Door de ogen van de wedstrijdleider

De griepgolf gonsde nog na in de bomvolle speelzaal van Arcadia. Uit alle hoeken en gaten waren ze binnen komen waaien.

Zeker 1.000 km hadden de schakers afgelegd om de Rotterdamse schaakclub, vernoemd naar de prachtige brug en beroemde wijsgeer, filosoof en wetenschapper, te bereiken.

Zelfs een aanzienlijk aantal schaakvrienden uit de Haagse schaakregio had zich tijdelijk aan de reuring rond houtstapels en burgemeestersverkiezingen onttrokken en zou deze dag volledig opgaan in het pittigste onderdeel van het wedstrijdschaken, het rapid. “Met zijn allen hebben we er een fantastische dag van gemaakt”, aldus Paul Koks, lid van de Haagse SV en De Oude Toren in zijn leuke verslag voor de Haagse Schaakbond.

Een formeel verslag van de tiende editie van het rapidtoernooi van 15 februari 2020 prijkt al vanaf zondag 16 februari op de website van Erasmus. U bent nu ondergedompeld in een wat heet sfeerverslag van deze voor ons en hopelijk ook voor u onvergetelijke dag. Want voor mijn geestelijk welzijn lijkt het beter de laatste dagen voorafgaande aan het toernooi uit mijn bewuste te verdringen. Vooral die vrijdagavond kreeg ik zelf na de vele mail- en telefooncontacten met grieppatiënten bijkans een koorts- dan wel griepaanval. Toch wist ik die nacht de slaap zeker nog enkele uren vast te houden.

Natuurlijk was Anton van Bokhoven net even wat eerder in de speelzaal. Dat viel tegen. Om 7.50 uur moest ik halverwege rechtsomkeert naar huis om de vergeten reserve PC op te halen.

En uiteraard was beheerder Jan Pierweijer, leider van het vrijwilligersteam van het Huis van de Wijk Arcadia al bezig met de koffie. Zonder vrijwilligers zou de BV Nederland het toch echt niet redden. Om 9.30 uur was volgens het (ver)draaiboek alles gereed. Het zag er mooi uit, al die borden en nieuwe stukken, de klokken, de bordnummers, een volle zaal, de tafels keurig in het gelid. Mooi.

Na negen vorige edities draait de Erasmus werkploeg grotendeels op routine. En dus moest de machine eigenlijk wel een keertje gaan haperen. En ja hoor, gelukkig was dat ook zo. Heerlijk. Hoog tijd voor een update, APK en kleine beurt.

De bordnummers van de B-groep stonden niet vanaf 20, maar vanaf 1 aangegeven. Een pietluttig dingetje met chaotische en vooral ook grappige gevolgen. Diverse deelnemers, sowieso in de schaakstress voor hun eerste rapidpartij, waren nu compleet de weg kwijt, gingen maar ergens zitten en stelden zich vervolgens in op wat tegenover hen was neergestreken. “Even later hoorde ik”, aldus een deelnemer wiens naam geheim blijft, “de wedstrijdleider doodleuk door de microfoon omroepen: ‘Ga maar even hoofdrekenen en tel bij het aangegeven bordnummer 19 op!’” “En die gast vroeg ook nog wie daartoe niet in staat was. Enfin, even later dan gepland klonk een belgerinkel van jewelste, schrok ik me kapot en moest er gerapid worden.”

Een deken van rust nestelde zich gerieflijk over de 84 schakers. De wedstrijdleiding sloeg die deken echter al rap van zich af. De motor van het Swiss-programma voor de A-groep vertoonde mankementen. Terwijl Dick Straathof en Leo de Jager lekker aan het schaken waren, bleken hun namen spoorloos bij de indeling. Maar Jan zou Hoek van Dijke niet zijn als hij geen oplossing wist. Leo en Dick hadden niks in de gaten en bij het ingaan van ronde 2 draaiden we weer op routine. Daarna verliep alles ‘helaas’ probleemloos. Routine gaapt je in slaap, Hoekse heuristieken houden je fris en zijn des te leuker. Hoewel.

Een greep uit de A groep…

… die 32 deelnemers telde.

Beste Erasmiaan op een gedeeld zesde plaats werd Henk Ochtman met 5½ punt. Henk, die aanvankelijk in ronde 1 door gigant Wim Posthumus werd opgebracht, liet vervolgens doodleuk een serie punten noteren die slechts in ronde 6 door meester Meng werd onderbroken.

