Veel om handen, koffie van De Beer en een keihard leven in de kelder

“Waar ligt het rode koord?” Verbaasd was hij aanvankelijk wel, de bekendste vrijwilliger van de wijk. Wil voelde direct aan dat het om een grapje ging. Dat ging het dus niet.

Ik wilde wel degelijk een rood koord. “Om onze topschakers af te schermen”, probeerde ik. “Zoals ze in Wijk aan Zee doen, snap je?”

Het is voor diverse geplaatste clubleden kennelijk geen feest in die gesloten finalegroepen. Vandaar dat ik ze een podium gun. Raar eigenlijk dat ‘ze’ bij Arcadia niet eens zo’n koordje hebben. En een week geleden, op een zondagmiddag, trad er zelfs nog eentje op. Een lol dat die gasten hadden! Jan Pierweijers brede grijns verraadt ongekend genoegen als hij erover opschept.

Ik begrijp dat niet, geen koord. Dan red ik me wel met die grote jongens daar, maakte ik Wil, kordaat wijzend op enkele gigantische buitenschaakspelstukken. En nu snapt u gelijk waarom u direct bij binnenkomst die witte koning in het midden van onze zaal zag staan. Ik dacht het niet dus.

Nog geen drie minuten later bleek de grote kunststof zwarte koning – die aan de andere kant stond – al weer te zijn opgeruimd. Geen idee wie me dat geflikt heeft. Ik dus weer terug naar het berghok om even later terug te keren met een niet te tillen witte dame en paard.

De indeling was overigens al lang gemaakt. Weinig jeugd en een uitspelend V2 team zorgde voor een vrij rustige avond. Het was inmiddels acht uur. Onze voorzitter opende. Dan moet er iets bijzonders te melden zijn. En dus schudden wij even later geen handen. Natuurlijk niet. Reeds om zeven uur had baas Rutte himself dat immers ook al geadviseerd, waarop hij zelf direct flaterde.

En dus zag ik niemand voor aanvang van zijn partij handen schudden.

UPDATE: Inmiddels zijn alle schaakactiviteiten bij schaakvereniging Erasmus afgelast tot en met 31 maart naar aanleiding van de aangepaste adviezen van het kabinet, NOC*NSF, KNSB en RSB.

Daarom deze week een extra lang verslag met veel fragmenten en partijen om de ‘schaakloze’ periode door te komen!

Finalegroep C

Nu eerst aandacht voor de C-finale om de loop van mijn inleiding niet te onderbreken.

Jaap van Meerkerk – Leo Koster

Hoe dan te beginnen? Eén van de zeven Leo’s had tegenover mij plaats genomen. Deze had nog een appeltje met mij te schillen. “Ik speelde de vorige keer Grünfeld he?” zei Leo. Maar dat was ik eerlijk gezegd vergeten. Ik wist me alleen te herinneren dat onze Koster na wat zetten geen enkel stuk meer kon bewegen. Leo reikte mij sportief de hand. Maar dat was toen. Het eindspel trok hem niet, het lokkende vroegertje wel.

Toch was ik flink in de war. Geen handen schudden? Hoe dan enigszins fatsoenlijk te beginnen met een geplande afranseling met voorbedachten rade? Plots zag ik mezelf richting Leo biddende boeddhabewegingen maken en schoof mijn d-pion olijk naar d4. Doe maar gewoon, dacht Leo en bestrafte me pardoes met Hollands. Daar heb je niet van terug, sprak zijn gelaat. Nou, zeker wel.

Leo Koster en ik vochten dus een theoretisch interessante stelling uit vanuit het Hollands. Heel leuk. Ik was blij dat dit op het bord kwam. Het plan van zwart is e5 door te zetten en voor de koningsaanval te gaan. Wit moet dit verhinderen en zelf e4 voorbereiden. Het was een tijdje geleden dat ik dit thuis analyseerde. Daarom deed ik het rustige tussenzetje h3, om het paard veld g4 te ontnemen. Deze zet kom ik ook op Chessbase tegen. Wit kwam tot e4 en zwart niet tot e5, dus kwam ik met voordeel (vooral ontwikkelingsvoorsprong) uit de opening.

