De slotronde!

Het is 4 juli 2022. Een feestelijk gebeuren op onze schaakvereniging. De slotronde van het zoveelste Watertorentoernooi. Verpakt in een rijke historische context, met nostalgie voor het oprapen, die aanstekelijk werkt. Zomaar een idee voor een boekwerkje over ons toernooi.

Het allereerste toernooi werd eind vorige eeuw, ik meen in 1994, door NRSG Wilhelm Steinitz georganiseerd. SV Erasmus doet dit jaarlijks vanaf haar oprichtingsjaar 2005. Met een onderbreking in 2020 en 2021. En wat waren we als vereniging enthousiast om na twee gedwongen tussenstops de rijke geschiedenisdraad weer op te kunnen pakken!

De afsluiting van een zo bijzonder toernooi maakt ook geheel andere gevoelens wakker. Partir c’est mourir un peu. Tekenend vind ik de volgende anekdote. Na afloop bestelde ik tijdens het opruimen van de laatste klokken, langs de bar lopend het laatste biertje bij barman Wil. Even later was ik terug aan de bar om te betalen. “Hoeft niet meer hoor, ik heb al betaald.” Ik herkende direct de stem van Murdoch, die ik zo vaak met gevoelens van trots Big Mac genoemd heb. Big vanwege zijn speelsterkte en Mac is de eerste helft van zijn achternaam. Ging ik maar schuil achter zo’n fraaie dubbelzinnige bijnaam. Niet dat Big Mac mij anders nooit een biertje zou aanbieden, maar het zou zomaar kunnen dat deze slotronde meer gulheid en hartelijkheid in hem wakker riep. Van onze Big Mac neem je trouwens nooit afscheid, al wordt hij af en toe even aan Onésimus uitgeleend.

Een slotronde levert na afloop ook een winnaar op. Vrij voordehand liggend. Un peu mourir zei ik, maar nu even niet. En zeker niet voor een van de deelnemers, een Erasmiaan wel te verstaan. Een clublid die met ZEVEN UIT ZEVEN het Watertorentoernooi op zijn naam schrijft, levert een unieke prestatie en wordt bejubeld opgetekend in de schaakhistorie van onze vereniging. Een geweldige prestatie. Meestal wordt ons toernooi gewonnen door een sterke gastspeler, maar zelden met een 100%-score. Slechts Julian van Overdam en Hing Ting Lai gingen hem daarin voor. Met 7 uit 7 winnaar worden, dan schieten superlatieven tekort. En aldus werd Frank van Zutphen met 7 uit 7 de onbetwiste winnaar van het 24e Watertorentoernooi!

Frank van harte gefeliciteerd! We zijn trots op je. Je behaalde een magistrale TPR van 2633, waardoor je een grote ratingsprong tegemoet kan zien. Op naar de 2100! 😊

In zijn laatste partij had Frank genoeg aan remise. Hij moest aantreden tegen Pieter Sturm, winnaar van ons toernooi uit 2008. Hoe dat verder ging kunt u verderop zien. Speel zijn partij eenvoudig na vanaf het scherm!

Op de tweede plaats eindigde FM Gert Timmerman, met 6 punten, precies dezelfde score was in 2018 genoeg voor Gert om het toernooi te winnen! Maar dit jaar kruiste in ronde 5 de ongenaakbare Van Zutphen zijn toernooipad en moest hij het punt bij hem inleveren.

Op de gedeeld derde plaats gaan Joey Brokaar en Ismaël Woudt met 5½ punt de toernooiboeken in.

Ratingprijzen waren er voor Jelle Engelberts (rating tot 1500), Alik Tchavelachvili (rating tussen 1500 en 1650) en Arjen Zuurmond (rating tussen 1650 en 1800). Alle drie hadden ze een score van 4 uit 7! Heel knap! De spektakelprijs werd gedeeld door Arend Bongers en Marvin Dekker. Lees hier het juryrapport nog eens na.

Alle winnaars ontvingen de geldprijzen van onze voorzitter Frank van Zutphen en wedstrijdleider Arno van Houten. Frank vroeg mij ook deze keer het verslag voor mijn rekening te nemen, terwijl het eigenlijk zijn oneven beurt was. Logisch, want wat is er niet onmogelijker dan over jezelf de terechte loftrompet steken! Aan dat verzoek voldoe ik bij deze heel graag.

