Een afgestofte schaakboekencollectie, wuivende heren en (voor)dringen voor die ene plek
Deze maandag helemaal geen externe wedstrijden, maar met 25 partijen in de interne competitie was het wel gewoon volle bak bij Erasmus.
En eigenlijk waren er ogen te kort om alle spannende partijen te volgen. Gelukkig zijn er ook deze week weer veel verslagen en partijen van deze ronde na te spelen.
Stand aan kop
Na deze veertiende ronde zijn er nog maar drie ronden te gaan. Het begint inmiddels wat druk te worden zo rond plek 8, die recht geeft op een finaleplaats in de A-groep. Sterker nog, het is daar heel erg stevig dringen. Zolang het maar geen voordringen wordt…
Gelukkig heb je niet zoveel aan gele hesjes achter het schaakbord… In ieder geval, op de gedeeld achtste plek staan maar liefst 8 spelers met 8 uit 14. En de nummer 29 van de ranglijst staat slechts 1 punt achter op die begeerde achtste plaats!
Voor deze groep geldt dus, nog drie ronden winnen. En dan kan je zomaar meespelen in finalegroep A! Er staat dus nog genoeg op het spel de komende paar weken.
Erasmianen aan het woord
Een ook deze week weer een mooie keur aan verslagen van de verschillende leden. Veel dank voor Arno, Bram, Jan, Reginald, Ruud, Ruurd en Wim (Posthumus).
Wim Westerveld – Arno van Houten
Arno stuurde een uitgebreide mail over deze partij. Ronde 14 in de voorronde van de interne competitie. Met zwart tegen Wim Westerveld. Ik zal het niet ontkennen, die partij zag ik aankomen. Hoe ga je je voorbereiden op zo’n partij? De partijen waarin Wim 1. b3 speelde goed bekijken? Gedaan. Als ik heel eerlijk ben, ik heb alles bekeken, al het stof is van mijn schaakboekencollectie. De opening was voor de witspeler.
Tot en met de 23e zet ben ik niet in de partij gekomen. In de stelling hiernaast geeft het rekenmonster Fritz aan dat de stelling in evenwicht is.
Ondanks het feit dat ik hier een pion achter sta had ik op dit moment het idee dat ik weer meespeelde. Na de ruil van een aantal stukken besloot Wim de pion terug te geven in ruil voor activiteit van zijn stukken.
In de stelling hiernaast was ik aan zet. Wim heeft de e-lijn, mijn koning staat op de tocht.
Op lange termijn kon mijn pionnenmeerderheid op damevleugel misschien een rol gaan spelen. Ik vond dat mijn dame haar taak had volbracht. Centraliseren op d5 was mijn idee.
In onderstaande stelling, na de 35e zet van Wim schrok ik. In gedachten zag ik een loper op c3, de diagonaal a1 – h8 stond in brand en de dame op e8 stond klaar om mijn koning mat te zetten.
Een zet als 35. .. De7 zou een enorme blunder zijn. De zwarte koning staat minder veilig dat de witte koning. Hoe kon ik het naderende onheil voorkomen? De diagonaal blokkeren was mijn enige redding. Ik speelde dus 35. .. Dd3 om indien noodzakelijk te vervolgen met Pd4. En de gevreesde zet kwam vrijwel à tempo op het bord. Gedwongen vervolgde ik met Pd4.
Wim vervolgde met een reeks schaakjes en won tussendoor mijn pion op a7. Ik had ondertussen het idee dat als wit geen schaak meer zou geven de zwarte dame en het zwarte paard een gevaarlijk duo voor de witte koning vormden.
In deze stelling was Wim aan zet. En natuurlijk voelde hij mij nog even aan de tand. Wim vervolgde met 49. Lxd4. Een belangrijke test. Terug slaan met de dame zou de partij weggeven. Koel blijven en de dames op het bord houden.
De pion op d4 zou onder omstandigheden heel hard naar de overkant kunnen lopen. Bovendien stond de witte koning nu ook minder veilig. Ook ik zou eeuwig schaak kunnen geven. Zover liet Wim het niet komen.
In de stelling hiernaast werd tot remise besloten.
Toen ik thuis was ging ik natuurlijk eerst naar mijn kamer om de opening te bekijken.
Daarna trakteerde ik mezelf op een Hertog-Jan ‘Grand Prestige’. Heel tevreden viel ik diep in de nacht in slaap.
Dick Straathof – Jan Hoek van Dijke
De inmiddels vaste verslaggever van onze website (omdat hij iedere week blijft winnen) – Jan Hoek van Dijke – schreef over zijn partij tegen Dick Straathof.
Graag zou ik een heroïsch verslag hebben samengesteld over bijzondere talenten en tegenstanders aan zegekarren binden en zo; maar de feitelijke werkelijkheid was dat Dick al in de negende zet een niet goed genoeg doordacht een loperoffer op f7 deed dat niet meer opleverde dan de pion op f7.
Weliswaar kwamen de witte dame en paard daarbij ten aanval, maar ikzelf had ook nog een paard dat heel strategisch g6 stond te dekken en mijn dame was ook in de buurt. Dick bracht nog wel heel creatief zijn andere loper in het spel ten offer, waarbij ik de keuze had tussen het slaan van deze loper met onmiddellijk daarop volgend eeuwig schaak of het terug geven van een stuk in combinatie met dameruil.
