Een tussenbeschouwing
De schakers van de ERO (Erasmus Rapid Online), of – om nog even in het sinterklaasjargon te blijven – de ROE (Rapid Online Erasmus) of de ORE (Online Rapidcompetitie Erasmus), hebben na een aarzelende start, de competitiedraad opgepakt en in totaal meer dan de helft van de partijen gespeeld. Het aardige van deze rapid online-opzet is dat afwijken van de planning zonder problemen kan.
Er is namelijk geen opgelegd tijdpad waarbinnen men klaar moet zijn, al heb ik als wedstrijdleider wel een tijdpad opgediend. Hoe snel er gegeten wordt bepalen de deelnemers natuurlijk zelf. Er is geen sluitingstijd, om in deze metafoor te blijven.
Groep 1
Nog een leuk feitje: het gemêleerde deelnemersveld. Marvin Dekker speelt niet meer mee in onze interne, maar wel in de online competitie. Jan de Korte was vanaf 2005 bij de oprichting van onze fusievereniging één van de bestuursleden en ontpopte zich al ras tot het vleesgeworden geweten, althans zo zag ik hem destijds. Totdat hij zijn verstand verloor, of richtingsgevoel, dat laat ik even in het midden, en zich aansloot bij O nee Onésimus.
U volgt, neem ik aan, de verrichtingen van het ERO op de voet, gelieve te vinden onder de ‘Actuele standen’ rechts op de voorpagina van de website.
De spelers hebben de uitslagen aan mij doorgegeven en met regelmaat ook een korte partij-impressie. U kunt de partijen ook live volgen. Ook een heel bijzondere ervaring mag ik u melden. Zo volgde ik onlangs de partij Carel Keller – Daan Gijsbertse, die in de laatste seconden pas in een paardeindspel werd beslecht. Daarover straks meer.
Op 9 december kreeg ik de eerste uitslagen van Olivier Vrolijk door.
Marvin Dekker – Olivier Vrolijk
Olivier vertelde hierover: De eerste partij was een Trompowsky waarbij wit een half open a-lijn kreeg met twee torens, de pion a7 won en daarna ook het eindspel. In de tweede partij voerde Marvin de druk op met wit (Engels). Ik stond met zwart erg lastig in de opening en moest keepen, maar kon uiteindelijk een pion geven, een soort kantelpunt. Dat bleek ook mijn redding.
Een vrolijke uitslag voor hem, meldde ik aan de webmaster Frank van Zutphen. Beetje flauw grapje, vind ik zelf.
Marcel Tillemans – Jan de Korte
Jan de Korte vertelde bij het inleveren van de uitslagen op 8 december het volgende. Vorige week donderdag speelde ik tegen Marcel en nu, vanavond tegen Martin. In beide gevallen eerst een nul met zwart en vervolgens een remise met wit.
Tegen Marcel werd het een koffiehuisschaakpot waarin hij net overeind bleef en vervolgens iets handiger was. Daarna een Ben-Oni in de voorhand, die mij bij een aanval op de koning twee pionnen opleverde. Maar ik liet een stuk instaan op h6 bij ‘winst’ van een derde pion.
Martin Rensen – Jan de Korte
En over de match tegen Martin vertelde Jan. Een scherpe variant als altijd, Martin kon de thematische opstoot door het centrum plaatsen, won een kwaliteit en wist het tegenspel te neutraliseren.
Daarna kwam er een Siciliaan op het bord met aanval op de koning voor wit, waarin wit een stuk gaf om binnen te komen op h7. Dat werd goed verdedigd. Na een muisfout van mij gaf Martin remise.
Marcel Tillemans – Olivier Vrolijk
Olivier Vrolijk scoorde ook tegen Marcel Tillemans twee punten en gaf zelf het volgende commentaar bij het inleveren van de uitslag.
In de eerste partij had Marcel een mooie opstelling. Ik probeerde eens met zwart na 1. d4 Pf6 2. c4 c5 3. dxc5 de pion te laten (in plaats van meteen e6, Pa6 of Da5 te spelen en de pion snel terug te krijgen). Marcel bleef erop zitten door Le3, f3 en Lf2 te spelen. Daar zit je dan met zwart, hoe verder? Ik heb maar nog een pion gegeven om tegen te counteren. Dit resulteerde in veel tactiek en kansen over en weer. Moeilijk en boeiend. Uiteindelijk overzag Marcel een penning en afruil niet en toen was het klaar. Een ‘benauwd’ potje voor mij. De opening blijft een experiment voor een keer.
De tweede partij was een Trompowsky en hier kwam ik in mijn spel. Ik had dit keer een mooie structuur die ik kon blijven vasthouden. Met een pion voor. Toch probeerde Marcel van alles, boeiend werd het nu ook weer. Ook in deze partij weer veel tactische mogelijkheden. Twee interessante partijen.
Groep 2
Helaas heeft Pim Kleinjan in deze ronde van de groepscompetitie geen wedstrijden kunnen spelen. De volgende ronde gaat hij wel weer meespelen! Hieronder een rondje langs de 64 velden.
Jan Smit – Karel de Neef
Karel appte nog in Sinterklaassferen: Beste schaakmakkers, staakt vooral niet ons wild geraas. Jan en ik speelden vorige week met veel plezier na het spektakel van Feyenoord. Na een anti-Torre opening eindigde de eerste schermutseling in een regelmatige en onmiskenbare remise. Nummer twee leverde mij na pionwinst en een doorbraak in het centrum de winst op.
