Met 26 partijen, 6 voor de gesloten AB-finales en 20 in de Zwitserse C-finales, wachtte ons weer een druk bezette clubavond!

Nieuwe gong in gebruik genomen

Voor aanvang van de derde finaleronde kon ik met enige trots een prachtige in Wuhan handgemaakte Thomann Windgong in gebruik nemen! Wat zeg ik? Windgong? Na even zoeken blijken windgongs voor ontspanning en mentale reiniging te worden gebruikt. Ze zorgen voor een uniek melodieus geluid van ‘glinsterende muzikale tonen’, en produceren afhankelijk van grootte en gebruikte slagmethode een hogere of lagere toonhoogte.

Via een digitale bestelling uit BAMberg kwam dit Chinese healing instrument in ons bezit. Met ingehouden passie en gecontroleerde slag leverde dit een prachtige warme klank, die tot in de verste uithoeken van de speelzaal reikte. Een heerlijke beleving. Is de slag te krachtig dan protesteert het instrument met een blikkerige schreeuw van afschuw. De gong wordt ook vaak gebruikt bij aankondiging en beëindiging van meditatiesessies. En daarvoor doet een gemiddelde clubavond geenszins onder. Even voorafgaand aan de schaakstrijd wil een beetje serieuze schaker graag van mindset wisselen en dus het geroezemoes van gebabbel laten plaatsmaken voor concentratie. Wat is er dan niet mooier dan daarbij geholpen te worden door healende klanken uit Wuhan!

En zo werd om 20.00 uur als vanzelf na de gongslag een deken van rust en meditatie over ons heen gelegd en gingen alle schakers van start voor de derde finaleronde.

Waardig verliezen

“Een deel van de menselijke waardigheid bestaat uit het lot onder ogen te kunnen zien.” Citaat uit de filosofische roman Nachttrein naar Lissabon, van Pascal Mercier, 2004. Niet vanwege een motief van – hoe aardig ook – enkele schaakpartijen in dit indrukwekkende boek. Niet vanwege avonturen, spanning of actie. Nee, het ontbreken ervan ervaar ik eerder als opluchting. Gaande het boek werd ik meegenomen naar het verhaal over mijn eigen leven. “Een magistrale roman over de grote vragen van het bestaan”, luidt de lovende recensie in de Volkskrant, “over een zoektocht naar de vrijheid” (Vrij Nederland). Op iedere pagina staan uitspraken die snel doorlezen op de proef stellen, die de lezer uitnodigen erover na te denken. Zoals de uitspraak in de eerste zin hierboven. Na het lezen ervan nemen je gedachten een kleine wending en gaan vervolgens een andere richting op.

De schaker die na een blunder zijn emoties niet meer de baas kan (lees: die na een blunder het liefst wild om zich zou willen slaan) zou de betekenis van dit citaat eer kunnen aandoen en zijn gedrag aanpassen. Waardig verliezen, een hele opgave.

Achter de schermen

Sensatiebelust zocht ik weer eens naar verrassende uitslagen, ook op zoek naar verhalen achter een op het oog saaie vertoning. Zeg nou zelf, een schaakwedstrijd biedt op het eerste gezicht geen kijkplezier.

Bij lieden die de schaaksport niet omarmen – ja, echt, die stumperds bestaan – moet je niet aankomen met actiefoto’s zoals deze. Een foto met juichende Feyenoorders na een doelpunt spreekt dan meer tot de verbeelding. Hun aarzeling zal prompt plaats maken voor nog meer stelligheid. Zie je nou zelf niet wat een saaie sport het is? De godganselijke avond vrijwel bewegingloos tegenover je tegenstander te moeten zitten! U zult het pad van dergelijke dwazen toch ook geregeld hebben gekruist.

Maar onopgemerkt speelt zich op en achter onze schaakborden veel af. Voor een klein deel kunnen we dit achteraf teruglezen in de persoonlijke verhalen, de partijverslagen. Voordat deze worden ingeleverd kom ik, achter de schermen, via mails en gesprekjes over gespeelde partijen ook emoties tegen, die onze website niet bereiken. Het gaat dan over lief en vooral leed op de 64 velden. Ik zou er gemakkelijk een vaste rubriek van kunnen maken.

