Deze ronde telde 25 partijen. Voordat we van start gingen herdachten we ons voormalig lid Gerard Kastelein, die op zaterdag 5 november overleed en voor wie voorzitter Frank van Zutphen een minuut stilte vroeg.

Gisteren, vrijdag 11 november was de uitvaart die ook via een livestream kon worden gevolgd. Daarvan werd door enkele van onze leden en van ex-teamgenoten vanuit schaakvereniging Dubbelschaak uit Boxtel ook gebruik gemaakt.

Nam ik jullie in eerdere verslagen mee naar de sfeer van een restaurant en het bloedstollende autoracen, nu gaan we mee met de wielrenners. Wie wel eens in de zomerdagen lang onderuit op de bank naar bergetappes heeft gekeken zal vertrouwd zijn geraakt met dat aparte wielerjargon. Daarmee hoop ik dit verslag weer een eigen sfeer mee te geven. Elke vergelijking van enkele van onze schakers met bekende wielrenners is pure verbeelding en niet op feiten gebaseerd. Soms komen namen bovendrijven als ik maniertjes, een houding, of bepaald gedrag van mensen vergelijk. Of is het gewoon een naam die zomaar bij je opkomt.

Na 10 ronden spelen gaan we eens kijken hoe de vlag erbij staat. De top van de ranglijst is ongekend. Er is namelijk geen top. Wel een soort van Puy de Dôme. Je weet wel die afgevlakte ronde vulkaantop in de Auvergne. Eigenlijk te ontoegankelijk voor de Tour de France maar hij wordt waarschijnlijk sinds 1988 eindelijk weer opgenomen in die van 2023.

Dan vallen er dus punten voor het bergklassement te verdelen. Welnu, vijf renners uit de Erasmusploeg gaan met 7 punten het grote peloton voor in het klassement: Henk van der Velde, Eric Hoogenes, Leo de Jager, Pieter Sturm en Pim Kleinjan. En vanaf nu zullen de heren elkaar op het rooster zullen gaan leggen.

Henk is nog niet weggeweest uit de top maar heeft onderweg in ronde 2, 4 en 8 wat averij opgelopen met halfjes (Jan de Korte, Aernout Markus) en een nul tegen concurrent Frank van Zutphen. In de tiende ronde remiseerde Henk tegen de warmgedraaide Leo de Jager, die het groepje achtervolgers nu het nakijken heeft gegeven.

De Zoetemelk – je weet wel, die van “De Tour win je in bed” en van “Ik fiets gewoon achter Eddy Merkx aan dan word ik vanzelf tweede” – van de groep is ene Pieter. Pieter Sturm. Ook 7 punten. Nee hij sturmt niet, hij stoempt. Zoiets als schaken op karakter, en zodra het kan de tegenstander de grond in stampen. Pieter schaakt gewoon achter Henk van der Velde aan…

En dan Pim Kleinjan. Had zelfs geen tussensprint nodig om aan te haken. Aanvankelijk linkeballend (lees: geen kopwerk doen) sloot hij al ras aan bij een groepje kansrijke volgers. Net als een Hennie Kuiper deed. Lekker je eigen tempo maar wel blijven presteren. Laten ze elkaar aan de top maar uitputten, Pim rijdt in eigen tempo naar de top van de buitencategorie. Nu bleek Dick Straathof niet tegen zijn Siciliaan bestand en moest die passen. Pim kreeg een vette 1 erbij en haakte aan bij de kopgroep. Wie weet, Pim, wordt het nog wel d’r op en d’r over!

En dan de nummer 3 Leo de Jager. De Bauke Mollema van het peloton. Ongeslagen. Zes remises en vier zeges. Toe maar. Dé regelmaat in levende lijve. Geeft tijdens de partij geen enkele krimp. Je hebt van die schakers die na een zogenaamd sterke zet je reactie schielijk aftasten om te zien of je ervan schrikt. Nou, dat heeft bij De Jager geen enkele zin. Rust, regelmaat, reflectie in onverstoorbare kalmte.

Het kan nog leuk gaan worden en het dringen aan de top. En, Parijs is nog niet in zicht.

Eric Hoogenes deelde Frank van Zutphen een zak patat uit, een sportieve draai om de oren, zeg maar.

Frank van Zutphen, de Tom Dumoulin of zo je wilt Mathieu van der Poel van het peloton, maakte daardoor even een surplace. Maar zal de volgende ronden ongetwijfeld toe willen slaan.

Ben benieuwd wie het eerstvolgende zal worden afgepierd, gehinderd door teveel pap in de schaakbenen. Maar Parijs is nog ver. En wat is er niet mooier dan op banddikte winnen? Maar zover is het nog niet.

Na de G1 van genoemde 5 spelers leidt Frank van Zutphen de G2, zes volgers van groep 2 op een half punt. In zijn gezelschap verkeren Aernout Markus, Leo Verhoeven, Jan de Korte, Henk Ochtman en Martin Rensen. De G3 op 1 punt bestaat uit zeven schakers, de G4 uit 6.

Het grote peloton bestaat uit drie ‘bussen’ (wielerjargon voor grote groepen die zich bij elkaar aansluiten om samen binnen de toegestane tijd de bergen over te komen en zo Parijs te halen) aangevoerd door een forse bus van 16. Dit gezelschap staat met 5 punten en een 50% score op 2 punten verwijderd van de kop. Met nog zeven ronden voor de boeg zie ik de kansen op aanhaken met de top uiteraard kleiner worden. Maar wie vanaf nu drie punten op rij scoort zit er zomaar weer tussen.

