(Bijna) laatste ronde, laatste kansen

In deze bange tijden is het lastig zoeken naar goed nieuws, terwijl toch iedereen daar naar snakt.

Daarom begin ik voor de verandering maar eens met goed nieuws: door de corona perikelen is Erasmus 3 nog altijd niet gedegradeerd! Daar had ik een hoop weddenschappen mee kunnen winnen…

Op maandag 2 maart speelden we de degradatiekraker tegen Hoeksche Waard 1. Onze uitgangspositie was behoorlijk positief. Dankzij een relatief hoog aantal bordpunten in vergelijking met onze mede degradatiekandidaten zouden we bij winst of een gelijkspel onszelf vrijwel zeker handhaven. Het liep net even anders, zoals u straks zult zien.

In ons team speelde Danny Hetharia in plaats van de naar Italië gevluchte Emil Verhoef. Vanaf het hooggelegen Canazei volgde Emil samen met burgemeester Silvano Parmesani en de overige 1829 inwoners (mogelijk wat minder nu) gespannen de verrichtingen van ons team. Zijn vraag, hoe de Hoeksche en Erasmiaanse twisten verliepen, wordt hieronder beantwoord.

Voorafgaand aan de match had ik mijn teamgenoten nog een inspirerend bedoeld mailtje gestuurd, met als titel: ‘1917’.

De mail ging als volgt:

Ik ben net terug van een film, waarbij ik nu alvast verklap dat niemand bonuspunten krijgt als hij raadt welke het was. De film was in zoverre inspirerend, dat de boodschap die ik in deze mail kwijt wil, daar heel mooi in beeld gebracht werd.

Meteen over naar de samenvatting:

Het is erop of eronder. En dan heb ik het niet over de kersverse sexvoorlichting van ons aller Kim Holland (wie kent haar niet?), maar over de eerstvolgende competitiematch tegen Hoeksche Waard 1.

De stand:
1. PASCAL 1           5   9   24½
2. HI Ambacht 1       5   9   22½
3. Onésimus 2         5   7   24
4. De Pionier 2       5   5   19½
5. Dordrecht 4        5   4   17½
6. Hoeksche Waard 1   5   3   20
7. Erasmus 3          5   3   20
8. Shah Mata 3        5   0   12

De laatste ronde is de uitwedstrijd tegen PASCAL 1. Daarin zijn we natuurlijk ook niet bij voorbaat kansloos, maar mijn gevoel zegt me dat we het daar niet op aan moeten laten komen. Qua bordpunten scoren we niet slecht, zoals jullie kunnen zien kan een overwinning ons meteen op de veilige 5e plaats brengen als Dordrecht een beetje meewerkt. Geen vuiltje aan de lucht lijkt het dus .. ALS WE WINNEN!

Dat laatste is dus wel een vereiste, waarvoor we alles in de strijd zullen gooien. In de eerste plaats een zo sterk mogelijk team, met een teamspirit, welke doet denken aan Feijenoord in het Europacup seizoen 1969-1970 en als dat je niets zegt omdat je niet zo van geschiedenis bent: het kampioensteam van 2016-2017 was ook behept met een soort ongekende onoverwinnelijkheid.

Nou zullen wij de Coolsingel niet vol laten lopen als we winnen, maar een klein geluksgevoel zal zich meester van je maken en dat is dan weer belangrijk voor je weerstand dankzij allerlei geluksstofjes die dan vrijkomen. Vergeet niet, dat het corona-virus vooral toeslaat bij oudere heren met een verminderde weerstand, kortom, de gemiddelde schaakvereniging zou zich toch enige zorgen moeten maken.

Mijn boodschap: Mannen, wees je ervan bewust, dat dit waarschijnlijk jouw partij van het seizoen wordt, die beslist over handhaving of degradatie. Laat je daardoor inspireren, verg het uiterste van jezelf, doe het voor Erasmus 3!

Toch nog een fijne week verder,

Jullie teamcaptain

Emile Ratelband had zich niet geschaamd voor deze mail, bedenk ik me nu.

Dan nu eindelijk het verslag: Wie gingen het doen op deze gedenkwaardige avond?

1. Ruurd Ouwehand
2. Jan Hoek van Dijke
3. Jan Smit
4. Cor van As
5. Hans Brobbel
6. Lucian Mihailescu
7. Danny Hetharia
8. Gerrit Boer

Hoe deden ze het?

1. Ruurd: Met zwart in een ruilvariant van de Caro-Kann gekomen. Mijn stelling zat vast, waardoor ik besloot om niet mijn tegenstanders aanval af te wachten. Ik moest hiervoor wel mijn koningsstelling verzwakken, wat me achteraf fataal werd.

2. Jan: winst!

3. Jan: winst! Hoewel ik hierbij eerlijkheidshalve wel moet aantekenen, dat mijn tegenstander een zet of veertig (veel) beter stond, maar het verprutste in de uitvluggerfase, waarin hij een stuk verloor en uiteindelijk door zijn vlag ging, ondanks de vele illegale waarschuwingen van zijn medespelers.

