Nederlaag in het verre Zeeland
De derde ronde betekende voor ons een uitwedstrijd naar Kruiningen. Met drie auto’s naar Zeeland, waar iedereen keurig op tijd arriveerde. Na een kleine verkenning door het pand zagen we een aantal bekenden van Spijkenisse binnenkomen. Er speelden regiogenoten tegen het tweede team van De Zwarte Dame, leuk om daar straks even te gaan kijken als er tijd voor zou zijn.
Hieronder een overzicht, wie er tegen wie speelde met de uitslagen, daaronder een korte samenvatting die de spelers zelf hebben geschreven.
Leo Verhoeven (bord 1) schreef het volgende: Ik speelde met wit tegen Peter van der Borgt. Over onze partij is bijna niets te melden. Die was nogal saai. Zwart bouwde een Stonewall die ik niet wist te slechten. Na 26 zetten en nog tien minuten op de klok het aanbod voor remise geaccepteerd. Een te forceren doorbraak zou zwart naar mijn idee goede tegenkansen bieden.
Wim Posthumus (bord 4) schreef: Heel populair is tegenwoordig de witte opzet met d4, Lf4, e3, c3, Pf3, Pbd2 en Ld3. Dat kwam ook in deze partij op het bord. Mijn tegenspeler speelde daarna eerst e4 voordat hij rokeerde. Toen dacht ik al minstens gelijk te staan. Ik bezorgde hem een geïsoleerde pion op d4. Maar door zijn hinderlijke loper op e5 kon ik daar eerst geen gebruik van maken. Er ontstond een gecompliceerd middenspel. Daar kwam ik in de tijdnoodfase goed uit en er ontstond een voor mij voordelig eindspel van dame en loper tegen dame en paard met pionnen op beide vleugels. Toen had ik mijn kansen al vergooid. In de onderstaande stelling dacht ik nog steeds beter te staan. De computer hielp mij uit de droom: 0,0.
Ik zocht door hergroepering een optimale opstelling voor dame en loper. Mijn bordvisie bleek gebrekkig en doorzag lange uithalen van de vijandige dame onvoldoende. Die dame bereikte met schaak veld c2 dat werd verdedigd door het gepende paard. Dat had ik niet gezien omdat ik in mijn argeloosheid die rol van het paard had genegeerd. Daardoor was ik gedwongen de dames te ruilen en was mijn voordeel vervlogen.
Hier speelde ik 31. .. Ld5 gevolgd door 32. Dd8+ Kh7 en 33. Dc2+. Nu aanbeland in een eindspel van loper tegen paard met ieder vijf pionnen. Dat objectief gezien gelijk stond. Onbewust gedesillusioneerd door de gang van zaken speelde ik het onnauwkeurig en werd vakkundig aan de kant geschoven. Een bittere nederlaag.
Jan de Korte (bord 5) vertelde: Siciliaans waarin zwart 2. Pf3 met 2. .. g6 beantwoordde en aanstuurde op de Versnelde Draak. Geïnspireerd door Ruud, uit een onderlinge partij in de interne besloot ik om eerst 3. Lc4 in te lassen en pas na 4. 0-0 5. Te1 6. c3 en 7. e5(!) het thematische d4 te spelen, waarna de witte loper terug kon naar f1. Zwart had er zichtbaar moeite mee met als resultaat een gesmoorde Draak. Wit had de controle over het centrum en de koningsvleugel, waar 23. Pf4 ‘verlammend’ werkte en wit op termijn kon oprukken over de h-lijn.
Cruciaal was dat mijn tegenstander bij gebrek aan normaal tegenspel op de koningsvleugel rond zet 25 erg veel bedenktijd besteedde aan alternatieven en daarbij een halfuur tijdachterstand opliep. Zwart stuurde vervolgens de pionnen op de damevleugel naar voren, waarbij een pion, stuk en toren werden geruild, waarbij ik via de c-lijn met een toren en dame beslissend binnendrong ondersteund door de loper (van f1!). Op de 31e zet miste ik een eerste directe winstkans, gelukkig was het vanaf zet 40. Dc6! alsnog uit en ging zwart op de 48e zet mat. Achteraf bleek zwart met zijn laatste auto-reflex-zetten voor de tijdcontrole (in tijdnood Dxb2? en Db1+?) een kans op gelijkspel heeft gemist.
Tussen 1974 tot 1994 ben ik als speler van TOG-Bruinisse menigmaal in Kruiningen geweest om de degens te kruisen in teamverband. Het was zaterdag een warme weerzien met een handvol spelers van destijds en een feest der herkenning in het monumentale Dorpshuis.
Ruud Neumeijer (bord 7) schreef het volgende: Een klein ‘grapje’ in het Siciliaans pakte goed uit en gaf mij het voordeel van twee gezonde pionnen, het is bijna ongelofelijk om te vertellen dat dit toch niet tot winst heeft kunnen leiden. Een fragment van de partij is hieronder na te spelen.
Daan Gijsbertse (bord 8) schreef: Het was geen beste beurt van mij. Veel te snel en vrij gekunsteld aangevallen, op een moment dat ik eerst met Tad8 nog een zwakte in het centrum had moeten repareren. Mijn tegenstander maakte daar dankbaar gebruik van: won mijn e-pion door gunstig af te ruilen, kon met schaak nog twee andere pionnen buitmaken en bovendien mijn koning naar het midden van het bord toe lokken. Vanaf dat moment was het hopeloos en stond ik plots ook nog eens heel fraai (dat moet gezegd) mat.
En zo stond er aan het einde van de middag een uitslag van 5-3 in het voordeel van de gastheren op het scorebord. Kijk hier voor alle uitslagen en de stand van het tweede in klasse 5H van de KNSB-competitie.
Ruud Neumeijer