In plaats van dat zwart tot een koningsaanval kwam deed wit dat, speelde ik vrolijk de g-pion op naar g5 en joeg de zwarte stukken terug. Inmiddels had ik flink wat tijd geïnvesteerd. Ik dacht beslissend g6 te spelen, maar zwart kon met tempo toch zijn paard ontwikkelen en net op tijd alle zwaktes dekken.

Even later liet ik hem met het logische 19. h4 terug in de strijd komen en was mijn volgens Fritz +2,3 stelling als sneeuw voor de zon verdwenen. Leo counterde koeltjes. Het eindspel met 12 pionnen minder trok me niet. Ik reikte Leo de hand. Ja, hoe moet je anders opgeven? Geen idee.

Ik vroeg Jan Smit per mail: “Hoe heb jij de Beer geveld, Jan? Was dat voor of na zijn uitroep op de zevende zet: ‘En dan is er koffie!’” En daar reageerde Jan natuurlijk snel op:

Jan Smit – Herman Beerling

Geen hand, geen koffie. Herman was er duidelijk over: “Koffie na zet zeven!” Gelukkig had ik voor vertrek naar ons clubhuis al een bodempje cafeïne gelegd. De eerste zeven zetten vlogen in strak tempo over het bord, waarna Herman inderdaad richting bar vertrok om met twee kopjes zwarte koffie terug te komen.

Vanaf dat moment was mijn cafeïnevoorsprong waarschijnlijk wat verdampt, want ik miste een bijzonder lastig schaakje dat Herman een langdurig positioneel overwicht opleverde.

Het schaak met Lh4 zorgde voor de gedwongen zet: Ke2. Weg rokade, een opgesloten loper op f1, het zag er niet goed uit. Herman bracht zijn dame en een toren in het offensief, mij restte weinig anders dan een snelle dameruil, maar dat loste alleen wat directe dreigingen op. Herman zette prima voort, ik probeerde zo goed en zo kwaad als het ging mijn koningsstelling wat te reorganiseren, terwijl hij op de damevleugel op pionnenjacht ging.

In een poging mijn b-pion uit de klauwen van een zwarte toren te redden moest ik noodgedwongen Ta2 spelen. dat klinkt precies zoals het is: pijnlijk voor de ogen. Ta2 was in zekere zin echter de winnende zet, of eerlijker: het lokte een enorme blunder van Herman uit: Lh7-b1 met de dreiging Lxa2 en na een onvermijdelijk Ta1 volgt Txb2, wint een pion en dekt de loper. Bovendien is een zwarte toren op je tweede rij natuurlijk ook al een nachtmerrie.

Het enige dat ik mij kan voorstellen bij de blunder Lb1 is het fenomeen, dat de focus soms te sterk gericht is op het gebiedje waar het allemaal moet gaan gebeuren (a1-a2-b1-b2) en er dan even geen zicht is op ver verwijderde stukken en hun mogelijkheden. Kortom: Na Th1xb1 stond Herman een stuk achter, werd mijn b-pion op een natuurlijker manier gedekt en was het zwarte initiatief meteen gedoofd.

De partij ging nog even verder, waarbij Herman nog een stuk offerde om te kijken of hij een pion kon laten promoveren, maar toen duidelijk werd dat dit vooral wishful thinking was, feliciteerde Herman mij en ik kan me werkelijk niet meer herinneren of dit met een ferme handdruk gepaard ging of niet.

Lucian Mihailescu – Harry Stroosma

Harry stuurde de zijn partij tegen Lucian met commentaar in.

Lucian Mihailescu – Harry Stroosma

John Helstone - Harrie Jansen

Harrie mailde: Het was niet echt een partij om veel over naar huis te schrijven. Na een moeizame voorzichtige opening en ontwikkeling met weinig perspectief, besloot ik met zwart om de knuppel in het hoenderhok te werpen in de vorm van een loperoffer met schaak. Dat bracht onrust en leven in de brouwerij waarin zwart bijna ten onder ging. Maar op zet 25 liep de witte dame in de val van een paardvork, wit wierp de handdoek in de ring.

