Prachtige overwinning voor eerste team

Zaterdag 23 november speelde het eerste van Erasmus in de derde ronde tegen onze schaakburen en -vrienden van Overschie. Daar hebben we de laatste jaren goede ervaringen.

Altijd een goede sfeer en veel gezelligheid en eerder dit seizoen werden zowel de Massakamp als de wedstrijd in de RSB-competitie gewonnen! Maar nu ging het voor het echie.

Overschie is een team met goede spelers en tientallen jaren KNSB-ervaring. En op papier waren zij met een gemiddelde rating van iets meer dan 2000 de favoriet voor deze ‘burenruzie’. Maar als we scherp zouden zijn, dan zouden er natuurlijk altijd kansen komen!

Het eerste resultaat werd behaald door Peter Torczynski. Hij speelde aan bord 2 met zwart tegen de sterke Robert Fokkink. Peter kwam één en later zelfs twee pionnetjes voor te staan, maar wit had wel meer ruimte in een eindspel met beiden een toren en een ongelijke loper. Vrij snel besloten de heren tot remise, een mooi resultaat voor Peter!

Leo de Jager mailde over zijn partij: De vorige wedstrijd tegen Botwinnik stond ik heel prettig toen Davin Mostert met Lxf7 de gelijkmaker scoorde en de stukken snel de doos in konden. Tegen Overschie had ik wederom zwart en op de tiende zet heeft wit een paard op e5 geposteerd. Alarmbellen ho maar, in plaats van het beest af te ruilen laat ik de knol er inmiddels zes zetten, waaronder .. Tf8-e8, ongemoeid staan als ik klaar ben om het centrum op te blazen en daarmee de dekking van de schimmel te ondermijnen en zo diens ruil of terugtocht af te dwingen. Allemaal correct, maar dan moet je wel onthouden dat het geen dammen is, in de slagenwisseling neem ik namelijk één keer op automatische piloot a tempo terug.

Dan komt echter niet het onverwachte Dh5, wat heel gevaarlijk lijkt maar feitelijk compleet onschuldig is. Daarop en feitelijk op alle andere zetten heb ik Pd7-f6 gepland waarna zwart erg prettig staat. Maar nee, het ros stort zich op mijn f7-pion, en valt daarmee ook mijn dame aan, kleinigheidje maar wel vervelend. P7f6 is even dus niet zo’n goeie. Maar als ik op f7 terugsla met de koning laat ik Dd1-h5 schaak toe waarna wit zijn investering met materiële rente terug wint en zwart achterblijft met een geruïneerde koningsstelling.

Op zoek dus naar compensatie en na een kwartiertje besluit ik tot bluffen met het (incorrecte) .. Pd5-b4 met hopelijk wat irritante dreiginkjes. Om te beginnen kan ik altijd mijn pionnetje terughalen op a2, al staat mijn paard daar wel erg afgelegen. Ook dreigt .. Td8 waarna het witte paard op d2 in een vervelende penning komt, de witte dame bevindt zich nog op d1. Bovendien dreigt ook het nauwelijks te dekken .. Pd3 waarna maar liefst twee torens en een loper instaan. Ik maak het geheel af met een, niet overlegd, remiseaanbod.

De witspeler is behoorlijk aangeslagen vanwege de gebruikelijke psychologische problemen van een schaker die beter tot gewonnen staat en ineens spoken gaat zien. De slechter staande speler, ik dus in dit geval, ziet het allemaal ineens een stuk helderder en het kost me niet veel tijd om in te dat wits aanval zo sterk is dat in deze stelling hij zelfs een volle toren makkelijk kan missen. Maar tot mijn grote vreugde zet hij zijn klok stil en accepteert het aanbod. Tussenstand: 1-1.

Olivier Vrolijk vertelde over zijn partij: Ik speelde tegen Albert Segers aan bord vier en hij was ook mijn tegenstander geweest in de massakamp tussen Overschie en Erasmus. Dezelfde kleur (hij wit) en dezelfde doorschuifvariant in de Caro-Kann. Hij had de variant wel bekeken en bracht zijn paarden vliegensvlug naar b3 en d3. Ik had h6 gespeeld om mijn loper van f5 naar h7 te brengen en mijn paard op g8 te ontwikkelen naar e7 en f5. In sommige situaties kan het paard van g8 ook naar c8. Het verschil nu was dat zijn paard op f3 vrijwillig naar e1 ging, zonder dat ik g5 had gespeeld.

