Goede overwinning voor het vierde
Donderdag 19 mei speelden wij onze voorlaatste RSB-competitiewedstrijd tegen Fianchetto 2.
Net als Onésimus 2, waartegen wij twee weken daarvoor een kleine en onnodige nederlaag leden, was het team van Fianchetto 2 uit hetzelfde hout gesneden; echter met de bekende Kees Sio als vlaggendrager aan het eerste bord.
Een mooi klusje voor Cor van As om zich voor eens en altijd – voor dit seizoen althans – te revancheren met de zwarte kleuren.
Bram de Knegt kon zijn zegereeks aan bord 2 een klaterend vervolg geven, terwijl Gerrit Boer op bord 3, en passant, zijn onmisbare waarde voor ons team weer ten toon kon spreiden.
Op bord 4 kon teamleider ‘deneefjes’, alles overziend, weer zijn vertrouwde centrale positie innemen, met trouwe metgezel Daan Gijsbertse naast hem aan bord 5, die gezien zijn commentaar op zijn partij van de vorige keer, beheerst maar fel van leer zou trekken.
Alik Tchavelachvili aan bord 6 met wit behoefde geen aanmoediging, want hier geldt ons aloude spreekwoord dat de woorden wijn en krans omvatten.
Mischa van Vlaardingen onze boekenprofessional, die druk bezig is met de beleidsmatige begeleiding van de verbouwing van onze befaamde Rotterdamse bibliotheek, zou – verfrist teruggekeerd uit het Grote Brittannië – als eerste de stukken in de doos doen.
En uiteraard de man die altijd tracht rugdekking te geven aan het 8e bord met zijn inmiddels befaamde ‘Leeuw’ Anton, Anton, Anton!!! 😉
Cor kwam langzaam en onvermijdbaar in een mindere stelling tegen Kees Sio en leek onvermijdelijk af te stevenen op een geruisloze nederlaag. Echter nu toonde het onvoorspelbare lot zich goedgezind ten opzichte van hem, en werd hem een beslissend stuk gratis ter beschikking gesteld, waardoor kon Cor een punt toevoegen aan ons uiteindelijke resultaat.
Bram was met zijn gedachten kennelijk in andere sferen en kon zijn gebruikelijke strijdlust deze avond niet omzetten in een vrolijk slot, en vertrok stilletjes en bescheiden zonder puntje naar huis.
Gerrit kwam tot de volgende ontboezeming: Toen ik iets voor elven vertrok had ik weinig vertrouwen meer in een goed resultaat. Toen ik de ochtend daarna de uitslag bekeek, was ik blij verrast. Wat een winnaarsmentaliteit zit er in dit team! Mijn duel tegen Ad de Veld werd gekenmerkt door fouten. Het begon met een misstap van mijn tegenstander in de opening waardoor hij een pion verloor. Vervolgens speelde hij sterk op de aanval, die ik goed kon weerstaan. Toen was het mijn beurt voor een fout. Op stompzinnige wijze gaf ik een pion weg en werd beloond met een slechte stelling, waarin een witte pion op de zesde rij een belangrijke rol speelde. Toen Ad een schijnoffer pleegde kwam hij door een tussenschaakje voor de keus tussen mat en torenverlies. Die keus vermeed hij door op te geven.
Teamleider Karel trof eindelijk een tegenstander op zijn niveau en versloeg onverbiddelijk en trefzeker Rene Mersch, die de gehele partij slechts kon reageren op het constante initiatief van zijn Erasmustegenstander. Het positionele en ruimtelijke voordeel van wit resulteerde in de winst van een kleine kwaliteit en een pion. Het eindspel was snel gewonnen.
Daan vertelde als volgt: Mijn tegenstander speelde de opening met wit behendig en sterk. Daardoor kwam ik krap te staan en werd ik al snel in de verdediging gedrukt. Uiteindelijk lukte het mij om een paar pionnen op de damevleugel gunstig af te ruilen, wat mij een klein voordeel opleverde. Maar daar was ik iets te gretig mee. Ik speelde mijn dame naar de derde rij, terwijl die op dat moment nog verdedigende taken in het eigen kamp had moeten verrichten. Dat gaf mijn tegenstander de kans om een stuk te pennen, waarna ik – met mijn dame of afstand – steeds een tempo tekort kwam om de stelling rondom mijn koning te keepen.
Vervolgens liet Mischa weten dat hij in een ding consequent was gebleven, en wel in het als eerste eindigen van de partij. Tot nu was dat iedere keer met winst, maar zijn partij aan bord 7 tegen Ton van Gilst ging best wel snel bergafwaarts. Volgens Mischa is Ton van Gilst is een ratingloze speler, die in zijn interne competitie de vijfde plaats inneemt. Sowieso een uitstekende schaker die spoedig een fikse rating krijgt. Eigenlijk was dat vanaf het begin wel duidelijk, omdat hij van mijn signatuuropening meer bakte dan ikzelf deed.
Je hebt wel eens van die partijen waarin op enig moment alle stukken op velden staan waar ze niet moeten staan; mijn stukken… Aan het einde van de partij vond ik het verstandig om lang te rokeren zodat ik een loper niet hoefde te verplaatsen naar een nog slechter veld. Dit kostte een pion. Daarna trad complete blindheid in en wilde ik de gevallen pion meteen wreken. De zet daarna stond ik mat, iets dat mij niet eerder is gebeurd in competitieschaak. Zeer verdiend verloren, dus..
Alik doet de laatste tijd niets anders dan winnen en voegde nu ook weer een wel verdiend punt toe aan onze uiteindelijke overwinning, en Anton verdedigde met verve onze achterhoede tegen onverhoedse doorbraken met een stevige remise.
Op naar de laatste wedstrijd tegen Spijkenisse. We staan gedeeld tweede en als alles meezit en bij de anderen alles tegen, dan…???
Kijk hier voor alle uitslagen en de stand van Erasmus 4 in de RSB-competitie.
Karel de Neef