Een enerverende avond!

We mochten van voorzitter Frank beginnen, nadat hij – daartoe aangemoedigd door wat aarzelende finalisten – zich vanachter zijn laptopje even had opgericht en ons allen succes toewenste. Ja, ja, gedisciplineerd doen Erasmianen de eerste zet pas zij er op de één of andere wijze toe zijn uitgenodigd.

Donderdagavond schaart het bestuur zich weer eens rond de tafel. Dan bespreken we de laatste nieuwtjes, benodigdheden en noodzakelijkheden. Ik denk dat ik zal voorstellen een mooie  welluidende gong aan te schaffen. Die kunnen we dan gebruiken bij de startmomenten van interne wedstrijden voor de interne en op toernooien. Nog leuker is een Erasmustune te bedenken die dan voor de startmomenten van onze wedstrijden luid mag klinken, met een aanloopje bijvoorbeeld, zoals in Wijk aan Zee wordt gebezigd.

De afsluiting van deze avond zal me nog lang bijblijven. Waarom leest u verderop in dit verslag.

Met nog vier finaleronden voor de boeg zal het aan spanning in de diverse finalegroepen niet ontbreken. Het worden zeer zeker weer mooie schaakavonden. En daarna … dan staat ons heerlijke Watertorentoernooi weer op de agenda. De inschrijving voor onze leden is vorige week al van start gaan. Wil je meedoen, meld je dan voor dit zevenrondige toernooi (met dus zeven speelavonden) tijdig aan, want van buiten de vereniging verwachten we weer veel belangstelling.

Heb je enig idee waarom wij dat toernooi het Watertorentoernooi noemen? Nee, geen verband zoeken met de waternood van 1953.

In dit ronde verslag stelt Unger Beerends zich aan ons voor. Unger is één van onze nieuwe leden. Je kent hem vast nog niet. Net als dat we al die andere nieuwe leden eigenlijk nog nauwelijks kennen. Het lijkt me belangrijk voor onze clubbinding dat we dat wel gaan doen en nodig nieuwe leden uit om de komende ronden zichzelf even voor de stellen, eventueel met fotootje erbij.

Lastig? Zou kunnen natuurlijk. Maar we hoeven echt niet alles van je te weten. Maar wel bijvoorbeeld hoe je met de schaaksport in contact bent gekomen, wie je heeft leren schaken en waarom en hoe je bij Erasmus achter het bord verzeild bent geraakt. Of je er al spijt van hebt, en waarom niet. Wat je buiten het schaken doet en deed kan ook boeien. Kortom, vertel!

Finale A

Henk van der Velde staat na vier gespeelde partijen aan kop met 3½ punt. In finaleronde 7 versloeg hij Leo Verhoeven. Henk is nu de te kloppen man  en mag nog tegen Eric Hoogenes (2 uit 4), Jesus Canedo (2 uit 3) en Armantos Tzanis (2uit 4).

Uit de A-finale heb ik twee partijverslagen, met dank aan Jan de Korte en enkele toeschouwers van de ‘partij van die avond’, die tussen Leo de Jager en Eric Hoogenes. Geniet u mee?

Armantos Tzanis – Jan de Korte

Jan deed uitgebreid verslag! Armantos begon zoals voor hem niet ongebruikelijk met een kwartier achterstand op de klok aan de partij. Er kwam een Nyezhmetdinov-Rossolimo Attack 1. e4 c5 2. Pf3 Pc6 3. Lb5 Dc7 4. 0-0 a6 (zonder fianchetto) op het bord, waarna wit de loper op het bord hield en terugtrok naar e2. Het was de inleiding van een partij met wederzijds aanvallende intenties: active chess. Na de witte korte rokade werd al snel onderstreept dat aanvallen de voorkeur kreeg boven verdedigen.

Zwart richtte zich met Ld6 en Dc7 op h2. Wit mocht met de dame inslaan op g7 waarna zwart pareerde met Lxh2+ en Le5. Inleidende beschietingen, de toon was gezet. Ondanks dat mijn stukken best goed stonden, maar met zwarte koning in het midden (rokade lukte niet) en witte torens op de e- en d-lijn resulteerde het in tamelijk complexe stellingen vanaf overgang opening-middelspel tot en met overgang middenspel-eindspel. Voortdurend SWOT-analyses makend met de nadruk op weaknesses & threats lukte het om gelijkspel te houden, maar ik kwam wel als eerste in tijdnood.

