Ouderwets gezellig

Dertig opgekomen clubleden zorgden voor een ouderwets gezellige clubavond. Eindelijk bijna normaal. De wedstrijdleiders Arno van Houten en Jan Hoek van Dijke hebben het zwaar, zo’n eerste ronde. En ik spreek uit ervaring zoals u weet.

Als het geroezemoes plots wordt afgebroken en een deken van stilte zich over de zaal nestelt, dan pas kunnen zij met een gerust hart aan hun eigen partij gaan denken. Zij moesten echter vaststellen dat twee clubgenoten geen tegenstander zagen opdoemen aan hun toegewezen tafel. En dus zaten even later, toen bleek dat ze geen partij zouden hebben, Anton van Bokhoven en Rinus van der Linde een partijtje met elkaar te schaken, ieder wel verzekerd van een zogenaamd forfaitpuntje.

Geen competitie versneld tempo (a la herfstcompetitie)

Er bleek nu onvoldoende belangstelling te zijn voor het opstarten van een nieuwe competitie met versneld speeltempo (twee partijen op een avond). Elke avond tegen dezelfde tegenstander spelen klink onaantrekkelijk. En is dat ook. En dus werden onder meer Jonathan van Es en Harry Nefkens, de nummers 1 en 2 van de herfstcompetitie weer lekker onderworpen aan de 90 minuten speeltijd.

Een rondeverslag maken is, als je zelf ook een partij aan het spelen bent, een dingetje. Ik kwam op het idee wat extra foto’s te maken en die in te zetten als een van de bronnen. En, wat blijkt, als je een foto uitvergroot worden details zichtbaar die boekdelen spreken. Voor de spelers van de A-finale had ik een ereplaats in gedachte. Voorin de zaal, met rode tafelkleedjes op twee extra tafels en twee bloemstukjes. En dan komt wedstrijdleider Arno ook nog eens de eerste zet aan het bord van de winterkampioen Pieter Sturm doen! Zijn tegenstander, onze secretaris Leo Verhoeven, had de hele zaal op zijn koffiebestelling laten wachten en ziet de wedstrijdleider d2-d4 uitvoeren, zeer zeker vooraf ingefluisterd door Pieter.

Op de foto zien we een nieuwe look van onze winterkampioen Pieter, die het toneelstukje genoegzaam ondergaat. Ik dacht even dat hij een doos Cruesli op tafel had gezet, maar het is de voorraad mondkapjes. Leo heeft net voor verse koffie gezorgd, waar de hele zaal op heeft gewacht. Omdat de openingsceremonie nog moest plaatsvinden. En als Arno het toernooi origineel wil openen met een beginzet is het een beetje lullig als er geen spelers achter de borden zitten. Dan staat Arno als het ware een beetje lucht te verplaatsen.

Ik hoop dat Arno de beginzet een volgende keer aan mijn bord wil uitvoeren, gezien mijn aarzeling tussen de c-, d-, en e-pion. Paul Wilhelm, een andere A-finalist, bleek de adrenaline bij aanvang al niet de baas en riep iets van “Andere kant!” Arno dacht even dat hij de verkeerde pion had verplaatst, vermoed ik zo, maar Paul had het tegen de fotograaf die kennelijk te opzichtig stond te klungelen, teneinde het gebeuren op de gevoelige plaat vast te leggen. Arno wenste na zijn openingszet iedereen een fijne en succesvolle finale toe. Even later gingen 30 clubleden aan 15 borden elkaar tevreden te lijf. En allen ervoeren dit moment als bijzonder. Eindelijk weer een beetje normaal.

Welkom!

Gelukkig zag ik Peter Weeda ook weer op de clubavond verschijnen. Hij had er veel zin in en kwam een paar keer belangstellend langs mijn en andere borden wandelen om onze verrichtingen te zien. Ook hij speelt graag een Grünfeld en dat is naast zijn wandelverslaving en weerzin tegen 020 voor ons voldoende om ons met elkaar regelmatig te onderhouden. Ook Nicolas Dragosavac, David Renger en Ronald van Schaik heten we van harte welkom. Zij zijn nog bezig met kennismaken met onze vereniging, schaken graag op de maandagavond en ook online en wie weet gaan zij zich binnenkort melden als lid. David heeft aangegeven dat hij vanaf april ook graag mee wil draaien met de online rapidcompetities. Ik heb hem al op de deelnemerslijst gezet.

