Onze voorzitter Frank van Zutphen opende precies om 20 uur. Een goede gewoonte. Klein gedichtje, het is december: Pontificaal ging hij staan, voorin de zaal. En sprak en zei: Met uw zetel ging de jeugd heel feest’lijk aan de haal. Doch bijna blijde, beval de gong te slaan en er flink met stukken tegenaan te gaan.

En toen drukten 28 zwartspelers hunne klokken in en werden handen geschud. De 28 schaakwedstrijden waren begonnen, ondanks enig geruis over een “Wil je iets drinken?” aan bord 1. De laatste schaakavond van 2024. Vandaar de diverse extra’s in dit verslag.

De stand met nog twee ronden te gaan!

Na 15 speelronden gaan Wim Westerveld en Adam Harkanyi met 10½ punt aan kop. Wim liep door zijn zege op Pieter Sturm een halfje in op Adam, die een bye opnam, in. Een prima prestatie van Wim, die met ondanks diverse byes en één plat klein streepje (hetgeen betekent: afwezig zonder een halfje te ontvangen) toch aan kop gaat. Adam is met 7 overwinningen en 2 remises bijna ongeslagen gebleven. Bewonderenswaardig! Slechts in Wim Westerveld moest hij zijn meerdere erkennen. Adam heeft schaaktalenten, dat is wel duidelijk. Alleen nog even wachten op een rating die bij hem past.

Jesus Canedo volgt op plaats 3 met 10 punten. Hij heeft net als Wim en Adam, een prachtige score met 7 overwinningen. Alleen de beide Wimmen wisten van hem te winnen. Voor onze nieuwe leden: dat zijn Posthumus en Westerveld.

Op de gedeeld vierde plaatsen staan met 9½ punt Andrzej Pietrow, Eric Hoogenes, Pieter Sturm en Frank van Zutphen. Geen enkele kans meer op een topklassering gaf ik hem. Maar toen, in opperste duisternis – het is december – wist Frank de haperende motor toch tot leven te wekken. Artsen en andere schakers van Erasmus stonden versteld hoe de noodlottige zich soms boven zijn oude schaakniveau wist te tillen (daar komt weer een kerstgedachte) en hoe in hem als het ware een groot licht was ontstoken. Want u moet net zo verbaasd zijn als ik. Met 6½ uit 8 daadwerkelijk gespeelde wedstrijden heeft onze voorzitter zich met 9½ punt geruisloos in de top van de ranglijst geschoven. Eerlijk gezegd, helemaal geruisloos was het niet. Maandagavond laat, op weg naar de uitgang, gaf hij opgetogen op over dameoffers. Dat wil ik dan wel eens zien! Lees zijn verslag op mijn verzoek! Bemoedigend voor een ieder die na vijf speelronden stuiptrekkend met vier byes in leven wordt gehouden en bij de eerste keer uit bed direct een nul krijgt toegediend.

Ook de prestatie van Eric Hoogenes mag er wezen! Hij heeft relatief weinig wedstrijden gespeeld, zelfs een keer moeten passen zonder bye. En dan toch vaak winnen, vooral dat. Wijk aan Zee, Eric nadert!

Eveneens bewonderenswaardig is de prestatie van Andrzej Pietrow. Niet alle wedstrijden kunnen spelen, toch veel winnen. Knap. Slechts Pieter Sturm kon van hem winnen. Beide heren kennen elkaar door en door en hebben in de hogere regionen van het KNSB schaak hun sporen verdiend.

Met 9 punten doe je het natuurlijk ook bijzonder goed. Op de plaatsen 8 tot en met 13 staan Martin Rensen, Anton van Berkel, Peter Torczynski, Jan Hoek van Dijke, Jesse de Jong en Peter Weeda. Alle genoemde spelers doen volop mee voor de hoogste finale, de A-finale, waar in een gesloten competitie tussen acht spelers gestreden zal worden om de titel van clubkampioen. De spelers met 8½ punt daar net onder, tot en met plaats 20, doen volop mee voor de B-finale. Winnen zij hun laatste twee wedstrijden dan zit de A-finale er misschien nog in.

Voorbereidingen Tata Steel Chess Tournament

De indelingen zijn inmiddels bekend. Op onze website via Erasmianen in den lande zijn ze te vinden. U kunt dus de verrichtingen van al uw clubgenoten die zich met succes hebben aangemeld goed volgen!

Een terugblik op 2024?

