Derde start met een 5-3 nederlaag
Het tweede seizoen dat ik als teamleider van het derde team mag fungeren. Er zijn wat spelers uit het team verdwenen (om diverse redenen) en we hebben daar natuurlijk een aantal nieuwe spelers voor teruggekregen.
In aanloop naar onze eerste wedstrijd was de opstelling al bekend gemaakt, zodat iedereen direct naar zijn/haar eigen plek kon lopen en misschien op die manier de vijand kon overvallen. Iedereen uiterst tevreden, gelukkig maar! Dat vindt een teamleider altijd fijn, niks vervelender dan morrende strijders, muiterij kan beter op de schepen blijven.
Maar dan, als vanuit het niets (nou ja, niet helemaal vanuit het niets, het was na mijn overwinning op ene Frank van Z.) zegt één van de teamgenoten: “Ruud jij promoveert nu naar het eerste bord zeker … na afgelopen maandag.” Hij vervolgde met “Enige onderzoeksresultaten. Hun eerste team bestaat uit 1700 spelers met waarschijnlijk aan bord 1 een 1900+ knaap, ene Aart. Of zij ons in harnas tegemoet gaan treden blijft in nevelen gehuld. Ruud, onze captain is een reuzendoder … Ruud, onze reuzendoder.”
Voor de zekerheid even nagevraagd bij onze eerste bordspeler (= Jaap) of hij zou willen ruilen. Nee hoor gaf Jaap luid en duidelijk bij mij aan. Een berichtje naar de (eerder genoemde) onderzoeker: bord 1 van Kasteel Lekstroom was wel een 1900+ speler en heette geen Aart maar bleek Jop te heten. Het bleek ook dat deze Jop niet als speler was opgegeven voor de KNSB als speler. Voor Jaap dus een verrassing… Een ander gaf aan dat hij niet wist dat hij vooraf weet welke kleur hij had, na deze (voor hem) nieuwe wetenswaardigheid kondigde hij aan om zich dan voor te gaan bereiden. En zijn buurman reageerde als volgt: “Ik zit naast je… Misschien kan ik nog wat leren dan.” Hij heeft inderdaad heel wat kunnen leren.
Kasteel Lekstroom bestaat nog niet zo heel lang en zijn gevestigd in IJsselstein. Iedereen die ik vooraf sprak, vertelde ik dat ik in Nieuwegein moest spelen. Gelukkig zijn we dankzij de navigatie in één keer goed gereden. Andere spelers van Erasmus 3 kwamen die zaterdag uit ‘alle hoeken en gaten van ons land’, Utrecht, Oss, Hellevoetsluis en Rotterdam dus. Met twee auto’s kwamen we nagenoeg tegelijk aan, eerst even de locatie ‘De groene olijftak’ binnen gelopen. Het was nog vroeg en daar binnen berekoud. Met vijf man zijn we koffie gaan drinken in de voetbalkantine die een stukje verder op hetzelfde terrein is gevestigd. Daar was het een stuk warmer en gezellig druk.
Ruim op tijd keerden we terug naar ‘De groene olijftak’, behalve onderkomen voor de IJsselsteinse schaakclub, bleek dat het thuishonk te zijn van de lokale postduivenvereniging. Aha, er valt een muntje… De groene olijftak! Ja, ja… toch blijven mijn gedachten maar denken aan een boot vol met dieren. En (post)duiven noemen we in Rotterdam vliegende … en kunnen je hele schone was ruïneren wanneer deze buiten hangt te drogen op het balkon. Nee, ik heb niks met duiven!
De partijen startten: Op mijn verzoek heeft Jonas Verdonschot (bord 7), nadat zijn partij afgelopen was, een kort verslag van elke partij gemaakt. Van een aantal partijen een uitgebreider verslag ontvangen van de speler zelf, dat is er naderhand aan toegevoegd.
Bord 1: Jaap van Meerkerk hield aanvankelijk stellig stand, maar verloor helaas later een stuk op het bord. Dit bleek een cruciaal verlies, waar hij zich niet meer van kon herstellen, vooral tegen zo’n sterke tegenstander. Wat doet een speler met een 2300-rating in het team van de tegenstander? Dat zou eigenlijk niet mogen! 😉 NB: Jop is lid van deze vereniging en speelt in het eerste team, gewoon zoals het hoort. Jaap zelf: Jop Delemarre verraste mij met een zetverwisseling in de Jobava, toch kwam ik goed uit de opening. In het middenspel koos ik een te voorzichtig plan door mijn paard vrijwillig naar b3 terug te trekken. Ik aarzelde tussen drie voortzettingen, waarvan er twee prima waren. De derde kostte een pion en daarna ging het van kwaad tot erger. Die pion achter was niet eens zo erg want zwart had de koning nog in het centrum zodat de toren op h8 de h-lijn (na Pxg3, hxg3) kon blijven bewaken. De marges vielen pas duidelijk in Jops voordeel toen wit zichzelf in een penning manoeuvreerde en ik stukverlies niet meer kon voorkomen.
