Kleinst mogelijke nederlaag voor eerste team

Vrijdag 1 oktober werd er na ongeveer 1,5 jaar eindelijk weer een RSB-wedstrijd gespeeld! En zelfs twee tegelijk, want ook het derde team van Erasmus trapte het nieuwe seizoen af.

In de eerste ronde traden wij aan tegen RSR Ivoren Toren. Het was even zoeken naar hun nieuwe locatie, maar even voor achten was ons team compleet.

Vanwege verschillende redenen traden wij aan met drie invallers, te weten: Cander Flanders, Martin Rensen en Marcel Tillemans. Per saldo ontliepen de ratings van de teams elkaar niet heel erg veel, het zou dus een spannende avond gaan worden.

Het eerste punt was er al snel voor de gastheren. Andrzej Pietrow (bord 4) bewees andermaal de stelling ‘Sla nooit op b2, zelfs al is het goed’. Hij sloeg dus wel op b2, maar kon daardoor zijn stukken en koningsvleugel niet snel genoeg ontwikkelen en verloor daardoor al relatief vroeg op de avond: 0-1.

Alek Dabrowski (bord 7) zorgde weer voor een 1-1 tussenstand. Alek mailde: Gisteravond speelde ik met ons team van Erasmus in de Banier tegen mijn oude club RSR Ivoren Toren. Bij binnenkomst werd ik vriendelijk als verrader begroet. Ik speelde tegen de mij onbekende Arjen Klop. In een niet-reguliere Siciliaan kwam ik zeer goed uit de opening. In de eerste stelling had ik gewoon teveel keus. Ik overwoog lange tijd Lg5, wat achteraf de beste zet bleek te zijn.

Ik offerde echter een loper en kwam er niet doorheen. In een slechtere stelling leken mijn witte stukken iets te dreigen, maar zwarts enige probleem was zijn tijd. Ik profiteerde van zijn tijdsdruk door wat onverwachte zetten te doen en hoopte eigenlijke nergens meer op. Maar de zwarte koning stond niet erg veilig. Zwart overzag het spel niet meer en in de laatste stelling was Tg3 genoeg voor de winst. En zo stond het weer 1-1.

Het volgende resultaat werd bereikt door Martin van Rensen (bord 5). Martin vertelde: Ik speelde gisteravond op bord 6 met zwart tegen David van Heusden. Hij speelde het London-systeem, mij niet geheel onbekend. Vlak na de opening gingen de dames al van het bord en begon ik een minderheidsaanval op de damevleugel. David richtte zijn stukken richting mijn koning en zo ontwikkelde zich een interessant gevecht wie er eerder spijkers met koppen zou kunnen slaan op zijn flank.

Ik had de witte kansen wat onderschat, want in wederzijdse tijdnood offerde mijn tegenstander onverwacht een paard op f7 en bood tegelijkertijd remise aan. Na wat nadenken besloot ik om het aan te nemen, want ik kon de gevolgen niet goed overzien. Een juiste keuze volgens de engine, die mijn stelling als verloren beschouwt. Blij met het halfje dus. Tussenstand: 1½-1½.

Niet lang daarna volgde een volgend halfje bij Cander Flanders (bord 5). In zijn partij werd het evenwicht eigenlijk niet echt verbroken, een logisch resultaat dus. En zo stond het 2-2 halverwege de wedstrijd.

Zelf speelde ik (Frank van Zutphen) met wit op bord 1 tegen de welbekende Nathanaël Spaan. Ik kwam heel erg lekker uit de opening en op een bepaald moment stonden al mijn stukken op de perfecte plek. Maar ja, hoe dan verder te gaan? Ik dirigeerde mijn pionnen op de damevleugel naar voren en het zag er allemaal gevaarlijk uit, maar Spaan verdedigde zich zorgvuldig. Uiteindelijk moest ik in remise berusten. Uit de computeranalyse thuis kwam nog wel een winstweg naar voren, maar die was dusdanig complex dat je die niet zo maar achter het bord verzint. En zo stond het 2½-2½.

Niet lang daarna haalde Henk Ochtman (bord 2) het volle punt binnen. Henk had de hele partij een klein voordeeltje, maar dat leek toch te gaan verzanden in een remise-eindspel. Zijn tegenstander deed echter een toren cadeau en zo kwamen wij op voorsprong. 3½-2½

Niet lang daarna moest Olivier Vrolijk (bord 3) opgeven. Hij had een lastig eindspel met een sterk paard tegen een slechte loper en uiteindelijk bleek de vlag fataal. En zo stond het weer gelijk: 3½-3½.

Als laatste was Marcel Tillemans (bord 8) nog bezig. Hij had de hele avond een wat lastige stelling, maar tegen het einde van de avond vond ik het lastig om te beoordelen en zag ik nog wel wat kansjes. De ver opgerukte b-pion was echter niet meer te stoppen.

En zo stond er aan het einde van de avond een 4½-3½ nederlaag op het scorebord. Daar had wel meer ingezeten. De volgende ronde beter!

Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in de Hoofdklasse van de RSB-competitie.

Frank van Zutphen