Ronald was niet opgewassen tegen de ervaren Bram de Knegt, voormalig kampioen van SV-Schiebroek. Op de foto speelt Bram echter met zwart, dus moet hun partij al afgelopen zijn. En inderdaad, het uitslagenbriefje is ingevuld met winst voor wit en de digitale klok staat uit. Dat is fijn, dan worden de batterijen gespaard. Ronald heeft kennelijk wat partijtjes van Marvin Dekker (op Lichess heet hij Pg1-h3) nagespeeld. Marvin is een van onze toppers uit het eerste team. En waar heeft Ronald zijn paard ontwikkeld?

David speelde met wit tegen uw verslaggever Jaap aan bord 11. Het werd een Grünfeld met Lg5 en daarna Pe4. Zwart offert dan tijdelijk een pion op d5, die hij later na ruil van paard tegen loper via e6 met aanval op het paard weer terugverdient met gelijke stelling. David overzag de aanval op zijn paard en stond dus al snel een stuk achter. David had trouwens een heel aparte manier van opgeven. “Als je hierna nog een partijtje wilt schaken, kan ik het ook nu wel opgeven hoor.” Met die voorwaarde had ik geen enkele moeite en we hebben nog drie potjes gedaan.

Hoe geeft u trouwens op? Heeft u daar wel eens over nagedacht? En, ook niet onbelangrijk, hoe heurt het eigenlijk???

Verrassingen

De eerste twee ronden wordt op rating ingedeeld. Ratings zeggen niet alles gelukkig, ze geven niet meer dan een globaal beeld van de speelsterkte. Na de gedwongen coronapauze hebben de ratings een baard van 24 maanden. Schat ik. Bovendien is de speelsterkte van diverse clubgenoten toegenomen. Met name zij die aan de onlinecompetities (rapid, arena, bullet, en wat voor onlinevarianten ook) hebben deelgenomen. Een Daan Gijsbertse doet meer dan een jaar mee aan de online rapid (15+5).

Hij wist de op papier +300 sterkere Danny Hetharia te verslaan. Nou heeft Danny ook een poosje meegespeeld in de rapid, dus gaat mijn redenering hier wat mank. En Danny speelde met een handicap. Hij zat die ochtend werk gerelateerd in de auto naast Daan en vertelde dat hij best last had van zijn migraine, maar wilde het toch gaan proberen. “Zul je zien dat ik ook nog tegen jou wordt ingedeeld!”, zei hij tegen zijn oplettende reisgenoot. En tja, de vrees uitspreken is een goede voorspeller. Heet zoiets niet een selffulfilling prophecy? “En ik maakte me nog zorgen ook, toen ik zag wie mijn tegenstander was!”, lachte Daan na afloop.

Enfin, hieronder de meest opmerkelijke uitslagen, met de complimenten voor Harry Nefkens en Alik Tchavelachvili (ik schrijf zijn naam overigens moeiteloos en zonder spiekbriefje, u ook?) en zoals gezegd Daan Gijsbertse.

Danny Hetheria (1814)     – Daan Gijsbertse (1512)     0 - 1
Aad Jan Roos (1718)       – Harry Nefkens (1420)       ½ - ½
Jan Hoek van Dijke (1723) – Alik Tchavelachvili (1538) ½ - ½

Alik stond tegen onze tweede wedstrijdleider in – wat achteraf de langste partij van de avond zou worden – wat materiaal (ik meen een toren) voor, maar Jan had wel een dermate voorspelbaar gevaarlijk paard dat samen met de dame de Alikstellingen lam wist te leggen, met remise als gevolg.

Zelf werd ik ook verrast. Mijn partij tegen David Renger was vroeg beëindigd en tijdens de analyses achteraf kwam Cor van As langs slenteren, kennelijk op zoek naar wat gezelligheid. “Luister vooral niet naar zijn praatjes, hoor” Voegde hij een verbouwereerde David toe. “Als je tenminste schaken wilt leren!” Fijn Cor, wat leuk dat ik je stem eindelijk na al die maanden weer mocht horen. David wist niet zo goed hoe hierop te reageren. Tja, wat te zeggen als je tegenstander je net probeert duidelijk te maken waar het was misgegaan en waarom. Ja, zo gaan we hier gezellig met elkaar om, bij Erasmus, lachte ik.

En dan volgen nu de bijdragen van enkele aangeschreven clubgenoten, met dank aan Martin Rensen, Paul Wilhelm, Dick Straathof, Leo Verhoeven en Harry Nefkens.

Maar eerst een partijverslag op basis van … een foto.

Jonathan van Es – Peter Weeda

Naar aanleiding van de foto een partij-impressie door uw schrijver.
Op de foto Peter met zwart aan bord 7 in actie tegen Jonathan van Es. Beide spelers gebruiken hun pen kennelijk om hun zettenreeks verborgen te houden, of in ieder geval de laatste zet geen daglicht te gunnen. Ik denk dat Peter net Pe5 heeft gespeeld of dxe4 en staat 2 pionnen voor. Zijn toren op c8 heeft na de pionzet plots de witte dame op c2 in het vizier.

