De dertiende ronde telde 27 partijen, terwijl ons tweede team tegen Maassluis 1 een uitwedstrijd speelde en met een keurig gelijkspel huiswaarts zou keren.
De 27 partijen verliepen in alle rust en ook deze clubavond verliep gladjes, al had niet iedereen zich tijdig afgemeld en er dus ‘iets moest worden rechtgezet’.
Pas op voor boze schakers
In een psychologisch onderzoek werd onlangs vastgesteld dat boosheid en zelfs woede (ook) in je voordeel kan werken. Angst belemmert, boosheid helpt. Zie het artikel ‘Boosheid als brandstof: hoe je woede in je voordeel kunt gebruiken’ in de Volkskrant.
Dus probeer eens een ‘stukje’ gezonde boosheid (of zelfs woede?) in je komende schaakpartij aan te wenden. En … je kans op winst neemt toe. Hoe dan? Is dat echt een goed idee?
Moet ik mezelf dan gaan oppeppen? Moet ik boosheid faken? In genoemd onderzoek kregen proefpersonen boosheid opwekkende afbeeldingen te zien, waarna hun prestaties toenamen. Oké, maar welke plaatjes dan? Ben toch benieuwd!
Iets aanwenden tijdens het schaken, daarover straks meer. Heerlijke kost, die psychologische aspecten als onderdeel van onze sport.
Verliezen van jezelf
Na de inmiddels zekere zeperd van Feyenoord tegen Atletico Madrid en de waarschijnlijke tegen PSV komende zondag, zoek ik teleurgesteld naar parallellen.
Is het bijvoorbeeld mogelijk dat een schaakteam twee keer ‘in eigen doel’ scoort? Jazeker. Sla de verslagen van onze teamleiders er maar op na.
Hoe vaak gebeurt het niet dat er twee bordpunten volkomen onterecht naar de tegenstanders gaan? De hele wedstrijd is het team aan de winnende hand en dan worden plotseling twee zekere punten weggeblunderd. Nachtmerries voor teamleiders! Nee, tijdig wisselen kunnen ze niet, wel met tactische opstellingen tegenstanders verrassen.
Ik vroeg vorig jaar als teamleider van Erasmus 3 een keer: “Wie is in vorm en wil tegen de hoogste rating aan bord 1 aantreden?” Ruurd, lekker duidelijk: “Ik wil niet als kop van jut aan 1 gaan spelen, maar wel aan 2 met wit.”
Kijk, dat zijn van die leuke onderonsjes. Zou Slot ook zo met Zerrouki en Minteh hebben gespard? Ik vrees van niet. Maar per slot van rekening ligt hij er nu uit. En … hebben wij die wedstrijd ook verloren, geloof ik.
Genieten
Mijn clubavond zag er deze keer nogal ontspannen uit. En was dat ook. Vroeg klaar en dus rondkijken en genieten van de andere partijen. Daar gaan we.
Jaap van Meerkerk – Karel de Neef en Jan Kees Meyboom – Gerrit Boer
Ik was in mijn partij tegen Karel de Neef in een Londen geraakt. Een opening die in tegenstelling tot wat velen denken in het middenspel tot interessante aanvalsstellingen kunnen leiden, met wit die aanvalt op de koningsvleugel en zwart, bij goed spel tegenspel vindt op de damevleugel.
Waartoe dat laatste kan leiden moet de partij van Gerrit Boer naspelen. Gerrit zelf wist niet dat hij tegen de Londen speelde en werd niet gehinderd door theoretische beschouwingen. Zijn partij speelde zich naast mijn vluggertje af aan bord 16 en ik kon die partij dus goed volgen.
Karel speelde de Londen overigens zeer solide tegen. Na de opening stond hij als een huis. Hij had een sterke loper, ik een paard dat nog sterk moest worden. Ik nam zijn vredesaanbod tevreden aan. We kwamen niet naar de clubavond om elkaar pijn te doen.