Wat er misging met wit was dat Albert waarschijnlijk te laat g4 speelde om Pf5 te verjagen. Of hij had pion a4 direct moeten doorzetten. Door eerder tempoverlies van hem met h3 was mijn thematische c5 sneller en stond zwart in het centrum meteen goed. Nog een foutje erbij en de zwarte stelling werd alleen maar mooier. De witte stukken werkten niet meer samen en de zwarte stukken stonden allen gericht op de witte koning. Na 25 zetten gaf wit op. En zo namen we brutaal een 2-1 voorsprong!

Het volgende resultaat werd behaald op bord 5, waar Cander Flanders het opnam tegen de sterke Cor Feelders. Ook hier kwam een geaccepteerd Slavisch Gambiet op het bord, waarbij Flanders ondanks een pionnetje achter continu het initiatief en het betere van het spel had. Hoe het precies verliep is niet helemaal bekend, maar Cander behaalde een hele goede overwinning en zette ons daarmee zelfs op een 3-1 voorsprong!

Eric Hoogenes nam plaats achter bord 1 en schreef: Ik speelde tegen Erik Brandenburg. Het was de interessant geaccepteerd Slavisch Gambiet waarin ik ten koste van een tweetal pionnen behoorlijk wat initiatief kreeg. Erik offerde een kwaliteit terug en als ik op de 34e zet Te5 had gespeeld was de zwarte pion op d5 gevallen. Ik koos echter voor Te1 waarna zwart na Pf5 eigenlijk meteen gewonnen stond. Hieronder is de hele partij na te spelen.

Eric Hoogenes – Erik Brandenburg

En zo stonden we weer een puntje voor: 3-2 voor Erasmus.

Arno van Houten blikte terug: Wat een prachtige dag. En wat een wedstrijd! Alle ingrediënten aanwezig voor een Netflix original. De ontvangst in Overschie was meer dan hartelijk. Maar first things first, de wedstrijd.

Met zwart tegen Maurits de Jong, ga er maar voor zitten. De eerste zet (1. Pf3) kwam voor mij als een verrassing. In mijn herinnering heeft Maurits altijd op de eerste zet 1. e4 gespeeld. Via 1. .. d5 kwamen we terecht in de Kings Indian Attack. De grote lijn van deze opening was mij niet onbekend omdat ik dat lang geleden met wit tegen het Frans speelde. Er zijn twee hoofdvarianten; slaan op d5 of doorschuiven, e4-e5. De zet van Maurits was mij niet bekend; c3-c4. Gezien de bedenktijd van deze zet was mijn tegenstander out of book.

Tijdens de partij kon ik mijn stukken goed ontwikkelen. In het middenspel won ik een belangrijke pion op e5. Vanaf dat moment speelde ik voor twee resultaten, een nul was bij gezonde zetten uitgesloten. De stand in de wedstrijd op dat moment 3-2 voor Erasmus, Wim Posthumus stond bedenkelijk, Frank had net een stuk gewonnen, maar zat in tijdnood en ik speelde dus voor twee resultaten. Eerst mijn tegenstander dus nog maar een tijdje aan de praat houden tot zeker was dat Frank de tijdnoodfase had overleefd. Toen Frank het extra half uur erbij kreeg, kon ik een zetherhaling uitvoeren.

De geschiedenis herhaalde zich in zekere zin: een jaar geleden in Zoetermeer moesten Frank en ik hetzelfde doen, maar dan bij gelijke stand in de wedstrijd. Deze keer kon ik in het belang van de wedstrijd het halfje pakken. Tussenstand: 3½-2½

Na de wedstrijd was het nog lang heel gezellig in Overschie. Johan Quist en Henk Ochtman kwamen kijken naar het verloop van de wedstrijd. Na afloop bleven we Chinees eten bij de gastvereniging. Een compliment aan Ronald en zijn vrouw! Het was spannend én erg gezellig.

