Negen koplopers na ronde 3
Maandag 16 september was het Huis van de Wijk Arcadia decor voor al weer de derde ronde van de interne competitie. Maar liefst 46 spelers startten net iets na achten hun klok.
Dat blijft toch altijd weer een mooie aanblik als je onze speelzaal inkijkt!
En ook deze week mochten wij weer een nieuw lid verwelkomen! Mischa van Vlaardingen. Van harte welkom, Mischa!
Mischa had in de eerste twee ronden een bye opgenomen en werd in de derde ronde meteen ingedeeld tegen de sterke Wim Posthumus. Lang bleef de stelling in evenwicht, tot ik ze plotseling kwijt was. Beiden waren in de aparte analysezaal hun partij aan het analyseren en daaruit bleek dat Posthumus toch aan het langste eind had getrokken.
Na de eerste drie ronden is er niemand meer met een 100% score. Aan de topborden speelden Marcel Tillemans en Leo Verhoeven remise en hetzelfde resultaat werd ook bereikt in de partij tussen Cander Flanders en Martin Rensen. En zo gaan er na de eerste drie ronden negen spelers aan de leiding met 2½ uit 3!
Inzendingen van de leden
Een ook deze week werd de mailbox weer gevuld door verschillende mooie verslagen van de leden. Dank aan de inzendingen van Dick, Jeroen, Emil en Anton deze week.
Jaap van Meerkerk – Frank van Zutphen
Ik speelde zelf een hele interessante partij tegen Jaap van Meerkerk. In de diagramstelling hiernaast had wit net 12. a3 gespeeld. In het verlengde van het zomerschaak ‘Strategie: oordeel en plan‘ de lezersvraag van deze week.
Hoe zorgt zwart er in twee zetten voor dat zwart ‘in hogere zin’ een gewonnen stelling bereikt? Waarom? En welke praktische zetten heeft zwart om het plan uit te kunnen voeren?
Stuur je oplossing naar webmaster@sv-erasmus.nl, een biertje en de eeuwige roem voor de winnaar! Volgende week nemen we het antwoord op in het rondeverslag!
Dick Straathof – Davin Mostert
Direct naast me speelde Dick Straathof een heerlijke aanvalspartij. Hij mailde hierover: We speelden een wat minder bekende zijvariant van de Draak. Niet gevaarlijk als je weet hoe het moet. Nu kwam zwart niet lekker te staan. Toen de problemen ongeveer opgelost waren maakt hij een fout waardoor ik een toren won.
Dick Straathof – Davin Mostert
Anton van Berkel - Jeroen Landsheer
Jeroen Landsheer speelde een verdienstelijke remise tegen de op papier sterkere Anton van Berkel. Jeroen schreef daarover: Ik had het idee dat ik aardig in cruise control was de hele partij, maar de doorbrekende zet niet vond. Hieronder is de partij met commentaar na te spelen.
Anton van Berkel - Jeroen Landsheer
Hans Brobbel - Emil Verhoef
Schaakblindheid
Kent U die kreet, waarde mede-Erasmianen: ‘schaakblindheid’. Het moment in een partij dat je juist die ene zet doet, die never nooit had gemogen? De grote goeroe uit 020 zei destijds al: “Je ziet het pas als je het door hebt.” Hetgeen een contradictio in terminis is, want als je schaakblind bent zie je het juist niet.
In mijn partij tegen Hans Brobbel had ik zo’n horrormoment. Na een gelijk opgaande partij met wisselende kansen, zoals dat hoort in een partij, kwam ik in een voordelig toreneindspel met een pion meer. Mijn beide torens werkten goed samen en er was geen vuiltje aan de lucht. Ik moest alleen nog even vermijden dat Hans mij met beide torens eeuwig schaak zou kunnen geven en aldus aan een nederlaag zou ontsnappen. Op dat moment deed ik DE ZET, de enige die niet kon. Ik kijk nog even omhoog en zie nog net onze secretaris Leo Verhoeven krijtwit wegtrekken en het hoofd in afschuw wegdraaien. Ik kijk naar Hans die mij nog even merkwaardig aankijkt en meewarig zijn toren naar het matveld verplaatst. Hij heeft nog even het fatsoen om “sorry” in plaats van “schaakmat” te zeggen. Verbijsterd kijk ik naar de eindstand, de blindheid was kort maar krachtig. De uil van Minerva vloog minachtend weg.
Uiteindelijk toch wel een mooie schaakdood bedenk ik me. Niet reddeloos door moeten ploeteren in een verloren stand, maar hup ineens vol in het zwaard lopen. Harakiri noemen ze dat geloof ik in Japan.
Coen van der Bijl - Anton van Bokhoven
Op mijn vraag om een verslag van zijn knappe overwinning, mailde Anton: Over mijn partij met Coen van der Bijl die lekker spannend was, kan ik je niet veel vertellen. Mijn notatie was dusdanig rommelig, zodat ik na enkele uren met mijn PC op schoot nog niet tot een goede reconstructie kon komen. Wat mij wel duidelijk werd na al dat speurwerk, was dat ik door ruil van mijn paarden voor twee lopers twee mooie diagonalen in handen kreeg, die in het eindspel doorslaggevend bleken te zijn.
Kijk hier voor alle uitslagen en de stand na de derde ronde van de interne competitie.
Frank van Zutphen
