Het eerste start met een nederlaag

Na anderhalf jaar eindelijk een ronde in de KNSB competitie. Iedereen was er aan toe én iedereen had er zin in. In de eerste ronde mochten we thuis aantreden tegen het tweede team van Charlois Europoort.

Dit seizoen aan mij de eer om teamleider van Erasmus 1 te zijn. Ondanks de nederlaag kijk ik terug op een goed gespeelde wedstrijd. De bevindingen van de spelers.

Bord 1: Olivier Vrolijk

Fijn dat we eindelijk weer in teamverband mochten schaken thuis bij Erasmus, na een lange pauze, een nieuwe competitie in klasse 3F met veel sterke teams. Ons doel dit seizoen lijkt mij handhaven en daar ga ik voor.

De eerste ronde thuis tegen Charlois Europort 2 mocht ik op bord 1 met zwart aantreden tegen Hans Uitenbroek. In onze partij kwam de Caro-Kann opening Bronstein-Larsen variation op het bord. Hier voel ik me altijd wel happy bij. Met zwart kwam ik redelijk gelijk te staan, daarover niets te klagen, achteraf in de analyse en engine raadpleging bleek ik wel twee interessante voortzettingen gemist te hebben.

Na de opening stond het nog steeds gelijk, wit had een mooie structuur, goed als het een eindspel zou worden, alleen stonden mijn stukken actiever dan de witte. Hierdoor kon ik met dame en paard richting witte koning laveren. Het zag er gevaarlijker uit dan het was. Wit maakte een fout en verloor een pion en prompt nog een. Opgegeven, 0-1. Prettig begin voor mij, jammer dat we als team onderuit gingen. Volgende keer strijden we in Capelle voor de eerste punten! Het gezamenlijke eten achteraf bij café Lebbink smaakte goed.

Bord 2: Frank van Zutphen

Ik speelde met wit aan bord 2 tegen Michel de Wit, zowaar een FM tegenover me… Ik viel ten prooi aan een Kaeshi-Waza (een overnametechniek, uit het judo). De stelling bood aanknopingspunten voor een minoriteitsaanval, maar voordat ik hier goed en wel aan was begonnen, nam Michel het initiatief over en kwam ik lastig te staan met een sterke zwarte loper op f5 en een open b-lijn waar de zwarte torens de baas waren.

Ik probeerde nog wel wat te rommelen met een kwaliteitsoffer, maar ook dat werd vakkundig de kop in gedrukt met een kwaliteitsoffer van Michel. Net voor de 40ste zet konden de stukken de doos in.

Bord 5: Leo de Jager

Na een gelijk opgaande strijd besloot wit tot een speculatief stukoffer met 30. Pe4-f6. Na een kwartiertje besloot ik om het kleinood in dank te accepteren met 30. .. g7xf6 31.e5xf6. Daarna besloot ik om veld d7 vrij te maken voor het paard en ook om wat controle te krijgen over de diagonaal d1-h5 met 31. .. Dd7-d1 32. Kg1-g2 Pb8-d7 33. g3-g4.

Het stond nu (weer) volkomen gelijk na bijvoorbeeld 33. .. Pd6, om na .. Pe8 het cruciale veld g7 te kunnen dekken. Maar ik wilde meer en besloot tot 33. .. Pf5-d4 waarbij ik wits 38e zet zwaar onderschatte: 34. Pf3xd4 c5xd4 35. Df4-g5 Kg8-f8 36. Dg5-g7 Kf8-e8 37. Dg7-g8 Pd7-f8 en de koning stond veilig. Althans dat was wat ik vooruit bedacht had, maar helaas was het na 38. Pf3-e5 tijd om de stukken in de doos te doen.

Bord 6: Martin Rensen

Ik had best wel wat gezonde wedstrijdspanning. Immers na bijna een jaar eindelijk weer eens een partij ‘om het echie’… En dan ook nog voor de eerste keer in een nieuw team, en dan ook nog 3e klasse KNSB gelijk (toch ook wel een bucketlist-dingetje). Ik speelde op bord 6 met wit tegen Jesus Canedo en er kwam een Konings-Indiër op het bord waarin zwart c5 ipv e5 had gespeeld. Ik rokeerde lang, en dat bleek achteraf de verkeerde kant op. De zwarte aanval kwam als vanzelf, en ik moest noodgedwongen een pion offeren om op de koningsvleugel wat zwaktes te creëren in het zwarte kamp.

Zwart verdedigde echter kalmpjes en er kwam een dubbel toreneindspel op het bord. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat zwart een aantal kansen heeft gemist om het punt naar zich toe te trekken, zo bleek uit analyse met de engine. Het doet me dan wel weer deugd dat zowel mijn tegenstander als ikzelf deze varianten in de analyse niet konden vinden. Er werd afgewikkeld naar een enkel toreneindspel met beiden twee pionnen waarin ik remise aanbood, hetgeen werd aangenomen. Resumé: de partij kon beter, maar met het resultaat ben ik best tevreden.

Bord 8: Arno van Houten

Ik speelde met wit tegen Ab Kamman volgens de klassieke leer: centrum, paarden en loper(s) ontwikkelen, rokeren. De ‘Four Knights Spanish’ kwam op het bord. Eigenlijk ging deze variant over in een ‘Philidor’. Zwart kwam enigszins gedrongen uit de opening en door de activiteit van mijn stukken kon ik een breekzet in het centrum doen. Na een geforceerde stukkenruil had ik druk op de zwarte koning én had ik een dreiging op de damevleugel. In het eindspel kon ik afwikkelen naar een gewonnen pionneneindspel.

Onze spelers op de borden 3 (Pieter Sturm), 4 (Eric Hoogenes) en 7 (Cander Flanders) verloren. Op naar de tweede ronde!

Lees hier het verslag op de website van Charlois Europoort. Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in klasse 3F van de KNSB-competitie.

Arno van Houten