Bijdragen van onze deelnemers

Omdat het deze week al weer het laatste verslag is van deze editie van het Watertorentoernooi deze week veel extra bijdragen van onze deelnemers! Erg leuk dat iedereen daar aan mee wilde werken! Met deze week dank aan Aad Jan, Arjen, Frank, Gert, Ismaël, Jaap, Pawel, Peter, Rinus en Theo!

Pieter Sturm – Frank van Zutphen

Frank vertelde: De laatste ronde tegen Pieter, in de voorronde van de interne competitie nog de man in vorm! Maar ik had mijn zinnen gezet op de toernooioverwinning, deze wilde ik niet meer uit mijn handen laten glippen! Dus volledige focus op de partij!

Pieter maakte in de opening een foutje waardoor ik een gezonde pion voor kwam te staan. Een goed moment om remise aan te bieden! Uiteraard nam Pieter dat niet aan, dat zou ik zelf ook niet gedaan hebben! Pieter trachtte actief op de aanval te spelen, maar mijn stukken gingen steeds naar de goede velden en het in stand houden van de aanval ging wel ten koste van de witte stelling en al snel kon ik de aanval overnemen.

Voor zijn 34e zet gaf Pieter op en was ik ongedeeld winnaar van het Watertorentoernooi! Een prachtig resultaat om op terug te kijken! 🙂 De partij is hieronder na te spelen inclusief commentaar.

Gert Timmerman - Marvin Dekker

Gert mailde de partij met zijn commentaar. 1. e4 c5 2. Pf3 d6 3. d4 cxd4 4. Pxd4 Pf6 5. Pc3 a6 6. Lc4 e6 7. Lb3 b5 8. Lg5 Le7 9. 0-0 0-0 10. Te1 Lb7?! 

Een ‘provocatie’ van Marvin tot een klassiek Siciliaans offer op e6, waarop ik graag inging. Hoewel ‘offer’, wit kreeg er voor paard en loper naast de toren twee centrumpionnen bij.

11. Lxe6! fxe6 12. Pxe6 Dc8 13. Pxf8 Dxf8 14 .a4! b4 15. Lxf6 Lxf6 16. Pd5 Pd7 17. Pxf6+ Dxf6 18. c3! Een uitvloeisel van wits 14e zet. 18. .. Tf8

Niet 18. .. bxc3? wegens 19. Db3+ en dan 20. Dxb7 met loperwinst, maar 18. .. Pc5! zou zwart actiever tegenspel bieden dan in de partij. 19. f3 bxc3?

Ik keek nu natuurlijk vooral naar 20. Db3+! en vervolgens 21. Dxb7 met loperwinst, maar hoe langer ik nadacht hoe meer spookbeelden ik zag verschijnen, zoiets met een zwarte pion op b2, de zwarte dame naar d4 met schaak en het zwarte paard actief naar c5 of e5. Echter, een complete fata morgana, want de zwarte b2-pion zou er in alle varianten snel en tijdig vanaf gaan. Met het klimmen der jaren laat de nodige concentratie voor het nauwkeurige tactische rekenwerk blijkbaar soms sterk te wensen over...

20. bxc3? Dit gaf wit toch ook wel het betere spel, zij het vooralsnog minimaal. 20. .. Dxc3?! (20. .. De6 of 20. .. Lc6 zouden de voor wit gunstige dameruil hierna voorkomen) 21. Dxd6 Dc5+ 22. Dxc5 Pxc5 Na dameruil oogden de twee lichte zwarte stukken in dit eindspel kwetsbaar bij gebrek aan geschikte steunpunten. Daarnaast had wit in het centrum op termijn de troef van twee centrale vrijpionnen, gepaard met erbij nog een eventuele ondersteuning van de witte koning.