Na de afterparty liep ik een glimlachende Gerrit tegen het lijf, die ons uitnodigde zijn grappige slotstelling te gaan bekijken.
Gerrit had kans gezien zijn zwarte abc-pionnen aaneengesloten tot aan de derde rij te brengen, met de witte nog op a2 en b2, waarmee hij promotie ging afdwingen. Goed gespeeld, Gerrit! Verderop in dit verslag is de bijdrage van Gerrit te lezen.
Wim Westerveld – Wim Posthumus en Henk Ochtman – Andrzej Pietrow
Vooral de partijen aan de eerste twee borden trokken mijn aandacht.
Aan bord 1 speelden beide Wimmen om te winnen. Westerveld had in een toreneindspel initiatief tegen Posthumus. Een mooi en leerzaam toreneindspel! WP verdedigde, WW zette druk op twee zwakke zwarte pionnen. Een prachtig toreneindspel! Eerst op de koningsvleugel, maar plotseling een (voor zwart noodzakelijke) switch naar de koningsvleugel. Wit gebruikte de achtste rij naar de a-lijn, zwart snelde via de a-lijn naar de tweede rij.
Slechts een minuutje liep ik rond om de andere borden te begluren. Terug bij bord 1 was het zomaar gebeurd. De partij bleek abrupt in wits voordeel beslist. Zwart had kennelijk de g-pion geslagen, maar overzag in tijdnood dat deze giftig was gemaakt. Via een röntgenschaakje werd de zwarte toren buitgemaakt. Klaar.
En zo staat Wim Westerveld nog fier aan kop na de 13e ronde. Nog vier ronden te gaan. Het begint nu spannend te worden!
Op bord 2 tekende zich ook een boeiende strijd af. Henk Ochtman had alle aanvalsregisters opengetrokken. Zwaar en licht geschut stonden op de zwarte veste van Andrzej Pietrow gericht. Ik observeer en interpreteer graag de taal die de meeste schakers slechts moeilijk kunnen verbloemen: hun lichaamstaal.
Die rijke lichaamstaal vertelt zijn eigen verhaal. Wat heerlijk toch, al die spelletjes die aan de ene kant niets met het objectief beoordelen van een stelling te maken hebben, maar aan de andere kant zijn en blijven zij een onderdeel van het schaken. En juist die mysterieuze kant mist het koude, feilloze maar ook gewetenloze computerschaak.
Terug naar bord 2. Pietrow is een meester in het verhullen van die rol. Bij elke zet van zijn tegenstander krijgt hij een afkeurend trekje op zijn gezicht. Of hij dat bewust doet, geen idee. Maar zodra ik weer tegen hem speel zal ik de neiging hem toestemming te vragen een volgende zet te doen niet kunnen onderdrukken. En hem na uitvoering ervan te vragen of die door de beugel kan. En Henk? Nee, die is daar bepaald niet van onder de indruk. Hij glimlacht en prikt irritant richting vijandelijke koning. En gaat er nóg lekkerder voor zitten.
Hoe het afliep? Nou, de heren zaten ‘gezellig’ na te babbelen. Met zijn “Je bent nog goed weggekomen” gooide Henk nog wat peper in Pietrows remisewond. Het was eerder zwart die winstkansen had nadat hij wits aanvalskansen had geneutraliseerd en het eindspel (wellicht) had kunnen winnen. “Weggekomen? Hoezo dan? Je aanval stelde niets voor!” lachte Andrzej misprijzend.
Ja, zelfs na hun schaakgevecht zetten de heren hun strijd nog eventjes voort.
Ik stond erbij, en kon het niet laten te opperen: “Had je niet beter eerst voor Te8 kunnen kiezen? Dan had je misschien kunnen winnen.” … Maar toen ik de toon (“In welke stelling?”) vernam en het gezicht van de toegesprokene ontwaarde, achtte ik het verstandig er verder het zwijgen toe te doen.
Ben benieuwd wat onze topspelers hier zelf nog over gaan beweren. Schaken is ook als kijksport in alle opzichten boeiend.