Bord 2 Hans Brobbel: Beide lopers waren nog op het bord in een gesloten stelling. Het was een complexe partij, gelukkig had hij iets meer tijd op de klok. Met elke zet leek de partij nog ingewikkelder te worden, maar hij bleef scherp. Een theoretisch verloren eindspel wellicht … maar zie het ook nog maar eens af te maken. Helaas lukte dit zijn tegenstander en verloor Hans na een lange partij. Hans zelf: Catalaanse opening. Kwam redelijk uit de opening mat zwart. Vooral een positioneel gevecht. Wilde een pion op e6 dekken maar zag net op tijd dat een tussenschaakje tot stukverlies zou leiden. Uiteindelijk verloor ik een pion. Knokken voor remise. Lopereindspel. Mijn tegenstander speelde het goed uit. Jammer.
Bord 3: Kees Schrijvers kreeg al vroeg een remise aangeboden. Hij besloot nog even door te spelen, maar nam uiteindelijk het aanbod aan. Kees zelf: Mijn tegenstander bood al op de 13e zet remise aan. Hij vertelde na afloop dat hij dit meer doet, zo snel na de opening. Partij was nog maar net begonnen, dus wat te doen? Ik heb de klok een half uur laten doorlopen om te kijken hoe het bij de andere borden ging. Hij kon een pion winnen, maar na analyseren bleek dat het wel gelijk was allemaal. Remise maar aangenomen omdat het er op leek dat de andere spelers aan de lagere borden het aardig goed deden.
Bord 4: Cor van As kon niet rokeren en zat in een moeilijke stelling met weinig ruimte, maar hij stond wel een pion voor. Hij hield het hoofd koel en speelde een nette remise.
Bord 5: Ruud Neumeijer stond zeer aanvallend, sterk zelfs! Zijn tegenstander had zich niet goed ontwikkeld en Ruud omschreef de partij als ‘heftig’. Hij speelde gepassioneerd, vastbesloten om het punt binnen te halen. Ondanks zijn sterke vorm resulteerde de partij na een herhaling van zetten in een remise. Ruud zelf: Ik vertelde in de auto op de heenreis dat ik mij een klein beetje had voorbereid op een Siciliaan, toch wel één van de meest gespeelde openingen tegen 1. e4 wat ik dus van plan was te gaan spelen. Maar omdat er ook heel veel andere mogelijkheden zijn, daar vooral niet teveel op focussen. Maar het werd wel een Siciliaan… met wisselende kansen. Er kwam ‘plotseling’ een zwart paard op e3 te staan, gelukkig kon ik die later met mijn witveldige loper onschadelijk maken (nu is het aan u, om na te gaan hoe dat in vredesnaam kan!!). Na enig afruilen kon ik een pionnetje winnen, helaas deed ik het op de verkeerde manier, daarmee gaf ik een open torenlijn weg en liet ik hem glippen. Zet herhaling en remise.
Bord 6: Nyasha Milan Huits voelde zich niet op zijn best, maar speelde goed. Hij stond redelijk, hoewel hij minder ruimte had dan wit, die op zijn beurt onderontwikkeld leek. Langzaam maar zeker won hij terrein. Hij speelde een sterke partij, maar werd uiteindelijk verrast door een onverwachte schaakmat. Ruud als teamleider: Milan had de dag ervoor ‘bekend’ dat ie deze week griep had gehad en bij voorkeur vervangen zou worden. Ik snotter nog wat, maar als het niet anders kon, dan speel ik gewoon hoor. We zaten samen aan één tafel en hij had een uitstekende stelling. Helaas toch laten glippen, wellicht dat vermoeidheid (als nasleep van de griep?), hem toch nog de das heeft omgedaan.
Bord 7: Jonas Verdonschot speelde een Siciliaanse partij die hem ontglipte. Hij rokeerde te laat en viel te vroeg aan. Volgens de engine stond hij tussen de -2 en -3 toen zijn tegenstander remise aanbood, wat hij direct accepteerde.
Bord 8: Thijs Slob stond goed, met stukken ver naar voren en men sprak over een onorthodoxe opening. Hij speelde zeer aanvallend en sterk, terwijl zijn tegenstander in een bekrompen stelling stond. Thijs moest hard werken, maar verloor helaas een kwaliteit. Toch ging hij op pionnenjacht en wist nog kansen te creëren. Uiteindelijk won hij tegen een zeer spraakzame tegenstander. Thijs zelf: Afgelopen zaterdag was mijn eerste wedstrijd voor de KNSB. Uit de opening kon ik een positioneel voordeel forceren en mijn tegenstander achterlaten met een kwetsbaar pioncentrum en een dubbelpion op de a-lijn. Hierna heb ik alle kansen van mijn tegenstander geneutraliseerd en vervolgens vrij eenvoudig gewonnen.
Helaas is het een 5 – 3 nederlaag geworden, op naar onze volgende strijd. Lees hier het verslag ‘Eerste externe overwinning is binnen!’ op de website van Kasteel Lekstroom. Of kijk hier voor alle uitslagen en de stand in klasse 6K van de KNSB-competitie.
Ruud Neumeijer
