Om 19.15 uur geparkeerd. Op een ereplaats, pal voor de schuifdeur.
De speelzaal gonsde al van schaakactiviteiten. Schaakdocenten Leo Verhoeven en Wim Posthumus gaven een simultaan. Hun leerlingen wachtten ongeduldig totdat de grootmeester weer langs kwam voor een zet.
Altijd weer spannend hoe deze creatieve opstelling (het lijkt een chaos maar is dat gelukkig ook) van tafels, stoelen, borden en stukken, zich na afloop manifesteert.
Slechts zuurpruimen die de bloemen in onze speeltuin niet ruiken, het warme licht niet zien, spelen met de gedachte of tijdig herstel mogelijk is. Maar ook deze keer was het in een mum van tijd gefikst en stonden de tafels met bordnummers daar waar ik ze graag had.
Met 40 schakers was de Arcadia speeltuin weldra weer levendig gevuld. 17 partijen voor de interne competitie en 3 voor de herfstcompetitie. Ga er maar aanstaan.
Welkom nieuwe leden!
Onlangs zijn lid geworden: Remco Claessens en Nikola Dragosavac. Beiden hebben verschillende ronden kennis gemaakt met onze vereniging en daarin ook verschillende mooie resultaten neergezet.
Zo won Nikola al knap van Paul Wilhelm en was Remco onder meer te sterk voor Leo Koster en voor Jan Hoek van Dijke! Twee aanwinsten voor onze vereniging dus van wie we nog meer gaan horen!
De tweede piek
Online dan wel te verstaan. Vanaf 18 oktober komt het laptopleven van 18 clubleden wederom tot bloei en zal hun schaakkoorts andermaal een hoogtepunt bereiken. Via twee app-groepen spreken deelnemers onderling hun minimatch met hun tegenstander van die week af. Tot in januari wekelijks 18 online partijen van bij elkaar zo’n 40 minuten. Stuk voor stuk aantrekkelijke schouwspelen.
Deelnemers volgen graag de verrichtingen van hun concurrenten en bereiden zich terdege voor. En dat doet dus best wat met de deelnemers. Hun speelkracht zal weer toenemen. Zelfs een Paul Wilhelm – geen clublid die deze schaakvorm meer hekelt – moest afgelopen maandag erkennen dat zijn tegenstander Daan Gijsbertse door zijn deelname aan deze online rapidcompetitie sprongen vooruit heeft gezet. Paul moest in remise berusten. We lezen het hopelijk in hun partijverslagen, want ik heb beide heren daartoe uitgenodigd.
Binnenkort zal mijn rapidgroepsapp vast wel weer bol staan van zowel jubeltweets als gejeremieer over gemiste kansen.
Cohesie
Ervaart u het ook? De groeiende sociale cohesie onder Erasmianen? Wat meer verbondenheid met elkaar, geweldig toch? En nee, dat komt niet alléén door die één of twee feestavonden. Tijdens elke schaakavond merk je in de onderlinge contacten dat we elkaar naast het schaakbord dulden. Ook als ik afstap op weer een nieuw gezicht. Ruzies? Echt niet.
Op dat incidentje na dan tijdens de – wat later is gaan heten – Borgsate-gate. Twee snelschakende mannen konden hun emoties niet de baas en bejegenden elkaar giflelijk tijdens een toreneindspelletje. We zijn inmiddels volgroeid tot een elkaar aanvoelend bijenvolkje, met warm gonzende belangstelling naar elkaars bloempartijen.
En in die context kon ik de volgende opmerking slechts waarderen. Naast mijn bord klonk het luid en duidelijk: “Hoe kom jij aan zo’n lage rating?” Niet verwijtend, integendeel, pure belangstelling, al meende ik in de toonzetting aanvankelijk een sprankje verwijt op te vangen. Andrzej is waarachtig de enige die mij dit zo aplomb durft te vragen. Vraagt iemand me bijvoorbeeld of ik mijn partij buiten op een koud en winderig terras uit wil spelen dan zeg ik gewoon botweg nee. Tegen een Pietrow durf ik natuurlijk niet te zeggen “Hij is niet laag” want dat is ie wel. Of “dat gaat je niks aan” want dat gaat hem wel, hij heeft me immers persoonlijk getraind. Het was een retorische vraag die geen antwoord behoeft.
Drie Queens
“Ik dam”, zei de lieftallige stagiaire. “Schaken is te moeilijk.” Ze had zich even tevoren jaloers getoond en zag een pensioenleven wel zitten. “’s Avonds heb ik geen puf meer voor hobby’s”, verzuchtte ze. Logisch, dacht ik, na een dag staan naast een tandartsstoel. Met pensioen is kennelijk al een pré, maar achteroverliggend met pensioen telt dubbel. Nee, Queen’s Gambit had ze niet gezien, zou ze beslist eens gaan doen.