23. Ta3 a5 24. Tb1 La6 25. Td1 Tf6 26. h3 Tb6 27. Tc3! Pxa4 (27. .. Pe6 was wat taaier. Nu werden de beide witte torens samen zeer dreigend actief). 28. Tc7 Met plompe matdreiging. 28. .. h6 (28. .. h5! zou de zwarte koning meer lucht gegeven hebben). 29. Tdd7 Tg6 30. h4 Pb6 31. Td8+ Kh7 32. h5 Tg5 33. Td6! Tb5 34. Tg6! a4

Marvin gunde mij nu sportief het esthetisch verantwoorde mat: de samenballing van.de twee witte torens in schril contrast met de drie overgebleven ‘losse’ zwarte stukken op een kluitje op de verre damevleugel (34. .. Tg5 35. Tcxg7+ Kh8 36. Txg5 hxg5 37. Tg6! met stukwinst langs de zesde rij zou slechts uitstel van executie vormen).

35. Tcxg7+ Kh8 36. Tg8+ Kh7 37. T6g7 mat.

Ismaël Woudt - Cor de Wit

Ismaël blikte terug: Vroeg in de partij werd ik aan het denken gezet, omdat Cor een gambiet speelde. Ik kwam beter ontwikkeld uit de opening, maar door een aantal nutteloze zetten gaf ik counterspel weg. Ik probeerde de dames op het bord te houden, maar deze werden vrij snel afgeruild. Al gauw marcheerde de damevleugelpionnen van mijn tegenstander mijn kant op. Ik koos ervoor om druk te zetten op zijn achtergebleven centrale pion. Vanaf zet 16 tot en met zet 25 werden de zetten in een rap tempo gespeeld (grofweg 6 minuten) en kwam ik voor mijn gevoel in onnodige problemen.

Zo was er op zet 25 een vork die over het hoofd werd gezien door Cor en in eerste instantie ook door mij. Gelukkig ging hij door met zijn plan op de damevleugel. Ik kon toen nog op tijd mijn toren terughalen om de vork af te dekken. Ik verloor hierdoor wel een pion, maar die kon ik even later weer terugwinnen aan de andere kant van het bord. Het begon een gevecht te worden om promotie van de pionnen. Ik kon de gevaarlijkste (b-)pion gelukkig stoppen en van het bord halen.

Er - ik neem aan vanwege tijdnood - werd een tactische fout gemaakt die ertoe zou leiden dat ik het gevecht om promotie als eerste zou winnen. Dus gaf Cor de partij op na zet 48. Een spannende partij vind ik zelf. Dit vond ik de leukste partij die ik heb gespeeld tijdens dit toernooi, al heb ik niet vlekkeloos gespeeld. De partij was in ieder geval levendig. Had beide kanten op kunnen gaan in mijn ogen.

Joop van 't Hoenderdaal - Aad Jan Roos

Aad Jan mailde: Grote verwikkelingen waren er niet. Ik ben inderdaad blij met het halve punt tegen deze sterke schaker. De partij is hieronder (met enkele opmerkingen van Aad Jan) na te spelen.

Arjen Zuurmond - Arnout van Kempen

Arjen schreef: Na mijn onnodige verlies in ronde 6 was een topklassering buiten bereik. Objectief had ik niet te klagen, want in ronde 5 had ik met wat geluk gewonnen. Per saldo had ik gekregen wat ik verdiende, maar dat voelt toch anders. Toch was ik gebrand op een overwinning, want dan kon ik misschien nog de ratingprijs pakken. Na mijn 1. e4 antwoordde Arnout met 1. .. e6 en om uit het Frans te komen maakte ik er een Ortho Schnapp gambiet van. Enigszins dubieus, maar vaak onbekend bij de zwartspeler. Arnout gaf achteraf ook aan dit nog nooit te hebben gespeeld.

Ik kwam duidelijk beter te staan, maar wist de winst niet te vinden. Er kwam een remise eindspel op het bord, waarvan ik vermoedde dat ik dit alsnog kon winnen. De moeite bleek vergeefs want Arnout hield de stelling inderdaad remise. Tot mijn verrassing was dit halve puntje wel genoeg voor de ratingprijs en dat was toch een mooie beloning voor een goed toernooi.

Theo Huijzer - Akshaj Katpatal

Theo vertelde: Ik mocht in de laatste ronde aantreden tegen de benjamin van het Watertorentoernooigenootschap. Vooraf op internet gezien, dat Akshaj gedeeld derde was geworden tijdens het NK 2022 t/m 10 jaar in Tilburg. Ook nog de nodige partijen van hem gevonden en nagespeeld. Ik was dus gewaarschuwd voor deze nieuwe versie van Anish Giri.

