30 partijen en weer een gezellige drukte bij Erasmus!

Onze voorzitter Frank van Zutphen liep ik om 1 minuut voor achten bij de garderobe tegen het lijf. “Je mag gelijk openen”, zei ik. “Nog iets bijzonders?” vroeg Frank.

“Je kunt wat over de enquête vertellen die je klaar hebt staan voor eind deze week”, stelde ik voor. En (in kerstverhaaltaal) zo geschiedde op deze avond.

En dan is het maart … en gaan we naar Oostende!!!

Onze zaal is groot en zonder microfoon zal niet iedereen hebben verstaan wat onze voorzitter vertelde. Dus: deze week kunt u via een enquête aangeven of u wilt deelnemen aan ons weekendje Oostende op (21), 22 en 23 maart, waar we te gast zijn bij de Koninklijke Oostendse Schaakkring (KOSK). Erasmiaan Gert Timmerman is ook lid van deze club en heeft de eerste contacten gelegd. De feestcommissie is weer druk om dit weekend vorm te geven. Van de voorzitter van KOSK ontving ik een prachtige gids over Oostende. Ik zou u met hulp van deze gids zomaar een heel weekprogramma kunnen voorschotelen. Het gaat weer een mooi weekendje worden!

Verrassingen:

Bord 12: Jan-Kees Meyboom (1622) – Paul Wilhelm (1820) 1-0

Met 200 ratingpunten minder trad Jan-Kees aan tegen onze extern wedstrijdleider Paul Wilhelm. Van dat krachtsverschil was niets te merken. De strijd ging lang gelijk op, zo zag ik naast me. Na verloop van tijd trok een opmerking van buurman Paul mijn aandacht. “Ja dat kan ook nog”, zei Paul, op een toon die het midden hield tussen verbazing, verrassing en zelfverwijt. Jan-Kees ging via een petite combinaison promoveren en Paul gaf op.

Bord 30. Ton Dulk (1988) – Ronald van Schaick (1251) 1-0

Verrassend? Dat Ton won niet natuurlijk. Met dik 700 punten meer. Maar Ton aan bord 30, dat is verrassend, toch? Mag ik het zo zeggen: Welkom ‘terug’ Ton!

Opmerkelijk:

Nog 59 dagen, 18 uur, 7 minuten en 28 seconden …

Het is nu dinsdagavond. Het scherm van mijn laptop laat op de website van het Tata Steel Chess 2025 een aftellende klok zien. Hij staat nu al weer op 59 dagen, 18 uur, 5 minuten en 53 seconden. Dus deze twee zinnen heb ik in ruim 1 minuut getikt. Dat is vrij traag, zo realiseer ik me. Maar ik tik niet zo snel als u denkt en zo af en toe verander ik wat. Geregeld om een andere woordkeuze te kiezen, of een tikfoutje recht te zetten, wat niet altijd lukt. Maar, laten we het over de inhoud hebben. Nog 59 dagen, 18 uur, 3 minuten en 7 seconden. Dan hoort ook onze groep van 11 Erasmianen in het weekendtoernooi weer een mooie gongslag. We zitten in verschillende niveaugroepen. Daar schrikken we niet van, van die gong. We zijn er immers aan gewend. We schudden de hand van onze tegenstander. Ons toernooi is begonnen.

Morgenochtend (zaterdag dus) maken Karel de Neef en ik het ontbijt klaar. Sommige schaakvrienden weten niet eens wát daarvoor nodig is en vermoeden waarschijnlijk dat het ontbijt uit de lucht komt vallen. Die ochtend van de vrijdag deden we boodschappen bij de lokale COOP. Na het ontbijt gaan we de traditionele duinwaggeling proberen, om ons daarna moe en voldaan over te geven aan koffie met appeltaart, een traktatie van Eric. En, terwijl clubgenoten zich in hun hotelkamers nog heel even terugtrekken, om zich waarschijnlijk te verpozen, te mediteren, te concentreren of veel erger, zich nog voor te bereiden, wordt de tafel voor de lunch gereed gemaakt. En dan is het al weer 13.00 uur en spoeden wij ons naar onze groep van vier waarnaar onze tegenstanders hopelijk ook onderweg zijn.

Na onze partijen gaan we eten bij ‘De Italiaan’. Dat heeft Arno voor ons geregeld. Na afloop analyseert een deel (vooral de winnaars) hun partij in de gemeenschappelijke huiskamer van De Banjaert. Anderen zijn de weg kwijt of brengen de nacht voor een te groot deel door in een duistere bruine kroeg. Om morgen, zondag de derde partij te gaan spelen.

Nog 59 dagen, 17 uur, 42 minuten en 16 seconden!! Het Tata Steel Chess Tournament 2025.

