Zevenklapper voor eerste team

De derde wedstrijd in de RSB-competitie speelden wij op maandag 18 november tegen SOF/DZP 1.

Voor mij een belangrijke wedstrijd gezien het feit dat ik al twee nullen op mijn naam had staan. Maar gewoon de arena in.

Ik kreeg uit de categorie ‘rare lines’ de ‘Owen’s Defence’ op het bord. Op 1. e4 dus 1. .. b6. Na de Caro-Kann één van mijn favorieten. Wat kun je, behalve je stukken ontwikkelen, hiertegen doen? Groot voordeel had ik doordat ik meer ruimte op het bord had. Mijn tegenstander had moeite om een goed plan te vinden en zijn stukken goed te ontwikkelen. Dat gaf uiteindelijk de doorslag.

Naast mij op bord 5 speelde Alek Dabrowski. Hij schrijft over zijn partij: Gisteren won ons team eenvoudig van het team met de wat wonderlijke naam SOF/DZP. Het werd 7-1. Ik kreeg met zwart een Ben-Oni op het bord. Ik speelde vrij risicovol en kreeg al snel een mooie aanval. Over mijn zestiende zet dacht ik lang na. Ik speelde 16. .. f7-f5 (zie de eerste stelling). Ik was benauwd voor 17. exf5 Txf5 en dan g5 met een vork. Ik had in dat geval het spectaculaire Pg3 in gedachte. De computer gaf mij later gelijk. Dit zou een winnende zet zijn.

Mijn tegenstander sloeg niet, maar vervolgde met Dc2. Daarna was het snel afgelopen vanwege de pionopmars op de f-lijn. De slotstelling is hopeloos voor wit. Hij gaf op.

Op bord 4 speelde Ton Dulk. Hij schreef: Meteen na de opening won ik door een kleine combinatie een pion. Mijn tegenstander kreeg daar echter wel compensatie voor terug in de vorm van een iets betere ontwikkeling. Toen ik eenmaal kon afwikkelen naar een eindspel werd de pluspion steeds belangrijker. Mijn tegenstander verdedigde niet optimaal en toen hij ook nog eens zijn overgebleven loper liet opsluiten gaf hij op.

Op bord 8 speelde Davin Mostert. Hij vertelde: Helaas beklemde mij het gevoel dat ik eigenlijk de hele partij beter had gestaan, maar dat er in het eindspel geen groot voordeel over was. Toen ik met een minuut of vier op de klok de stelling nog eens goed bekeek had ik twee plannen. Ik kon een koningsaanval opzetten, maar was niet zeker of er nog een tussenzet mogelijk was, of naar de vrijpion bewegen om zo te kunnen promoveren. Dat laatste deed mijn tegenstander opgeven, maar in de analyse bleek dat de koningsaanval ook juist geweest was.

Achter bord 7 zat Cander Flanders. Hij liet weten: Ik moest voor team 1 aan bord 7 met zwart tegen Daniel Mulder spelen. Het werd een Sicilian: Kalashnikov. Het duurde even voordat ik mijn koning in veiligheid kon brengen (ik rokeerde pas op zet 18) maar nadat dat was gedaan kon ik rustig ten aanval gaan. Ik won een pion en had een betere stelling. Toen hij al in verloren stelling een hele toren weggaf, gaf hij op.

Van het verloop van de partijen van Olivier Vrolijk en Marvin Dekker heb ik niet veel meegekregen. Duidelijk is dat dit duo een zekerheid voor het team is. Je weet dat als ze achter het bord zitten je weinig zorgen hoeft te maken. Dat is in de rol van teamcaptain, als je er tegenover zit is dat natuurlijk niet het geval.

Toen ik eindelijk mijn eerste punt had gemaakt stond het 7-0 voor Erasmus. Wow! Wat een team. Er was nog één partij bezig, ik zag dat Frank nog speelde. Ik dacht: dit gaat 8-0 worden. Maar dat pakte anders uit. Frank van Zutphen geeft hieronder een wijze les:

Hij vertelde: Les van deze avond. Enigszins uitgerust achter het bord zitten doet wonderen. Een paar nachten achter elkaar vier uur slaap vanwege een verkoudheid en een hele strakke deadline om een rapport af te leveren niet… Het werd echt een dramatisch slechte partij: zet 11 een fout, zet 14 een fout, zet 15 een fout en na zet 16 resulteerde een stellingswaardering van +5,6. Dat het nog tot het einde van de avond duurde, mag gerust een wonder heten. Snel vergeten dus maar… Gelukkig was de rest van het team wel wakker en prijkte er een 7-1 overwinning op het scorebord aan het einde van de avond.

Kijk hier voor alle uitslagen en de stand na ronde 3 in klasse 1A van de RSB-competitie.

Arno van Houten