Leo de Rooij - Loris Kosta

Leo doet verslag: Die maandag was al door de media omgedoopt tot Black Monday: olie crasht, bloedrode beurzen, oprukkend Corona-virus, de oproep van Rutte om geen handen meer te schudden. En dan word je om een lekker potje te kunnen schaken ook nog eens aan bord 13 neergepoot... In de kelder van de C-finale kan het leven soms keihard zijn!

Gelukkig mocht ik tegen Loris Kosta met wit aantreden, en dus kwam er een degelijk London-systeem op het bord. Loris zocht zijn kansen op de damevleugel en kwam daar, geholpen door een verkeerde afruil mijnerzijds, ineens sterk te staan. Zijn b-pion stak - gesteund door paard en toren - gedecideerd het bord over naar veld b2, waar het mij alle moeite kostte zijn promotie tegen te gaan. Een verkeerde inschatting van Loris draaide het spel wederom in mijn voordeel, waarna een leuk eindspel ontstond.

Kansen en fouten van beiden wisselden elkaar af, maar toen wit een pion kon promoveren was het eigenlijk gedaan. Loris vocht nog een tijdje door, waarbij zijn koning door de beide witte dames helemaal naar de andere zijde van het bord werd gejaagd. Uiteindelijk kon het daar ondanks interventie van de zwarte dame en met behulp van de witte koning dan toch mat worden. Op de foto de niet alledaagse slotstelling.

Emil Verhoef schreef over zijn partij tegen Jeroen Landsheer: “Beste Jaap, dat wordt dan een heel kort verslag. Ons aanstormend talent had denk ik de wind tegen want hij is niet verschenen, zodat Pf3 de winnende zet bleek.”

Tja soms gaat er wat mis bij het afmelden. Jeroen dacht te goeder trouw te handelen en ging ervan uit dat ik wel wist dat hij die maandag de cursus schaaktrainer volgde. Toegegeven, ik weet weinig, maar echt niet alles. Emil een punt, maar de partij telt niet mee voor de rating.

Carel Keller speelde met zwart een degelijke partij tegen Reginald Fonseca, die een beetje onnodig scheutig met zijn pionnetjes was. In het toreneindspel sloot Carel ook nog eens de witte toren in waarna Reginald kon opgeven.

Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in finalegroep C.

Finalegroep B

In de B-groep stonden er drie partijen op het programma. Anton van Berkel won van Jan Hoek van Dijke. Martin Rensen nam het op tegen Cander Flanders en Ruud Neumeijer tegen Hans Brobbel. Lees hieronder de verslagen van Martin en Ruud over hun partijen.

Martin Rensen - Cander Flanders

Martin mailde over de partij: Afgelopen maandag stond de kraker in de B-finale op het programma tussen de twee hoogste ratinghouders in de groep, Cander Flanders en ondergetekende. Nou zegt zo'n rating natuurlijk ook niet altijd alles, en dat blijkt wel uit de gemorste punten die we beiden al hadden; ik iets meer dan Cander. Om enigszins uitzicht te houden op de eerste plaats moest ik het liefst winnen, maar vooral ook niet verliezen. Het werd een boeiend gevecht. We komen erin na de 15e zet van zwart, die zojuist 15. .. b5 gespeeld heeft. Zwart (Cander) heeft de opening iets te frivool aangepakt en kijkt tegen een nare ontwikkelingsachterstand aan. Wit grijpt nu het initiatief.

Martin Rensen - Cander Flanders

Ongetwijfeld zal wit hier beter tot gewonnen staan, maar een foutje in tijdnood is snel gemaakt. Al met al een boeiend gevecht waarbij de spanning in groep B gehandhaafd blijft.

Ruud Neumeijer - Hans Brobbel

Ruud doet zijn verhaal: Teamgenoten... Ja, clubgenoten zijn we allemaal van elkaar, maar teamgenoten niet. Daar heb ik er eigenlijk maar zeven van, ik reken in dit geval de invallers niet mee. Ik moest afgelopen maandagavond 9 maart tegen een teamgenoot, dat is de tweede keer, want ook vorige week speelde ik tegen een teamgenoot. De twee teamgenoten waar ik tegen speel in deze finalegroep B, spelen beide aan een hoger bord dan ik, daarom is het resultaat van vorige week (een remise) wel eentje waar ik tevreden mee ben; we hebben beiden gewonnen en (dus ook) verloren gestaan. Eens kijken of ik dit keer een beter resultaat kon scoren. Overigens is niets onmogelijk, want tegen een clubgenoot uit een hoger team had ik de volle winst gepakt. Dus gingen we er weer voor!

