Nooit te oud om te leren
Vorige week vond in Dieren het seniorenkampioenschap van Nederland plaats. Senioren bij de KNSB zijn schakers boven de 50. Om voor de status ‘veteraan’ in aanmerking te komen moet je boven de 65 jaar zijn.
In de ratingklasse boven de 1900 wordt om het kampioenschap gestreden. Hoogst eindigende senior mag zich seniorenkampioen van Nederland noemen. Hoogst eindigende veteraan is de veteranenkampioen van Nederland.
De spelers met de lagere ratings worden ingedeeld naar rating. Zij spelen 5 ronden Zwitsers in groepen van 12. Pim Kleinjan en Wim Posthumus namen deel namens Erasmus. Wij werden ingedeeld in groep 2 resp. groep 3.
In de derde ronde trad ik aan tegen Toon Janssen, die met 1. b3 opende. Ongelukkigerwijs voor hem kende ik de finesses van deze opening goed. Eén van de kenners van deze opening is onze clubgenoot Wim Westerveld. In de onlangs gespeelde finale van onze interne competitie leed ik een pijnlijke nederlaag tegen hem toen hij 1. b3 speelde.
Achteraf analyseerden wij de partij en thuis speelde ik de partij nog eens na. Ik kwam dus goed beslagen ten ijs deze ronde. Mijn arme tegenstander hield het 19 zetten vol. Toen gaf hij op, een illusie armer.
Toon Janssen – Wim Posthumus
Aan het eind van het toernooi mocht ik me met 4 uit 5 groepswinnaar noemen. Pim had het moeilijker in groep 2. Hij scoorde 1½ uit 5.
Wie in alle uitslagen is geïnteresseerd, kan de website van het Open Seniorentoernooi raadplegen.
Wim Posthumus
