.
De derde plaats werd gedeeld door Frank van Zutphen, Andrzej Pietrow en Peter van Oevelen met een score van 5½ uit 7.
En er werd natuurlijk ook om de drie ratingprijzen gestreden!
Ratingprijzen
Beste speler met een rating tot 1800 werd Wim Posthumus, met een keurige score van 5 uit 7 en overwinningen op onder meer de toppers Nathanaël Spaan en Cor de Wit!
De prijs voor de beste speler met een rating tot 1650 werd, ondanks zijn verlies in de slotronde, toch gewonnen door Ruud Neumeijer met een score van 4 uit 7.
De ratinggroep met een rating tot 1500 werd gewonnen door Carel Keller, die ook 4 uit 7 scoorde! Zijn beste toernooiprestatie ooit, herstel: sinds zijn pensioen.
Hier volgen de reacties en partijen van de drie ratingprijsprijswinnaars!
Ratingprijs < 1800
Wim Posthumus vertelt over zijn partij: Bij het lezen van de voorlopige indeling bekroop mij een gevoel van teleurstelling. Voor de tweede achtereenvolgende keer trof ik een tegenstander met een half punt meer. Tegen Cor de Wit kon ik 1. .. e5 verwachten na mijn 1. e4. In de voorbereiding besloot ik af wijken van mijn gebruikelijke Italiaanse partij of het Tweepaardenspel in de nahand.
Ik verkoos de Spaanse partij. Ik speelde nog wat partijen na uit het verleden met onregelmatige Spaanse varianten. Bijvoorbeeld een partij die ik in 2016 tegen Lucian Mihailescu speelde. De Schliemann variant met 3. .. f5 was daar echter niet bij. Later realiseerde ik mij dat Cor dit eerder in het toernooi ook tegen Arnout van Kempen had gespeeld. Tijdens mijn partij kwam dat boven omdat ik bij die partij had staan kijken en me de pionnenformatie van die partij herinnerde. Zo werd ik verrast door Cor.
Maar na de opening stond ik overwegend, later werd mijn tegenstander compleet ingesnoerd. De overwinning leek een kwestie van tijd. Tot ik op de 29e zet een afgrijselijke blunder maakte: 29. Th5?? Ik had nog een kwartier, Cor nog een paar minuten. Ik kon kiezen tussen dame verlies en torenverlies. Ik koos ervoor de toren te geven. Het verdere verloop was spectaculair, maar dramatisch, eigenlijk niet om aan te zien.
Eerst gaf Cor een kwaliteit terug. De zet 33. Tg6 is leuk als bij de tegenstander de vlag op vallen staat, maar ook niet correct. Later kwam het zwarte paard op h5 in het nauw en moest worden geofferd. Materieel was het toen weer bijna gelijk. Nog steeds kampte De Wit met zwart met een onontwikkelde damevleugel. Toen hij die uiteindelijk had ontwikkeld, werd de slotcombinatie mogelijk. Met nog 3 seconden op de klok perste zwart er nog 40. .. Tg6 uit met dame verlies en mat tot gevolg. Weer een slechte partij met een gelukkige afloop.
Wim Posthumus - Cor de Wit
Ratingprijs < 1650
Winnaar van de ratingprijs tot 1650 werd ons nieuwe lid Ruud Neumeijer. Hij speelde voor het eerst mee aan het Watertorentoernooi en vertelt:
Ik heb nooit eerder meegespeeld in het Watertorentoernooi, dat heeft natuurlijk een reden: ik werk tot 20.00 uur (ik mag iets eerder weg) in Kralingen, daarom ziet u mij ook altijd pas binnenkomen als iedereen al diep in gedachten is verzonken. Ik nam ‘vroeger’ nooit de moeite voor een doordeweeks toernooi om mij te haasten. Nu ik lid geworden ben van Erasmus is dat natuurlijk veranderd. Goed, u bent op de hoogte waarom ik (bijna) altijd later ben! 😉
De zevende, en daarmee de laatste, ronde van het Watertorentoernooi. In het verslag van de vorige ronde lees ik dat ik in mijn ratinggroep de hoogste score heb, dat komt natuurlijk mede door mijn gelukje in diezelfde vorige ronde. In de laatste ronde mag ik het opnemen tegen Arno van Houten en vandaag zijn de witte stukken van mij. Ik weet niet of het een voordeel is, nog nooit eerder tegen Arno gespeeld, dus geen idee wat hij speelt (met welke kleur dan ook) en ik ben te 'lui' om er naar te gaan zoeken. We zien het wel, ik zou zeggen: vol op de aanval! Vanavond koos ik een keertje voor 1. e4 en eens kijken hoe zwart daar op reageert: 1. .. d6 Pirc dus. Hieronder is de partij na te spelen met commentaar.