Na enkele iets mindere zetten aan beide kanten zag Akshaj in de geest van Misja Tal een torenoffer op zet 19. Hij twijfelde even of het wel goed was, maar besloot toen moedig de sprong in het diepe te wagen. Hij was er zo enthousiast over, dat hij direct aan de wedstrijdleider ging vragen of hij nog mee kon doen voor de spektakelprijs.

Gelukkig vond ik de juiste weg naar een remisestelling en bood op zet 27 en 44 remise aan. Tot mijn lichtelijk ongenoegen werd dat niet geaccepteerd. Met minder dan vijf minuten op de klok en geen verplichting meer tot noteren bood ik voor de derde keer remise aan. Prompt werd de wedstrijdleider erbij gehaald en kreeg ik een waarschuwing om mijn tegenstander niet op deze manier uit zijn concentratie te halen. Ik beloofde geen remise meer te zullen aanbieden.

Door alle commotie produceerde ik prompt een onnauwkeurige zet met pionverlies tot gevolg en een waardering van -2 door de computer. Uiteindelijk kon ik zijn vrijpion met mijn koning blokkeren en mijn loper laten pendelen tussen a1 en h8, waardoor Akshaj zelf remise moest aanbieden. De partij ging als volgt.

Anton van Berkel - Jaap van Meerkerk

Jaap schreef: Ik had op 1. d4 gerekend. Anton begon de partij echter ongebruikelijk. Hij keek mij voorafgaande aan zijn eerste zet met zijn hoofd op tafel tussen zijn handen van achter de koning en koningin aan en mompelde: “Welke zal ik nemen?” “Deze” - en wees naar de koningspion - “of die”, ogend op de damepion. Nooit eerder heb ik dit mogen meemaken, zo een tegenstander met een partij zien aanvangen. Maar ik wilde tijdens de partij niet in al te gezellig gebabbel verzeild raken en reageerde er liever niet op. Geen enkele openingszet verrast me inmiddels. Hoeveel zijn er eigenlijk? Zelfs het a3 van Henk Ochtman, waarop ik uiteraard het sterke 1. .. a6 van Tony Miles (Hoogoventoernooi) antwoordde heb ik al gehad. Ook 1. Ph3 is me bekend, geïntroduceerd door één der winnaars van de spektakelprijs, Marvin Dekker. Henk beloofde me met 1. g4 het moeras in te zullen trekken, mochten we elkaar weer eens treffen. Daar moet ik nog wel wat op gaan verzinnen.

Anton van Berkel kende het Scandinavisch vermoedelijk niet, want hij reageerde op mijn 1. .. d5 met zoiets van “Wat krijgen we nu weer.” Maar wat er ook tijdens een partij gezegd wordt, ik luister niet echt (meestal alleen op “Wil je koffie?”) of zet - als het hinderlijk wordt - de klok stil. Dat laatste werd overigens door mijn buurman Theo Huijzer gedaan. Waarom precies is me ontgaan. Ik kwam met licht voordeel uit de opening, leverde dat geleidelijk weer in en had na een kwaliteitswinst van wit moeten verliezen, toverde een torensterk paard op e5 tegenoven een pionnenloper. Anton zuchtte en scheen niet te willen begrijpen dat torens open lijnen moeten krijgen willen ze als sterk stuk in stelling worden gebracht. Die waren er niet en kwamen er nooit. Toch deden we nog tal van zetten. Toen offerde Anton zijn toren maar eens terug en nog bleven de open lijnen ver weg achter de horizon. Met die 15 seconden increment hadden we tot Kerst 2022 kunnen blijven schuiven. Maar gelukkig had ik op de 127e zet (mits vanaf zet 77 er geen stuk meer is geslagen en geen pion meer is verzet) remise mogen opeisen. Vlug leverden we net op tijd geloof ik het uitslagenbriefje in bij tamelijk bezorgd kijkende wedstrijdleiders.

