Erasmus 3 zet De IJssel 1 aan de kant
Ik heb weer genoten, mailde ik als teamcaptain daags na onze overwinning aan ons team. Genoten van jullie inzet, spelplezier, zwoegwerk, teamgeest en overwinning. 5-3, een score die eigenlijk nog iets afgetekender had kunnen zijn, maar Jan Hoek van Dijke had de luxe om zetherhaling te accepteren van zijn tegenstander aan bord 2, die daar blij mee mocht zijn. We hadden op dat moment de overwinning reeds op zak en Jan wilde ongetwijfeld en terecht het teambelang dienen.
Dank aan de invallers Alik Tchavelachvili en Jan de Korte! Helaas zat er geen resultaat in voor Alik die zich tevergeefs uit de naad schaakte. Hans Brobbel aan bord 7 stond bijkans verloren en schaakte zich tot onze en zijn eigen opluchting naar een halfje. Geweldig!
Ruurd Ouwehand is in goede vorm en dan is hij niet te verslaan! Mooi dat hij als eerste halverwege de avond ons al op een voorsprong bracht. Dat schaakt lekker: 1-0. Ik weet niet precies in welke volgorde de puntjes binnenkwamen, maar ik ga verder met Karel de Neef die met zwart een keurig halfje scoorde: 1½-½.
Remco Claessens en ik waren zo ongeveer gelijktijdig klaar. Ik kreeg aan bord 3 een remiseaanbod nadat ik in een Londen helaas e5 toeliet en toen kwam zwart, zoals Euwe altijd zei, volkomen bevredigend te staan. Na wat geruil in het middenspel accepteerde ik na een rondje langs de borden het remiseaanbod: 2-1. Remco met de zwarte stukken aan bord 4 wist mooi te winnen, hoe hij dat deed en hoe jullie het allemaal deden gaan jullie me nog vertellen in jullie partij-impressie, of verslag. 3-1. Alik verloor: 3-2. Hans speelde remise: 3½-2½.
En dan de topborden, Jan de Korte wist mooi het volle punt te pakken tegen de gerate speler van De IJssel. Lees zijn verslag! 4½-2½. Daarmee was de overwinning binnen. Tenslotte nam Jan aan bord 2 de remise in betere stand en een pion voor door zetherhaling. Was het paardenwereld op f3, na wits Lf1, nou wel of niet winnend?
Nu de bijdragen van diverse teamgenoten.
Jan de Korte (bord 1). Weer de Taimanov-variant van het Siciliaans met op zet 2. Pf3 e6. Frank Visser, de eerste bordspeler van De IJssel, koos voor een vroeg d7-d5, waarna de pion conform de theorie werd geruild en zwart aldaar een actief paard posteerde. Compensatie volgde op de damevleugel waar wit drie pionnen had en zwart het na Pxc6 bxc6 met twee losse pionnen (a7, c6) moest doen. Hoewel ik het kortgeleden in de voorbereiding op de A-finale heb bestudeerd (onder andere de Schaaksiterubriek van Herman Grooten: Begrijp wat u doet) blijft het in de praktijk oppassen voor wit aangezien het vooral ervaren zwartspelers zijn die dit systeem hanteren en de theorie soms onlogisch lijkende zetten voorschrijft (bijv. 6. Ld3 ziet er merkwaardig uit in combi met Pd4). Ik kreeg tijdens het tweede deel van de opening – bij de ontwikkeling van lopers en dame – de indruk dat mijn tegenstander precies wist wat hij deed. De zwarte aanpak gaf mij de nodige inspiratie, denkwerk en precisie was ook wel nodig, om vooral indirecte kansen en bedreigingen goed op waarde te schatten.
Een voorbeeld: het omspelen van Le3-d4-b2 naar de lange diagonaal in combinatie Df3-g3 (tegenover Dc7) waarna de zwarte pion op e5 een scharnierpunt (kruispenning?!) werd in aanval/verdediging. In een spannende stelling, speelde zwart na c6-c5 met het paard op f4, de loper op b7 gevolgd door Dc6 de aanval in op g2 en de witte koning, maar overzag daarbij een weerlegging met een nog scherpere witte matdreiging van loper en dame. Met beslissend materiaalwinst voor wit.
Op de terugweg heb ik de IJsselspelers Visser en Boonstra nog een lift gegeven naar Kralingen (reden: autopech).
Remco Claessens (bord 4). Ik kreeg met de zwarte stukken een variant tegen in het Spaans die ik nog nooit op het bord gezien had. Voor de kenners: Bayreuth variatie. We kwamen gelijk uit de opening waarna wit een doorbraak probeerde te forceren. Ik kwam zoals altijd in grote tijdnood, maar wist het gelukkig vakkundig uit te spelen.
Ruurd Ouwehand (bord 5). Ik was op bord 5 snel klaar. Doordat zwart ten onrechte stukontwikkeling prefereerde boven rokade, kon ik profiteren door een toren te pennen en daarmee een volle toren te winnen. Vanaf 21.00 uur kon ik toekijken wat mijn teamgenoten deden.
Hans Brobbel (bord 7). Ik speelde met wit een experimentele Spaanse opening maar dat leverde niet meer op dan gelijkspel. Toch beviel de stelling me wel en ik zette in op een voortvarend plan. Ik speelde een offensieve pionzet en terwijl ik zette zag ik dat het een blunder was. Ik verloor niet alleen een pion maar mijn hele pionnenstructuur was naar de klote. Zwart speelde het sterk en binnen 10 zetten stond ik totaal verloren. Tot mijn verbazing liet hij mij afwikkelen naar een toreneindspel dat hij verkeerd inschatte. Na enkele zetten zag ik zelfs winstkansen en zwart bood remise aan. Ik heb het nog geprobeerd maar winst zat er niet in. Remise.
Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in klasse 2B van de RSB-competitie.
Jaap van Meerkerk