Na 10 minuten was de verdoving ingewerkt. “Zo, lekker aan de praat geraakt?” klonk er vanachter mijn stoel. De tandarts zelf was zojuist ongemerkt weer door de schuifdeur de tweede behandelkamer binnengeglipt. Ik bewonder haar al een halve eeuw. De verdoving werkte nu. Mijn mond viel open en leverde zich een klein uur over aan de twee queens. Onderwijl gleden mijn ogen omhoog op zoek naar schuivende schaakstukken. En in het gaatjesplafond boven mij kwamen ze als in de film tot leven.
Partijverslagen
En dan nu de inzendingen van onze leden, met dank aan Pieter, Paul, Pim, Remco en Anton.
Pieter Sturm – Leo de Jager
Pieter vertelde hierover: In de partij tegen Leo was de overgang van opening naar middenspel voor mij niet gunstig. Dat resulteerde in pionwinst voor zwart. De torens werden geruild en er bleef een eindspel over met een zwart paard en een witte loper. Omdat er pionnen waren op beide flanken is de loper dan wat sterker.
Ik heb daarna geen winst gezien voor zwart, misschien waren er teveel stukken geruild. Een winstpoging van zwart leverde plotseling een ingesloten paard op en er volgde toch nog winst voor wit. Leo concludeerde: een ongefundeerde winstpoging.
Daan Gijsbertse – Paul Wilhelm
Paul mailde: Een interessante partij: een beetje Capablanca-achtig. Damepionspel (Pc3 van wit en d5 van zwart). Daan zette door met pion h4 en liet een paardoffer toe. Dan is het de geest of de machine: machine zegt: doen, maar ik vond het te link.
Even later offerde ik een pion en kon met nog een stukoffer wat voordeel halen; dat liet ik na. Daan speelde de h-pion verder naar h5 en gaf de gelegenheid om zijn dame weg te jagen. Ik had niet gezien dat daar een mat-truc in zat. dus noodgedwongen moest mijn toren weg om ruimte te maken en vervolgens gewoon mijn pion terugwinnen met klein plusje (loperpaar) aan het eind. De computer gaf nog wel +0,9 voor zwart, maar ik vond die remise wel best.
Daan vulde aan: Mijn conclusie zou zijn geweest dat Paul behoorlijk gul was in het accepteren van mijn remiseaanbod. Ik stond even goed aan het begin, maar verloor dat voordeel door met Dd2 mijn paard op e4 zijn enige ontsnappingsveld te ontnemen op Pauls f5. Dat oplossen leidde tot complexe afruilvarianten in het centrum, waar Paul met materiaalwinst uit had kunnen komen. Dat werd gelukkig voor mij net lang genoeg uitgesteld om een gelijke hoeveelheid stukken op het bord te houden. Maar toch stond Paul iets beter toen we het punt verdeelden.
Alek Dabrowski – Pim Kleinjan
Pim deed verslag: Ik had nog nooit een reguliere partij tegen Alek Dabrowski gespeeld terwijl ik hem toch al een eeuwigheid ken.
Hieronder onze eerste partij.
Alek Dabrowski – Pim Kleinjan
Jan Hoek van Dijke - Remco Claessens
Remco deed verhaal: In mijn partij kwam het Londen systeem op het bord. Na wat standaard zetten speelde ik te passief waardoor mijn tegenstander een aanval op de koningsflank kon opzetten. Nadat hij een goede voortzetting had gemist, draaiden de rollen om en kon ik mijn eigen aanval opzetten. Deze aanval bleek uiteindelijk genoeg om de overwinning binnen te slepen.
Jan Hoek van Dijke - Remco Claessens
Arno van Houten - Anton van Bokhoven
Anton mailde: Met de indeling van afgelopen maandag voelde ik mij wel gelukkig, het ratingverschil van 524 punten, vond ik wel imposant maar je weet nooit hoe een koe een haas vangt. Gelukkig had ik deze partij voorzien van een goede duidelijke notatie tot de 34ste en laatste zet.
Wel laat ik weten dat ik op de 33ste zet al had opgegeven omdat mijn dame wel op het bord stond maar geen kant meer op kon. Dit als duidelijk bewijs ‘dat een koe geen haas kan vangen’.
En nu voor de schakers die willen weten waar de klepel hieronder de partij.
Arno van Houten - Anton van Bokhoven
Ondanks het verlies wel een fijne partij.
En dat was het weer voor deze ronde. Kijk hier voor alle uitslagen en de stand van de voorronde van de interne competitie of kijk hier voor de uitslagen en de stand in de herfstcompetitie.
Op naar ronde zeven! Ook dan hoop ik wederom op veel mooie partijen en verslagen!
Jaap van Meerkerk