Karel de Neef – Wim Posthumus
Op donderdagavond 10 december volgde ik de minimatch Karel de Neef – Wim Posthumus. Heel leuk om dat te doen! De eerste wedstrijd werd door Wim doortastend gewonnen. In een Philidor werden al tijdens de opening de messen geslepen en kwam een moeilijk te taxeren stelling op het bord met dreigingen over het hele bord. Wim kwam het beste uit deze verwikkelingen en gaf zijn voordeel niet meer uit handen. In de tweede partij waren de rollen omgedraaid. In een Colle-Zukertort (ja, die opening ken ik en heb er een paar jaar geleden een aardig boek over aangeschaft) wist Karel een pion te winnen en daarna nog eentje. Hij wist de druk aardig op te bouwen in een dubbeltoreneindspel met voor wit een paard en zwart een loper en nog wat pionnen. Wim kwam in tijdnood en ging kopje onder: 1-1 dus.
Wim Posthumus zelf vertelt over deze minimatch: Beide partijen werden ontsierd door zwakke zetten in de opening. In de eerste partij kreeg ik met wit het initiatief en kon dat omzetten in kwaliteitswinst, gevolgd door stukwinst. Met een toren achter gaf Karel op. In de tweede partij onderschatte ik een tussenzet, wat ik met pionverlies moest bekopen. Karel wikkelde bekwaam af naar een gewonnen eindspel. Maar de verdediging had me zoveel tijd gekost dat ik verloor door tijdsoverschrijding.
Jan Smit – Jaap van Meerkerk
De eerste partij van mijn match tegen Jan was vanaf zet 1 remise. Ik verloor mijn zelfbeheersing toen ik dacht te gaan winnen. Volkomen onterecht. Toen ik dacht te promoveren, zette Jan mij mat.
Partij twee was leuker, voor mij dan. Ik won een kwaliteit in de opening en een pion. Ik had groot voordeel, maar speelde het zwak uit. Daarna werd het nog bloedje spannend en werd het bijna remise. Door een lucky combi, ook wel schwindel genoemd, kon ik toch een dame halen en was het uit. Een 1-1 eindstand dus van deze minimatch.
In deze groep hebben allen nu vier wedstrijden gespeeld. Nog twee te gaan dus. Karel gaat aan kop met 2½ punt, gevolgd door Wim en Jaap met 2 punten. Jan heeft 1½ punt. Op donderdag 17 december worden er twee minimatches tegelijk gespeeld. Het is duidelijk dat we allemaal nog een kans hebben op de eerste plek! We starten om 19.30 uur. Wie deze zinderende finale niet wil missen kan dat via Lichess doen. Zou leuk zijn!
Groep 3
Harry Jansen is de wedstrijdleider en rapporteur van deze groep en meldt vrijwel wekelijks de uitslagen van de gespeelde wedstrijden en de tussenstand in deze groep.
Carel Keller – Daan Gijsbertse
Inmiddels is de uitslag van de kleine tweekamp Carel Keller – Daan Gijsbertse bekend. Een tweekamp beslissend voor de koppositie. Ik heb zoals reeds gemeld de tweede partij van deze minitweekamp live gevolgd en kwam erin tijdens de openingsfase. Carel had de eerste partij verloren.
Verliezen is natuurlijk mentaal een beproeving als je na een minuut of 10 wederom tegen dezelfde tegenstander speelt. De uitslag zit toch belastend in je hoofd en je wilt geen tweede nul. Dat beïnvloedt je spel, of je moet een getalenteerd ijskonijn wezen. Heb je geblunderd en jezelf geweldig tekort gedaan dan is dat bijkans nog funester. Je kunt dan het beste wild om je heen slaand een fles whisky te lijf gaan, of uitgeput direct na de opening opgeven, mocht je echtgenote net een kop gewenste koffie voor je hebben neergezet met een vilein “En? Gewonnen?” De partij die je verdorie net met je laatste geestelijke krachtsinspanning uit je prefrontale cortex, het gebied van je emoties en impulsbeheersing wilde wissen.
Terug naar de partij van Carel tegen Daan.
Ik weet niet in hoeverre bovenstaande allemaal voor Carel opging. Ik zag slechts een koel PC-scherm. Het leek alsof Carel zijn zetjes kalmpjes berekenend uitvoerde. Hij wist Daan soms in een vrij lange denkmodus te drukken. De partij ging gelijk op. Carel, geen rasvluggeraar, verspeelde zijn drie minuten tijdsvoordeel bij een voor de hand liggende slagenwisseling. Er bleef een paardeindspel over waarbij beide spelers 30 seconden op de klok hadden. Daan nam de beste zetten voor zijn rekening en wist een vrijwel zekere remise af te wenden en wederom het volle punt naar zich toe te trekken. Netjes van Daan, jammer voor Carel, die zichzelf te kort deed. Schaken een wrede sport? Ook.
Willem is ook zeer goed op dreef in deze groep met een 2-0 overwinning tegen Leo de Rooij!
Wilt u ook meedoen? Dat kan altijd, stuur een mail naar competitieleider@sv-erasmus.nl en ik zal u dan zo snel als mogelijk indelen.
Jaap van Meerkerk
