Derde verliest van schaakburen
Het werd weer zo’n schier uitzichtloze en troosteloze zaterdagmiddag. In die zin dat in het – helaas – bedompte onderkomen van onze vrienden van de Ivoren Toren geen daglicht is te ontwaren, laat staan dat de zon voor ons hier zou doorbreken.
Naar later dus helaas bleek, begaven wij ons uiteindelijk tevergeefs naar de ons aangewezen zetels om het tegendeel van mijn voorgevoel te bewijzen. Het spelplezier was dan ook niet uitbundig af te lezen van de gezichten en de houding van ons ‘Erasmianen’. “C’est la vie”, soms zit het mee en soms…
Ruurd Ouwehand kreeg met wit tegen Bas Muntslag, eveneens penningmeester – wat een mooie naam voor de uitoefening voor zo’n functie – aan bord 1 een Benoni tegen. Na de afruil van de lopers op de zwarte diagonaal, waarbij de witte stukken elkaar een beetje in de weg stonden, begon zwart een koningsaanval die Ruurd helaas foutief verdedigde. Hij meende een matdreiging eenvoudig te kunnen afweren, maar zag ‘en passant’ stikmat over het hoofd. De boeken konden gesloten worden.
Jan Hoek van Dijke had de hiernavolgende memoires. Het leek mij wel een goed idee om de Fajarowicz variant van het Boedapester weer eens van stal te halen. Maar deze had ik nog wel iets scherper mogen spelen, want ik haalde er niet echt heel erg veel voordeel uit. Op een gegeven moment liet ik toe mijn tegenstander met een loper mijn h7 pion te laten slaan omdat deze giftig was. Toch deed hij het, waarna ik na g6 deze loper kon gaan ophalen in ruil voor twee pionnen. Echter, deze loper haalde ik op met mijn koning waar ik dat met een toren had moeten doen.
Het gevolg was dat ik niet kon voorkomen dat een stuk van mij gepend werd, dat vervolgens met twee torens weer kon worden opgehaald. Hierdoor was ik dus mijn twee pionnen kwijt voor niets en vanaf dat moment was remise mijn doel. Omdat de pionnenstructuur van mijn tegenstander ondanks de twee pluspionnen een chaos was, een dubbelpion en twee geïsoleerde pionnen, lukte het inderdaad wel om die remise uiteindelijk af te dwingen. Bij de vraag of ik afgelopen zaterdag nou een half punt gewonnen of verloren heb, neig ik toch wel naar dat laatste…
En good old Hans Brobbel ervaarde zijn match als volgt: Ik kwam redelijk uit de opening maar stond wel iets minder. Moest goed opletten. Wit had verschillende dreigingen. Had steeds het gevoel uiteindelijk wel controle te kunnen houden. De concentratie was goed. Uiteindelijk wikkelden we af naar een gelijkstaand eindspel. Dacht ik. Maar al snel kreeg door dat ik toch weer zou moeten knokken voor remise. Er bleef een lopereindspel over wat ik al snel verprutste en zelfs verloren kwam te staan. Maar wit had geen duidelijk winstplan en begon te knoeien. Toen ik mijn loper kon offeren tegen zijn laatste pion had wit alleen nog een kale loper. Remise.
Joop van ’t Hoenderdaal deed wat hij meestal doet, heel simpel een puntje binnen hengelen en onze gewaardeerde invaller Ben Koppenens gooide er onverschrokken een gambietje uit met een prenatale opmars van zijn f-pion naar f5. Het is hem niet bevallen.
Jonas Verdonschot liet een mooi halfje toevoegen en Cor van As haalde weer als vanouds zonder enige strompeling op het slagveld een vol punt binnen. Tja en uw verslaggever kwam uitermate royaal met zwart uit de opening en verwisselde vervolgens met enige nonchalance en te snel twee voorgenomen zetten. De rest kan zonder commentaar vergeten worden, geen aandacht meer aan schenken. Dat was dus een krappe nederlaag met 4½-3½.
Daarmee eindigde ons derde in hun debuutseizoen op een nette derde plek in hun klasse! En is RSR Ivoren Toren 3 kampioen geworden. Felicitaties voor hen! Lees hier het verslag ‘RSR 3 wint spannende derby’ op de website van RSR Ivoren Toren. Of kijk hier voor alle uitslagen en de eindstand in klasse 6H van de KNSB-competitie.
Karel de Neef