Frank van Zutphen maakte indruk door zijn moedige en energieke speelstijl, maar beloonde zich ‘slechts’ met 4 punten, toch evenveel als de sterke FM Johan Quist (2300). Er had zeker meer in gezeten, aldus kenners. Jammer dat hij het karwei tegen toernooikanjer en winnaar van de tweede prijs Julian van Overdam niet kon afmaken. “Ik stond straal verloren”, biechtte Julian eerlijk op. Frank had tegen Overdam een winnende h-lijn aanval ingezet die hij zelf keurig om zeep hielp. Geen all inclusive-partij dus van onze voorzitter. In de slotronde wist FM Roger Meng (met 2474 de hoogst gerate deelnemer) Frank voor een superhoge eindnotering, ik vrees zelfs een vierde plaats – gevolgd door een ongetwijfeld niet aflatende snoeverij – te behoeden.

Eveneens indrukwekkend was het optreden der beide Leo’s, beiden met eveneens 4 punten in de eindnotering in de top tien. De wedstrijdleiding schoot onze bescheiden secretaris Leo Verhoeven net op tijd te hulp en wist hem door een verplichte bye in de slotronde net buiten het door hem zo verafschuwde feestgedruis te houden. Leo de Jager heeft na ronde 4 vermoedelijk serieuze vluchtpogingen overwogen na met drie nullen op rij te zijn afgefakkeld. En dan toch gewoon in de speelzaal blijven, vanuit de krochten der A-groep terug schaken en toeslaan met 3 uit 3. Ik heb er niet van geslapen.

Zoals het Deense voetbalelftal van het vakantiestrand werd geplukt en zich even later tot Europees kampioen gekroond zag worden, zo werd FM David van Kerkhof (2374) van de wachtlijst gevist om ter nauwer (griep)nood nog lekker mee te kunnen spelen. David wist indruk te maken met 6 uit 6, ware het niet dat FM Julian van Overdam (2422), in ronde 7 inmiddels zeker van een voor hem bescheiden tweede plaats, hem in de laatste ronde nog even de voet dwars zette. Julian tevreden, David de hoofdprijs van 150 euro.

FM Roger Meng viel zoals verwacht ook in de prijzen en legde beslag op de gedeeld tweede plaats. Hij verloor slechts in ronde 5 van David van Kerkhof.

WFM Alda Shabanaj (1875) was één van de weinige dames en de enige in de A groep. Zij scoorde 3½ punt, met drie remises en twee overwinningen op de 15e plaats.

Leuk dat we ook Simon Algera, ex-Erasmuslid en indertijd uitkomend voor ons eerste team, weer konden begroeten. Simon had zijn dag niet en scoorde onder zijn 2013 maat, altijd nog een puntje meer dan Murdoch Mac Lean (voor insiders Big Mac, maar vandaag niet zo Big) bij elkaar sprokkelde.

Ook jammer voor Kees van Toor, met zijn 1½ punt slechts op de 30ste plaats. Maar ja, Kees, voorheen zag ik je in de B en dat is andere koek.

Dick Straathof wist in ronde 3 tegen Marcel Tillemans een halfje te scoren. En daar bleef het bij. In dit sterke schakersveld kan het leven met rapidschaak plots een heerlijke verrassing zijn. Dick, in de slotronden driftig op zoek naar nog wat motivatie en concentratie, speelde toch een aantal – naar eigen zeggen – aardige partijen.

Over een forse B-groep …

… met 52 deelnemers.

Best scorende Erasmiaan was Pim Kleinjan met 5 punten. Maar hij oefent deze discipline regelmatig en vaak bij hem thuis, onder de rook van de Laurenskerk, met een selectief schakersclubje, bestaande uit louter getalenteerden.

Dat Carlos Preuter niet wist te winnen mag in de krant, want hij werd met regelmaat door ervaren toernooitijgers (lees: Hans van Calmthout, derde plaats) en bookmakers als winnaar getipt. Tongen beweerden dat Carlos wie zal het zeggen zijn rating wel bewust laag houdt om maar niet in groep A te hoeven en in de B voor de hoofdprijs kan gaan. Maar ja, ons rapidtoernooi nodigt uit voor gezellige kletspraatjes. En wie weet, Carlos mag het zeggen.

Richard Koopman en Cedric Kerkmeester maakten met 6 overwinningen indruk en wisten de gedeeld eerste plaats te halen, op een halfje gevolgd door Hans van Calmthout, voorheen lang lid van Schiebroek, later van SWR en Erasmus. Hans houdt alles op en rond schaaktoernooien bij en bezit mysterieuze schaakstatistieken. Hans vertelde met een om jaloers op te worden aplomb dat hij altijd zijn laatste toernooipartij verliest. Na een indrukwekkende reeks van vijf zeges op rij nestelde Hans zich voor de slotronde aan het eerste bord. En zijn mantra indachtig, maakte hij zijn prognose waar en verloor spectaculair, maakte teleurgesteld een foto (voor zijn statistieken) van zijn gewonnen slotstelling. Maar de vlag bleek een vervelende grensrechter. Toch een met Jan de Jonge gedeelde 3e plaats, Hans!