Een eerdere poging terug te blikken op een heel jaar liep gigantisch uit de hand. Veel te lang. Ik kreeg er ook geen reacties op. Dat voelde aan als ‘zonde van de moeite’ en ik nam me voor hier geen tijd meer in te steken. Tot Peter Weeda me in september vroeg waar die terugblik op het gehele schaakseizoen toch bleef. “Uit”, zei ik, of woorden van gelijke strekking. Nu, zo vlak voor Kerst en Oud en Nieuw, overkomt me wederom dat gevoel iets te moeten schrijven over het afgelopen jaar. Geen melancholisch gedoe, maar eerder gericht op de meer ludieke voorvalletjes, kleine ruzies, grappen en grollen, anekdotes die niet mogen worden vergeten.

Toen ik het kopje boven de alinea over de opmerkelijke zaalopstelling voor ronde 15 zocht, werd het al maar langer. Uiteindelijk stond er als kop ‘jeugdfeestavondzaalopstelling’. Onder dit foute woord stond in Word niet eens een rood golflijntje, dus … goedgekeurd. Mocht ik deze kop handhaven dan zou ik hem kandideren voor het meest afschuwelijke woord van 2024. Wordt dat woord niet verkozen, dan is het ongetwijfeld het langste.

Nog vóór de – al weer veel te luide – gongslag staken meerdere clubgenoten hun enthousiasme over de gebezigde tafelopstelling niet onder stoelen of tafels. Aangemoedigd door de meer dan gezellige sfeer kreeg de gong er flink van langs en zijn weerklank kende geen genade. Maar er werd – door sommigen mopperend over hun oren en een vermeende piep daarin – begonnen en de stemming zat er gelijk goed in.

Wim Westerveld had nog geen drie zetten gedaan of hij kreeg uiteraard een kopje koffie aangeboden. Pieter was degene die voor deze kleine sturm zorgde en heeft nóg meer gevoel voor humor dan ik voor mogelijk hield. Wim lachte er het hardst om. “Daar had ik natuurlijk wel om gevraagd”, lachte Wim na afloop (Uitleg: Wim schreef in een recent verslag dat hij het aanbieden van koffie als hij aan zet is verafschuwt). Mooi voorval. Wellicht kandideer ik hem voor ‘meest grappige voorval uit 2024’.

Ook heel leuk was wat zich rond de borden 14 en 15 afspeelde. Op beide borden ging het paard van g1 gelijktijdig naar f3. Altijd leuk. Hans van Calmthout glunderend: “Nou altijd makkelijk als je even kunt afkijken!” Maar nee hoor, beide zwartspelers gooiden roet in het eten en zagen met hun 1. .. d5 en 1. .. Pf6 geen brood in een kopietje.

Aan bord 2 werd het langst doorgespeeld. Maar rond 23:20 uur zag ik een spiegelbeeld van 2 paarden en 4 pionnen. Toen besloten Andrzej en Jesus maar het punt vreedzaam te delen.

Namen

Trouwens, wel apart als je vlak voor Kerst tegen … Jesus speelt. Of tegen Timmerman. Of met Sinterklaas tegen De Knegt.
Als De Korte kun je moeilijk monsterlijk lange partijen afleveren. Als republikein kun je met Landsheer niet uit de voeten, wel als darter met Roos.

Achternamen, ze blijven me boeien. Tchavelachvili, betekent (denk ik) iets als ‘stad aan het meer’. Zoals kerk aan een meer inderdaad op Meerkerk slaat (Eglise-sur-Lac, klinkt overigens chiquer). Over Zuurmond denk ik nog Vrolijk na. Met mijn Neef Brobbel ik graag wat na in de kroeg.

Geen feestavond, wel Oostende

Uit onze enquête wordt duidelijk dat Erasmus met 16 tot 22 clubgenoten van 21 tot 23 maart Oostende gaat aandoen. Zes schakers kunnen hierover nog niet beslissen. Die gaan vast ook wel (weer) mee, zodra ons programma bekend wordt. Of dat een feest gaat worden? Ja dat gaat een feest worden. Geen feestavond, wel een feestweekend. De feestcommissieleden Ruurd Ouwehand, Karel de Neef, en ondergetekende kunnen zich nu echt gaan buigen over hotels en programma van activiteiten.

Verkiezing of nep-verkiezing?

Harrie (fietsen) en Sifan (lopen) werden verkozen tot sportman en sportvrouw van het jaar en ontvingen de Jaap Edentrofee. Sportliefhebbers hadden ongetwijfeld veel meer van dergelijke trofeeën willen uitreiken, ja, nooit eerder was een sportjaar zo succesvol. Wat was eigenlijk het meest succesvolle jaar voor SV Erasmus? Wat mij betreft verdient de hele Olympische ploeg zo’n trofee. Op die van de breakdancers en snel-tegen-de muur-oplopers na dan. Dat vind ik net zo min Olumpische sporten als u korfbal.

