Hoewel wat later dan gewoonlijk was ik toch nog op tijd om de zaal speelklaar te maken. En diverse leden hielpen weer een handje.
Net niet in slaap gevallen tijdens het machteloos ogende en slome spel van onze nationale voetbalhelden kon ik nog redelijk op tijd mijn auto parkeren. Deze keer op een met geluk aangetroffen krappe parkeerplek van Arcadia.
Onze voorzitter kon zich kennelijk met enig geluk uit het mallotige feestgedruis bevrijden en kwam in olijke bui even voor acht de speelzaal in. Juist op tijd voor een kennismaking met enkele nieuwkomers.
Gehakt
Na de wanvertoning die afsloot met een gelukkige last minute escape tegen de Senegalezen konden onze jongens zich gelukkig prijzen met de gestolen puntjes.
Wat nou als Gakpo even voor het eindsignaal net over had gekopt. Dan was de remise tegen Senegal in de media neergesabeld als wanprestatie en was er gehakt gemaakt van alle keuzes van de beste nationale voetbalcoach aller tijden.
Vrijwel heel voetbalminnend Nederland had 87 minuten zitten schelden. Onverwachts veranderde die stemming en maakte moeiteloos plaats voor: “We liggen op koers!” Het “We worden wereldkampioen” is tot vrijdag niet meer uit de lucht te krijgen. Want dan weten we de uitslag tegen Ecuador.
En laten we het daarover maar niet hebben. Inderdaad, ik schrijf dit verslag in etappes en inmiddels is het zaterdagochtend.
Het overkomt onze teams ook nogal eens: op papier beter zijn en toch verliezen. Kop op, volgende keer beter! Makkelijker gezegd dan gedaan. Inspirerende teamleiders kunnen net dat beetje extra brengen, het team weer in zichzelf laten geloven en kansen doen keren.
OneLove
Wat verder vooral opviel was een draconische maatregel van de FIFA. Het dragen van dé OneLove-band zou een gele kaart gaan opleveren bij aanvang van de wedstrijd. Een tweede geel zou onmiddellijk rood opleveren, dus niemand droeg die OneLove-band natuurlijk. Natuurlijk?
https://www.youtube.com/watch?v=OqEr6DOJzRM
Een tijdstraf in Qatar
Waarschijnlijk deed de FIFA dit omdat die band Qatar schoffeert en de FIFA daardoor in verlegenheid wordt gebracht. Ik trek graag een lijntje naar de schaakwereld. Zou de FIDE tijdens een schaaktoernooi in Qatar, om het regime van dat land te behagen, een uur voor het toernooi het dragen van zo’n band plotseling met een forse tijdstraf gaan belonen? Een gewaarschuwde bond telt voor twee.
Van start
De meeste deelnemers waren om acht uur tevreden neergestreken achter hun borden, althans zo zag het eruit. Heerlijk wekelijks momentje als er een mistige deken van rust en concentratie de zaal indaalt na het gezellige geroezemoes vooraf.
“Daar kan ik echt van genieten,” vertelde Karel de Neef me afgelopen vrijdag voorafgaande aan ons zoveelste pensionado Rapid toernooitje bij Pim Kleinjan thuis (gewonnen door Wim Posthumus met 3 uit 3). Tip.
Wie last heeft van stress, voorafgaande aan een schaakpartij, kijkt een paar minuten aandachtig en gedachteloos naar deze afbeelding. En zie, hoe een wonder van rust zich aan je voltrekt.
Inmiddels waren 20 partijen van start gegaan…
Zacht wiegend
Gelukkig stoorde zich niemand aan een zacht wiegend harpgeluidje, ongetwijfeld weer zo’n appmeldingsgeluidje van één der deelnemers. Stom. Wie vergeet nou zijn telefoon op stil te zetten.
Weer klonk een zacht wiegend geluid van dat harpje. Ik glimlachte meewarig. Maar eigenlijk kan ik me er groen en geel aan ergeren.
Het derde zachte harpje deed me omlaag staren, naar de plek onder mijn stoel. Daar waar mijn groene schoudertas zich grijnzend ophield. Had ik zelf niet onlangs mijn irritante trompetgeluidje plaats laten maken voor… Lieflijke tonen van een heerlijk harpje stegen op. Schielijk griste ik mijn mobiel tevoorschijn. En legde hem een zwijgplicht op.
Kijk op de stand
Veel toppers hadden zich voor deze ronde afgemeld, dus de meesten scoorden een halfje en handhaven zich geruisloos.
Het was zo schreef ik in het verslag van de tiende ronde dringen aan de top. Ik noemde de toppers allen bij naam. Maar vergat er één bij te noemen! Sorry, Eric Hoogenes! Ja, ook Eric doet het prima in deze voorronde! Ondanks zijn afwezigheid in ronde 12 staat hij op een gedeeld tweede plek met 8 punten.
Net een halfje onder Henk Ochtman, die geruisloos de koppositie heeft genomen. Henk deed in ronde 12 goede zaken door zijn zege op Pieter Sturm en gaat met 8½ aan de leiding.
Frank van Zutphen en Leo Verhoeven deelden het punt. Daardoor zakken zij ietsje op de ranglijst, maar blijven in de top tien.
