Terugblik op een mooi toernooi!

Het zal iets na tienen zijn geweest. Zelf zat ik aan bord 3 in een lastige stelling tegen Jesus Canedo. Om me heen veel spektakel. Winst op de eerste vijf borden zou een podiumplaats betekenen, bij remise was het afwachten op de andere uitslagen.

En die podiumplaats wekte de nodige aantrekkingskracht. Direct naast me aan bord 2 en aan bord 4 werden prachtige gevechten gevoerd op het schaakbord.

Op bord 2 had Henk Ochtman (4½ uit 6) een levensgevaarlijke aanval opgezet tegen Henk van der Velde (5 uit 6). Zo rond half elf kon Henk van der Velde geen opening meer vinden in het matnat en moest hij opgeven. Kort daarvoor – toen het mat op bord 2 al niet meer te voorkomen was – bood Gert Timmerman (5½ uit 6) aan bord 1 in een gelijke stelling tegen Nathanaël Spaan (5 uit 6) remise aan. Spaan kon die eigenlijk niet weigeren en deed dat dan ook niet. Dat zorgde er voor dat Gert Timmerman niet meer ingehaald kon worden en zich de winnaar van het Watertorentoernooi 2023 mag noemen. Hij maakte zijn favorietenrol meer dan waar door niet alleen met een voorsprong van een half puntje te eindigen, maar ook door prachtig schaak te laten zien (zie zijn verschillende bijdragen in de eerdere rondeverslagen).

Niet veel later kwam het prachtige gevecht tussen Marvin Dekker (4½ uit 6) en Aernout Markus (ook 4½ uit 6) ook tot een einde. Marvin trok aan het laatste einde en kwam zo ook op het podium terecht. Ondertussen kwamen Jesus Canedo en ondergetekende niet verder dan remise waardoor wij met 5 uit 7 net buiten het podium vielen. Op bord 5 speelde Rob van der Plas (4½ uit 6) tegen René de Lange (4 uit 6). Rob had een klein voordeeltje en bouwde dat netjes en consequent verder uit. In tijdnood kon René de problemen niet meer het hoofd bieden, waardoor Rob ook op het podium terecht kwam.

Uiteindelijk eindigde Gert Timmerman dus met 6 uit 7 als eerste op een half punt gevolgd door Rob van der Plas, Marvin Dekker, Nathanaël Spaan en Henk Ochtman met allen 5½ uit 7. Een heel mooi podium! Felicitaties aan alle prijswinnaars!

Ratingprijzen

Naast de winnaars waren er ook weer drie ratingprijzen van € 40. Winnaar van de ratinggroep 1700-1850 werd Kees van Toor (met 5 uit 7) op een gedeeld zesde plaats. De winst in de ratinggroep 1550-1700 was er voor Jeroen Peper, die hierdoor zo verrast was dat hij al voor de prijsuitreiking naar huis was gegaan. Hij werd met 4 uit 7 gedeeld 18e met een plusscore van 2,13! Inmiddels is het prijzengeld in goede orde bij hem terecht gekomen!

In de ratinggroep tot 1550 eindigde Emilian de Kievit als hoogste. Hij eindigde ook met 5 uit 7 op een gedeeld zesde plaats met een TPR van 1846 en een plusscore van maarliefst 2,62 punten! Echt een prachtig resultaat van Emilian!

Martin Rensen wint spektakelprijs

Misschien wel de leukste prijs om te winnen in het Watertorentoernooi: de spektakelprijs. De keuze was dit jaar moeilijker dan ooit. Er werden dit jaar maar liefst 16 partijen ingestuurd voor de spektakelprijs van het Watertorentoernooi. Daarbij was het spektakelniveau en het niveau van de partijen ook zeer hoog.

Winnaar werd Martin Rensen met zijn fraaie overwinning tegen Homayoun Mohtaat, die hem een prijs van € 50 opleverde!

Inzendingen van de deelnemers

En ook deze week weer verschillende leuke inzendingen van de deelnemers. Met dank aan Marvin Dekker, Emilian de Kievit, Henk Ochtman, Jeroen Peper, Martin Rensen, Thomas van der Schaft en Kiebron Yohannes.

