Man of the match: Jeroen Landsheer

Op zaterdag 16 december speelden we de vierde ronde tegen Sliedrecht 3. Een ongekend spannende wedstrijd, zenuwslopend.

Met glansrollen voor Wim Posthumus en Jeroen Landsheer. Deze twee Erasmianen tilden de wedstrijd met een punt achterstand naar winst. Het tweede team van Erasmus kan met een goed gevoel het kerstreces in.

Na een periode van afwezigheid kon ik weer een beroep doen op Armantos Tzanis. Voor deze gelegenheid speelde hij op bord 1. Er kwam een scherpe Siciliaanse Draak op het bord met wederzijdse aanvalskansen. De aanval van Yaro van Beest sloeg door. Erasmus op een punt achterstand.

Op het tweede bord Jurgen de Haan tegen Peter Torczynski. Peter koos voor een rustige opening: de CaroKann. De tegenstander van Peter koos niet voor de meest principiële voortzetting in deze opening (doorschuiven), hij speelde het rustig goed: remise op het tweede bord.

Ondertussen dacht ik de Leeuw op het bord te krijgen. Hoe kan het ook anders in de geboorteplaats van deze opening? Het werd een soort Pirc met Koningsindisch-achtige structuren. Groot voordeel voor mij was dat mijn tegenstander zijn witveldige loper afruilde. In de stelling hiernaast volgde 24. .. cxb4? Na 25. Dxc8+ Txc8 26. Txc8 gaf mijn tegenstander op. Met deze overwinning trok ik de stand gelijk: 1½-1½.

Peter Weeda mocht aantreden op bord 8 en kon zijn geliefde Grünfeld spelen. Peter schreef over zijn partij: Helaas bleek bij de analyse dat mijn tegenstander dat ook in zijn repertoire had, het dus goed kende en snel spelend een lichte drukstelling kreeg. In het middenspel verzuimde die opponent echter een tijdig c4 te spelen, om daarmee een machtig centrum te krijgen. Ik speelde toen zelf maar c4! met een leuk tempo erbij, kon zo het tij keren en ook nog een loeisterk paard posteren op d3. Dat bleek teveel voor mijn tegenstander die va banque ging spelen en dat bleek onvoldoende om al het huisraad te redden.

Jan de Korte speelde op bord 7 met wit tegen Bert Dobber. Jan schreef over zijn partij: Goed geconcentreerd achter het bord, veel energie, daar lag het niet aan. Ik ben echter niet in vorm de laatste tijd. Zaterdag had ik een gelijke stelling in het middenspel, waarbij mijn tegenstander provocatief Db6-b4 speelde, gevolgd door b7-b5 waarna zijn dame ingemetseld stond tussen witte a4, b3 en c4 en zwarte pionnen a6, b5 en c5. Helaas kon ik daarvan niet profiteren, na wat ruilverkeer kwamen de a- en b-lijn open en op dat moment maakte ik een foutje, wat me de ‘kroon’ pion op d3 kostte. Gelukkig kon ik met een actieve toren op de koningsvleugel een pion terugwinnen. Op het achteraf cruciale moment een zet later ging het mis in de afweging tussen i) direct aanvallen van de zwarte h5-pion met Tf6-h6 en ii) een actieve verdedigende optie met Tf6-a6 met mogelijke terugkeer naar de onderste rij. Daarna bleek het onmogelijk om de zwarte d-pion te stoppen, terwijl mijn vrije f-pion weinig kon uitrichten.

Op het vierde bord had ik een mooie rol voor Cander Flanders bedacht. Cander kwam tegen Martijn Stoker in de problemen. De witte stukken waren te dicht bij en de zetten van Martijn waren sterk. Hij voerde de druk lang en goed op waardoor Cander na een taaie verdediging op moest geven.

Dat bracht de tussenstand op 3½-2½ met nog twee partijen te gaan: Wim Posthumus en Jeroen Landsheer. Wim deed het heel precies en bracht de tussenstand op 3½-3½. Wim vertelde over zijn partij: Over aanval en verdediging, gemiste kans, verwaarloosde ontwikkeling, loperpaar en penningen. Met zwart kwam ik dit keer goed uit de opening. Tegenstander Henk Prins verwaarloosde de ontwikkeling en trok furieus ten aanval. Gelukkig miste hij de finesse Pe6 op de 17e zet. Toen was de aanval afgeslagen. Met twee zetten kon ik in de tegenaanval en overzag Henk een gemene penning. Het leverde mij een kwaliteit en pluspion op. De daarop volgende fase behandelde ik te laconiek. Wit kreeg compensatie met een loperbatterij op a2 en b2. Die kon ik later blokkeren met een pion op a4 en mijn paard op b3. Op de koningsvleugel rukte wit toen dreigend met de h-pion op, maar mijn pionnen op de andere vleugel, drie in getal, waren sneller. Toen mijn toren binnendrong en de pionnen drie vrijpionnen werden op de derde en vierde rij, gaf mijn tegenstander op.

En toen waren alle ogen gericht op Jeroen Landsheer. Ik was ervan overtuigd dat Jeroen de druk aan zou kunnen, dat heeft hij dit seizoen meerdere keren laten zien, de held van Erasmus 2. Hij flikte het weer! Jeroen schreef over zijn partij: Ik speelde een interessante partij. Van begin tot eind had ik initiatief, al gaf ik wel een aantal keer het voordeel uit handen. Gelukkig bleef het wel altijd binnen de remisemarges.

Na het middenspel ruilde ik af naar een voordelig toreneindspel. Dat dacht ik tenminste, omdat ik de koning had afgesneden op de achterste rij. Ook al gaf de computer hier 0,00 aan, vond ik het zelf toch makkelijker spelen. In dit toreneindspel kwam ik wederom gewonnen te staan, maar miste ik een detail die mijn tegenstander wel zag en het was weer remise. Inmiddels stonden we een punt achter en was Wim naast mij aan het winnen. Zo kwam alle druk op mijn tegenstander die het remise moest zien te houden voor de gelijkmaker. Met enig geluk won ik het toreneindspel.

Een uitermate spannende wedstrijd! Lees hier het verslag ‘Sliedrecht 3 kijkt op het verkeerde bord’ op de website van SV Sliedrecht. Of kijk hier voor alle uitslagen en de stand in klasse 5I van de KNSB-competitie.

Arno van Houten