Ruime overwinning voor tweede team

De door corona uitgestelde uitwedstrijd tegen Rijswijk 2 werd op zaterdag 21 mei gespeeld. Een leuke locatie in het centrum, maar wel markt op zaterdag, dus bijtijds aanwezig proberen te zijn.

Bijna voor de deur zat Cor te wachten, heerlijk in het zonnetje, Daan deed een greep in de stroopwafelkraam en gaf een rondje.

Links een afbeelding met de teamopstellingen en met de uitslagen, direct daaronder een kort verslag van diegenen die wat over hun ervaringen willen vertellen.

Leo Verhoeven (bord 1) schreef: Ik speelde als had ik de zorg voor een trillende porseleinkast. De partij met wit heel rustig opgezet. Zwart deed het ook kalmpjes aan. Niets aan de hand. Totdat zwart onnodig een doorbraak in het centrum toeliet. Die kans wel gepakt. Met gelijk een vrij gemakkelijk gewonnen stelling. Ik speelde die stelling echter niet goed uit en dat kostte me ook nog vrij veel tijd. Stroef weer. De schade voor zwart bleef beperkt tot een pion met wat activiteit als compensatie. Reden voor hem om zich vrij te voelen remise aan te bieden. Ik had geen vertrouwen meer in een goede afloop. En vroeg dus aan Ruud of ik dat aanbod mocht aanvaarden. Dat was zo. Remise dus.

Wim Posthumus (bord 3) schreef: In een populaire opening kende mijn tegenstander een paar finesses niet. Daardoor moest hij zijn gefianchetteerde loper tegen de mijne ruilen. Mijn dame kwam centraal te staan en beheerste de zwarte velden. Mijn sterke paard op d5 werd met pion e6 weggejaagd, maar daardoor kon ik de achtergebleven pion op d6 onder vuur nemen. In plaats van de wat passieve verdediging met torens op d7 en d8, koos zwart voor het actievere f7-f5.

Zwart dreigde een aanval op, mijn koningsvleugel op te zetten met dame en toren ondersteund door zijn loper op c6. Door met paard b5 voor de derde keer de pion op d6 onder vuur te nemen, zag mijn tegenstander zich gedwongen zijn sterke loper te ruilen tegen mijn paard. Het leverde mij wel een dubbelpion op de damevleugel op. Hierna speelde de stelling zich als het ware vanzelf. Het lastige paard op c5 werd verdreven. Het koos een positie aan de rand, maar ging daar verloren.

Zwart kreeg wel wat vage aanvalskansen maar met een stuk meer kon ik die vrij eenvoudig pareren. In de tijdnood van mijn tegenstander kon ik een pion meenemen. Toen de tijdnood voorbij was kon ik nog een pion winnen. Met stuk en twee pionnen voor speelde mijn opponent nog steeds door. Toen de verhouding vier pionnen plus de loper en toren tegen een pion en toren in mijn voordeel werd, kon ik uiteindelijk de overwinning in ontvangst nemen.

Ruud Neumeijer (bord 4) schreef: Aan bord 4 kreeg ik een ratingloze invaller, Edwin, voor mijn neus, dat vertelde hij natuurlijk pas na de partij, maar die indicaties had ik tijdens de partij toch ook wel gekregen. De doorschuifvariant van het Frans kwam op het bord, de eerste 3-4 zetten klopten wel, daarna ging het mis. Wit ruilde zijn witveldige loper af tegen mijn paard op c6, toen vervolgens mijn loper op a6 de korte rokade tegenhield werd er al enige vorm van ‘paniek’ zichtbaar. Op de twaalfde zet verdween er een ‘gratis’ wit paard in het doosje en op zet 21 gaf Edwin op, één of twee zetten later zou het ondekbaar mat zijn gegaan.

Gauw op zoek naar Karel, die toen al ‘uren’ klaar was. Na een korte analyse met mijn tegenstander hebben we genoten van de gedachtekronkels van onze teamgenoten. Het was zeer amusant.