De stand toegelicht
Wim Westerveld rijgt de punten aaneen en voert overduidelijk de 83 koppige ranglijst aan met 10½ uit 13 ronden. Wim kreeg drie byes en speelde remise tegen Jesus Canedo en Aernout Markus.
Conclusie: Wim verloor geen enkele partij en is dus de te kloppen man. Wim Posthumus trok in deze ronde alle registers open en gaf helaas voor hem in een prachtig toreneindspel zijn dierbare toren cadeau.
Gedeeld tweede met 9 punten staat het sterke drietal Andrzej Pietrow, Jesus Canedo en Leo de Jager. Jesus en Leo verloren slechts één keer.
Met 8½ punt voltooien vier spelers het eerste achttal en staan dus virtueel in de A-finale: Aernout Markus, Henk Ochtman, Arno van Houten en Dick Straathof.
Daaronder volgen nog drie spelers met 8 punten (Wim Posthumus, Leo Verhoeven en Cander Flanders). Ook zij hebben natuurlijk nog volop kans om zich voor de hoogste competitie om het clubkampioenschap te plaatsen.
Op de plaatsen 12 tot en met 19 staan acht spelers met 7½ punt. De meesten komen we straks tegen in de B-finale. Zijn de andere deelnemers kansloos? De vraag stellen is hem beantwoorden. Ja, ik denk kansloos, maar wie ben ik. Wie nu op 6½ punt staat en vier keer wint staat na deze surprise gewoon met 10½ punt in de B-finale of misschien zelfs in de A-finale.
Bijdragen van onze leden
Met deze week dank aan Gerrit Boer en Cander Flanders.
Jan Kees Meyboom – Gerrit Boer
Gerrit leverde een partijverslag op mijn verzoek in. Hij mailde mij: Jij kent ‘de Londen’, ik heb geen idee wat dat voor opening is… Vanochtend heb ik mijn partij vastgelegd. Erg verdiend was de overwinning niet, maar zo nu en dan heb ik het geluk aan mijn zijde.
Arjen Zuurmond – Cander Flanders
Cander vertelde: Afgelopen maandag moest ik het voor het eerst met zwart opnemen tegen Arjen Zuurmond. Het werd een Closed Sicilian Defense: Grand Prix Attack.
Na zet 12. f4-f5 van wit stond hij al beter. Toen hij twee zetten later Lg5 speelde wist ik niet meer wat ik moest spelen want alle zetten zagen er slecht uit. Na ongeveer 30 minuten denken heb ik maar Kh8 gespeeld. Dat leek me het minst slecht van al de andere zetten.
Ik weet niet waar wit in de fout ging of waar hij beter kon spelen maar opeens zag mijn stelling er niet zo slecht meer uit. Ik had een open h-lijn en mijn loper op e5 en mijn dame op d6. Als ik mijn torens op de h-lijn zou krijgen zou dat een gevaarlijke aanval worden.
Toen wit Pxd4 speelde miste hij de volgende zet Db6 van zwart. Hierbij kon ik zijn paard pennen waardoor hij c3 moest spelen om zijn paard te verdedigen. Maar nadat ik zijn paard afruilde voor mijn loper haalde ik de verdediging van de loper op b3 weg. Ik ging dus een stuk winnen. Maar die loper bleek giftig te zijn want als ik hem zou pakken dan zou ik mat gaan. Oh; en op dit moment was ik in tijdnood met ongeveer 1,5 minuut op de klok. Dus pakte ik zijn pion op d4 met mijn dame en dubbelde ik mijn torens op de h-lijn. Ik won toen zijn h-pion. Toen ik een tweede pion ging winnen gaf wit op.
En dat was het weer voor deze 13e ronde. Op naar ronde 14. Ik wens jullie daarbij weer veel schaakplezier en een verdiend resultaat!
Kijk hier voor uitslagen en de stand van de voorronde van de interne competitie.
Jaap van Meerkerk