Daarachter rijden op steeds een halfje nog drie bussen met 4½ of minder. Wie voor de gesloten A-finale speelt en dus voor het clubkampioenschap moet minstens 10 punten scoren.

Mag ik een wens doen? Oké dan toch maar. Dat alle toppers – ik zeg alle – van vandáág ook morgen de strijd ook willen aangaan in de absolute elitegroep, die van de A-finale. De strijd om het clubkampioenschap. Dat zou recht doen aan en in de geest zijn van onze interne, ik vind beste, maar zeker de drukst bezette competitie van de Rotterdamse schaakbond.

Bijdragen leden

En dan nu de bijdragen van onze leden. Met dank aan Pim Kleinjan, Eric Hoogenes en Jaap van Meerkerk.

Dick Straathof – Pim Kleinjan

Pim leverde deze bijdrage: Na een Siciliaanse opening waarin ik een pion gewonnen heb is na de 20e zet van wit de volgende stelling ontstaan. Wie zou hier niet e4 spelen? Maar dan zou 21. Pxe4! volgen (21. .. dxe4 gaat niet wegens 22. Lc4 Kh8 23. Df8 Dxf8 24. Txf8 Kg7 25. Txe8).

21. Lf5 Dh6 22. Kb1 Lxd3 23. Df7 Kh8 24. cxd3 Dg7 25. Df4 Tb7 26. Df8 Dg8 27. Dc5 Tf7 28. Dd4 Pg7 29. Te1 Df8 30. Pa4 Tf1 31. Txf1 Dxf1 32. Kc2 Dxg2 33. Kb3 Df3.

34. Dxa7? (Het was beter om de pion op d3 beschermen lijkt mij. Dick had hier nog maar enkele minuten) 34. .. Dxd3 35. Pc3 Dc4 36. Ka3 Pf5 37. Db8 Kg7 38. Dc7 Kh6 39. Db6 (De verliezende zet, 39. De5 houdt het misschien nog remise) 39. .. Pe4 (dreigde Pc2) 40. b3 Dxc3 0-1.

Eric Hoogenes – Frank van Zutphen

Eric doet verslag: Ik mocht met wit aantreden tegen Frank, de man in vorm. Het werd een Nimzo-Indische partij met g3. Al snel kwam er een BenOni-achtige pionnen structuur op het bord met veel gelaveer van beide partijen achter de eigen linies.

Ik stond eigenlijk de hele partij wat minder (zoals meestal dit seizoen :-() waardoor ik op de klok ook een behoorlijke achterstand had gekregen. Uiteindelijk dacht ik vrij te komen door een pion te geven, maar dit bleek toch de zwarte overwinning alleen maar een stuk dichterbij te brengen. Wel begon Frank nu een hoop tijd te besteden om de finale klap uit te delen. Gelukkig voor mij schoot Frank toen met Tf7? een enorme bok, die me de dame opleverde tegen loper en toren. De witte dame kon daarna snel een witte a-pion vrijmaken, die zo een zwaar bevochte overwinning opleverde.

Jeroen Landsheer - Jaap van Meerkerk

Stop! Voordat je verder kijkt, zet even deze stelling op en speel hem uit tegen de computer. Ben benieuwd of je hem weet te winnen. Het lukte mij echter zeker niet! Daaraan moet ik dus nog even gaan werken, voor ik afreis naar Wijk aan Zee. Thema: Het dubbeltoreneindspel met een pion meer.

Ik heb hier met zwart volgens Stockfish een voordeel van +3,80. Toch vond ik het lastig een goed plan te bedenken om verder te komen. Ik dacht de koning verder te laten oprukken over de e-lijn. Of toch eerst Tc3 te spelen, maar wat als wit met Td1 de d-pion aanvalt? Ik besloot na Tdg1, met een +4 stelling niet teveel tijd te verspillen met twijfels tussen 30. .. g5, 30. .. Te3 en 30. .. Ke5 en besloot vlot tot het eerste, dus 30. .. g5 waarmee ik - zo bleek achteraf - 2 punten van mijn voordeel kwijt was. Daarna ging ik zo verder: 31. hxg5 Kxg5 en nu was na 32. Td3 de zet 32. .. b4 de aangewezen weg. Kennelijk. Ik speelde echter 32. .. Kg4 waarna 33. c3 volgde.

In de stelling hiernaast speelde ik 33. .. Tg2 34. Tf1 Ik blunderde na enkele zetten de b4-pion en kon de witte torens niet van alle schaakjes en dreiginkjes afhouden waarna ik op de 49e zet remise aanbood, wat Jeroen accepteerde.

Lastig zeg, zo’n dubbeltoreneindspel! Geef mij maar 1 toren, dat speelt totaal anders! Toch maar weer eens het boek van John Nunn, 100 eindspelen die je moet kennen.

Dat was het voor deze tiende ronde. Op naar de elfde! Allen veel schaakplezier aanstaande maandag en tot dan. Kijk hier voor alle uitslagen en de tussenstand van de voorronde van de interne competitie.

Jaap van Meerkerk