Binnenpret, Atari-ervaring en gewoon schaken tijdens de kerstperiode

Ik had weer eens last van hinderlijke binnenpret. Hinderlijk, want de neiging tot een luidruchtige schaterlach moest ik onderdrukken.

Je kunt niet overal je emoties ongebreideld ten toon spreiden, is mij van jongs af – desnoods hardhandig – ingepeperd.

Je moet voor de gein de polygoonjournaals van de jaren 60 eens bekijken! In dat sfeertje groeiden een flink aantal clubgenoten op. Het respect voor gezagsdragers kreeg je er vanzelf gratis bij. In die jaren leerde ik ook schaken. Grasduinend in Google-foto’s uit 2016 sta ik plots oog in oog met Murdoch Mac Lean, later bekend onder zijn niet zelf gekozen pseudoniem Big Mac. Ik had destijds een verzameling oud clubmateriaal in Google opgeslagen ten behoeve van het boekje ‘50 jaar …’.

Bij zijn originele verhaal in de vorm van een partijverslag lezend, schoot ik onbedaarlijk in de lach, en moest moeite doen me in toom te houden. Ik ervaar het net als u al als uitermate storend als mobielverslaafden hoorbaar op hun privéberichtjes reageren, mij met een vraagteken op mijn gezicht negerend.

Onze webmaster Frank plaatst dit verhaal met Macs toestemming komende week op de website. Ik weet zo zeker als een overwinning van Feijenoord is dat u gaat genieten.

Top van het klassement

In deze vijftiende ronde werden 24 partijen gespeeld. Pieter Sturm en Wim Westerveld wonnen beiden, hun achtervolgers nu het nakijken gevend. Zij bezetten met 12½ en 12 punten de eerste twee plaatsen van de ranglijst. Pieter velde Frank van Zutphen en Wim Jan Hoek van Dijke.

Op twee punten achterstand volgt nog steeds Eric Hoogenes die ondanks zijn overwinning op Peter Aarnoudse het gat met de top niet kleiner zag worden. Arno van Houten en Leo Verhoeven speelden remise en handhaafden zich netjes in de top 8. Ondanks zijn verlies tegen de sterk spelende Westerveld staat onze Jan Hoek van Dijke met 9 punten nog fraai op een zesde plaats. Wim Posthumus steekt in prima vorm en klimt door zijn zege op Paul Wilhelm van de twaalfde naar de zevende plaats.

Dan volgt een groep van zeven spelers met 8½ punt. Zij gaan de komende twee ronden uitmaken wie in de kampioensgroep, de gesloten A-finale mag uitkomen. Overigens, vergeet de zeven spelers met 8 punten niet. Ook zij doen nog mee. Twee overwinningen, en ook zij maken naam.

Wie zich voor de gesloten B-finale gaat kwalificeren is net zo zeker als een overwinning van Cambuur op Feijenoord. Aan een dergelijke voorspelling waag ik me niet. Maar spelers met zeven punten, en dat is tot en met plaats 36, horen bij de kanshebbers.

Omdat het meespelen in de open C-finale met het Zwitserse indelingssysteem (net als in de voorronde dus) ook heel aantrekkelijk is, is de kans groot dat er weer enkele spelers zullen zijn die liever in de open C dan in de gesloten B spelen. Eén van de redenen kan zijn dat de betreffende speler ook aan een of meer toernooien mee wil doen en de gesloten competitie niet geheel kan rondspelen.

Zoals bij ervaren clubspelers bekend is, kun u zich in een gesloten competitie op een tegenstander voorbereiden. Weken van tevoren wordt op de website bekend gemaakt wie dat is. In een open competitie niet. Dan is elke week weer een verrassing wie tegenover je gaat zitten. Je speelt elf wedstrijden en geen zeven zoals in de gesloten groepen. Maar je kwalificeren voor de B-finale is wel eervol natuurlijk. Je hebt je niet voor niets het snot voor de ogen geschaakt om dit eervolle resultaat te bereiken!

Nog twee ronden te gaan dus en daarna klotsen de ratingpuntjes u met de regelmaat van golven in de branding tegemoet.

Verrassingen

Ruurd Ouwehand (1691) houdt eerste teamspeler Cander Flanders (1846) netjes op remise.

Harry Nefkens (1425) hield Jaap van Meerkerk (1776, nu 1712) knap op remise (zie hieronder het verslag).

John Janssen (1446) hield Bernhard Ruimschoot (1645) op remise.

Carel Keller (1410) scoorde een plusremise tegen John Helstone (1668). Als Carel in de slotstand Johns overbelaste paard had verjaagd zou hij een stuk hebben gewonnen en daarmee waarschijnlijk de partij. Corrigeer me als ik me vergis, John.

Tweede deel rapidkampioenschap op 23 december!

