Knap gelijkspel voor tweede team
De derde RSB-wedstrijd was uit tegen Maassluis. Toen we op de heenreis nog even hun ratings bekeken kwamen we tot de conclusie dat het een interessante opgave ging worden.
Bord 3: Peter Weeda – Martin van der Hidde remise
Ondergetekende had zijn strijdplan er wat op aangepast. Ik speelde tegen een sterke opponent die ook nog Boedapester speelde. Dat ken ik gelukkig best aardig en ik kon veel afruilen tot er om 21.30 uur nog slechts voor beiden een loper en een identieke pionnenstructuur resteerde. Remise derhalve en ik bood met een royaal gebaar aan het wedstrijdverslag te maken omdat ik nu toch alle tijd had.
Dat rondlopen en kiebitzen is best entertaining trouwens, je ziet langs de zijlijn altijd veel. Al snel stonden we op twee borden materiaal achter en op de resterende borden stonden we een plusje tot een plus.
Bord 6: Johan ‘t Hart – Anton van Berkel 1-0
Anton opende tamelijk woest en kreeg veel initiatief, het zag er dreigend uit. Johan speelde Tf1 om f2 te dekken en liet de koning gewoon staan op e1. Dat werkte als een rode lap en lokte nog meer aanval uit, Anton stak er een vol paard in, maar zag zijn offensief doodbloeden. Er werden wat stukken geruild en de nederlaag bleek toen onafwendbaar. Hij bleef nog lang analyseren om te zien waar het beter had gekund.
De spanning steeg, ons voordeel op een aantal borden was er nog steeds maar ik wist enkel vrij zeker dat het bij Jan zou doorslaan. Bij de overigen kon het naast vriezen ook nog gaan dooien.
Bord 4: Jos Kruidenier – Jelle Engelberts 1-0
De opening ging vrij gelijk op totdat Jelle een aanval op zijn dame overzag waardoor een wit paard een vrije zet kreeg en een kwaliteit kon meepikken. Erger nog: de stelling was behoorlijk dicht zodat er maar weinig spel resteerde. Jos ruilde een en ander af totdat Jelle, die het nog wel lang volhield, de strijd moest staken.
2½-½ achter dus maar nog steeds best kansen. Ik adviseerde Ruurd remise af te slaan, omdat onze winstkansen op diverse borden niet zo helder was.
Bord 5: Remco Claessens – Michael Kroes remise
Remco kreeg een Caro-Kann tegen en eentje zoals ik het zelf ook speel (Arno terug in de auto: ja, als je jong bent speel je Siciliaans en later Caro-Kann). Dus speciale aandacht. Wit gooide er de beuk in met h4 en kreeg later de open lijn in handen. Ik dacht zelf dat hij wel wat winstkansen had maar hij kon net niet doorbreken op de damevleugel met zijn loper tegen het zwarte paard. Remise derhalve.
Bord 8: Dirk Brijs – Jan Hoek van Dijke 0-1
Jan kreeg de Londen tegen, dat speelt hij zelf ook en kent het dus goed. Hij speelde iets Pirc-achtigs tegen en kreeg prima spel. Met een klein grapje won hij een pion, erna nog eentje en toen stortte de witte stelling geheel ineen, een mooie winst van Jan die nu 3 uit 3 heeft. Hulde!
Bord 2: Arjen Kouwenhoven – Arno van Houten remise
Tegen deze sterke tegenstander kwam Arno lekker uit de opening en hij kon tamelijk simpel een kwal winnen, zodat ik ons hier rijk rekende. Helaas was de stelling behoorlijk dicht en moest Arno om actieve torens te krijgen er wat materiaal instoppen, dat hij dan later wel weer terugkreeg. De witte loper hield de stelling in de greep, zodat Arno om verder te komen de kwaliteit moest teruggeven. Helaas resteerde er toen niet voldoende materiaal meer.
De spanning steeg verder, we stonden 1 punt achter, en Ruurd had een dichte stelling en meer tijd en kon Jeroen doordrukken? Ik schatte tweemaal remise in maar Jan was optimistisch en schatte tweemaal winst in.
Bord 1: Jeroen Landsheer – Marcel Bergen 1-0
Maar toen. Jeroen speelde een avontuurlijke opening en kreeg al snel de zwarte dame in een net, tegen toren, stuk en pion. Hij had ook nog eens heel veel initiatief. Maar Marcel ging in de denktank en probeerde een vesting te bouwen en dat leek nog te lukken ook. Jeroen gaf niet op. Hij zei later: ja, met zo’n dame loop je niet te veel risico dus ik bleef maar proberen. Eerst op de damevleugel met wat pionnetjes prikken en toen ook op de koningsvleugel. Ik waagde me net aan een oordeel (invitatie aan Jeroen: stuur de partij op met een mooie analyse, leuk een leerzaam voor allen!), maar Marcel ging in de tegenaanval en gaf zijn vesting op. Op het juiste moment gaf Jeroen toen zijn dame terug voor bijna de gehele zwarte krijgsmacht, kon een vitaal pionnetje oppikken en won. Hulde ook aan hem, vooral voor zijn creativiteit en doorzettingsvermogen.
Bord 7: Ruurd Ouwehand - Gert Dijkstra remise
Op dit bord stond de stelling al snel dichtgeschoven, met allerlei stukken veilig achter de pionnenketens, een halmastelling. Ruurd had de enige open lijn, maar er was niet heel veel mee te beginnen. Hij kreeg remise aangeboden wat het qua stelling wel was, maar gezien de weinige tijd van Gert en de stand op dat moment speelde hij door (ook hulde, het team is hem dankbaar) en beide partijen laveerden er lustig op los. Toen Ruurd het verlossende bericht kreeg dat Jeroen had gewonnen bood hij remise aan en dat werd gelijk aangenomen.
Derhalve 4-4, en een heel welkom matchpunt voor ons in deze hele zware poule. Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in klasse 1A van de RSB-competitie.
Peter Weeda