Ruime nederlaag voor derde team

Vorige week maandag kwamen de mannenbroeders uit de bij de Maas gelegen Sluijs op bezoek.

Niet om een psalmenoproer te veroorzaken, zoals zo mooi beschreven door Bach-liefhebber Maarten ‘t Hart, maar om forse weerstand te bieden tegen acht liefhebbers afkomstig uit de dam aan de Rotte.

Het begon goed met een zeer snelle remise van Jaap van Meerkerk door een geïnitieerde zetherhaling van zijn tegenstander die de stelling niet vertrouwde en risico wilde vermijden. Jaap stond dit welwillend toe.

Hans Brobbel verkeert sinds enige tijd in een vormcrisis en kon ondanks hevig tegenstribbelen niet uit deze modus komen, waarna hij al snel weer het vaantje moest strijken. Hopelijk voorlopig voor de laatste keer, zodat zijn overwinningsvlag spoedig weer zal wapperen.

Daan Gijsbertse, die zich reeds enige tijd niet met het schaakspel kon bezighouden, kwam ons team deze keer weer eens versterken. Hij bereikte een prima stelling, maar tijd en de onvermijdelijk ontbrekende routine na een periode van onthouding brak hem uiteindelijk helaas op.

Jonas Verdonschot die geheel belangeloos ons team als invaller kwam versterken leverde exact wat wij nodig hadden, namelijk een mooie winstpartij. Na een wat mindere stelling counterde hij echter als een professional en verzilverde een schijnoffer met meedogenloos mat. Jonas verdween vervolgens voldaan met een brede glimlach in het overige strijdgewoel in de zaal.

Onze immer rustige en ingetogen Lucian Mihailescu werd intussen langzaam maar zeker naar een verloren stand gemanoeuvreerd en moest uiteindelijk opgeven.

Kees Schrijvers kreeg op de 34e zet remise aangeboden, maar zag nog kansen voor winst en dat was een terechte afweging, dus schreven wij een puntje bij.

Cor van As speelde een prachtige aanvalspartij maar – zoals Jaap treffend opmerkte – net als ene Brobbey die voor een Mokums voetbalclubje schijnt te voetballen – kon hij niet voor open doel scoren en verloor uiteindelijk.

Last but not least had ondergetekende de gehele partij met zwart een constant en stabiel voordeel, dat naar een comfortabele overwinning had moeten leiden. Latere analyse bevestigde dit beeld, echter nonchalance lieten mij enkele winstvoortzettingen missen. Door heftige tijdnood verrekende ik mij in het eindspel en moest opgeven. Jeugdige overmoed zal hieraan wellicht ten grondslag hebben gelegen.

Rest – als extra service – de einduitslag te vermelden, Erasmus 3 – Maasluis 1 : 2½ – 5½. Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in klasse 2B van de RSB-competitie.

Karel de Neef