Derde start met 6-2 nederlaag
En het geschiedde op de laatste dag van september 2024, dat een cerebraal gemotiveerde groep Erasmianen, onder aanvoering van hun voorganger Jaap van Meerkerk, de ‘Lof der Zotheit’ wilden verkondigen in de kerkelijke ruimte van de Wijnstokgemeente in Berkel, en tegelijkertijd vast en zeker ook in Rodenrijs.
Dit befaamde relaas van onze naamgever zou heden ten dage moeten worden voorgehouden aan vele ter aarde geworpen wezens, die uit pure infantiliteit menen de mensheid als schaakstukken te kunnen manipuleren en vervolgens te offeren aan hun machtswaanzin.
Hora est.
Het vorige seizoen hadden we in de laatste ronde van de competitie een onnodig 6-2 verlies tegen deze sympathieke tegenstanders geleden en het valt te raden wat onze intenties waren deze avond.
Jaap van Meerkerk speelde voor het eerst het Jobava Londensysteem en kwam gunstig uit de opening nadat hij zijn tegenstander het inmiddels in onze kringen bekende ‘Paard van Ree’ had bezorgd op a8. Echter nadat hij met enkele ‘petit combinations’ zijn opponent had beziggehouden en afgehouden van offensieve gedachten, liet hij zich verleiden tot het met een toren bedreigen van wat positionele zwakten. Deze manoeuvre maakte de betreffende toren echter kwetsbaar en gaf aanleiding voor een tegenaanval, die na hevig verzet eindigde in een verliespunt.
Hans Brobbel speelde met zwart tegen Henk Springer een Siciliaan die resulteerde in een middenspel waarin de witspeler het ultieme loperpaar met een offensief paard op d5, een toren op de zesde rij en ruimtevoordeel bezat. Hans die hiertegenover weinig manoeuvreerruimte, inclusief slecht samenwerkende en gepositioneerde stukken kon inbrengen, stevende aldus met tegenzin en een gezicht op onweer onafwendbaar af op de tweede nederlaag die avond.
Ons nieuwe teamlid Kees Schrijvers kon het ook niet bolwerken tegen wedstrijdleider Martin van Vaalen en werd uiteindelijk in het eindspel overweldigd door een pionnenstorm op de damevleugel. Er restte hem niets anders dan zijn vaandel te strijken.
Een korte staccato opsomming van Cor van As: Ik speelde onverschrokken, maar zorgvuldig. Ik kon in de opening niet merken dat mijn tegenstander een rating van 2097 had. Ik vond dat ik beter uit de opening kwam. Ik raakte enigszins overmoedig wat leidde tot een onvoorzichtigheid, waardoor ik een stuk verloor, en daarna geprobeerd heb, het onafwendbare verlies uit te stellen, waar ik uiteindelijk in moest berusten. Aldus onze Cor.
Lucian Mihailescu speelde zoals altijd gedegen en onverstoorbaar met wit zijn partij naar een positie waar muziek inzat. Zijn tegenstander Theo Spruit werd in trance betoverd door de welluidende witte zetten en besloot in dreigende tijdnood zijn toevlucht te zoeken in een remiseaanbod, hetgeen door Lucian genadig werd aanvaard.
Bram de Knegt, de laatste weken in vorm als reuzendoder kwam, na materieel gelijk opgaande schermutselingen, met een pion achterstand in een eindspel terecht dat niet houdbaar bleek. Zijn opponent Stijn Vroegop was gestart met een fianchetto op de koningsvleugel, dat werd beantwoord met d5 en c6. Wit zocht en kreeg overwicht en ruimte op de damevleugel, terwijl Bram zijn heil op de koningsvleugel zocht. Na meerdere afruilmanoevres in het centrum verloor Bram voornoemde pion. Na de complimenten te hebben uitgesproken voor Stijn verdween Bram stilletjes huiswaarts. Het brein was echter weer volop getraind, wee hem die Bram maandag achter het bord treft.
Ondergetekende mocht tegen Hans van der Burg met wit een Anti-Colle bestrijden en kwam gedegen en overtuigend uit de opening. Er ontstond een strijd in en rondom het centrum waarin ik, naar later bij thuisanalyse bleek, een winnende voortzetting heb gemist. Na afruil van vele stukken resteerde zoals wel vaker het handenschudden bij een remise. Het was een leuke hersenkraker in gemoedelijke sfeer.
Vervolgens is het woord aan de enige overwinnaar in ons midden Emil Verhoef: Ik mocht deze avond aan twee borden schaken bij de 3-Torens i.v.m. de slechtziendheid van Jan Spoelstra. Een nieuwe ervaring om je eigen zetten af te roepen en die van je tegenstander op je eigen bord te verplaatsen. Ik dacht, ik gooi er een Boedapester tegenaan en dat werkte best wel. Het ging mooi gelijk op met een klein voordeel voor zwart. Toen wit echter een open g-lijn verkreeg kwam mijn koning in nood, en een matdreiging was enkel te voorkomen door een loperoffer. Daar ga ik dan, dacht ik, maar Jan werd iets te enthousiast en zette een naar hij dacht gedekte toren voor het grijpen. Dat kon ik niet laten staan en het eindspel met twee torens tegen T + L + extra P kon ik redelijk rustig uitschuiven, al was ik inmiddels als laatste klaar. Maar dat komt er nu eenmaal van als je op twee borden moet schaken.
Aldus verlieten wij het gebouw minzaam met wederom een 6-2 nederlaag. Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in klasse 2B van de RSB-competitie.
Karel de Neef