Kortom, na 14 minuten speeltijd voor Peter al een bijna gewonnen stelling. Hij kijkt erbij of zijn neus bloedt. Jonathan zit er een beetje mee in zijn maag en zinspeelt met de gedachte welk kwaad het actieve beest in de zin heeft. Peter zou deze wedstrijd op zijn naam gaan schrijven, maar niet met een Grünfeld.

Leo Verhoeven – Pieter Sturm

Leo vertelt: Ik zie terug op een onverdiende winst. Pieter was met rustige zetten goed uit de opening gekomen. Hij stond in het middenspel steeds beter. De ingewikkelde stelling kostte ons allebei veel tijd. Pieter kon kiezen tussen goede voortzettingen. En ik moest rekenen op de mogelijkheden om de stelling te houden. Het duurde tot de 24e zet voordat ik een beetje actief kon worden. Dat leidde tot afruil. Ook daarna stond Pieter beter al had ik het gevoel dat ik er mee weg zou komen. Eerder had ik er niet zo veel vertrouwen in.

Mijn geluk was dat Pieter te actief op voordeel speelde. Zijn 28e zet (zie hierna) was een vergissing. De toren deed niets op d6 en had kort daarna weer terug gemoeten. Met nog steeds iets betere kansen. Maar een volgende vergissing sloot die terugweg af. Daardoor ging een kwaliteit verloren.

Martin Rensen – Paul Wilhelm

Zowel Paul als Martin heb ik gevraagd verslag te doen.

Paul doet verslag: In een Konings Indische partij was ik bereid een eindspel te spelen met een pion minder. Dat kwam er niet van: ik offerde (achteraf misschien niet nodig) een kwaliteit voor hevige druk. De verdediging van Martin was adequaat en toch leek hij of remise te moeten nemen of te moeten ingaan op een gevaarlijk traject.

Schrijver dezes: Op bijgaande foto zien we bij Martin het besef doordringen zetherhaling niet te kunnen ontlopen op straffe van iets ergs. Het plukje zwarte stukken midden op het bord doet vreemd aan, maar Paul wist wat hij aan het doen was. Op het notatieformulier heeft Paul zojuist de 21ste zetten genoteerd. Lc3 en iets met een toren 😊. Pauls notatiebiljet moet nog volledig worden ingevuld. Wist u dat dergelijke formulieren tijdens de wedstrijd eigendom zijn van de wedstrijdleiding? Het laat zich eenvoudig raden waarom. Op elk moment tijdens een partij moet de arbiter weten welke en hoeveel zetten door wie zijn uitgevoerd. Op de digitale klok zit overigens een functie die het aantal gespeeld zetten weergeeft.) De computer weet het altijd beter, maar mijn remiseaanbod was ook niet helemaal onterecht en werd na enig denken aangenomen.

Martin vertelt over deze partij: Afgelopen maandag stond de eerste ronde van de finalegroep A op het programma. Ik mocht met wit tegen Paul. Ondanks het ratingverschil zeker geen eenvoudige klus. Het werd een boeiende partij waarin ik materiaal snoepte in ruil voor activiteit. Het werd erg gecompliceerd en beiden verbruikten we best veel tijd. In onderstaande stelling bood Paul remise aan. De keuze was lastig in opkomende tijdnood.

De enige serieuze poging is 22. Kg4 Bf5+ 23. Kg5 Bc5 24. Rae1 Be7+ 25. Bf6 Rxe1 26. Rxe1 h6+ 27. Kxh6 Bxf6. Dit had ik nog gezien, maar twee lopers tegen een toren beoordeelde ik als beter voor Paul. De engine geeft echter +4 voor wit. Het zal ongetwijfeld wel kloppen, maar het blijft een technisch lastig verhaal. Ik besloot om op safe te spelen en het halfje te pakken.

Dick Straathof – Karel de Neef

De volgende bijdrage is van Dick Straathof. Hij doet verslag via commentaar bij een stelling. Een prachtige stelling, een momentopname, met zwart (Karel de Neef) aan zet. Kijkt u even mee? Natuurlijk speelde zwart Lxa2! Wie zou de zet die Karel dus ook deed niet uitvoeren? Aan het gezicht en lichaamstaal van Dick zal hij zeker niets hebben kunnen aflezen van het gevaar dat er in deze stelling op de loer lag. Een gewaarschuwd mens telt voor (a) 2.