Jeroen Landsheer (bord 5) schreef: Mijn partij was ontzettend ingewikkeld en duurde een kleine vijf uur. Na de opening was het al duidelijk dat het een scherpe partij zou worden, beide koningen hadden zo hun problemen met veiligheid. Mijn koning stond op f1 met de toren nog op h1, de zwarte koning op d8 met niet ontwikkelde loper en toren op de damevleugel en ik was ook nog ergens een stuk kwijtgeraakt. Echter na een tijdje begon ik wat hoop te krijgen doordat ik zwart in een penning zette en het nog niet zo simpel bleek om stukken te ontwikkelen. Hier won ik het stuk weer terug (Even leek het erop dat ik een toren zou krijgen, maar hij zag op tijd dat hij dan de toren in dezelfde penning zou zetten. Een gepend stuk is een slechte verdediger!). Daarna kreeg zwart toch weer de overhand met zijn torens op de tweede rij. Daar had ik misschien mijn dame voor de twee torens moeten geven, maar voor mijn gevoel werd het dan simpeler spelen voor zwart.

Ik zag een ander idee waarbij een paar torens eraf gingen. Nog steeds was zwart aan de winnende hand, maar toen hij zich ging richten op mijn randpion, kon ik eindelijk mijn toren in het spel krijgen via h3. Er kwam een eindspel dame + toren tegen dame + toren met 3 tegen 2 pionnen op het bord en ik leek goede winstkansen te hebben, maar het bleek lastiger dan gedacht. Mijn tegenstander verdedigde uitstekend en ik vond niet de juiste configuratie. Na wat gemanoeuvreer met mijn dame en toren, besloot ik om torenruil aan te bieden en het dan nog even te proberen met dame tegen dame, al had ik het idee dat het dan remise zou worden. Maar toen pas kwam de beslissende fout! Na torenruil stond zwart dameruil toe en dat pionneneindspel was simpelweg gewonnen.

Cor van As (bord 7) schreef niet, maar Ruud wel over de partij van Cor: Schaken is en blijft een aparte sport, sommige spelers trekken (on)geluk aan, hebben spectaculaire partijen of ontsnappingen. Cor heeft zaterdag zoiets meegemaakt. Vlak na de opening offerde Cor een stuk (een paard) en zijn tegenstander (= Doeke) kreeg een vernietigende aanval over zich heen. Hoewel… met een stuk achter was het toch niet altijd heel makkelijk, maar voor Doeke was het ook niet makkelijk, vlak voordat de tijd van Doeke was verstreken zette Cor hem mat met zijn toren. Nou ja, dat dacht hij in elk geval… Opeens had Cor een toren minder, zucht!! Doeke had te veel tijd verbruikt en ging vlak na de torenwinst door zijn vlag, Cor toch nog blij.

Karel de Neef (bord 8) schreef: Voor mij was Rijswijk amper de rijs waard. Sorry, ik bedoelde de reis 😊. Er verrees echter een deus ex machina, die ik niet had voorspeld. Afgezien van het feit dat ik als eerste klaar was en dus vervolgens met veel plezier – zoals altijd – de vaak schitterende capriolen van mijn teamgenoten kon gadeslaan, was mijn partij in alle soberheid gestrand op een niet te voorkomen bloedeloze remise.

Met zwart was ik aanvankelijk en welgemoed met een stevig geweigerd Damegambiet van leer getrokken. Echter tijdens de laatste hap in mijn smakelijke broodje komijnekaas, werd mij gewaar dat de man tegenover mij inmiddels alle lichte stukken en dame-lief van het bord had laten verdwijnen. Weliswaar op legitieme wijze, maar toch!!!!. Gelukkig werd mijn halfje onderdeel van een glorieuze teamwinst.

Volgende keer maar eens in Tilburg kijken wat voor bier ze daar verkopen. 🙂

We hebben nog één wedstrijd te gaan, op 11 juni in Tilburg tegen ‘De Drie Torens’, kunnen we gelijk vragen waar die vierde is gebleven…

Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in klasse 5F van de KNSB-competitie.

Ruud Neumeijer