Het werd een soort van Siciliaan, dat is dus ook de tweede achter elkaar. De zwarte opzet was echter anders (zoals dat meestal gaat, immers bijna geen partij is hetzelfde) en kreeg vervolgens de kans om één van de openingsgrapjes uit het Siciliaans toe te passen: met tempo de d-pion doorschuiven en vervolgens een paard én loper tegelijk aan te vallen… Au! Op dat moment was de stelling als volgt.

Zucht, verliezen is niet erg (wat een onzin!), maar gewoon een stuk weggeven... Tjonge, tjonge. Vervolgens moesten we dan maar zien te redden wat er te redden valt, in dit geval wilde ik dan toch liever mijn beide lopers houden en speel dus 10. Ld2 dxc3 waarna ik met 11. Lxc3 mijn loper de pion op c3 terug nam.

Zwart hoefde vervolgens alleen maar te rokeren en kon ‘rustig achterover leunen.’ Dat klinkt natuurlijk wel erg passief en zo is het natuurlijk niet bedoeld, maar bijvoorbeeld wel: stukken ruilen en laat wit het maar uitzoeken. Met 11. .. Pd4 wilde zwart (denk ik) inderdaad de stukken ruilen, maar vergat wel iets. Na de paardenruil op f3 kreeg zwart nogmaals de kans om te rokeren, maar twee zetten later niet meer: beide torens hadden bewogen en de zwarte koning bleef mooi in het midden staan.

Ondanks dat wit een stuk (tegen een pion) achter staat, gaf Stockfish aan dat het in evenwicht is. Vervolgens kwam wit per zet beter te staan volgens het digitale rekenwonder. Met beide lopers, in samenwerking met dame en toren ’toverde’ ik een combinatie op het bord waarbij ik het stuk terug won met eventueel nog wat pionnen, afhankelijk hoe zwart het speelde. Vrij snel daarna gaf zwart de hopeloze stelling op. Voor de volledigheid staat de hele partij dit keer op de site, dan kan u deze partij nog eens naspelen en kijken waar het misging.

Ruud Neumeijer - Hans Brobbel

Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in finalegroep B.

Finalegroep A

In de A-groep won Arno van Houten van Paul Wilhelm en speelden Dick Straathof en Leo de Jager remise tegen elkaar. Pieter Sturm nam het op tegen Leo Verhoeven, lees hieronder het verslag van Leo.

Pieter Sturm - Leo Verhoeven

Leo schreef: Ik moest met zwart tegen Pieter Sturm. Iets om me licht zorgen over te maken. Pieter kwam de afgelopen keren steeds goed uit de opening. Met een voor mij vrij kansloos inleveren als resultaat. Dus deze keer wat anders bedacht. Dat werd een minder gebruikelijke variant van het Hollands. Daarin kwam Pieter wat beter te staan. Maar doorslaggevend was het niet.

De zware stukken werden geruild op de open e-lijn. Een dichtgeschoven pionnenstelling deed de rest: geen doorkomen aan. Op de 31e zet werd tot remise besloten. Een beetje tamme partij dus. En dat ondanks hard werken. Pieter ging er goed voor zitten om het fragiele evenwicht in zijn voordeel om te buigen. En ik moest alle zeilen bijzetten om dat evenwicht te bewaren.

Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in finalegroep A.

Heel fijn dat er wekelijks steeds weer clubleden op onze oproep partijverslagen of impressies daarvan voor de rondeverslagen op onze website in te leveren! Dank deze keer voor de bijdragen van Harrie Jansen, Ruud Neumeijer, Martin Rensen, Leo de Rooij, Jan Smit, Harry Stroosma en Leo Verhoeven.

Dat was het weer. Ronde 8 kan het historisch archief in. De volgende ronde laat op zich wachten omdat onze schaakactiviteiten zijn afgelast vanwege het coronavirus. Houdt de website in de gaten om te zien wanneer wij weer kunnen schaken.

Jaap van Meerkerk