Ik speelde met wit tegen Karel de Neef. Het liep wat moeizaam voor me. Ik had wel wat initiatief maar dat had niet meer opgeleverd dan een schamel pluspionnetje. Dit was de stelling na 36. Pb6. Als zwart nu 36... Le6 had gespeeld zou er nog steeds niet veel aan de hand zijn. Maar hij zag het gevaar niet en speelde 36. .. Lxa2. Na 37. Pc8 konden de stukken in de doos. Het is torenverlies of mat.

Jan de Korte - Gerrit Boer

Jan blikte terug. Gerrit blijkt een vaste tegenstander te gaan worden, in de voorronde als in de zomercompetitie werden de voorgaande ontmoetingen na mislukte winstpogingen met remise afgesloten. Waarbij ik in een van die partijen door een onoplettendheid zelfs had kunnen verliezen. Ratingverschil (1850 vs 1600) wat zegt het eigenlijk? Dat ik er voor moest gaan zitten, en opletten dus! Met wit opende ik dit keer met 1. Pf3 (i.p.v. 1. e4) en 2. c4 dan maar eens zien wat er gebeurt. Gerrit antwoordde met symmetrisch en dan ben je in Engelse wateren beland, waar ik weinig van weet. Dat is in mijn geval een voordeel, want dat dwingt tot nadenken en doorgronden van de stelling.

Het lukt om via via in Siciliaanse vaarwateren te komen met kenmerken uit de ‘Maroczy’. Een structuur waarin je je eigen weg moet zien te vinden. Na korte rokades ontstaat een stelling met witte paarden op de damevleugel (b3, c3) en witte controle over het belangrijke centrumveld d5 (met pionnen op c4, e4 en f3). Zwart kiest na enkele ‘afstop’ zetten b6 en h6 die ik niet helemaal begrijp om met Pf6-e8 de weg vrij te maken voor f7-f5 en aanval op het witte centrum. Zwart vergeet een deel van de voorbereiding (Kg8-h8, noodzakelijk geworden door het eerdere b7-b6) waardoor het misgaat. Wit kan na een dubbele ruil op f5 van de wederzijdse pion en witte lopers - met Dd5 listig schaak geven en zo het ongedekte zwarte paard op c6 confisqueren.

Het enige probleem is dat er inmiddels eigen paard op d5 in de weg staat, dat eerst met tempo het veld dient te ruimen, liefst tegen de zwarte loper op e7 met schaak, maar dan kan Gerrit met Pc6 schadevrij terugslaan. In de partij speelt wit Pd5xb6 (schijnoffer) waarna de combinatie na Dd5xc6 wordt voltooid met pionwinst. Daarna moet zwart ook de enige nog resterende pion op de damevleugel opgeven en heeft wit twee vrijpionnen in de wachtkamer.

Zwart hergroepeert en zet met Kh8 (nu wel), Dc6, Tf6, Tf4 en g7-g5 richting f3. Daarnaast hoopt een keer d6-d5 te kunnen doen om met Lf8-c5 de witte dame op diagonaal naar de Koning te pennen. Wit vangt dit op met Tf1, Td1, Lc3, De3 met bedoeling zo nodig De3-e2 te spelen om de torens en veld g2 te dekken. Gerrit speelt vervolgens va-banque met 33. .. g5-g4, 34. f3xg4, Txg4 en matdreiging Dc6xg2, waarna wit met Td1-d5 de diagonaal afsluit en zwart met Tf4 de aanval voort probeert te zetten in de veronderstelling dat de Toren door de pion op e5 wordt gedekt. Maar door de kruispenning Lc3-e5-Kh8) kan zwart na De3xf4 direct opgeven. Een onderhoudende partij!

Aad Jan Roos - Harry Nefkens

In het volgende partij verslagje van Harry Nefkens laat zien dat het versnelde tempo van de achterliggende herfstcpompetitie nog van invloed is zodra er weer normaal wordt geschaakt. De bijgaande foto laat dat mooi zien. Wit, Aad Jan Roos, heeft nog maar net zijn zet uitgevoerd. Zijn arm komt net terug van de klok of Harry is al bezig naar zijn koning te grijpen om het dameschaak op te heffen. Er zit een lekker tempo in. De heren waren dan ook halverwege de avond al klaar.

Harry schrijft: Na mijn 2e plaats in de herfstcompetitie was het even wennen aan het speeltempo van de partij tegen Aad Jan Roos. Na afruil van de lichte stukken kwamen we in een dame torens en pionnen eindspel. Hierop volgde een herhaling van zetten en werd om half 10 tot remise besloten.

Danny Hetharia - Daan Gijsbertse

Zo, dat was het weer voor deze ronde. Op naar finaleronde 2!

Kijk hier voor alle uitslagen en de stand van de A finale of kijk hier voor de uitslagen en de stand in de B finale.

Tot maandag.

Jaap van Meerkerk