Ruud Neumeijer - Arno van Houten
Met 4 uit 7 blijkt echter dat de ratingprijs nog steeds mijn kant op is gevallen, maar uit de laatste partij was absoluut meer te halen geweest. Enfin, in de vorige ronde een gelukje, nu een ongelukje, gemiddeld komt het dan toch goed uit. Ik ben met de eindscore dan ook zeker niet ongelukkig 😉
Prijswinnaar van de ratingprijs tot 1650 met 4 punten. In de zesde ronde scoorde ik mijn 4e punt, in dat rondeverslag staat die partij al beschreven. Hier ook nog de andere drie punten:
De tweede ronde. Ik had zwart tegen Piet Verkamman en zojuist 30. .. Da4 gespeeld. Er ontstond de volgende stelling. Met verwisseling van zetten zijn dit de restanten van een 'soort van' Siciliaans.
Volgens Stockfish staat het hier nagenoeg gelijk, maar wit gaat hier ineens vreselijk in de fout met 31. Tc3 waarmee de a-pion ineens ongedekt staat 31. .. Dxa5.
Daarna gaat het snel: 32. Td3 Da1+ 33. Kh2 Tc1 34. g4 Th1+ 35. Kg2 Df1 en mat.
De 4e ronde is Peter Ruimschoot de tegenstander, weer bedien ik de zwarte stukken. Peter heeft de voorkeur voor het Engels als hij wit heeft, er ontstond een leuke partij. Stockfish geeft hier aan dat zwart een behoorlijk voordeel heeft (ruim -1,5), de witte stelling heeft wat zwakke plekken.
Peter trachtte de directe dreiging (Pg3+) te voorkomen met 23. Lf4. Het was natuurlijk beter geweest, wanneer zwart daarna zijn dame direct naar f5 had gespeeld, ik deed het via een kleine omweg: 23. .. Dxb5 24. Pg5 Df5 25. Lxd6 Pg3+ en de ongedekte witte dame is verloren.
Het duurde daarna nog een paar zetten, maar uiteindelijk gooide Peter toch de handdoek...
Daarna de vijfde ronde, ditmaal trof ik Harry Stroosma en bediende ik de witte troepen. Het werd een Pirc met daarin een paar tactische wendingen en een nogal abrupt einde.
De zwarte koning was nogal in de hoek gedrukt en het was lastig bewegen met die lopers van wit op afstand (volgens Stockfish staat het hier nagenoeg gelijk!), waarbij de witte loper van wit nog geblokkeerd werd door zijn eigen pion. Ik dacht dat zwart daardoor de fatale zet speelde die hem kop kost: 21. .. Pd6 en opeens zaten er allemaal 'grappen' in de stelling. Na 22. Txf8+ Lxf8 23. Dxe5+ Kg8 24. Lxd6 was het dan ook ineens afgelopen.
Ratingprijs < 1500
Carel Keller werd winnaar van de ratinggroep tot 1500. Hij speelde zijn slotpartij met zwart tegen Jeroen Landsheer. Carel opende sterk en speelde een foutloze Najdorf met de thematische en brutale opstoot 6. .. e5. Jeroen trok zijn paard terug naar f3. Niet verkeerd, maar meestal wordt het paard naar b3 gespeeld, waar het wat actiever meedoet.
