Dertiende en laatste ronde zomercompetitie!

Twaalf schaakpartijen telde de dertiende ronde, de slotronde van de zomercompetitie. De enig overgebleven kanshebbers op de eindoverwinning na twaalf ronden waren Henk Ochtman en Dick Straathof, die met 9½ uit 12 een gaatje hadden geslagen met hun achtervolgers Eric Hoogenes en Frank van Zutphen.

Henk en Dick hadden elkaar in ronde 8 reeds getroffen. Die onderlinge wedstrijd wist Henk te winnen.

Hoewel het natuurlijk leuk was geweest om Henk en Dick ook in deze slotronde tegen elkaar te laten uitkomen via een zogenaamde ‘gedwongen paring’ vond de wedstrijdleiding dit toch geen goed plan, onder het motto niet tijdens de wedstrijd de spelregels te willen veranderen. Maar vanwege het feit dat de eerste twee plaatsen sowieso tussen Henk en Dick zouden worden verdeeld zaten we toch nog even in dubio.

En zo werden de borden 1 en 2 centraal voorin de speelzaal opgesteld. Aan bord 1 mocht Dick Straathof met zwart aantreden tegen de verrassend goed presterende Leo Koster, die, gezien zijn vastberaden blik, koste wat kost zijn huid duur ging verkopen. Dick speelde Russisch en koos daarin ook nog eens voor een rustige opzet. Al gauw kwam hij niet verder dan een remisestelling terecht. Dick Straathof bereikte na een sterk gespeeld toernooi de ongedeeld tweede plaats. Gefeliciteerd, Dick!

Daarnaast aan bord 2 werd Henk met wit ingedeeld tegen de sterke en ervaren Pieter Sturm. Dat beloofde een clash te worden tussen twee totaal verschillende speelstijlen. Deze door Pieter naar het Frans geloodste partij was echter al na 17 zetten in het voordeel van de witspeler beslist en zo was de hoofdprijs voor Henk, gezien de remise-achtige stelling aan bord 2 vrijwel zeker binnen.

Henk Ochtman speelde een bijzonder sterk toernooi. Vooral zijn eindsprint maakte indruk. De enige die hem wist te kloppen was – in ronde 3 – Eric Hoogenes, die veelbelovend met 3 uit 3 aan dit toernooi was begonnen. Eric moest zich daarna echter zes keer afmelden en liet zo de concurrentie wat uitlopen. Henk Ochtman was daarna niet meer te foppen en te stoppen en werd de terechte kampioen van de zomercompetitie! Gefeliciteerd, Henk!

Wie Henk overigens wil foppen moet deze schakende draak opzoeken op zijn eigen terrein, waar het unheimisch nevelig en zo zompig is. De doorsnee Erasmiaan doolt daar argeloos rond, tot hij zich langzaam voelt wegzakken en in doodsangst de draak zich verkneukelend rond zijn slagveld ziet wandelen. Alle Erasmianen?

Neen, behalve de wakkere en dappere Eric Hoogenes was er nog ééntje die het echt probeerde en Henk opzocht in zijn eigen doolhof. Het was Frank van Zutphen die zich na ronde 8 met 7 punten ferm aan kop had geschaakt met een vol punt voorsprong op zijn achtervolgers. Henk stond toen nog wat bescheiden met 5½ punt op de vijfde plaats na zijn nederlaag tegen Eric en drie byes. Frank offerde zijn dame in ruil voor actief stukkenspel. Helaas voor Frank liet de draak met zijn zwarte dame ook die dappere stukken in schoonheid sterven.

De strijd om de derde plaats ging dus tussen Eric Hoogenes en Frank van Zutphen. Eric kreeg bord 3 toebedeeld en trad met zwart aan tegen de in supervorm stekende Leo de Jager en koos voor de Grünfeld. Nou dan weet je het als witspeler wel. Dat wordt een straatgevecht. Leo had zich al Pieterpadwandelend laten inspireren door niemand minder dan de wereldkampioen himself en koos voor verrassend tegenspel. Het leverde hem een fraaie overwinning en de gedeeld derde plaats op de ranglijst op.

Frank van Zutphen mocht met wit aan bord 4 aantreden tegen Ton Dulk. Zeg maar de degelijke Dulk en kwam niet verder dan remise. De hogere SB-score van Frank verwees Leo de Jager naar de vierde plaats en Frank eiste eremetaal op via de derde plek.

Gaan we nu alle deelnemers bespreken? Wat dacht u zelf. Ik verwijs graag naar de ranglijst en de voorafgaande rondeverslagen, met veel ingeleverde partijen en partijfragmenten. Toch even in plaats van een keek op de week de best of the rest.