Namen

Verstand. Zijn naam las ik al weer een tijdje geleden in de krant. Als expert werkzaam aan een universiteit. Grappig vond ik, zo’n naam. Expert Verstand dus. Zou er ook een ontwerper van schaakproblemen Probleem heten? Of een snelschaker Snel? Vast wel. Nieuwgierig naar grappige namen googelde ik wat rond en vond leuke voornamen als Erna, Zetje en Klaar. Met een passende achternaam erbij krijgen we: Erna Schaken, Zetje Mat, Klaar Partij.

Zou onze ledenlijst ook grappige namen rijk zijn? Dat ga ik verder niet uitpluizen voor een nog geanimeerder verslag (stiekem wel gedaan natuurlijk). Voor je het weet trap je iemand op zijn naam en ziel.

Ik kan mijn tijd beter besteden aan de voorbereiding van mijn partij tegen Messemaker van komende zaterdag, in Gouda. Daar spelen onze DRIE KNSB-teams. Hoe gezellig wil je het hebben?

Inzendingen van de spelers

Met dank aan Ben Koppenens, Gerrit Boer, Peter Weeda, Jesus Canedo en Leo de Jager.

Jesus Canedo – Anton van Berkel

Bord 3: Anton van Berkel. Die gaat steeds beter schaken en is inmiddels tot aan bord 3 opgerukt in onze interne competitie. Hij speelde in ronde 11 tegen de sterke Jesus Canedo (1964) een mooie partij, maar deed zichzelf gigantisch tekort door in zeer goede stand te blunderen. Jesus vond het daarom geen verslag waard.

Jesus mailde: Niet echt verslagwaardig mijn partij tegen Anton van Berkel, vrees ik. Stond eerst goed, maar kon geen concreet voordeel bereiken. Daarna werd mijn stelling steeds minder tot ik compleet verloren stond. Kon de partij toch winnen omdat Antons laatste zet een blunder was die een volle toren kostte.

Ben Koppenens – Peter Aarnoudse

Ben mailde: Goede pot, tot de laatste zet. Chess.com’s analyse was: “Wild – A chaotic game where both players had many chances to win.” Mijn centrum was vanaf het begin sterk, met een pion op de d-lijn die voor veel problemen bij zwart zorgde.

Het was inderdaad chaotisch, want tussen zet 20 en 25 blunderde ik, dat werd niet gezien, maar had ik ook overtuigende winstkansen, waarbij de engine zowel -3,4 als +5,8 aantikte. Naar het einde toe had ik nog steeds betere kansen, maar dan moet je geen vork weggeven. Al met al wel blij met mijn spel, jammer van de 0 punten.

Peter Weeda - Jaap van Meerkerk

Ik (uw verslaggever) nodigde Peter Weeda uit zijn winstpartij tegen mij te verslaan. Het grappige van onze partij is dat we beiden een voor ons oude opening speelden. Peter, al jaren een trouw adept van de d4 openingen (vooral onze gemeenschappelijke liefde voor de Grünfeld is opmerkelijk) haalde 1. e4 onder de mottenballen vandaan. Ik, al eeuwen een Siciliaanse rakker het (voor veel e4-spelers irritante) antwoord 1. .. e6.

Peter schreef: Jarenlang opende ik met 1. d4. Sinds kort (wel een lang verhaal) heb ik behalve een mentor (Ton Dulk, die me rijk voorziet van tips en commentaar) ook een trainer, en deze trainer vond dat ik beter met e4 kan openen, want actiever en avontuurlijker. Dus aan de studie, want mijn e4-kennis was voorzien van een dikke laag stof. Die is inmiddels wel weggepoetst. Pasgeleden sprak een teamgenoot van Jaap met me en vertelde met enthousiasme dat Jaap aan bord 1 tegen een hele sterke tegenstander in een paar zetten remise had gespeeld. Desgevraagd vertelde Jaap om welke variant het precies ging. Die kende ik niet maar ik heb hem thuisgekomen uiteraard gelijk wel even bekeken. Vandaar dat zijn openingszet me niet verbaasde.

Martin Rensen - Leo de Jager

Leo deed verslag van zijn partij, waarover hij terecht heel tevreden mag zijn. “Eén van mijn beste ooit”, aldus Leo.

De kenners zien natuurlijk onmiddellijk dat we hier te maken hebben met de Ruilvariant van het Damegambiet en wel de Botwinnik variant. Voor alle anderen toch maar even een korte toelichting. Wit heeft met de opstelling f3 en Pe2 duidelijk te kennen gegeven dat hij e4 wil doorzetten. En als zwart dan ook nog op e4 ruilt houdt wit zowel een breed centrum als een half open f-lijn over. Als zwart daar niets tegenover kan zetten moet hij zich ernstig zorgen gaan maken.