Zelf speelde ik (Frank van Zutphen) aan bord 3 met wit tegen Karel Looijmans, tegen wie ik in het verleden veelvuldig gespeeld heb toen wij beiden nog lid waren van NRSG Wilhelm Steinitz. Er kwam een ingewikkelde stelling op het bord met alle zware stukken en ongelijke lopers. Ik had het betere van het spel met een sterke loper tegen een zwakke loper, het initiatief en gevaarlijke druk op zijn koningsstelling.

Of en hoe het allemaal doorslaggevend zou zijn, zou de tijdnoodfase gaan bepalen. Dat was tot het moment dat Karel pardoes zijn loper weggaf. Een zwakke loper is natuurlijk nog altijd beter dan geen loper... Ik moest nog even zorgvuldig blijven spelen in de tijdnoodfase, maar met de extra half uur erbij na 40 zetten was er geen twijfel meer dat de matchpunten naar Erasmus zouden gaan! En zo stonden we met 4½-2½ voor en waren beide matchpunten binnen!

Als laatste was Wim Posthumus nog bezig. Hij schreef: Tegen Marcel Terluin kwam ik slecht uit de opening. Net toen ik in het middelspel een gelijke stelling had bereikt, was de tijd al erg geslonken. In een scherpe stand maakte ik een fout, waardoor mijn loper werd ingesloten en later verloren ging.

Bij uitgedund materiaal had ik nog wel een pion voor het stuk. Toen de opmars van die pion vakkundig werd opgevangen, moest ik als laatste opgeven. De wedstrijd was toen al beslist.

Een bizar incident deed zich tijdens de partij voor. We zaten met twee spelers naast elkaar aan tafels. Eén klok aan de zijkant, één klok in het midden. Onze klok stond in het midden. Ik deed mijn zet en drukte de klok in. De tegenstander van Overschie die schuin tegenover mij zat, drukte ook de klok in, echter de verkeerde, zodat mijn tijd ging lopen, terwijl ik niet aan zet was.

Hoe dat verder ging aan het bord naast mij, waar Leo de Jager speelde weet ik niet. Na enige tijd, mijn tegenstander zei later dat het maar een minuutje was geweest, was mijn tegenstander zo sportief mij erop te wijzen dat mijn klok nog liep. Je gaat aan jezelf twijfelen. Ben ik echt vergeten mijn klok in te drukken?

Na weer een aantal zetten herhaalde het incident zich. Je weet niet hoeveel tijd er verstrijkt, voor je het in de gaten krijgt. Bij de onafhankelijke wedstrijdleider opperde ik dat er naar mijn gevoel vijf minuten in mijn nadeel waren geregistreerd. Hij deed niks en vertelde dat ik genoegen moest nemen met de twee maal 30 seconden bonus die ik er zo had bij gekregen. Daarop vroeg ik of de klok niet aan de andere kant mocht worden geplaatst, maar dat weigerde hij. Een zaak voor een reglementencommissie? Zal best wel eens vaker zijn voorgekomen. Gelukkig heeft wat mij betreft het incident geen gevolgen gehad voor het verdere verloop van de partij.

En zo stond er een 4½-3½ eindstand op het scorebord. Een prachtige en niet verwachte overwinning voor ons eerste team! In de volgende ronde op zaterdag 14 december spelen we tegen onze andere schaakburen RSR Ivoren Toren.

Olivier Vrolijk vatte het mooi samen: Met het team hebben we hiermee een superprestatie neergezet! Na het schaken zijn Frank, Arno en ik blijven eten, dat was heel erg gezellig met onze tegenstanders. Zij halen na hun thuiswedstrijden Chinees en wij waren uitgenodigd. Een enkeling zei nog wel: "Jullie hebben al 2 matchpunten, nu ook nog ons eten..." Ik kom er graag terug. We wonnen al de massakamp, met ons eerste team in de RSB-competitie en nu dus deze overwinning. Misschien dit seizoen ook nog de RSB-beker?

Lees hier het verslag 'De buurmannen slaan toe' op de website van Overschie. Of kijk hier voor alle uitslagen en de stand in klasse 3E van de KNSB-competitie.

Frank van Zutphen