Zo mailde ik DominiqueTaapken: “Van Karel (de Neef) winnen is als een berg verzetten! Hoe heb je dat voor elkaar gekregen? Graag zie ik je verslag tegemoet? Gaat wel lukken toch?”

Karel hoort ministens remise te scoren, dacht ik. De zwartspeler reageerde bescheiden met: “Dat was meer geluk, zeg maar, want Karel stond beter, maar door een blunder gaf hij een toren weg … vraag maar aan Karel.”

En dus mailde ik Karel: “Zullen we een toren in Gent bezoeken? Dan vind je die van afgelopen maandag hopelijk weer terug 😊 Ik was maandag wat eerder weggegaan en verzocht Dominique Taapken een verslag te schrijven. Je stond beter maar gaf genereus een toren weg. Jammer natuurlijk, maar wel een punt voor Dominique en een aanknopingspunt voor Gent!”

Waarop ik natuurlijk een sappig antwoord verwachtte. En ja hoor, het antwoord liet niet lang op zich wachten: “Ik bouw wel twee nieuwe torens Jaap 😊 Ik werd getroffen door een fata morgana en bleef verstomd en verbijsterd achter in mijn stoel als een laveloze dronkaard die verging van de dorst. Pffff. Dit nooit meer!!!”

Gentenaren, we komen er aan!!

Met 22 Erasmianen is onze deelnemersgroep aan het ‘weekendje Gent’ definitief. Met 20 clubleden van wie er twee worden begeleid door hun partner, reist het gezelschap op zaterdag 6 april in vier auto’s af naar Gent, waar wij rond 12.00 uur in ons IBIS hotel hopen te arriveren. Het programma is inmiddels rond en telt, buiten het gemeenschappelijke diner en twee lunches, drie activiteiten: een stadswandeling met gids; een bezoek aan burcht Gravensteen en aan een bierbrouwerij. Op zondag spelen we de massakamp tegen schaakvereniging KGSRL uit Gent, bestaande uit twee schaakwedstrijden van elk een half uur per persoon.

U kunt vanzelfsprekend in de loop van april het reisverslag, opgesierd met foto’s, en de einduitslag van de massakamp tegemoet zien!

Bijdragen van onze leden

Met dank aan Henk Ochtman, Jonas Verdonschot, Oscar en Ben Koppenens, Ronald Pelsmaeker, Harry Nefkens, Emil Verhoef, Andrzej Pietrow en Jesus Canedo.

A-finale

Aernout Markus – Henk Ochtman

Henk leverde al op dinsdag dit verslag in. Bedankt, Henk! Voorafgaand aan de partij had ik toevallig met Paul Wilhelm naar de Pirc verdediging zitten kijken. Zo kwam ik te weten dat een snel Le2 gevolgd door g4 een populaire aanvalsmethode is. Zo populair dat het ook door Aernout gespeeld werd. Het leverde wit ruimtevoordeel op en mijn paard werd opgejaagd. Het was een lastige stelling waarin ik tegenspel op de damevleugel zocht. Dat lukte en via grootschalige stukkenruil werd een leuk eindspel bereikt. Hier speelde ik op winst met een sterk paard tegen een passieve loper.

Achteraf vond de computer het allemaal nog lang een beetje beter voor wit, onbegrijpelijk. Het leek erop dat Aernout ook op winst speelde met een koningswandel naar de damevleugel, waar mijn pion op b4 aangevallen kon worden. Het was verleidelijk om nu te gaan rommelen met pionzetten op de koningsvleugel of in het centrum. Maar dat leek wit juist meer spel te geven. Dus besloot ik na lang nadenken de b4-pion te verdedigen door mijn paard op a6 te zetten en de halfopen c-lijn met de toren te bezetten. Dat was niet zo leuk voor de witte koning. Na wat irritante schaakjes enzo zou ik een pion voor kunnen komen, een vrijpion op de a-lijn, wat voldoende was voor de winst.