Dolf van der Sluys Veer (1400) evenaarde onze beste Erasmiaan Pim en verbaasde vriend en vrouw met zijn prachtige resultaat. Onze trouwe goedlachse toernooigast scoorde 5 punten! Genoeg voor een zevende plaats! Eigenlijk gedeeld vijfde zou ik zeggen en een TPR van 1675. Netjes hoor.

Met 4½ punt was Jeroen Landsheer, met evenveel punten als Ruurd Ouwehand, de op één na hoog geplaatste Erasmiaan uit de B groep. Jeroen komt in steeds betere doen.

Met 3½ punt op zak en een positie ergens in het midden van de ranglijst kan ons nog prille Erasmuslid Lucas Ebus tevreden zijn. Temeer als je zijn score van de eerste twee partijen niet meetelt. Toen moest ons jeugdtalent nog even inkomen. Netjes met een TPR van bijna 400 punten boven je rating, Lucas.

Dominique Taapken valt vrijwel altijd in de prijzen. Hij scoorde eerst nog hoopgevend met 1½ uit 2 maar moest daarna genoegen nemen met een voor hem bescheiden plaats 40.

Jan Smit kijkt al uit naar volgend jaar denk ik zo. Dan zit er vast wel meer in dan 2½ punt en een 41e plaats.

Rens Hesselmans sloot een merkwaardige weddenschap af. Als ik laatste word doe ik volgend jaar beslist niet mee. Of was het “Ik doe volgend jaar alleen mee als ik laatste word.” Of “Ik doe volgend jaar niet mee, mits ik voorlaatste word.” Rens werd fenomenaal 44ste met een overwinning en twee remises en met zeker vijf keer gewonnen te hebben gestaan, net als Murdoch, om maar iemand te noemen. Tot volgend jaar, Rens!

Ratingprijzen

De ratingprijs in groep A (beste score met een rating tot 2000) werd gewonnen door Har van Himbergen, die knap op de vierde plek eindigde!

De ratingprijs in groep B (beste score met een rating tot 1600) werd gewonnen door Brian van Kanten, die met 5 uit 7 knap op de vijfde plaats eindigde.

Jeugdprijs

Voor de jeugdprijs werd gekeken naar de jeugdspeler (tot 18 jaar), die het beste had gescoord ten opzichte van zijn eigen rating. De jeugdprijs werd gewonnen door de net bij Erasmus lid geworden Lucas Ebus, die met 3½ uit 7 maar liefst 2,69 punten meer scoorde dan op grond van zijn rating verwacht mocht worden!

Verwegprijs

Een compleet nieuwe gedachte. Maar toen ik vernam dat er spelers uit de omgeving Luxemburg in aantocht waren, kwam het idee al bij me op. Het werd iemand uit Maastricht. Diegene zegde echter af. Maar toch. Niemand minder dan Kenneth Cauwenberghs, uit Mortsel, België-Zuid, 106 km hier vandaan, ergens beneden Antwerpen, won de prijs. Een fles wijn. Meezeulen naar Mortsel, dat wel. Ik hoorde dat Kenneth nu Erasmiaan is geworden of gaat worden, zo leuk vond hij het bij ons! Zelfs voor Belgen is dus echt plek. Je gaat meespelen in één van onze vele KNSB-teams. De sfeer was prima en het toernooi was, om met ons voormalig lid Peter Weeda onderkoeld te spreken “prettig”. Peter komt als aspirant weer terug van een tijdje weggeweest. Allemaal de schuld van dit toernooi.

Precies volgens onze tijdschema’s konden we de prijsuitreiking om 16.45 uur starten.

Hulde en Erasmus-penningen voor de groepswinnaars. Dank aan allen die ons toernooi bezochten, op tijd waren, voor een fijne sfeer zorgden, de slagregens en storm trotseerden en met hopelijk mooie herinneringen voldaan huiswaarts keerden, nu nagenietend van foto’s en deze goed bedoelde sfeerimpressie.

Beste clubgenoten die geholpen hebben met onder meer het klaarzetten en inrichten van de zaal. Bedankt!

En tenslotte ook dank aan onze vrijwilligers van Huis van de Wijk Arcadia, de medewerkers achter de bar, Jan Pierweijer, zijn partner en schoonmoeder, als ik het goed heb. Heerlijke lunch, en voor een zeer schappelijke prijs ook nog, Jan!

Kijk hier voor een foto-impressie van de dag of hier voor alle uitslagen en de eindstand in groep A en groep B.

Jaap van Meerkerk