Het waren tranen van geluk. Vorige week waren we hem kwijt. En nu was hij weer terug! En waar hij was geweest? We zullen het nooit weten… Maar hij werd weer in de armen gesloten.
En vergelijkbaar met hoe Geppetto over Pinokkio waakte, waakte ons erelid Jaap van Meerkerk aan het begin van de avond over hem. Vooral bij Jaap was de blijdschap van de terugkeer groot. En dat moest iedereen ook weten!
Dus terwijl uw voorzitter aan het begin van de avond in al zijn onschuld nietsvermoedend op zijn dooie gemakje een notatieformulier ophaalde uit het doosje naast de gong, gaf ons erelid toch een mep op onze gong! BOOOIINK!!! Uw voorzitter stond beduusd nog een tijdje na te trillen…
De veertiende ronde was begonnen. Vier partijen voor de RSB-bekercompetitie tegen 3-Torens en 26 partijen van de interne competitie gingen van start. De bekerwedstrijd werd pas laat op de avond beslist, lees hier het verslag ‘Bekerteam door naar volgende ronde’
Gukesh wereldkampioen
Het is altijd weer zo’n zwart gat waar je dan in terecht komt. De eerste dagen na een wereldkampioenschap of na bijvoorbeeld het Tata Steel Chess Tournament. Niet dat schaken op de achtergrond of tijdens de pauzes. Niet dat tijdens een minder boeiende online bespreking met een tweede oog schaken kijken op een tweede laptop. Maar we hebben een nieuwe wereldkampioen: Gukesh! Slechts 18 jaar en dan al de hoogste troon in het schaken bestijgen!
Het is maar weinigen gegeven. Ook één van onze clubgenoten trouwens, al gaf die aan dat het oprakelen van zijn wereldkampioenschap er toe leidde dat mensen er nog wat extra voor gingen zitten. Want wie wil nu niet van een wereldkampioen winnen? 😉 Dat geschreven hebbend: dat gaat natuurlijk weer spektakel worden tijdens het Tata Steel Chess Tournament, waar Gukesh ook één van de deelnemers is.
Gelukkig is er al weer licht aan het einde van het zwarte gat. Doordenkertje 😉 Tussen kerst en oud & nieuw vinden de wereldkampioenschappen rapid en snelschaken plaats in New York.
Inzendingen van de spelers
Met deze week weer interessante verslagen van Anton van Berkel, Kees Schrijvers en Anton van Berkel. Veel dank daarvoor!
Leo Verhoeven – Anton van Berkel
Anton deed uitgebreid verslag! Een groot nadeel van een mooie winstpartij in de interne is dat er dan een mail van de voorzitter komt of je een verslag wilt schrijven. Hup, persoonlijke planning overboord, want je club laat je natuurlijk niet in de kou staan. Omdat ik qua rating boven mijn stand speel, werd ik gekoppeld aan Leo Verhoeven. Een speler waar ik voorheen geen schijn van kans tegen had, maar die ik het nu moeilijk wist te maken. Ik ga vooruit. Elke week leer ik wel weer een nieuwe opening. Jesus Canedo speelde enige rondes terug Ruy Lopez tegen mij dus ik heb een week lang YouTube filmjes gekeken over hoe te spelen tegen de Ruy Lopez. Verdedigingen genaamd Berlijn, Schliemann, Cozio, Bird, Steinitz en neo-Steinitz, Archangel, totaal overwelmd werd ik door de hoeveelheid informatie. De volgende tegenstander kwam met de Moderne Verdediging: aan de slag maar weer, Averbakh, Bisshop, een soort van Austrian attack, Tiger.
