De messen waren geslepen!
Onder het motto ‘Geen gestunt, allemaal een punt’, waren wij tot de tanden bewapend en gemotiveerd naar het afgelegen, maar prachtige en gezellige, onderkomen van Messemaker afgereisd.
Alleen Mischa van Vlaardingen ontbrak bij het startschot. Na circa 5 minuten kwam echter zijn verlossende telefoontje naar de wedstrijdleider van Messemaker; hij was onderweg maar kon het denksportcentrum niet ontdekken!
Na enkele, kennelijk voor hem verwarrende aanwijzingen, kon hij drie kwartier later achter het bord met een rapidpartij beginnen, waarover later meer.
Aan het achtste bord startte ondergetekende met een overweldigend centrum: drie onaantastbare pionnen op e5, d4 en c5 en een fors ruimtevoordeel op de damevleugel. Het eindresultaat behoeft niet veel voorafgaande onthullingen; na pionwinst op de damevleugel en een doorbraak van een toren op de e-lijn, leidde torenwinst de volle winst in.
Peter Ruimschoot, aan het zevende bord, speelde een meer dan degelijke partij met wit en kwam in een evenwichtig middenspel terecht. Na wat onschuldige beleefde schermutselingen schoof hij de pionnenstructuren – in de voor hem gebruikelijke dreigende tijdnood – professioneel dicht, hetgeen een onvermijdelijk gelijkspel ten gevolge had.
Tja en dan Richard Meijer. Richard. die al enige tijd in een voor hem frustrerende mindere vorm verkeert, kwam met een ‘Ouverture Français’ uit de bus. Nadat hij een mooi overwicht op de ‘aile de dame’ had veroverd verzuimde hij, wellicht overmand door een dreigend oprukkende g-pion, op zijn sterke zijde onverwijld de aanval te kiezen. Dankzij een wat te optimistisch getinte aanval van de witte opponent kon hij een welverdiende remise op zijn – en ons – conto bijschrijven.
Mischa van Vlaardingen begon ondanks en dankzij zijn forse achterstand in tijd optimistisch en onverstoorbaar aan zijn rapidpartij. Voorzichtig en behoedzaam manoeuvrerend ruilde hij de nodige stukken af en kwam in rustig vaarwater. Doordat zijn tegenspeler steeds wat langer begon na te denken, kwamen zij beiden weer ongeveer op gelijke hoogte qua bedenktijd. De apotheose kwam nadat alle andere partijen waren afgelopen, waarover straks meer!
Daan Gijsbertse werd in het middenspel geconfronteerd met een (schijn)offer middels een witte knol die zijn e6-pion sloeg, in de verwachting dat een en ander twee pionnen winst zou opleveren. Daan koos echter een variant die hem uiteindelijk een stuk kostte, terwijl een, na later bleek, counterend schijnoffer op g2 hem minimaal gelijkspel had opgeleverd. Helaas een nulletje.
De schoonheidsprijs ging deze avond naar Jeroen Landsheer, die zijn tegenstander volkomen overspeelde met intelligente aanvallende manoeuvres, die zet voor zet alle stukken beter maakten. Voorwaar een partij die kandidaat staat voor onze spektakelprijs. Bij deze genomineerd! De afronding vond plaats met een prachtige mataanval die gepaard ging met de nodige offers en een dwingende zettenreeks. Zie hieronder zijn partij.
Jeroen Landsheer – Chris Kraaijeveld
Alik Tchavelachvili had niet zijn avond. Een timide opstelling met schuchter pionnenspel leverde hem een ontwikkelingsachterstand op, een open f-lijn die rokade verhinderde en wat zwakke velden die een welkom thuis werden voor de witte cavalerie. Uiteindelijk kwam het voorspelbare einde aan de orde en moest Alik het hoofd buigen.
En last but not least onze coming man Danny Hetharia. Gelukkig is de transferperiode afgesloten en blijft hij tot het einde van het seizoen ons team trouw. Tegen die tijd zal ik mij als teamleider en, bij deze, zelfbenoemd zaakwaarnemer over zijn perspectieven buigen.
Na een mindere zet van zijn zwarte opponent in het begin van een Konings-Indische partij, nam hij zonder enige schroom het initiatief, wat hem gevaarlijke dreigingen opleverde en uiteindelijk de overwinning middels mat op de 36e zet.
En dan uiteindelijk de ‘cliffhanger’. We stonden dus met 4-3 voor en iedereen schaarde zich rondom het bord van Mischa. De tijd drong en de spanning steeg tot grote hoogte. Her en der sneuvelden dames en torens, totdat beiden met de koning en de overgebleven pionnen aan de wandel gingen. Regelmatig wisselden omstanders al dan niet terechte prijzende en misprijzende gelaatsuitdrukkingen uit.
Om een kort verhaal lang te maken heeft geen zin in dit verband, want Mischa miste uiteindelijk de winst, dan wel remise en moesten wij met 4-4 genoegen nemen.
Lees hier het verslag '4x4 voor het 4e team' op de website van Messemaker 1847. Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in klasse 3C van de RSB-competitie.
Op naar de volgende ronde.
Karel de Neef