Wim Posthumus - Jesus Canedo

Jesus vertelde: Zoals eerder in de voorronde speelde Wim de Dg4 - Dxg7 variant tegen de Winawer. Tot en met zet 16 was de stelling bekend voor mij en vrijwel de gehele partij stond ik beter, afgezien van twee momenten waarop wit gelijkspel had kunnen behalen. Na het afruilen van de dames ging Wim met zijn koning naar het centrum om mijn pion op d4 te winnen, maar dat bleek een keerzijde te hebben. Door een vorkje won ik een toren tegen twee pionnen en kort daarna ook de partij.

B-finale

Martin Rensen - Oscar Koppenens

Martin en Oscar speelden een Grünfeld, ruilvariant, hoofdvariant, Spasski zo stond vermeld boven de partij in het schaakprogramma chess.com. Kijkt u mee?

C-finale

Rinus van der Linde - Andrzej Pietrow

Andrzej deed uitgebreid verslag! Dit eindspel was ontstaan na de volgende zettenreeks: 1. d4 d5 2. c4 e6 3. Pc3 c5 4. Pf3 Pf6 5. e3 Pf6 6. Le2 dxc4 7. Lxc4 cxd4 8. exd4 Le7 9. 0-0 0-0 10. a3 b6 11. d5 Pa5 12. La2 exd5 13. Pxd5 Pxd5 14. Dxd5 Dxd5 15. Lxd5 Lb7 16. Lxb7 Pxb7. Het stond gelijk, maar het was nog lang geen remise!

17. Lf4 Tfe8 18. Tac1 Pc5 19. Tfd1 Lf6 20. Tc2 Tac8 21. Kf1! Pe6 22. Txc8 Txc8 23. Tc1?! Een begrijpelijke zet, maar waarschijnlijk niet het beste. Zeer interessant was: 23. Le5!? Lxe5 24.Pxe5 Tc2 en het lijkt dat zwart hier veel beter staat, maar ik heb daar mijn twijfels over. Het is namelijk nu duidelijk hoe sterk de 21e zet van wit was.

23. .. Txc1 24. Lxc1 Pc5 25. Ke2 Pb3 26. Kd1 Kf8?! 27. Kc2?! Pxc1 28. Kxc1 Ke7 29. Kc2 Kd6 30. b4 Kd5 31. Kd3 b5.

Het lijkt dat zwart op winst hier staat dankzij de beresterke loper.

32. Pe1 Lb2 33. Pc2 g6 34. h3 f5 35. g3 g5 36. Pe3 Ke5 37. Pc2 f4 38. g4! Kd5 39. f3 (39. Pe1 h6 40. Pc2 Le5 41. Pe1 Ld4 42. f3 was de partij)

39. .. h6 40. Pe1 Lxa3 41. Kc3 Le1 42. Pd3 Le3.

43. Pb2? Ld4 0-1.

Het eindspel eindigde hier (door tijdsgebrek), dan wel voordat het werkelijk begonnen is! Hoe langer ik de diagramstelling analyseerde hoe meer ben ik van overtuigd dat het remise is! En het is logisch: er wordt op één vleugel gespeeld en dan is de loper helemaal niet zo machtig meer! Bijvoorbeeld: 43. Pe1 Lb6 44. Pc2 a5 45. bxa5 Lxa5 46. Kd3 en zwart kan geen progressie maken. Waar is het dan fout gegaan? Was de 37e zet van zwart dan incorrect? Al met al, de partij is door wit goed gespeeld!

Peter Weeda - Jonas Verdonschot

“Een mooie prestatie, remise tegen de sterke en ervaren Peter Weeda”, mailde ik naar Jonas. Met het verzoek een verslag in te leveren. Een half uurtje later lag er al een bericht van de aangeschrevene in mijn brievenbus. “Toevallig heb ik al een verslagje naar mijn Mentor getypt”, zei Jonas. Goed bezig!! Het mentorschap, onlangs uitgevonden voor en door onze schaakvereniging werkt als een tierelier!