Zou Giri kans hebben gemaakt de trofee te ontvangen als hij wereldkampioen schaken was geworden? Gezien de totale afwezigheid van interesse voor het schaken in kranten en op de televisie vrees ik dat zo’n kampioenschap door sportredacties niet eens zou zijn opgemerkt. Heeft u ook zo genoten van ronde 14, de laatste wedstrijd WK-schaken? Ongekend die spannende ontknoping, pure schaakhistorie. De zoveelste gemiste kans op een prachtige tv-reportage, waardoor heel veel schaakliefhebbers tekort werd gedaan. Gelukkig hebben wij er niets van hoeven missen via de digitale live uitzendingen van de match.

Na afloop ervan konden we de 18-jarige Gukesh huldigen als jongste wereldkampioen schaken ooit. We kennen hem nog niet zo goed, maar zie hoe hij reageert in de slotfase van die partij, na de fatale fout, 55. Tf2 van Ding. En zijn emoties daarna. Geen geëxalteerde grimassen of neerbuigend bekken getrek naar zijn tegenstander. Ik zag een jongen vol ontsteltenis, een mix van verwarring, verbazing, verrassing, ingetogen blijdschap en ook veel respect voor zijn ongelukkige opponent. Ook tranen van vreugde. Gukesh, tot ziens in Wijk aan Zee!

En precies als ik dit schrijf valt mijn oog op het onderstaande. Een verademing en voorbeeld hoe het wel kan! Vincent Keymer krijgt alle aandacht en gelegenheid wat uit te leggen over schaakopeningen over zijn manier van studeren en nog veel meer.

O klaag toch niet

Ooit kweekte ik op de Kweek. Net als Karel. Eind jaren 60. Heet nu Pabo, toen Kweekschool. Ons werd zangles aangeboden, onderdeel der muzieklessen. Ons werd een complete liedbundel met 150 oudhollandse liedjes door het oor geduwd. Blokfluitend en toontreffend baanden we ons er een weg door. Deden er zelfs examen in. Toontreffend? Dat kan ik het beste even voordoen, uitleggen gaat niet lukken. Het wrange is: ik kan me er niet op betrappen ooit één keer zo’n liedje aan kinderen te hebben aangeleerd. Reeds in de jaren 70 werden hun teksten als te stoffig en te oubollig terzijde geschoven. De teksten nalezend ervaar ik het moreel verwerpelijke ervan. (Al die willen te kaap’ren varen, moeten mannen met baarden zijn; Berend Botje ging uit varen, enzovoort.) Eén van die versjes had de titel: O, klaag toch niet.

Een canon, dus een vrij korte tekst: O, klaag toch niet, als nevel vroeg de morgen grijst. Want des te schoner is de dag, de dag die daaruit rijst.

Daar zijn wij goed in, wij Nederlanders. Mopperen over de regen, als we wachten moeten op onze beurt, zelfs na terecht verlies van de zoveelste schaakpartij, of als ons, aan zet zijnde, koffie krijgen aangeboden (Komt ie weer, Wim 😊).

Maar de Vlamingen kunnen er ook wat van. Op het traject Vilvoorde-Brussel, 1 minuutje vóór de taalgrens, bereikte via de intercom een “Goedemorgen, bonjour reizigers” via de intercom het gehoor van een mopperkontje, een klaaggrage Vlaming. Die meende met zijn klacht in zijn recht te staan en dat kracht bijzette door een officiële klacht in te dienen bij de commissie van toezicht op taalgebruik van de NMBS, waarop deze beambte een reprimande te wachten stond. In het Nederlandstalige Vlaanderen mag je op de spoortrajecten in Vlaanderen geen Frans spreken. En dan ook geen enkel woord! Ook deze Vlaming en alle mopperkontjes wensen wij natuurlijk alle goeds voor het komende jaar. 1400 km naar het oosten hebben ze wel wat anders aan het hoofd.

Enkele bijzondere momenten van 2024

Terugblikkend en snuffelend in de verslagen …

  • Vindt Art Hoogendijk(relatief lage rating), u weet wel, van de feestcommissie, in ronde 4 (voorronde) bijna foutloos de goede zetten tegen Leo Verhoeven (relatief hoge rating), u weet wel, de beste secretaris van de RSB en omstreken.
  • Wint Jonas Verdonschot (1717), de gangmaker van Gent, met het betere push-werk in een Pirc van Peter Torczynski (1940), na in ronde 3 Dick Straathof de knock-out te hebben toegediend.
  • Ontvangt tijdens ronde 3 (voorronde), waarin we ook kennis maakten met het Paard van Ree, onze Ruurd Ouwehand, u weet wel, de beste penningmeester van de RSB, de KNSB-erespeld uit de hand van onze voorzitter (u weet wel, de beste …)
  • Tijdens zomerdam schaakten we op een dambord, of was het omgekeerde het geval? Het was bijzonder in ieder geval

En verder …

  • schrijft Marvin Dekker het Watertorentoernooi ‘bloedstollend’ op zijn naam;
  • grijpt ons eerste team, na knappe winst op Sliedrecht 1 toch nog net naast het RSB-kampioenschap;
  • spotte Henk Ochtman dubbele dubbelfianchetto’s;
  • heeft ondergetekende last van een oorwurm;
  • wordt Henk Ochtman clubkampioen na ongekend spannend slot van de finales;
  • organiseert Erasmus de eerste clubreis (historisch Gent!);
  • en worden we verrijkt met nieuwe verenigingsstatuten.