Henk Ochtman – Henk van der Velde

Henk vertelde: De laatste ronde van het watertoren toernooi mocht ik met wit tegen Henk van der Velde. Een partij die nog van belang was voor een eventuele tweede of derde plek. Er zijn twee spectaculaire fases te onderscheiden. De beginzet en de koningsaanval. Om met de beginzet te beginnen, 1. b3 was een voor mij nieuwe opening en duidelijk verrassend voor sommige toeschouwers. Het laat zwart veel mogelijkheden om het spel te bepalen. Indien zwart het centrum gaat bezetten kan scherp spel ontstaan omdat wit dat dan prima kan aanvallen. Hypermodern heet dat.

Maar zo modern speelden we niet, de partij verliep vrij rustig totdat zwart koos voor de lange rochade. Het gaf mij de gelegenheid voor een fraaie koningsaanval. Terug naar de opening. Na de partij werd mij zowaar een boek in handen gedrukt over deze Nimzo-Larsen aanval. Een leuk boek over een leuke opening, die ik van plan ben vaker te spelen. Maar niet altijd natuurlijk, er moet een verrassingselement blijven bestaan. Hieronder is de partij na te spelen.

Marvin Dekker - Aernout Markus

Marvin blikte terug: Het was een interessante partij. We gingen allebei volop voor de winst. Ik wist een klein openingsvoordeel vast te kunnen houden tot in het middenspel en een strategische fout van Aernout daarna gaf me beslissend voordeel. Aernout vocht zich daarna creatief terug nadat ik niet secuur was in de afronding. In de tijdnoodfase ging Aernout enthousiast in de tegenaanval en vergat de verdediging van zijn koning waardoor het alsnog mat liep.

Arnout van Kempen - Martin Rensen

Martin schreef: In de laatste ronde van het Watertorentoernooi mocht ik met zwart tegen Arnout van Kempen. Geen onbekende in het Rotterdamse schaakwereldje, maar bijzonder genoeg hadden wij nog nooit eerder tegen elkaar gespeeld. Het werd, mede door de openingskeuze van Arno, een waar spektakel. Reeds in het bezit van de spektakelprijs, waarvoor vanaf deze plek dank aan de leden van de jury, heb ik deze partij voorzien van commentaar en analyses.

Yari Baars - Emilian de Kievit

Emilian vertelde: Tot en met zet 7 ging het allemaal beetje volgens de openingstheorieën met hier en daar een andere volgorde van zet keuze.

Vervolgens kwam er een moment dat wit de f-pion naar f4 speelde. Ik kon met mijn dame schaak geven. Ik had een paard waarmee ik samen kon werken en wit kon er in eerste instantie niks tussen zetten. Wit wist door tal van combinaties de dans te ontspringen en naar de andere kant van het bord te komen. De partij eindigde ongeveer als volgt, ik had een paard en 5 pionnen en wit had een toren en 2 pionnen.

Wit had Ta1 gespeeld met het idee om mijn a-pion op te halen. Daarnaast zaten er vanaf mijn kant meerdere dreigingen in met mijn paard en een pion die op promoveren stond (ik had het overigens waarschijnlijk al een paar zetten eerder tot mijn voordeel kunnen brengen toen de toren nog op h1 stond in dezelfde stelling).

Na 1. Ta1 sloeg ik de pion met 1. .. Kxe5 ter voorbereiding op het eindspel (wetende dat Txa4 een valstrik was). En zo vervolgde het. 2. Txa4 d1D+ 3. Kxd1 Pc3+ met een dubbele aanval.

Cander Flanders - Jeroen Peper

Jeroen schreef: In een soort mengvorm van een gesloten Catalaans en een ruilvariant van het Geweigerd Damegambiet (1. d4 d5 2. c4 e6 3. Pc3 Pf6 4. Pf3 Le7 5. g3 0-0 6. cxd5 exd5) probeerde mijn tegenstander e4 te spelen met behulp van Pe1, f3, Pdf2 en Te1. Waarschijnlijk koos wit hiervoor omdat ik al de kans had gekregen Lf5 te spelen, waardoor Dc2 geen optie meer was. Hoe dan ook, ik miste een kans dit plan te dwarsbomen. Na 10. f3 (zie diagram) had .. c5 mijn eerste gedachte moeten zijn en niet het gespeelde 10. .. Te8, dan zou wit geen sterk pioncentrum meer hebben en kon ik proberen de c-lijn op te eisen.