Ik kort zijn partijverslag hier en daar, mede op suggestie van Jonas, wat in, maar niet te veel. Zo krijgt u gelijk een aardige indruk wat een schaakmentor van Erasmus zoals krijgt aangeboden!

Jonas schreef: “Voorafgaand aan de partij had ik thuis gezocht naar een opening met zwart tegen d4. Dit wordt veel gespeeld en ik heb mij daar nog niet sterk in verdiept. Zo heb ik voor de partij thuis kort gekeken naar de Slavische verdediging. Naast mij werd .1. d4 d5 2. c4 e6 gespeeld, dus ik besloot wat ik bekeken had in de praktijk te spelen om er wat van te kunnen leren.

Anton van Berkel - Ronald Pelsmaeker

Ronald leverde op mijn uitnodiging dit verslag in, waarvoor dank! Hij schreef: De partij was nogal kort omdat een jammerlijke blunder in zet 22 de partij in mijn voordeel besliste. Toch bevat de partij interessante inzichten. In mijn repertoire met zwart tegen e4 ben ik aan het oefenen met allerlei varianten die kunnen uitmonden in een Pirc of Modern Defense. In deze partij gingen we al snel een andere richting op, maar het geeft wel vertrouwen dat de eerste paar zetten tot voor mij goed speelbare stellingen leiden.

Ben Koppenens - Jan Kees Meyboom

Ben mailde over zijn partij: 1. .. d5 vind ik echt het vervelendste antwoord als ik open met e4. Je móet wel slaan en dan krijgt zwart, ondanks de damezetten, toch meestal wel een goede stelling. Door een ruil had ik ook gelijk een dubbelpion op zet 7. Zwart speelde Kd7 op zet 8 wat me verbaasde. Met het oog op een eindspel na afruilen wel een goede actieve plek voor de koning. Bij zet 13 dacht ik: zwart is steeds gretig en als hij mijn pion slaat dan kan ik een vork forceren. En zo geschiedde: Ik kwam een kwaliteit voor te staan maar het uitspelen zou nog wel circa 25 zetten duren.

Bij 22. .. Tc8 heb ik lang overwogen te slaan op e7 (dat was de beste zet) maar ik koos voor het veiligere Txc8. Ik wist dat ik een klein voordeel moest hebben maar de twee zwarte paarden maakten progressie wel lastig. 28. Ld3 was een blunder want d4 zou me de das om doen, gelukkig zag mijn tegenstander het ook niet. Ik was blij daarna een paard te kunnen ruilen voor een loper. Rond zet 32 bood zwart remise aan maar dat leek me niet nodig, ik kon uiteindelijk achter de zwarte linie komen en pionnen gaan opslokken dat tot de winst leidde!

Harry Nefkens - Emil Verhoef

Harry vertelde: De afgelopen week speelde ik tegen Emil Verhoef. In de opening raakte ik al snel een pion kwijt. Dit bleef zo tot het eindspel. We hadden toen ieder twee torens en een paar pionnen.

Emil vulde verder aan: Harry had een vrijpion geforceerd op b6. Ik een toren op c6. Na zijn b7 dacht ik de zaak te kunnen controleren met Tb6, terwijl ik me direct realiseerde dat hij, omdat mijn koning op g6 stond met een torenschaak Te2-e6 een torenoffer kon doen dat promotie van de b-pion forceerde. Hetgeen geschiedde en met een aantal schaakjes kon hij een matnet weven. Ik heb slecht geslapen van deze onnodige nederlaag, want Harry had voor de hele partij 10 minuten gebruikt en ik een uur.

En dat was het weer voor deze ronde. Op naar de volgende finale ronde, nummer 4. Allemaal voldoende plezier hoop ik, en een resultaat dat u verdient. En … wacht met beginnen van uw partij op het geluid van een gelukzalig gonggeluid!

Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in finalegroep A, in finalegroep B en in finalegroep C.

Jaap van Meerkerk