Na 34. Td1+ ontstond een cruciale stelling, waarin wit veel beter leek te staan en de zwarte pion op c6 onverdedigbaar leek, terwijl er volgens het oordeel van Stockfish (0,0) niets aan de hand was. Hier had ik onvoldoende tijd om de juiste SWOT-analyse te maken en de zwarte antwoorden te vinden. Na 34. Td1+ Kc7 35. Td6 e4! zou zwart voldoende compensatie hebben. En ook na 35. Ted2 Tf7. Na het besluit de pion niet te verdedigen stond wit gewonnen en ging Armantos ook via de kortste weg op de zwarte koning af. In tijdnood had de opgejaagde zwarte koning (afkomstig van d7) de vlucht naar voren genomen en een goed heenkomen gezocht op h4. In de verwachting daar veilig te zijn en in de luwte te kunnen schuilen. Met in het achterhoofd een tegenaanval op de (eveneens) kwetsbare witte monarch via het centrum of onderste lijn. Bullshit and wishfull-thinking, want:

Hier miste wit een mat in 3 of 4 door middel van een magneetcombinatie met torenoffer: 40. Tg5 e4 (Tfg8 41. Txg8 fxe3 42. Txh5 Txh5 43. Tg4#) 41.Txh5+ Txh5 42.Tg4#. Wit nam hier genoegen met pionwinst (Txc6), waarna zwart ontsnapte en wit het pad naar remise niet meer wist te vinden. Na 40. Txc6 (40. Tg5 e4 41. Txh5+ Txh5 42. Tg4#) 40. .. e4 41. Le2 f3 42. Lf1 Td8 43. Kg1 fxg2 44. Lxg2 Thf8 45. Lf1 Td1 trok ‘Houdini’ aan het langste eind.

Eric Hoogenes - Leo de Jager

Uw verslaggever was getuige van hét tot nog toe meeslependste slot van deze finaleronden: Eric Hoogenes kwam in het eindspel met zijn zwarte dame tegenover een toren en 2
pionnen (op de h- en f-lijn) te staan en kon de drang het mooie eindspel te willen winnen niet weerstaan, ondanks de vliegende tijdnood en het fort dat De Jager had opgeworpen. Dat bleef hij willen tot diep in de vroege uurtjes (naar mijn beleving ontwaarde ik het prille lentelicht reeds beneden de horizon).

Leo moest zich gelaten richten op zijn - naar ik meen - verdedigingsstelling, die geen krimp gaf. Vooralsnog dan. Toen Leo zijn f-pion (moest?) opspelen en een zet of 20 later - toen onze wedstrijdleider de zetjes in tijdnood al een tijdje zat te noteren - eraan gaf, bleef bij mij de vraag hangen of hij dit had kunnen voorkomen. Maar ja, die tijdnood toch. Eric zag daardoor nieuwe kansen en plannen, maar ik geef het je te doen! Ik zag zijn klok geregeld de tiensecondengrens oversteken en had zelf al lang remise aangeboden.

Uiteindelijk vond de schaakgevende dame de verzwakte h-lijn die de witte koning met de grootste tegenzin na weer zo’n 60 schaakjes had moeten verlaten. En daarna was het pleit beslecht. En kon Wil de lichten, die in onze gedachten al honderd maal waren gedoofd, doven.

Arno van Houten dacht zich te herinneren dat dit eindspel eerder op hoog niveau was gespeeld, althans hij had sterke vermoedens, evenals de naar schatting zestal overige nachtbrakende kijkers. En jawel, thuis bleek zijn vermoeden bewaarheid, waarmee zijn zoektocht naar die bewuste partij, ergens ver weg en onder het stof van zijn onbewuste, tot ieders verbazing werd beloond. En wat blijkt? Een stelling van dit eindspel kwam al in 1994 voor! Om precies te zijn tijdens een toernooi in Moskou, waar toen de wedstrijd tussen de Chinese dames Qin Kanying (2375) en Corina Peptan (2255) werd gespeeld, het werd een Siciliaan waartegen wit zich teweerstelde met de Grand Prix Aanval (B21).

B-Finale

Pieter Sturm gaat na zijn winst op de in goede vorm stekende Pim Kleinjan na vijf gespeelde partijen fier aan kop met 4 uit 5. Geen echte verrassing natuurlijk met zijn staat van dienst. Hij was vanaf het begin de gedoodverfde favoriet voor de eindzege. Pieter speelt normaliter in de A-finale. Pieter is van mijn leeftijd en ik begrijp zijn opmerking van enkele weken geleden dat hij geen openingsvarianten meer gaat memoriseren, maar gewoon op zijn inzicht en ervaring speelt. En, zo vind ik, hij speelt sterke zetten!