Rinus van der Linde - Ruud Neumeijer

Rinus vertelde: Zover ik weet, was dit mijn eerste partij ooit tegen Ruud. Na de opening, het Orthodox Damegambiet, met ruilvariant op zet 8. cxd5 Pxd5 9. Lxe7 Dxe7, ontstond plotseling na 11. .. e5, de 11e zet van zwart, de stelling hiernaast. Valstrik of ...???

Verrast, verbaasd, een tijdelijk pionoffer? Toch maar even extra goed kijken. Toen 12. Pxe5 gespeeld en wit stond een pion voor met voorlopig een mooi paard op d5.

Na de 25e zet 25. exd5 Dg5 stond er een vrijpion op d5 (zie stelling hiernaast). Vrijpion, rennen naar de overkant?

Een leuke situatie. 26. d6! Td8xd6? zou een blunder zijn vanwege 27. Txe8+ Kh7 28. Dh8 mat. Maar Ruud zou het natuurlijk anders spelen. 26. d6 Txd1+ 27.Txe1; Txd6? met hetzelfde resultaat als hierboven. Het was niet te verwachten dat Ruud deze zet zou doen.

Ik besloot om zelf maar de toren(s) te ruilen, dan stond de vrijpion tenminste nog klaar om naar de overkant te rennen. Dus speelde ik 26. Txe8+ Txe8 27. Te1 Td8. Dus geen torenruil , maar een aanval op / blokkade van de vrijpion.

Na de 32e zet bood ik remise aan, wat direct door Ruud werd aangenomen. We hadden allebei nog circa 10 minuten op de klok. Bij de korte analyse waren we het er over eens dat het nog veel zetten zou kosten voor wit om een doorbraak / winststelling te bereiken en voor zwart relatief eenvoudig zou zijn om een verdedigende positie in te nemen. Voor de eindstelling van de partij, na de 32e zet van wit, zie de laatste stelling.

Zo hadden we nog even tijd om op de borden te kijken en te genieten van de strijd van de topfavorieten om de prijzen van het Watertorentoernooi!

Emil Verhoef - Peter Ruimschoot

Peter deed uit de doeken: Emil bood me aan om een zet naar mijn keuze te doen toen ik tegen hem zei dat ik een openingszet met een paard verwachte. “Nee hoor, begin gewoon zoals je wilt.” Aan het eind van de opening maakten we beiden een foutje waardoor het weer gelijk op ging.. Later kon Emil nog kwaliteit voor komen maar hij zag het kennelijk anders. Het eindspel was spannend. Na een spannend gevecht op de a- en b-lijn wist ik te promoveren.

Inmiddels was het weer secondenwerk voor mij geworden en door de spanning schreef hij ook niet meer en vergat vaker zijn klok in te drukken. We hadden beiden nog een pion op de h-lijn en hij een toren en ik een dame. Na schaak wist ik zijn pion te slaan. Daarna volgde afruil van mijn dame tegen zijn toren. Emil zou niet meer kunnen voorkomen dat mijn h-pion zou gaan promoveren en gaf op. 0-1.

Pawel Lubelski - Johan van de Griend

Pawel schreef: Deze partij speelde ik de KoningsIndische set-up tegen de Siciliaan. Deze set-up vinden de meeste Siciliaan spelers vreselijk, aangezien spelers die de Siciliaan spelen gewend zijn aan extreem dynamische posities; terwijl deze opening heel positioneel is. Dit uitte zichzelf niet per se in blunders, maar eerder onnauwkeurigheden en fouten (11. .. a6?!, 12. .. Db6?, 13. .. Pe8?!, 18. .. exf6?, 19. .. Pe5?) die ervoor zorgden dat ik het spel langzaam kon overnemen.

Dit potje is een goed voorbeeld daarvan, ik telde echter jammer genoeg de hoeveelheid stukken verkeerd (ik dacht dat ik een toren voor een paard won), waardoor het eindigde in remise. Deze fout was 21. Pe7+?, ik had toen 21. Pb3+! moeten spelen. Het paard was een sterke outpost op b3 geworden waarvan het de zwarte positie kon martelen, vervolgens had ik de loper op f3 moeten afruilen en genieten. Na 21. Pe7+? was de evaluatie van de positie gelijk en spraken we remise af.

Kijk hier voor alle uitslagen en de eindstand van het Watertorentoernooi 2022.

Jaap van Meerkerk