Daarom had zwart dan ook een paar zetten terug .. c5 gespeeld met druk op d4 en over de c-lijn. Wanneer wit nu direct 17.e4 speelt, kan zwart op e4 en d4 ruilen waarna het allemaal in evenwicht lijkt. De witte centrumpion kan gemakkelijk geblokkeerd worden en door het gemis van de witte lopers valt de druk op f7 goed te neutraliseren. En zwart heeft nog steeds tegenspel over de c-lijn en wie weet mist de witte koning straks een stuk van zijn bescherming (pion f2).

Daarom koos wit ervoor om de spanning te handhaven en de druk op d5 te vergroten met 17. Dc2-d2 uit de lijn van Tc8 en dreigde bovendien pionwinst met 18. dxc5. Daarom 17. .. c5-c4 met de dreiging de damevleugel onder de voet te lopen. Maar nu kon wit zijn ideale centrum realiseren met 18. e3-e4 d5xe4 19. f3xe4.

Op het eerste gezicht zag dit er natuurlijk leuk uit voor wit, maar … Terwijl Martin dit systeem voor het eerst speelde, zoals hij na de partij vertelde, had ik dit systeem al meerdere keren op het bord gehad en dat verschil was goed te zien op de klok. Wit had al meer dan twintig minuten achterstand in tijd. Maar het was ook hoog tijd voor zwart om de druk op het centrum op te voeren voordat wit het kon consolideren dus 19. .. Le7-b4 20. Dd2-e3 op weg naar de f-lijn waar de zwarte achilles hiel op f7 lonkte. Na de terugtocht 20. Dc2 scheen er niets aan de hand te zijn. 20. .. b7-b5 zwart zat ook niet stil en dreigde de dekking van e4 te ondermijnen.

Volgens het beest moest wit nu zijn ongelijk toegeven en 21. e5 spelen waarna zwart een klein voordeeltje had omdat hij met het veld d5 in handen het centrum kon blokkeren. Maar wit had inmiddels a) (Dd2) en b) (De3) gezegd en ging consequent voort met c): 21. De3-f3 met de dreiging 22. e5 want Pf6 had geen velden en de f-lijn kwam hoe dan ook open. Zwart had echter de volgende afwikkeling al gezien en had visioenen van een zwarte pion op b2. Die moest (meer dan?) voldoende compensatie geven voor de beschadigde koningsstelling. 21. .. Lb4xc3 22. Pe2xc3 b5-b4 23. e4-e5.

Het beest vond deze stelling al compleet gewonnen voor zwart. Dat was mij tijdens de partij niet opgevallen 😊. Overigens, ook na het betere 23. Pd5 Pxe4 24. Pxb4 Db7 25. Tfe1 Dxb4 26. Txe4 Txe4 27. Dxe4 Dxb2 zou zwart een levensgevaarlijke vrijpion overhouden. 23. .. b4xc3 24. e5xf6 c3xb2 25. Df3-c3 in een poging de pionnen te blokkeren en misschien zelfs te verorberen.

Bijna alles (b)leek te winnen maar zwart koos voor het eenvoudigste en hield de verbonden vrijpionnen stevig gedekt. 25. .. Dd7-b5 Nu dreigde Pf4, dus: 26. Lf2-g3 Te8-e2 goede raad was niet alleen duur maar ook niet meer beschikbaar 27. d4-d5 Db5-b6 28. Kg1-h1 iets ertussen zetten zou niet helpen want 29 Lf2 faalde op Txf2 gevolgd door .. b1D. 29. Tf2 zou falen op .. b1D.

28. .. Db6-e3 dwong de witte dame uit de weg en maakte de marsroute vrij voor de pion 29. Dc3-b4 c4-c3 30. f6xg7 op weg naar de laatste truc 30. .. c3-c2. Wat wil een schaker nog meer? 31. Db4-b7 (zie diagram).

Eindelijk dreigde wit iets op f7 en geen kleinigheid, maar na 31. .. De3-e8 toch nog een gemiste kans want 31. .. Pe7 scheen mat in 9 te zijn. Maar desondanks had wit er genoeg van 0-1.

Gerrit Boer - Harry Stroosma

Gerrit schreef: Harry deed enkele zwakkere zetten die hem later opbraken. Hierbij de partij met wat opmerkingen ertussen door.

Dat was het weer voor deze ronde. Op naar ronde 12. Nog 6 ronden te gaan. Dus genoeg kansen uw positie op de ranglijst te verbeteren. Voor de meesten een hele uitdaging! Zeker als je bedenkt dat we de hele decembermaand nog gezellig moeten zien door te komen

Daarna is het heel lang donker, koud en nattig, maar ... er gloort licht: we tellen af naar het Tata Steel Chess Tournament. Nog 58 dagen, 17 uur, 5 minuten en 6 seconden ...

Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in de voorronde van de interne competitie.

Jaap van Meerkerk