Op zet 21 had ik ook een kans gemist; na het onverwachte 21. Pe5 (zie diagram) had ik na 21. .. Pxe5 22. Lxe5 Txe5! een pion voor de kwaliteit gehad, maar belangrijker nog had wit met drie geïsoleerde pionnen opgezadeld gezeten.

In plaats hiervan koos ik ervoor een toreneindspel te spelen na 21. Pxe5 22 Lxe5 22. .. Dd8, wat ik met enige moeite op een remise kon houden.

Bernhard Ruimschoot - Thomas van der Schaft

Thomas vertelde: Waar ik in de tweede ronde met zwart verrast werd in het Siciliaans met 2. a3, deed ditmaal de naburige pion mijn voorbereiding als sneeuw voor de zon verdwijnen: 2. b3. In de stelling die volgde nam de druk op het centrum toe en begon het nerveuze wachten op een doorbraak. Na 23 zetten was het zover en onthulden de zwarte torens hun kracht. Hoewel 23. Lc3 de zwakke pion op b4 verdedigde, stond het mijn paard toe te slaan met 23. .. Pxe5.

In de jacht op meer materiaal werd het nog even benauwd na 30. Ta2 Pxe5 31. Ta8+. Zorgvuldigheid was hier geboden, want waar 31. .. Ld8 de angel uit de aanval haalde, zou 31. .. Lf8 leiden tot het fatale 32. Lh7+ Kh8 33. Txf8 met mat. Hoewel ik deze tegenaanval voorzag, brak mijn verlangen naar een glorieus toernooislot me bijna op na 33. .. Pd2. Het idee was eenvoudig: 34. Pxd2 Db7+ waarna wits toren op a8 voor het oprapen zou liggen. Voor het gemak had ik de verdediging De4 maar even buiten beschouwing gelaten in de berekening aan het bord. Voor mijn winstaspiraties kwam het goed uit dat mijn tegenstander dat ook deed, wat betekende dat er opgelucht adem kon worden gehaald: na 34. Txd8 Dxd8 35. Pxd2 Dd5+ won ik een stuk terug voor mijn onzorgvuldige uitspatting.

Na tweemaal een paard te hebben geofferd (met een respectabele succeskans van 50%) mocht mijn toren er ook aan geloven: na 37. .. Dxb5 lag de toren voor het oprapen, met fatale gevolgen: 38. .. Df1#. Zover kwam het niet en na drie uur zwoegen kon het definitief een punt gezet worden achter mijn eerste schaaktoernooi. Hieronder is de hele partij na te spelen.

Kiebron Yohannes - Lucian Mihailescu

Kiebron told: In the intricate realm of chess, we’ve all encountered those moments of exhilaration where a brilliant move or tactical opportunity beckons us with irresistible allure. In our eagerness to seize the opportunity, we sometimes overlook the hidden resources our opponent possesses or fail to uncover an even better move that reveals itself with patient contemplation. Alas, it is this very haste that proved costly in my hard-fought battle against the formidable Mr. Wim Posthumus during the opening round of this tournament. Sadly, the same precipitous tendency nearly had its way with me once more in this climactic final round.

My earliest encounter with Mr. Lucian Mihailescu was during my very first day at this club, the rapid competition held last July, where I had the black pieces against him in the third game of the day. The game commenced with a sense of solidity, but in a whirlwind turn of events, the battleground transformed into a tempestuous storm raging fiercely upon his vulnerable kingside, all due to a pivotal blunder on his part.

Now, as fate would have it, we were matched again for the final round of this tournament, this time with me rallying the white pieces. This game didn’t start out as calmly as last time. I messed up his queenside pawn structure and quickly gained major space advantage on the kingside, where only I could stand better.

Let this game serve as a reminder of the timeless wisdom in chess, as well as life in general: the subtle art of sitting on one’s hands when faced with a tantalising move.

En tot zover weer het Watertorentoernooi van 2023. We kijken terug op een zeer geslaagd toernooi en hopen iedereen volgend jaar weer terug te zien! Kijk hier voor alle uitslagen en de eindstand van het Watertorentoernooi 2023.

Frank van Zutphen