Wim Westerveld en Wim Posthumus schilden een appeltje met elkaar. Wim W kon het net remise houden, lees het verslag van Wim P. Mooie partij! Leuk dat Posthumus in dat verslag de grote waarde benoemt van de lesmethode voor de jeugd, de uit zes delen bestaande Stappenmethode van Cor van Wijgerden en wijlen Rob Brunia. Leo de Jager en Pim Kleinjan handhaven zich in de top door een bye. Zij staan met 8 punten en staan ook op een gedeeld tweede plek!
Bijdragen deelnemers
En dan nu de bijdragen van een aantal deelnemers, met dank aan, in volgorde van inleveren: Ben Koppenens, Ruurd Ouwehand, Wim Posthumus, Jan Smit en Henk Ochtman.
Ben Koppenens – Jaap van Meerkerk
Ben leverde dit spontaan in en wel 23 uur na deze wedstrijd. Dat deed nooit iemand hem na. Ik mocht tegen Jaap van Meerkerk aantreden en met mijn ingeschatte rating van circa 1200 is dat prettig: Geen verwachtingen dus het kan alleen maar meevallen! Blijkbaar moet in het Zwitsers systeem de hoogste tegen de laagste met hetzelfde aantal punten. De opening kwam ik redelijk goed door. Wat ik van de lessen van mijn zoon heb meegekregen; de Alapin-variatie is fijn als je niet houdt van de ‘klassieke’ Siciliaanse varianten. Na wat ruilen, inclusief dames, stond ik er redelijk voor met wel wat achterstand in ontwikkeling.
Vanaf zet 17 kwam zwart met zijn paard binnen, wat ervoor zorgde dat mijn torens wat onsamenhangend kwamen te staan. Wat overmoedig door het ogenschijnlijke evenwicht besloot ook ik met mijn paard te gaan wandelen. Ik manoeuvreerde mezelf echter in een hoek waar geen uitweg meer uit was. Door de torens die verdeeld stonden op de eerste en tweede rij was er ook geen geitenpaadje terug meer. Met een stuk minder restte er niks anders dan opgeven enkele zetten later. Toch was ik wel blij met het verdere spel, de ‘accuracy’ gaf aan dat ik 80,3 heb gehaald, voor mijn doen hoog!
Jaap mailde terug: Meestal speel ik 2. Pf6 in plaats van d5. Ook een leuke variant. Jij speelde direct d4 en dat heb ik nooit tegen gehad. Ik wilde de pion op e4 keepen maar toen dat niet lukte koos ik voor ontwikkeling met slechts een kleine ontwikkelingsvoorsprong.
Harry Stroosma – Ruurd Ouwehand
Ruurd mailde mij terug op mijn verzoek om een verslag: Het was een gelijk opgaande partij die in remise leek te eindigen. In een ultieme poging tot een koningsaanval wilde Harry g4 spelen, pakte zijn pion vast en zag dat hij na Pg5 een toren verloor. Helaas, Harry begreep dat het toen te laat was. Daarna was het niet moeilijk meer en kwam ik, na het terug offeren van een kwaliteit in een eenvoudig te winnen toreneindspel.
Wim Westerveld – Wim Posthumus
Wim P. schreef: Tegenwoordig prijs ik me gelukkig dat ik les mag geven aan de jeugd volgens de stappenmethode. Deze methode behandelt systematisch alle aspecten van ons mooie schaakspel. Het is verbluffend te zien hoe die elementen allemaal weer terugkomen in de praktische partij. Zo ook in mijn laatste partij. Waar dat aan de orde was heb ik commentaar toegevoegd.
Jeroen Landsheer - Jan Smit
Jan steeg door dit resultaat van 37 naar 24 en deed verslag. Een leuke partij met een paar beslismomenten die niet altijd goed uitpakten.
Gelukkig ging het bij de minder goede keuzes steeds over een vermindering van het zwarte voordeel en niet over van voordeel naar nadeel of erger.
Henk Ochtman - Pieter Sturm
Na mijn onregelmatige partij in de vorige ronde stond er nu een positionele uitdaging op het programma tegen Pieter Sturm.
In de opening werden paarden, dames en een paar pionnen geruild. Helaas geen paardvorkjes of mataanval, maar wat overbleef was een soort wiskunde met lijnen en diagonalen. Mijn torens en lopers waren iets actiever en een minimaal voordeeltje was bereikt. Mijn pionnenstelling was ook iets beter, de zwarte pionnen op a7 en c6 waren zwak.
Pieter speelde zijn koning naar het centrum wat als strategie neerkomt op een tweesnijdend zwaard. Natuurlijk stond de koning in het centrum actief, maar niet geheel veilig. Er kwam een vervelende penning in de stelling na Lh3 en vervolgens probeerde ik het zwarte centrum te saboteren met f4. Dit won een pion en de zwarte koning werd lastiggevallen met schaakjes. De prijs van de wandeling naar het centrum.
Toen ik een loper kon winnen sloeg de schaakblindheid even toe. Na 35. Tf6-f7+ Kd7-c6 was niets bereikt en besloot ik de toren terug te spelen. Pieter was zo vriendelijk ook zijn koning terug te spelen waarna ik alsnog snel de loper en de partij won. De partij is hieronder na te spelen met enkele suggesties van de computer.
Tot slot
En dat was het weer voor deze ronde. Op naar de 13e alweer! Nog vijf ronden te gaan. Zet hem op en hopelijk tot maandag.
Kijk hier voor alle uitslagen en de tussenstand van de voorronde van de interne competitie.
Jaap van Meerkerk