Vierde wint met 6½-1½
Een 6½
-1½ overwinning, hetgeen een 8-0 uitslag had kunnen zijn, maar…
Het was in zo’n locatie, waarin direct bij binnenkomst spontane herinneringen opwellen aan die ene keer dat je gedurende een nachtmerrie in een matnet verstrikt raakte, in een kille, kale, troosteloze met – fel neon verlichte- en spinrag bezwangerde omgeving.
Het mocht de pret niet drukken bij onze enige echte onverstoorbare Cor van As die, wellustig en zonder enige aarzeling, al zijn pionnen naar voren dirigeerde en zijn tegenstander dusdanig imponeerde dat winst de enige uitkomst kon zijn, en uiteindelijk ook werd.
Bram de Knegt hield het tot het bitterzoete einde van de avond vol en moest uiteindelijk, na het enige tijd aanschouwen van zijn betere stelling, genoegen nemen met een gelijkspel.
Even daarvoor wist Gerrit Boer een punt binnen te slepen, nadat hij in het eindspel de welverdiende overwinning aan boord hees onder de verzuchting van enige omstanders die hem al eerder, bij een complete omsingeling van de koningsvleugel van zijn opponent, een spectaculaire winst hadden toegedicht.
Teamleider Karel de Neef was niet in goede doen die avond vanwege een gemoedstoestand die gedeeltelijk en waarschijnlijk toegeschreven kon worden aan de in de eerste alinea omschreven omgeving, en het daardoor in zijn brein geschapen beeld, dat hem rillend deed ontwaken uit een fata morgana, die hem had doen geloven dat je na twee stukoffers – met speculatieve compensatie – met gemak een onderhuidse dreiging kon negeren, en het punt kon binnenslepen. Het tegendeel werd bewaarheid. Tja zo heeft eenieder zijn dieptepunten.
Daan Gijsbertse was wel wakker en won op een leuke wijze na 15 zetten. In onderstaand diagram presenteert hij de apotheose in de vorm van een kleine puzzel. Het antwoord volgt aan het einde van dit relaas.
Wit won eerder al een stuk en staat gewonnen. Maar met welke onverwachte zet werd de overwinning hier op elegante wijze bezegeld?
Onze Alik Tchavelachvili deed zijn sportieve plicht zonder enig morren en gaf geen krimp met zijn zwarte combattanten, sterker nog zij kregen een onweerstaanbare overhand en kwamen zegevierend terug onder de ‘Arc de Triomphe’.
Echter de kroon spande Mischa van Vlaardingen, die eveneens na 15 zetten, maar binnen een kwartier na aanvang, met een brede grijns de stukken alweer in de beginstand kon zetten, met een eveneens triomferende koning. Zie de partij hieronder.
En ‘last but not least’ onze nestor Anton van Bokhoven die met zijn gebruikelijke zwarte opstelling, ook nog een een – lekker - kooltje uit het vuur haalde. Zo werd het uiteindelijk 6½-1½.
Gaat het weer een beetje mijnheer de ‘teamlijder’...?
Het antwoord op de puzzel: 14. Pa3! Allereerst omdat het de weg vrijmaakt voor Td1, met een matdreiging op d8 die zo uit Morphy’s Opera House game is gegrepen. Maar ook omdat het paard daar alle vluchtvelden voor de zwarte dame buiten de d-lijn afdekt. Zwart verloor daardoor in ieder geval zijn dame. In de partij werd de mooiste voortzetting (14. .. Dd5 (of Dd6), 15. Td1 Dc6 (of Df8) 16. Td8#) me helaas niet gegund. Zwart speelde 14. .. Ld7 om mat met de toren op d8 te voorkomen, verloor na 15. Td8 zijn dame en gaf op.
Kijk hier voor alle uitslagen en de stand van Erasmus 4 in de RSB-competitie.
Karel de Neef
