Erasmus 3 gaf geen krimp tegen Krimpen 4
Uitslag 5-3
Dat kon ook niet anders in zo’n inspirerende ambiance, waarin de geest van een filosoof, humanist, pedagoog en excellent denker uit de Renaissance rondwaart. Het werd een wedergeboorte waarin Caissa liefdevol haar weldadigheden over de intellectuele vruchten van Erasmus uitwierp.
Zij aanschouwde de 8 aardse borden met 64 territoria en besloot dat haar lot en vruchtbare gunsten deze keer 5 maal ten deel zouden vallen aan ons derde team.
Ruurd Ouwehand (bord 2) kreeg met wit een Boedapester Gambiet tegen. Hij concentreerde zich terstond op de ontwikkeling van zijn stelling en kreeg al snel een mooie positie met veel dreigingen gericht op c7 en g7, waarbij zwart weinig ruimte had om zijn stukken te dekken. Dit resulteerde in materieel voordeel waarbij hij eventueel tegenspel van zwart actief pareerde. Hierna was de partij beslist (1-0).
Naast Ruurd ervaarde Hans van Calmthout aan bord 3 het hiernavolgende: “Goedgemutst, begaf ik me naar Arcadia voor de thuiswedstrijd tegen Krimpen 4. Ik was vast van plan mijn nog ongeslagen status van 13-19 een goed vervolg te geven. De enige speler uit het bezoekende team, waar ik ooit van verloren had, was Frits van Duin 1839, en die speelde steevast aan bord 1. En wie kwam er tegenover me zitten aan bord 3? jawel vriendelijke Frits.
Frits kreeg met zijn London, flink wat druk, maar die wist zwart na zo’n zet of 20 te neutraliseren. Mijn remise bod op zet 21, zette Frits aan het denken, liefst 20 minuten. Na die 20 minuten was hij overtuigd, ging nog wel even de borden langs.. Stand is remise Hans, maar in het teambelang speel ik door. Inmiddels waren we bij zet 26 van wit aangekomen.
Het stond zo : Ik speelde 26. .. Tc8 met het idee 27. bxc6 Txc6 28. Db5 De7. Wit speelde echter 27. Tg1 Dg3 28. c4. Hier wilde zwart al 28. .. Tc7 spelen, tot het ongedekte d4 opviel. Zonder deze twee zetten even rustig te vergelijken kwam ik met 28. .. Td8. Kassa dacht Frits en kwam direct met 29. bxc6. Nu pas gingen bij zwart de alarmbellen rinkelen, maar dat was te laat.
29. .. bxc6 30. cxd5 cxd5 31. Da6! met aanval op e6 en a7. 31. .. Dg6 32. Dxa7+ Df7 33. Dc5 Ta8 en wit speelde het eindspel foutloos uit. Balend van de eerste nul, verliet de zwartspeler het pand.
Hans Brobbel dacht even dat het carnaval al begonnen was toen zijn tegenstander aantrad in vol cowboy-ornaat. Billy the Kid, uitkijken dus. Hans kwam niet lekker uit de opening (Nimzo-Indisch) waardoor hij in het middenspel met twee kreupele paarden tegen een sterk loperpaar moest spelen. Net toen hij dacht dat er een afwikkeling naar een gelijke stand mogelijk was, onderschatte Hans een sterke vrijpion van wit en kwam zwaar in de problemen. Wit deed vervolgens een paar sterke zetten en wikkelde af naar een gewonnen stelling. Dat was dus het tweede verliespunt.
Inmiddels had Karel de Neef, tezamen met Jonas Verdonschot twee halve punten toegevoegd aan het resultaat. Jonas had het genoegen om tegen een dame te spelen. Hij raakte daar kennelijk zo van onder de indruk, dat hij zijn witte zetten op het deel van het notatieformulier noteerde dat voor de zwarte zetten bedoeld is.
Na zeven zetten ontwaakte hij uit zijn fata morgana en mocht hij ontnuchterd en geheel belangeloos haar formulier inzien om de verwarring tot een einde te brengen. Inmiddels tot het besef gekomen dat hij in de ruilvariant van de Caro-Kann verzeild was geraakt presteerde hij het om onverwachts een pion voor te komen. Doordat hij een sterk paard van zijn tegenstreefster moest afruilen, ten koste van de teloorgang van de gewonnen pion, resteerde een volkomen gelijke stand en dus remise.
Cor van As kreeg de gelegenheid om met wit in Konings-Indische sferen direct, geheel volgens zijn stijl, vier pionnen naar voren te sturen en zoveel dreigingen te creëren dat zijn tegenstander suizebollend de draad kwijtraakte en hij Cor naast een biertje ook een punt moest schenken.
Jan Hoek van Dijke werd al snel in de verdediging gedrongen, maar wist echter met kunst en veel verdedigend vliegwerk de wind in de zeilen te houden. In een waarschijnlijk technisch gewonnen stand ging zijn tegenstander bij de 26e zet door zijn vlag, waarbij het overigens de vraag was of hij dit in tijdnood tot winst had kunnen leiden.
En last but not least wist Joop van ‘t Hoenderdaal een aanvankelijke gelijkopgaande strijd in een eindspel met toren en twee vrijpionnen tegen toren tot winst te brengen.
Lees hier het verslag ‘KNSB Erasmus 3 – Krimpen 4‘ op de website van SV Krimpen. Of kijk hier naar de uitslagen en de stand in klasse 6H van de KNSB-competitie.
Karel de Neef
