Een mooi moment aan het begin van de vijfde ronde van het Watertorentoernooi.
Uit handen van vicevoorzitter Niels van Diejen van SG Overschie en ondergetekende kreeg Pim Kleinjan een KNSB-speld opgesteld, omdat hij al meer dan 50 jaar lid is bij de KNSB!
Een heuglijk moment om bij stil te staan!
Kort na achten zetten de zwartspelers de klokken in werking voor de vijfde ronde en was er weer stilte in de speelzaal met 80 schakers.
Een blik op de stand
Wij zijn inmiddels in de vijfde ronde van het Watertorentoernooi. En dat betekent dus veel mooie topaffiches.
Koploper Gert Timmerman speelde met zwart tegen Marvin Dekker. Marvin kreeg een overweldigende stelling, maar Gert wist de gelederen wel gesloten te houden. Aan het einde van de avond besloten beide heren tot remise.
Op het bord naast me speelde clubkampioen Henk van der Velde tegen de sterke Rob van der Plas. Er kwam een – ik denk – huisvariantje van Henk op het bord, maar Rob counterde sterk en kreeg een hele goede stelling. Toch wist Henk het netjes te keepen met remise als resultaat.
Hierdoor kon ik (Frank van Zutphen) met een overwinning tegen Martin Rensen (zie het verslag hieronder) weer terugkomen aan de top van de ranglijst, met 4½ uit 5 samen met Gert Timmerman.
Direct daarachter volgt een grote groep spelers met 4 uit 5. Naast Henk van der Velde, Rob van der Plas en Marvin Dekker voegden ook Jesus Canedo (met winst tegen Hans Ranft), Nathanaël Spaan (won van Paul Wilhelm, zie het partijverslag hieronder) en Armantos Tzanis (te sterk voor Rinus van der Linden) zich bij de achtervolgers.
Verrassingen
En dan waren er in deze ronde ook weer veel verrassingen te noteren.
Pim Kleinjan (1684) won – wellicht dankzij de extra krachten van zijn KNSB-speldje ?!? – van Joop van ’t Hoenderdaal (1814).
Derek Zuurmond (1573) won heel snel van de op papier sterkere Wim Posthumus (1818).
Jeugdspeler Marc den Uijl (1148) deed weer van zich spreken met een overwinning tegen Bram de Knegt (1591).
En ook Jonas Verdonschot (1391) deed het goed met winst tegen Arie Langendoen (1533).
Knap was de remise van Oscar Koppenens tegen de sterke Andrzej Pietrow, de remise van Emilian de Kievit tegen Cor de Wit (zie het verslag hieronder).
Daan Gijsbertse hield Cander Flanders ook netjes op remise (ook van die partij een mooi verslag).
Bijdragen van de deelnemers
En ook deze week waren er weer verschillende leuke bijdragen van de deelnemers. Met dank aan Anton van Bokhoven, Daan Gijsbertse, Emilian de Kievit, Jan Willem Koelmans, Nathanaël Spaan en Leo Verhoeven.
Veel lees- en naspeelplezier!
Frank van Zutphen – Martin Rensen
Ondergetekende deed op specifiek verzoek van uw medeverslaggever Jaap van Meerkerk ook een verslag van deze partij.
Ik mocht het opnemen tegen Martin Rensen en ik wist dat hij altijd heel erg goed is voorbereid op zijn tegenstander. Ik wilde natuurlijk voorkomen in een ingewikkelde zijvariant terecht te komen die Martin op zijn duimpje kende. “Tom Poes verzin een list.” En dat deed ik 😉 Na twee zetten was Martin uit zijn voorbereiding!
Er kwam een erg gesloten stelling op het bord, waarbij mijn stukken net iets meer ruimte hadden zijn de stukken van Martin. Ik probeerde het eerst op de damevleugel – daar kwam ik niet doorheen – en daarna op de koningsvleugel. De stelling hieronder was net voor het beslissende moment.
Inmiddels waren we allebei aan onze laatste paar minuten bezig. En als dat het geval is, kan je beter in de aanval zijn dan in de verdediging. Een foutje in de verdediging kan dan zomaar fataal worden. En dat bleek ook in deze partij het geval te zijn.
Dat deel van de partij is hieronder na te spelen.
Nathanaël Spaan - Paul Wilhelm
Nathanaël mailde: Onze partij ging volgens theoretische lijnen gelijk op.
In feite had ik met wit niets bereikt, alleen kon Paul de verleiding niet weerstaan om nog een toren af te ruilen.