Veel mooie herinneringen, te veel, ik ga ermee stoppen ze hier nóg eens onder uw aandacht te brengen. Blader zelf nog eens door al die verslagen van het afgelopen jaar. Dan wordt ook voor u december nóg meer remember.

Bijdragen van onze leden

Met deze week dank aan Jan de Korte, Anton van Bokhoven, Ton Dulk en Frank van Zutphen.

Jan de Korte – Gunnar van Eekhout

Jan vertelde: Na 1. b4 behoor je op tijd de loper naar b2 te spelen. Op het moment dat zwart daarvan kon profiteren, maakten we beiden een fout. Het stellingsoordeel ging van -1,0 naar +2,5 en het was niet aan mij besteed.

Nawoord van Jan: Ik heb ergens gelezen dat Gunnar Zeeuwse roots heeft, net als ik. Van 1975 tot 1995 was ik actief in de ZSB en herinner me Max van Eekhout (de opa van Gunnar) als een sterke Vlissingse schaker. Vlissingen was toen een grote vereniging onder leiding van Geert van Oorschot; vervlogen tijden: SK Souburg moest nog worden opgericht.

Frank van Zutphen - Anton van Berkel

Frank blikte terug: Ik speelde een prachtige partij tegen Anton. Ik probeerde voordeel door het centrum te bereiken, terwijl Anton een gevaarlijke koningsaanval begon. Rond een uur of elf werd het een absoluut spektakel met een niet gespeeld dame-offer vanwege een briljante redding (een lijnonderbrekingsschaakje, bestaat dat woord?), daarna een stukoffer van Anton, toen toch dat dame-offer van Anton, direct daar op een dame-offer van mij en aan het einde nog een kwaliteitsoffer van mij. Jammer dat we geen spektakelprijs hebben bij de interne, deze was er zeker voor in aanmerking gekomen. Hieronder is de partij na te spelen.

Ton Dulk - Jaap van Meerkerk

Ton mailde: Na twee jaar niet meer achter het schaakbord gezeten te hebben ben ik kortgeleden weer gaan schaken, mede geïnspireerd door het mentorschap van Jonas en Peter. Doordat ik pas laat in de interne instroomde, moest ik uiteraard van onderaf beginnen. Per ronde werd de tegenstand steeds wat sterker en vandaag moest ik tegen de ervaren en zeker niet te onderschatten Jaap. Ik vermoedde dat dat wel eens een zware avond kon gaan worden...

Anton van Bokhoven - Dirk Terlouw

Anton deed verslag. Mijn notaties liggen in de prullenbak, ze waren niet compleet. Toch een poging, op verzoek van de redactie. Dirk speelde met wit en opende met d4. Ik speelde om niet altijd in het zelfde stramien te blijven b6 om mijn zwarte loper een diagonaal te gunnen. Dit pakte verkeerd uit zodat ik na een x aantal zetten de grootste moeite moest doen om mijn dame te behouden. Met het noodzakelijke f6 blokkeerde ik mijn dame en verzwakte mijn stelling. Na de lopers, dames, paarden, wat pionnen en een toren geruild te hebben bleef er voor mij een handvol pionnen en een toren over. Voor Dirk twee pionnen minder maar ook een gevaarlijke pion op b7, verdedigd door zijn toren op c7. Gelukkig kon ik na zijn schaak met zijn toren op c8 mijn koning naar f7 verplaatsen, waarna Dirks pion promoveerde op b8 tot dame. Deze werd door mijn toren op b2 geslagen. Het eindspel kon ik met een pion méér in mijn voordeel beslissen.

Tot zover het laatste verslag van 2024, met wat extraatjes een nogal uitgebreid verslag, gezien de komende feestdagen en jaarwisseling. Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in de voorronde van de interne competitie.

Op naar een nieuw jaar!

Uw wekelijkse verslaggevers wensen u, leden van onze club, mede namens het bestuur, alle goeds toe voor het nieuwe jaar, zowel in de privésfeer als op uw club. Blijf als het enigszins kan en zolang het nog kan lekker genieten van het schaken.

Fijne en gezellige feestdagen!

Jaap van Meerkerk & Frank van Zutphen