Meer geluk dan wijsheid
Op zaterdag 4 november speelden we onze tweede wedstrijd in de KNSB-competitie, uit in Den Haag tegen SHTV 2.
Op het eerste bord ging het in de Catalaanse opening snel mis voor Peter Torczynski. Op de dertiende zet verloor hij een pion. Zijn tegenstander Hubert Schoen speelde de partij sterk en won.
Op het tweede bord onze vaste kracht Peter Weeda. Peter schreef over zijn partij: Ik speelde met zwart een Caro-Kann, de ruilvariant en mijn ervaren opponent wist wat hij deed. Hij bouwde secuur op, deed niets overhaast en kreeg daardoor een fikse drukstelling. Ik probeerde nog wat stukken naar mijn bedreigde koning te sturen en dat lukte net, waarna zijn aanval stokte en waarop hij meer ging forceren.
En hij was minder zuinig op zijn pionnen, toch het hart van het spel. Toen ik mijn paard kon geven voor nog twee sterke centrumpionnen kreeg ik een gewonnen eindspel met veel zware stukken nog op het bord. Toen mijn centrum eenmaal ging wandelen was het gedaan met de witte stelling.
Op bord 3 speelde Marcel Tillemans tegen Gertjan Willighagen. Ik zag het Geweigerd Damegambiet op het bord, een specialiteit van Marcel. Ondanks dat kwam hij niet verder dan remise.
Op bord 4 speelde Arno van Houten tegen Armin Segger. In het middelspel kon ik in het centrum een stuk voor twee pionnen offeren. Bij de beste verdediging van mijn tegenstander moest hij een stuk terug offeren. Na alle tactische wendingen hield ik een gedekte vrijpion over in een toreneindspel. Mijn tegenstander speelde actief maar kon uiteindelijk niet voorkomen dat mijn vrijpion de doorslag gaf.
Op bord 5 zat Cander Flanders tegen Ben Spierings. Cander speelde snel en met vaste hand. Hij was overduidelijk nog in zijn voorbereiding. In het middenspel offerde zijn tegenstander een stuk voor een pion, ik zag geen compensatie. Enkele zetten later had Cander het punt binnen.
Op het zesde bord kwam Jeroen Landsheer tegen Ton Bodaan in het eindspel in de problemen. Een paardeindspel met een pion minder. Jeroen, de rust zelve, bleef nauwkeurig en verdedigde goed. Een moeizaam halfje.
Op bord 7 speelde Jan de Korte tegen Karl Baak. Jan schreef over zijn partij: Tot mijn verrassing had ik weer wit en kwam hetzelfde openingssysteem op het bord dat mij in de eerste ronde een fraaie overwinning opleverde. Mijn tegenstander week als eerste af va de theorie, waardoor ik f2-f4 kon inlassen. Een pion die het verschil maakte.
In de diagramstelling die was ontstaan na 8. exd5 Pxd5 9. f5 Pf4 10. De3 Ld6 had ik het idee duidelijk beter te staan. Na Pe4 zou er vuurkracht ontstaan richting f6 en g7 en zou zwart minimaal een pion moeten geven of f5-f6 toelaten, met groot wit voordeel. Het plan bleek achteraf correct, maar bij de executie ging het mis. Ik speelde veiligheidshalve (onnodig!) eerst 11. 0-0-0 in plaats van 11. Pe4 (a. om de loper te dekken met de koning en b. vanwege 11. .. Pb4, maar Lichess hielp mij uit de droom, want dan zou (alsnog) 12. 0-0-0 Pd5 volgen en kan wit zelfs de dame laten slaan, want na 13. Lg7 Pxe3 14. dxe3 zou alles op scherp staan en kon zwart opgeven) waarna zwart een tempo cadeau kreeg en met 0-0 eveneens zijn koning in veiligheid bracht. En daarna was er even sprake van kortsluiting, wat mij een pion kostte, zonder compensatie.
Het vervolg was een moeizame ongelijke strijd, van tegenhouden zonder reële tegenkansen, zonder perspectief. Op een tactisch moment toch maar eens remise aangeboden omdat SHTV op dat moment aan bord 8 leek te gaan winnen en bord 2 nog kansen had op resultaat. Na tien minuten besloot mijn tegenstander toch voor het volle punt te gaan.
Op dat moment had Wim met een fraai dame-offer 4-2 op het scorebord gezet. Over dat prachtige dameoffer schreef Wim Posthumus: Na de opening met zwart op een afschuwelijke manier te hebben behandeld, stond ik al gelijk met mijn rug tegen de muur. De computer gaf al -3 aan, maar op de een of andere manier lukte het me de grootste dreiging steeds het hoofd te bieden. Inleveren van een pion kon ik niet verhinderen en mijn stelling stond op instorten. De computer geeft dan doodleuk -5 of erger aan. Maar wat gebeurde? Ik wist wat vage kansen te creëren op de koningsvleugel in combinatie met dekking van het zwakke veld e6. Daarbij lukte het me de vrije c-pion te blokkeren met mijn witte loper, wat leidde tot afruil van de gefianchetteerde witte koningsloper.
Het paard vervulde een mooie dekking van e6, maar koos nu de aanval. We zaten krap in de tijd voor de tijdcontrole op de 40e zet. En als zo vaak ging het mis op de 40e zet. Wit koos voor het plausibel lijkende 40. Dc4. Dekte de pion op f4 en viel de pion op e6 aan. Ik speelde à tempo 40. .. Txg2+ en er volgde 41. Txg2.
In deze explosieve stelling nam ik 20 minuten de tijd om me in deze stelling te verdiepen: 41. .. Df3! Analyse door de computer wees uit dat wits 40e zet een grove blunder was. De evaluatie van de stelling sloeg om van -3 in mijn nadeel naar +3 in mijn voordeel. Na 25 minuten nadenken speelde wit in arren mode 41. Dxe6, waarna hij na 42. Dxg2+ opgaf. Na 42. .. Kxg2 zou 42. Pxf4 volgen en bleef zwart een toren voor.
En met het geluk aan onze zijde kon ik mijn handtekening onder de 3–5 uitslag tussen SHTV 2 en Erasmus 2 zetten. Lees hier het verslag ‘Weer verlies voor SHTV K2‘ op de website van SHTV. Of kijk hier voor alle uitslagen en de stand in klasse 5I van de KNSB-competitie.
Arno van Houten