Hier had ik op gehoopt, want nu kon zwart een belangrijke centrumpion niet meer dekken. Enkele zetten later hadden we de volgende stelling bereikt. Hier vond ik de snelste manier om het af te maken, namelijk Dh8.
Marcel Tillemans - Leo Verhoeven
Leo blikte terug op de partij: Ik speelde met zwart tegen Marcel Tillemans. Het werd een open Siciliaan. Wit dus veel meer ruimte. Op drie zetten na kwam ik de hele partij niet verder dan de zesde rij. Wit trok ten aanval. En stak zijn loper op g5 in de goede zaak.
Kritiek was de stelling na de dertiende zet van zwart (13. .. f6).
Een goede zet was 14. e5. De h-lijn zou dan open komen. Zwart moest zijn koningsstelling stutten met g6 en Tf7. Wit zou dan vermoedelijk een pion winnen. En zou wat druk houden met twee pionnen voor het stuk. Niet genoeg maar het was een strijd geworden.
Andere goede mogelijkheden waren Dh2 en Kb1. Met steeds een lastige strijd. Wit speelde echter 14. Lh6. En verloor de loper na 14. .. Kh8 praktisch zonder compensatie.
Een dameoffer even later zag er alleen maar mooi uit.
Zwart accepteerde om vervolgens met Ph5 genoeg ruimte te maken voor de koning.
Daarna zat er voor wit geen echte aanval in. Het was niet moeilijk meer.
Jan Willem Koelmans - Pieter Sturm
Jan Willem deed op mijn verzoek verslag van zijn partij tegen Pieter.
Hij schreef: Wat betreft mijn partij tegen Pieter? Een positionele KoningsIndiër waarin de zware stukken al snel geruild werden. Na enig manoeuvreren kreeg zwart (Pieter) uiteindelijk een ijzersterk paard op d4. Dat legde de witte stelling min of meer lam. Ik kon niks en wilde soms liever passen.
Pieter bleef geduldig zijn stelling versterken en won uiteindelijk een pion. Edoch, de klok begon een rol te spelen en na enkele onnauwkeurigheden kon ik afwikkelen naar een stelling met lopers van ongelijke kleur. Remise dus.
Cor de Wit - Emilian de Kievit
Emilian vertelde: De partij begon met 1. e4 waarop ik graag de Siciliaanse verdediging speel. Ik werd echter verrast doordat wit op zet 3. c3 speelde wat ik erg sterk vond. Ik was ook nog niet bekend met deze variant. Ik besloot om zo veel mogelijk bij de Siciliaanse verdediging te blijven en voor de variant met sterke loper op g7 te gaan. Wit creëerde een erg sterke d-lijn met toren en dame waarop ik besloot dit te blokkeren met 12. .. d5.
Nadat wit 16. Pe5 speelde kreeg ik naar mijn idee een paar voordelen. Door de paarden af te ruilen op e5 was de witte pion een extra verdediging op de diagonaal van mijn koning. Vervolgens kon mijn loper naar c6 gaan waar deze ook actiever kwam te staan. Nadat wit paard en dame naar achteren had gespeeld (op zet 19 en 20) kreeg ik ruimte om een sterke aanval voor te bereiden met 20. .. Dg5.
Wit moest hiervoor de dame nog verder terug trekken om de aanval af te wenden. Nadat ik vervolgens 21. .. f4 speelde om nog meer druk op te voeren speelde wit de erg sterke paardzet 22. Pd4. De aanval op e6 kon ik deels af wenden door vervolgens 22. .. Pc7 te spelen. Nadat de rook was opgetrokken van al het vuurwerk wat erna kwam vond ik het een mooi moment na mijn 25. .. Dxe5 om remise aan te bieden. Dit werd na enkele seconden geaccepteerd.
Hieronder is de hele partij na te spelen.
Daan Gijsbertse - Cander Flanders
Daan stuurde de partij in en schreef: Toen de partijen om ons heen al richting het eindspel bewogen, hadden Cander en ik pas 12 zetten gespeeld.
Anton van Bokhoven - Thomas van der Schaft
Het slot van deze partij was echt prachtig!
Anton schreef (heel bescheiden) over zijn partij: Hier mijn schaakpartij tegen Thomas van der Schaft voor ronde 5 van het Watertorentoernooi. Het einde van de partij was voor ons allebei onverwacht (en leuk voor mij).
Hieronder is de hele partij na te spelen.
Dat was het weer voor deze week! Kijk hier voor alle uitslagen en de stand van het Watertorentoernooi 2023.
Frank van Zutphen