Dus vol goede moed en nieuwe kennis aangetreden tegen Leo: speelt die knakker c4, Engels. Mag ik ter plekke gaan improviseren, ik kan toch niet alle systemen gaan leren? Dan maar de opgedane kennis van Jop Delamarre toepassen. Oppassen voor doordrukkende pionnen en infiltrerende paarden die gedekt worden door een pion. Mijn paarden en hun kornuiten maakten overuren om dit alles te voorkomen. De zoveelste aanval wist ik te pareren met een pionvork die een stuk opleverde, maar daarna was het alle hens aan dek om mijn koning te verdedigen. Na een leuke tactische finesse – een finesse is meer een damterm van een schaakterm vrees ik – wist ik zijn dame te ruilen waarbij ook nog even een paardwinst werd meegenomen. Alleen ging na dit alles mijn loper eraf. En helaas ook mijn paard omdat die gevangen stond op de zevende rij. Ik had dat allemaal wel gezien, maar ik was in ieder geval verlost van al die matdreigingen en mij resteerde een kwaliteitswinst (toren tegen loper). Na een penning wist ik ook nog een pionnetje te veroveren. Maar daarna was het nog steeds remise.
Met een hoop gemanoeuvreer om in dezelfde stand Leo aan zet te laten zijn in plaats van mij – waarbij ik per abuis ook nog Leo’s pion van rij 5 naar 7 liet oprukken, maar dat zag ie gelukkig niet – kwam ik met mijn koning achterlangs toch bij een vijandelijke pion. Ook dat was niet gewonnen, maar in tijdnood koos Leo voor het verkeerde plan. Hij liet de witte pion aan zijn lot over – het zal jouw koning maar zijn – om zijn andere pion te ondersteunen die al werd ondersteund door een loper maar werd tegengehouden. Hij kwam echter een zet te laat: ik offerde mijn toren voor de pion die hij met zijn loper zou moeten terugnemen. Daarna kon mijn pion promoveren. Leo capituleerde nadat ik met mijn toren sloeg. De in de steek gelaten pion lachte stiekem vanuit het hiernamaals / het schaakdoosje dat zijn hautaine koning zijn verdiende loon kreeg. Schaakstuk zijn heeft wel een groot pluspunt: de volgende partij ben je gewoon gereïncarneerd.
Jeroen Landsheer – Peter Weeda
Peter was te sterk voor Jeroen, hieronder is de partij na te spelen met commentaar van Peter.
Kees Schrijvers - Jan Smit
Kees schreef: Ik ben na een aantal jaren schaken op een laag pitje dit seizoen bij Erasmus begonnen om het schaken weer serieus op te pakken. Door zo veel mogelijk de clubavonden te bezoeken en mee te doen aan officiële competities. Op de clubavonden ben ik aan het uitvogelen welke opening mij het beste ligt. Afgelopen maandag mocht ik het met wit oppakken tegen Jan Smit. Dat ‘uitvogelen’ betekende dat ik op de negende zet mijn paard ongelukkig op e4 plaatste. Ik speelde dit ook veel te snel. Volgens de analyse ging ik in een keer van 0,0 naar -1,1. Dat was niet best dus. Na wat manouveren was de stelling op de 13e zet redelijk gelijk. Stond -0,4. Dat is te doen zou ik zeggen.
Ik ruilde een pion op c5. Jan sloeg terug met dxc5, dus met de pion. Dat was een blunder, want ik kon met de dame schaak geven op d5 en vervolgens de toren op a8 gratis ophalen. Ineens ging het naar +2,4. Jan ging er voor zitten en kwam met de nodige stukken op mijn koning af. Het kostte hem wel zeer veel bedenktijd. Maar ... zijn stelling werd eigenlijk steeds slechter volgens de computer. Ik kon het allemaal keepen met dame + paard + loper. Na de 28e zet stond ik op +4,8. Nu zegt zo’n ‘voordeel’ ook niet alles, je moet het uiteindelijk maar zien af te ronden tenslotte, maar zoals ik al zei kostte het Jan allemaal veel tijd en dit betekende dat hij na mijn 36e zet door zijn vlag ging. Ik had toen nog zo'n 50 minuten op de klok. Al met al leerzaam (maar eigenlijk ook weer niet: nooit te snel zetten!).
Dat was het weer voor deze week. Komende maandag is alweer ronde 15 en dat is tevens de laatste clubavond van dit kalenderjaar. Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in de voorronde van de interne competitie.
Frank van Zutphen