Wie de strijd om de titel remisekoning wint? Ik doe een gokje: Jan Smit of Paul Wilhelm. Beiden staan dus op 2½ uit 5. Helaas voor Cander moest hij die strijd laten lopen door zijn zege op Jan Hoek van Dijke. Cander staat op twee met 3 uit 5. Maar maakten Karel de Neef en Hans van Calmthout deel uit van de B-finalegroep dan hadden Jan en Paul het tegen ze afgelegd.

C-finale

Ruud Neumeijer - Henk Ochtman

Uw verslaggever vroeg Henk of hij een leuke wedstrijd had gespeeld. Nou, zei Henk, ik had na een combinatie op een gegeven moment 4 stukken tegen de dame van Ruud. Die wil ik graag zien natuurlijk. En Henk stuurde zijn partij.

Arend Bongers - Wim Posthumus

Wim deed verslag en gaf zijn partij een leuke titel mee ‘De wereldreis van het zwarte damepaard in Bongers - Posthumus’. Mijn trouwe zwarte viervoeter deed meer dan een kwart van mijn zetten. Zwierf over het gehele bord en dwong uiteindelijk op het centrumveld e5 met schaak Arend tot overgave. Startend op f6 verhinderde het paard de opstoot e4. Eenmaal de opening achter de rug volgde de dreigende koningsaanval via h7, f8 en g6. Die werd afgeslagen. Bij de overgang naar het eindspel was het paard een betrouwbare stut van de stelling op e7. Toen was de stelling stevig genoeg om via c8 en d6 actief in het centrum te worden. Eindelijk kwam de opstoot e4. Zo’n trouw dier ruil je toch niet? Hij greep met Pb5 het initiatief op de damevleugel. Belandde toen weliswaar op a3 aan de rand. Maar haalde met Pc4+ en Pe5+ vernietigend uit.

Unger Beerends - Daan Gijsbertse

Unger Beerends leverde op mijn verzoek om een partijverslag en ook nog wat over zichzelf te vertellen het volgende stukje in, waarvoor dank! In ronde 7 zat uw verslaggever van deze ronde naar Unger. Ik keek wel regelmatig naar de stelling, maar die drong niet echt tot me door. Want mijn tegenstander Marcel moest vooral de indruk krijgen dat ik alles onder controle had. Dank voor je felicitaties! Schrijft Unger in reactie op mijn mail. Ik heb ook weinig meegemaakt van jullie partij, was te druk met mijn eigen partij bezig. Voor mezelf ben ik blij dat het tot nu toe lukt regelmatig te komen en dat ik niet zo vaak hoef af te zeggen. Maar met vrouw, kind, hond, werk, een broodfonds, een volkstuin en ook nog muziek als hobby, is het behoorlijk druk. Een wedstrijdverslag maken gaat me daarom niet lukken. Hieronder wel een kort stukje over mezelf. Ik hoop dat je er wat mee kan. (Ja, dat kunnen we zeker, Unger. Dank voor je bijdrage!)

Op de kleedjesmarkt van Crooswijk stond een tafel met wat schaakborden erop. Hier was Ruud Neumeijer en we speelden een paar potjes. Hij nodigde me uit voor de Erasmus schaakvereniging. Ik had hier heel veel zin in, en na wat mailcontact werd ik toegelaten als lid. Als kind leerde ik schaken van mijn moeder, en vervolgens haalde ik mijn pion- en torendiploma als naschoolse activiteit. Ook was ik als post-puber 2 jaartjes lid van de schaakvereniging in Waddinxveen. Daarna is het schaken naar de achtergrond gezakt. Net als velen ben ik gaan schaken op Chess.com. Dat is toch meestal vluggeren.

Ik merk nu weer, dat een partijtje ècht schaak, met een fysiek bord en een echte klok het spel heel wat spannender en interessanter maakt. Echt zweten en echt spannend. Doordenken, nòg een keer doordenken, en dan nòg een keer doordenken.

Hans Brobbel - Joop van ’t Hoenderdaal

Hans Brobbel gaf Joop van ‘t Hoenderdaal een paard cadeau. Vandaar dat een serieus verslag van deze partij niet op het netvlies stond van onze enige Joop. Een stuk weg blunderen mag één keer per seizoen. Dus Hans gaat vanaf nu briljante partijen afleveren (en daarvan verslagen inleveren) en Joop zal een volgende keer wel weer verslag van zijn partij doen.

Dit was het weer, en leuk dat je dit verslag hebt gelezen. Op naar finaleronde 8

Kijk hier voor alle uitslagen en de standen in finalegroep A, finalegroep B en finalegroep C.

Jaap van Meerkerk