Peter Weeda deed het bepaald niet slecht en stond na ronde 10 gedeeld vierde. De ronden daarna was hij verhinderd. Eric Hoogenes en Peter Weeda staan met 8 punten op de plaatsen 5 en 6 in de eindrangschikking.

Al met al kunnen we om uiteenlopende redenen heel positief terugblikken op dit zomertoernooi. Dat we in de zomervakantie een toernooi gingen organiseren was op zich al opmerkelijk. Er werd eindelijk weer in het echt en om het echie geschaakt. Wie niet kwam kreeg toch een halfje. Dat vertekende de ranglijst, maar beoogde aarzelende clubleden gaande het toernooi zich niet kansloos maar welkom te weten. De remise bleek een zeldzaamheid, deelnemers gingen voor de winst. Het ‘gelukkig nieuwjaar’ bij binnenkomst (Ruurd) dreunde bij mij nog lang na. Het zei alles over de vreselijk lange periode dat we elkaar als clubgenoten moesten missen.

Het toernooi symboliseerde een nieuw begin. Mogelijke aarzelingen ingegeven door smetvrees bleken tot veler opluchting onterecht. Het was veilig en ik voelde me veilig. Onze club zorgde in samenwerking met zaalbeheerder Jan Pierweijer voor frisse lucht, ruim voldoende afstand en een helder coronabeleid. Ondanks de zomerperiode werd er door 46 (deels parttime) deelnemers fanatiek en sportief geschaakt. En tenslotte nog de opmerkelijke betrokkenheid van veel clubleden. Aan vrijwel alle verzoekjes partijen en commentaar in te leveren werd massaal en vlot gevolg gegeven.

Ik heb als wedstrijdleider geen enkele klacht opgetekend. Dat zegt veel over de prettige sfeer (nou, wel anderhalvemetersfeer dan) tijdens dit zomertoernooi (al hielden we ons daar gelukkig op onze vertrouwde Hollandse wijze aan 😊).

Inzendingen van de leden

En dan nu de inzendingen van een aantal deelnemers, met dank aan Henk Ochtman, Leo Koster, Leo de Jager, Ton Dulk, Gerrit Boer, Pim Kleinjan en Harry Stroosma.

Henk Ochtman – Pieter Sturm

Onze kersverse zomerkampioen himself leverde dit partijverslag in: In de laatste ronde ging het om de eerste plaats die nog gedeeld werd door Dick Straathof en mijzelf. Natuurlijk hadden we graag nog een potje tegen elkaar gespeeld. Maar de wedstrijdleiding was streng, we hadden al tegen elkaar gespeeld. Gelukkig was er nog een interessante uitdaging om tegen de sterke en ervaren Pieter Sturm te spelen.

Pieter speelde de Franse verdediging en dat beloofde een lastige positionele strijd. In de doorschuifvariant probeerde hij met Db6 en Lb5 zo snel mogelijk de witveldige lopers te ruilen. Een bekend plan.

In plaats van c3 om d4 te verdedigen koos ik voor een snelle ontwikkeling op de koningsvleugel, inclusief korte rokade. Toen Lb5 kwam bleek c4 een mooie tussenzet om het centrum open te breken. Het leverde een fraaie stelling op met veel tactische mogelijkheden vanwege de nog niet ontwikkelde zwarte koningsvleugel. Al snel was een afwikkeling mogelijk om het punt binnen te halen.

Henk Ochtman – Pieter Sturm

Leo Koster - Dick Straathof

Leo vertelde: Ik vond het een hele eer op de slotdag op bord 1 met wit te spelen tegen de koploper. Het verbaasde mij dat Dick koos voor het Russisch paardenspel, aangezien zwart moest winnen.

Door deze keuze gebeurde er eigenlijk niet zo veel. En nadat er wat stukken van het bord verdwenen waren, bleef er een remisestelling over waar ik in ieder geval goed mee kon leven.

Leo de Jager - Eric Hoogenes

Carlsen bracht onze Leo de Jager op een interessant idee. Grünfeldspelers zijn gewaarschuwd. Hun sterke zwarte loper op g7 kan (tijdelijk) de damevleugel niet goed overzien. Als wit daar dus snel een actie inzet speelt hij in bepaalde stellingen eigenlijk met een stuk meer aan die kant van het bord.

Soms zit het mee, aldus Leo de Jager. Tijdens de lockdown speel je niet alleen op Lichess, maar trek je ook af en toe een boek open wat al veel te lang ongelezen op de plank ligt. Je speelt wat partijen na en ineens blijft een idee plakken. Het diagram hiernaast komt uit de partij Carlsen - Vachier-Lagrave (zie hier de hele partij Carlsen - Vachier-Lagrave).