Iedereen is van harte welkom hieraan deel te nemen! Ook als u het eerste deel niet hebt meegedaan. U krijgt dan vier byes voor de eerste vier partijen. Graag tijdig, het liefst tussen 19.30 uur en 19.45 uur, aanwezig zijn! We willen graag al om 20.00 uur starten in verband met een mogelijke barrage bij gelijke stand, aan het einde van de avond. Bent u ietsje later, gewoon even bellen.

Feestavond op 30 december

De feestcommissie schotelt u een speciaal schaakprogramma voor. De oliebollen en appelflappen zullen natuurlijk niet ontbreken, zo pas voor oudejaarsavond. U gaat ongetwijfeld voor het nodige vuurwerk zorgen!

Een mooie gelegenheid uw clubgenoten in een iets andere setting wat beter te leren kennen.

Anders dan in één van de eerdere rondenverslagen stond aangegeven, wordt u tijdens deze bijzondere avond de Erasmuspenning worden uitgereikt! In kleur.

Inzendingen van onze leden

Met dank aan Harrie Jansen, Wim Posthumus en Emil Verhoef.

Paul Wilhelm – Wim Posthumus

Wim Posthumus mailde over deze partij: Deze partij voelde toch wel als een soort revanche voor zaterdag. Dezelfde opening, ook met thema loper op d2, maar heel andere ontwikkelingen. Eerder speelde ik vier keer tegen Paul, altijd met zwart. Iedere keer werd het Catalaans, Bogo- of Dame-Indisch. Mijn score was negatief: 3 keer remise en 1 keer verloren. Gelukkig kon ik de score nu gelijk trekken. De partij is hieronder na te spelen.

Paul Wilhelm – Wim Posthumus

Harry Nefkens – Jaap van Meerkerk

Harry Nefkens (1425) hield Jaap van Meerkerk (1776) knap via de Moskou-variant in de toom, Harry ruilde alles wat er op het bord ‘in stond’ (en dat waren alle paarden en lopers) en bood remise aan. Veel Siciliaan-adapters hebben daarom een hekel aan deze zet. Ik zag geen enkele reden door te spelen en kon gaan wandelen. Netjes van Harry.

Siciliaans | Moskou variant
1. e4 c5 Siciliaans 
Deze zet werd in de 17e eeuw o.a. gespeeld door de Siciliaanse priester Don Pietro Carrera en dit was voor de Britse schaker Jacob Henry Sarratt de reden om deze verdediging het Siciliaans te noemen. Deze zet werd al in 1594 behandeld door Giulio Polerio in zijn boek over het schaken. Het Siciliaans is de populairste opening, waarschijnlijk omdat zwart al direct de stelling uit evenwicht brengt en daardoor vanaf de eerste zet op winst kan spelen.
2. Pf3 d6 3. Lb5 Moskou variant 
De Moskou variant wordt ook wel de Canal-Sokolsky aanval genoemd. Grootmeesters spelen deze variant wel eens om theorie te ontwijken. Zo speelt Garry Kasparov in 1999 de Moskou variant in een internetpartij tegen de wereld. Veel Siciliaanspelers hebben een hekel aan deze zet.

Emil Verhoef - Harry Stroosma

Emil vertelde: Ik had met Harry nog een appeltje te schillen sinds hij mij in het Watertorentoernooi koppie onder geduwd had. Maandag werd het een gelijk opgaande strijd waarin ik door een (overbodig) pionoffer een mooie aanval op zijn koningsstelling kreeg.

De verzamelde witte armee, paard, loper twee torens en de dame rammelden aan zijn poort. Over en weer werd met scherp geschoten en toen de kruitdampen opgetrokken waren resteerde bij Harry een pionnenstelling die deed denken aan een nog niet geheel gesaneerd gebit. Beide dames gingen als Pac-mannetjes over het bord en uiteindelijk resteerde er een witte vrijpion op de a-lijn.

Zwart trachtte met een tiental schaakjes nog het lijf te redden, maar toen de witte koning zich definitief achter zijn gade kon verstoppen was het pleit beslist. Moraal van dit verhaal: verstoppertje speel je het best met je eigen vrouw en enige ervaring met oude Atari computerspelletjes komt altijd van pas.

Harrie Jansen - Jan Bruinsma

Harrie doet verslag: In zwaar weer langs de afgrond. Het was een enerverende partij met wisselende kansen. Nadat ik met wit eerst een pion en vrij snel daarna ook nog een stuk voor kwam, leek het een korte avond te worden, maar dat werd het helemaal niet. Ik werkte me in de nesten op zet 27. Daar gaf ik de zwarte dame de ruimte om binnen te komen in de witte vesting, waar Jan dankbaar gebruik van maakte.

Vervolgens moest ik tot zet 37 (zie diagram) in zwaar weer alle zeilen bij zetten. Maar toen kon zwart de verleiding niet weerstaan om mijn toren te slaan, wat mij precies genoeg tijd gaf om het roer om te gooien.

Ik kwam met de schrik vrij en er was nu voor zwart geen redden meer aan.

Kijk hier voor alle uitslagen en de stand na ronde 15 van de voorronde van de interne competitie.

Tot maandag 23 december!

Jaap van Meerkerk