Zwart had het nu mijns inziens wat makkelijker. Nadat Jeroen met 13. Pd5 voortzette ruilde Carel terecht het witte paard, zodat na 14. exd5 de witte pion op d5 de zwakte op d6 ophief. Daarna veroverde hij het in deze opening belangrijke veld c4 en bezette dat thematisch met een paard, dat direct geslagen werd zodat zwart met de b-pion kon terugslaan.
Op zet 21 speelde Carel echter wat te snel, greep pardoes de verkeerde toren en plantte hem op c8. Dat kostte een tempo. Maar na 23. .. Tb3 werd wit knap op de damevleugel overspeeld. De slotcombinaties die wit kansloos maakten zijn mooi om te zien. Een prima gespeelde partij van deze prijswinnaar! Gefeliciteerd, Carel.
Jeroen Landsheer - Carel Keller
Spektakelprijs
Ook dit jaar was er weer de spektakelprijs voor de meest spectaculaire partij gespeeld tijdens het Watertorentoernooi. De jury had het deze keer weer niet gemakkelijk, want er waren vele mooie inzendingen.
Winnaar van de spektakelprijs werd Carel Keller met zijn overwinning op Roald Vos. Op de foto de slotstelling uit de winnende partij van Carel. Later deze week worden alle partijen op de website en het juryverslag op de website geplaatst.
Nabeschouwing
Naast de prijswinnaars, zijn er natuurlijk nog meer mooie klasseringen. Ik noem de positieve W-We scores, dat zijn de scores die je op basis van je speelsterkte mag verwachten. Scoor je rond de +1 of meer dan gaat de vlag uit voor:
Leo de Jager, Ton Dulk, Wim Posthumus, Arnout van Kempen, Kees van Toor, Ruud Neumeijer, Henk Prins, Harry Stroosma (wordt lid van Erasmus!), Carel Keller, Wim Heinen, Danny Hetharia. Allen, gefeliciteerd!
We kijken met trots terug op een goed geslaagd toernooi. De nieuwe speelzaal voldeed aan onze verwachtingen. We mochten verrassend fraaie nieuwe stukken introduceren. De vaste zaalopstelling beviel goed en zorgde voor duidelijkheid. Zo wist ik bijvoorbeeld blindelings bord 25 te vinden. Dank aan de medewerkers van Huis van de Wijk Arcadia en dank aan de clubleden, die druk met tafels schoven, de stukken tijdig opstelden, de klokken instelden.
Het stipte aanvangstijd van 20.00 uur kon elke ronde worden waargemaakt en de voorlopige indeling kon, ondanks afmeldingen tijdens het weekend af en toe mede dankzij de inventiviteit van onze tweede wedstrijdleider Jan Hoek van Dijke, vaal worden aangehouden.
Ook dank ik alle deelnemers die na een eenzame strijd, partijen hebben ingeleverd en daardoor alle deelnemers lieten meegenieten van hun belevenissen op het schaakbord. Onze rondeverslagen werden er mooi mee opgesierd. Belevenissen die een toernooi van een individueel en eenzaam gebeuren naar iets gezamenlijks laten uitstijgen.
En tenslotte de goede sfeer, zeven ronden lang, ondanks, of is het niet eerder dankzij het piepje, de aanvankelijk zoekgeraakte zwarte loper, uw blunders, etc.
“Fijn, dat je er weer was. Dat waardeer ik enorm. Met jouw staat van dienst en je rating kun je eigenlijk alleen maar punten verliezen”, zei ik tegen onze toernooiwinnaar Julian van Overdam na de prijsuitreiking. “Ik kom hier altijd heel graag, dus doe ik zodra ik kan mee.” Een groter compliment had hij niet kunnen geven.
Kijk hier voor alle uitslagen en de eindstand van het Watertorentoernooi 2019.
Jaap van Meerkerk