Magnus' redenering is dat door te fianchetteren zwart minder invloed heeft op de velden c5 en b4. Hij wil daar met wit van profiteren door ruimte te pakken op de damevleugel en en-passant zowel .. e5 als .. c5 te bemoeilijken. Een simpel idee, en eentje waarvan ik vind dat het wit gemakkelijk spel geeft en bovendien onmiddellijk einde theorie is. Kortom een leuk anti-Grünfeld systeem.

Afgelopen maandag kreeg ik deze exacte stelling op het bord. De computer vindt dat wit hier al zijn openingsvoordeel kwijt is, maar wit had een simpel plan waardoor hij het een stuk gemakkelijker heeft.

Zwart besloot tot directe tegenmaatregelen met 6. .. a7-a5 wat wit beantwoordde met doorschuiven 7. b4-b5 met de ‘dreiging’ a4, wat zwart weer verhinderde met 7. .. a5-a4 met de dreiging .. a3, hetgeen wit bracht tot 8. Lb2-a3. Wat Euwe hiervan zou vinden weet ik niet precies, maar dat hij het allemaal zou toejuichen betwijfel ik. In ieder geval vond zwart het pennen van de e-pion niet prettig en hij hief dan ook onmiddellijk de penning op met 8. .. Tf8-e8.

Wit besloot hierop ook maar eens een normale zet te doen 9. c2-c4. Nu besloot zwart de witte pionnenformatie op te blazen met 9. .. c7-c6 10. Lf1-d3 d5xc4 11. Ld3xc4 c6xb5 12. Lc4xb5 Lc8-d7 13. Ta1-b1 Ld7xb5 14. Tb1xb5.

Met die laatste ruil had zwart zichzelf toch een probleempje bezorgd. De b-pion was nu een wel heel zwakke broeder te noemen. Zwart dekte het kleinood met 15. .. Dd8-d7? Of zwart had wits volgende zet niet gezien, of redeneerde indachtig Euwe’s regel: “Sla nooit met de dame op b2/b7, ook niet als het goed is.”

Een regel waarvan het heel verstandig is om die nauwlettend op te volgen, maar de oplettende lezer ziet dat deze regel hier niet van toepassing, want als er iets op b7 zou slaan na 16. Dd1-b1 dan was het niet de dame. En waarschijnlijk erger dan het pionverlies was het binnendringen van de toren. Zwart spartelde hierna nog een tijdje tegen, maar er was geen houden meer aan.

Frank van Zutphen - Ton Dulk

Ton leverde de partij in met zeer uitgebreid commentaar van zijn hand.

Frank van Zutphen - Ton Dulk

Jan de Korte - Gerrit Boer

Gerrit Boer schrijft: Hierbij de partij met hier en daar wat commentaar. Het was geen sensationele partij, eerder een rustige. Ik wilde de laatste ronde niet verliezen, daarom accepteerde ik Jans remiseaanbod op zet 26. Normaal ga ik door tot het soms bittere einde.

Jan de Korte - Gerrit Boer

Lucian Mihailescu - Pim Kleinjan

Pim schreef: Daags ervoor had ik in een simultaan tegen Peng gespeeld. Dezelfde Siciliaan met Lc4 kwam nu ook op het bord. In het eindspel had ik van Peng verloren maar ook weer wat geleerd. Toen de stand in het middenspel tegen Lucian zo’n beetje gelijk was bood Lucian remise aan.

Hij had al twee goede zetten in gedachte maar in zijn haast om remise aan te bieden voerde hij eerst de tweede zet uit. Dat kostte hem gewoon een stuk en ging de remise niet door die ik bij de andere zet wel had aangenomen. Maar een Mihailescu geeft niet gauw op en ik moest nog nauwkeurig spelen om het punt binnen te halen. Jammer Lucian, maar er zijn belangrijkere dingen in het leven zoals wij weten.

Arend Bongers - Harry Stroosma

Meestal levert Harry Stroosma graag een partijverslag in. Nu benaderde ik hem als grootmeester Harry, vanwege zijn fraaie zege op Arend Bongers. “Je bent in vorm en net begonnen aan je tweede jeugd, wie doet je dat na? Heb je inspiratie voor een partijverslag?”

Ik rakel dit mailtje aan onze clubgenoot - op wie iedere clubgenoot ongelovig jaloers zal zijn als hij zijn leeftijd bekend maakt - even op zodat de lezer het commentaar van Harry bij zet 11 beter kan plaatsen. 😊

Laten we nu ‘grootmeester’ Harry zelf aan het woord in onderstaande partij:

Arend Bongers - Harry Stroosma

Kijk hier voor alle uitslagen en de eindstand van de zomercompetitie.

Dit was het weer voor deze keer. Op naar het nieuwe seizoen!

Jaap van Meerkerk