5. Hans: verlies…

6. Lucian: remise.

7. Danny: winst! Ik mocht aan bord 7 plaatsnemen achter de zwarte stukken. Na 1. Pc3 moest ik al even nadenken en wees mijn tegenstander me erop dat het een lange avond ging worden als ik nu al uit mijn boekje was. Op mijn beurt wees ik hem erop dat ik dus helemaal geen boekje heb en we maar gewoon moesten gaan schaken. Een lange avond werd het uiteindelijk zeker niet. Qua opening heb ik ook zeker geen ‘boekjesjaloezie’ ontwikkeld, want na een zet of vijf stond zwart gewoon beduidend beter.

De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat in het middenspel wit toch steeds een voorsprongetje opbouwde, maar zoals bij het schaken wel vaker het geval is kan één mindere zet die compleet teniet doen. Twee mindere zetten kan zelfs direct een verlies inluiden. Zo bleek ook deze maandag weer, nadat wit, naarstig op zoek naar een plan, een ijzersterk veld weggaf voor het zwarte paard. Nadat de witte dame, die op haar beurt eigenlijk niet mocht bewegen, dat stiekem toch deed, kon het zwarte paard beide witte torens vorken en was het direct schluss.

8. Gerrit: verlies… De opening verliep niet ongunstig, maar van lieverlee kwam ik wel wat onder druk te staan. Na op zet 18 het verkeerde paard gespeeld te hebben, kwam ik met een gepend paard te zitten dat uiteindelijk meer keren aangevallen werd, dan dat het verdedigd kon worden. Paard achter, partij na nog wat tegensputteren verloren.

Wat valt op:
– De stand is 3½-3½.
– Sommige partijen zijn niet becommentarieerd, andere slechts minimaal.
– De partij van Cor (4) mist.

De partij van Cor was in wezen cruciaal en voor de spanning heb ik deze voor het laatst bewaard.

4. Cor: Ik speelde een geweldige partij… Met nog één zet te doen voor ik mat ging geven, gaf ik een volle toren weg. Ik rommelde nog wat door maar moest even later opgeven.

De anti-climax in 32 woorden.

Cor had daarna nog wat post-traumatische ondersteuning nodig. Ons mailcontact na afloop:

Cor: “Het was weer een traumatische ervaring, ik was van het roken af maar op de terugweg heb ik een pakje sigaretten gekocht en ben nu weer aan het roken. Ik ga er vanuit alleen vanavond.”

Jan: “Ja, een trieste avond voor je, ik zat ernaast en ik keek ernaar. Excuses zijn overbodig, want als we met z’n allen hadden gezorgd voor een 4½-2½ tussenstand, dan was je verlies niet funest geweest. We winnen met z’n allen, maar we verliezen ook met z’n allen. Kop op Cor! Stop weer met roken, dat is vervelender dan een partij schaak verliezen! De laatste ronde tegen PASCAL gaat David proberen om Goliath te verslaan. Dat is historisch gezien niet onmogelijk…!”

Cor: “Dank voor je bemoedigende woorden. Ik ben gelukkig weer met roken gestopt.”

Respect Cor!

Nog even terugkomend op de korte, of ontbrekende partijverslagen (afgezien van het verslag van Danny, maar die is nog jong en enthousiast, bovendien luistert hij naar de verzoeken van zijn teamcaptain, fantastisch!):

Gerrit verwoorde het als volgt: “Dag Jan, ik ken de teamregels inmiddels, vandaar de toezending van onderstaande opmerkingen over mijn partij afgelopen maandag.”

Het leven van een team(captain) is heel avontuurlijk. Hoogtepunten (het kampioenschap van vorig jaar, de 8-0 tegen 3-Torens, daarna 3-Ruïnes, het etentje ter viering van dit kampioenschap) wisselen af met dieptepunten, zoals deze nederlaag bijvoorbeeld. Graag wil ik het website-publiek mee laten leven met de Erasmus 3 soap. Daarvoor heb ik onder andere verslagen nodig, plus een hoop inspiratie. Gerrit begreep dat prima. Mijn teamregel is, dat iedereen na afloop van zijn partij een verslag(je) stuurt. Van het niveau Hein Donner, tot het niveau Johan Janssen jr. (wie? Precies!), van twee A4-tjes tot twee regels, alles is goed genoeg.

Dit keer vergeef ik mijn teamgenoten, vooral ook omdat ik dit verslag ook pas na twee aanmaningen van onze voorzitter heb geschreven. Nederlagen inspireren vooral het writer’s block.

Beste lezers, teamgenoten, vrienden: blijf gezond en wel! Het volgende verslag kan nog heel wat langer op zich laten wachten. Ondertussen blijft de hoop levend. Hoop dat we onze levens weer kunnen oppakken zoals voorheen en hoop dat Erasmus 3 zich zal handhaven!

Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in klasse 2A van de RSB-competitie.

Jan Smit