Derde team verliest bij onze schaakburen

Onze tweede wedstrijd dit seizoen was een uitwedstrijd naar het verre Overschie. Hieronder onze opstelling en vervolgens een eigen bijdrage van de spelers. Een aantal spelers van ons team heeft de moeite genomen iets over hun eigen partij te schrijven, dank daarvoor! 😉

Ruurd Ouwehand (bord 2) vertelde: Nadat we de opening doorgekomen waren, wilde ik mijn paard positioneren op een mooi een centrumveld. Wits pion op a2 lag schijnbaar voor het oprapen, maar toen ik die genomen had met mijn loper, werd deze opgesloten met b3. Ik probeerde mijn blunder te compenseren met actief spel in een poging om mijn loper weer te bevrijden. Nadat mijn tegenstander zijn loperpaar had geactiveerd en hij zijn paard op c4 positioneerde, stortte mijn stelling in. Een slechte partij mijnerzijds.

Ruud Neumeijer (bord 4) blikte terug: In de opening had ik mijn stukken verkeerd ontwikkeld. Mijn lopers en paarden stonden elkaar in de weg. Daardoor raakte ik een pionnetje kwijt. Later in de partij volgde nog een pion die niet meer te houden was. Er zat nog een klein ‘grapje’ in de stelling met mijn toren, nog maar één zet nodig… Helaas gooide een aftrekschaak roet in heten en verdween mijn toren in het doosje. Dat was het sein om op te geven, en zo geschiedde… Gezien mijn spel van de laatste maanden geen vreemde uitslag!

Jan Hoek van Dijke (bord 6) schreef: Mijn partij kwam uit op een tamelijk gesloten stelling. Ik had op een gegeven moment de mogelijkheid. Om een ijzersterke pion op e4 te krijgen die niet meer weg te krijgen was zonder een structurele verzwakking in de stelling van mijn tegenstander te krijgen. Op de b- en c lijn had mijn tegenstander de mogelijkheid gehad om de zaak open te breken nadat we allebei kort hadden gerokeerd, maar ook daar schoof hij zijn pionnen door.

De enige open lijn was de a-lijn, en die had ik. Over die lijn werden alle zware stukken afgeruild, dames en torens, waarna een zeer zwakke loper van mijn tegenstander niet kon verhinderen dat mijn zeer sterke paard één voor één zijn pionnen ging ophalen. Met twee pionnen voor kon een pion van mij de opmars beginnen om te gaan promoveren, wat alleen nog te voorkomen was door een stukoffer. Dat was het moment dat mijn tegenstander besloot om op te geven. Al met al was het een interessante partij.

Karel de Neef (bord 7) verhaalde: Herkent u dit ook? “Het symptoom van Giri?” Wie onze topschaker de laatste tijd heeft gevolgd zal ongetwijfeld met mij geconstateerd hebben dat hij zijn kunstukjes stevig, gemetseld en ambitieus opzet, met de doelstelling het volle pond binnen te halen, echter… Het blijkt dat je niet wint als je partij in remise verzand; “Dat is logisch”, zou een andere sportheld, die slechts op 1 groen veld zijn kunsten vertoonde, u klip en klaar verklaren.

In dit verband kan het ook zo zijn dat als je remise speelt, je niet kan winnen. Niet dat ik mij kan verheugen op hetzelfde talent als Anish, maar net als hij kan ik mij verbijten op de vele halve puntjes van de afgelopen maanden. Sommigen denken dat dit mijn ultieme doelstelling is, maar er is 1 man die doorgaans hetzelfde lot treft en die mijn zielenroerselen omtrent dit fenomeen herkent, namelijk Hans van Calmthout. Hij kan bevestigen dat het een tergende worsteling is om uit dit vangnet te ontsnappen.

Ook in dit altijd vriendschappelijke treffen met onze lotgenoten uit Overschie in de doorgaans koude kerk. Kwamen wij van een koude kermis thuis. Gelukkig werden mijn handen door een uiterst sympathieke en goedlachse mevrouw. In het qua temperatuur aangename vertrek waar de consumpties werden verstrekt, even vriendelijk warm gewreven. Mede door dit aangename welkom en het dientengevolge gesterkte gemoed, mocht ik mij aanvankelijk verheugen op een stevige stelling en een kansrijke positie die mij deed hopen op een spoedige doorbraak. Toen sloeg het symptoomspook onverwachts weer toe. Door een onnavolgbare zetverwisseling in mijn brein en daarna op het bord; jullie herkennen dit ongetwijfeld, namelijk de tweede in de zettenreeks voor de eerste noodzakelijke uitvoeren; veranderde mijn perspectief in een meer semi-passieve stelling waarin het initiatief aanstonds verzandde.

Wie kan raden hoe dit schouwspel afliep zal ik trakteren op een paar minuutjes geweeklaag over dit fenomeen. Een kleine hint: het werd geen verlies en ook geen winst!!!!

Jelle Engelberts (bord 1) en Jonas Verdonschot (bord 8) speelden beiden ook remise en Hans Brobbel (bord 3) en Cor van As (bord 5) liepen tegen een nul aan. En zo stond er een 5½-2½ nederlaag op het scorebord aan het einde van de middag. Bedankt Ruurd, Jan & Karel voor jullie partijverslag. Op naar de volgende confrontatie op het schaakslagveld.

Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in klasse 6H van de KNSB-competitie.

Ruud Neumeijer