Ik koos voor het laatste omdat gelijk daarop het witte paard dat deel had uitgemaakt van de aanval kon worden ingesloten zonder vluchtvelden, waardoor ik alsnog het stuk voor bleef staan. Daarna maakte Dick het me nog lastig door een hindernis op te werpen, omdat aan de andere kant van het bord mijn toren en loper hopeloos onderontwikkeld waren. Ik moest er een extra pion voor geven om hier enige beweging in te kunnen krijgen. Maar toen dat eenmaal zo ver was en er ook nog een toren was afgeruild, kon ik vrij langzaam maar zeker alle lijnen dichtzetten en mijn materiaalvoordeel uitbuiten.
Wim Posthumus – Henk Ochtman
Wim Posthumus en Henk Ochtman maakten er een weer spektakelstuk van. Na een zet of zes dacht uw verslaggever nog ‘Wat speelt Henk nu voor saaie opening, dat is helemaal niets voor hem’, maar op zet zeven ging de vlam in de pan!
De partij is hieronder na te spelen inclusief commentaar van Wim Posthumus.
Wim Posthumus – Henk Ochtman
Davin Mostert - Ruurd Ouwehand
Ruurd mailde over deze partij. Het was een degelijke, maar rustige Caro-Kann. Davin (met wit) verzuimde het centrum te pakken en bereidde een koningsaanval voor.
Ik brak de stelling open op de andere vleugel en kreeg voldoende spel om wit tot passieve verdedigingszetten te dwingen. Voor geen van de partijen zat er winst in, zodat een vroege remise de rechtvaardige uitslag was.
Ruud Neumeijer - Jaap van Meerkerk
Ruud mailde over deze partij het onderstaande verslag. Elke maandagavond kom ik bezweet en lichtelijk puffend Huize Arcadia binnengestormd, Misschien dat een aantal van jullie het al gewoon is, misschien een aantal anderen nog niet. Ik moet tot 19.45 uur 'werken' en daarna beklim ik met gezwinde spoed mijn stalen ros en scheur vanuit Kralingen door een (momenteel) donker Rotterdam. Onderweg het verstand op nul, hoewel…
Ik moet natuurlijk denken aan mijn tegenstander van deze avond: wie zal het worden? Heb ik zwart of mag ik dit keer de witte troepen aanvoeren? Vaak kom ik met enig rumoer de zaal binnen gestrompeld. Ja de jaren gaan ook bij mij een beetje tellen.
Ondanks dat enige heren in de verte al stonden te wuiven (Waarom eigenlijk? Is één van hen mijn nieuwe tegenstander?) liep ik eerst naar één van de briefjes waarop de indeling geprint staat: aha met wit tegen Jaap van Meerkerk.
Het werd een Siciliaan en ik besloot om dit keer eens een Alapin (2. c3) van stal te halen. Doordat ik het stukje mag schrijven, begrijpt u al dat ik dit keer aan het langste eind mocht trekken, een Alaaaaaaaaapin dus eigenlijk.
Ik analyseer mijn partijen met Stockfish 10, maar ik zal u de opening besparen, slechts wat tekst: Uit de computeranalyse kwamen geen fouten of blunders te voorschijn, wel een aantal onnauwkeurigheden, gelukkig (voor mij) van beide kanten. De balans sloeg echter voornamelijk door naar (een licht!) voordeel voor zwart met een maximum van 0,9 en dat vind ik op ons niveau ‘verwaarloosbaar’ en dit evenwicht duurde tot aan de 26e zet van wit. De 26e zet van zwart was een fout volgens Stockfish en hij gaf ineens een +1,7 voor wit. Dat voordeel werd langzaamaan verder uitgebouwd.
Vervolgens wist wit via 27. Lc7 de centrumpion van zwart te veroveren, beide zwartveldige lopers werden daarna afgeruild evenals de torens en ‘ineens’ had wit 2 verbonden centrumpionnen en stond de volgende stelling op het bord.
Zwart kwam ietwat gedrongen te staan en de d- en e-pion gingen wel vervelend worden voor de zwarte troepen.
Toch wist wit nog een blunder te maken (volgens Stockfish): van +11,7 kelderde wit met 1 zet naar +3,7 en dat is natuurlijk 'dramatisch' (op schaakniveau), althans dat had het kunnen zijn...
Wat zou u hier spelen? Zwart benutte hier echter niet zijn kans(je?) en van +3,7 schoot de witte balans ineens door naar +18,3 en zwart liep 1 zet later mat. Jaap, hartelijk dank voor de amusante partij!
Ton Dulk - Bram de Knegt
Bram de Knegt hield in een goede partij de sterke Ton Dulk op remise. Het evenwicht werd eigenlijk nauwelijks verbroken.
Hieronder is de partij na te spelen met commentaar van Bram.
Ton Dulk - Bram de Knegt
Loris Kosta - Reginald Fonseca
Reginald behaalde zijn eerste winstpartij binnen! Hij schreef over zijn partij. Ik ben zes weken geleden als schaak-nieuweling begonnen bij schaakvereniging Erasmus. Na vijf leerzame maar verloren partijen was de zesde partij raak, mijn eerste gewonnen partij!
Het was een spannende wedstrijd tegen Kosta Loris. In de beginfase was het bord voor een groot gedeelte gespiegeld. Later maakte Kosta een blunder en verloor zijn dame. Ondanks de blunder bleef Kosta wel volhouden en vocht hij tot het einde. In het slot fase maakte ik ook een blunder, waardoor het toen weer gelijk opging. Na een heftige strijd wist ik een pion aan de overkant te krijgen en deze voor een koningin te ruilen, hierdoor kon ik de winst behalen.
Kijk hier voor alle uitslagen en de standen na ronde 14 van de interne competitie.
Frank van Zutphen
