Popelende jongelingen en mat achter de paaltjes
Op 8 februari speelden we tegen de (mede)koploper uit de poule. SHTV 2 had tot nu toe alles gewonnen. Wij hadden onze kopman Adam aan het eerste moeten afstaan, en bovendien was ook Jelle verhinderd. Dat beloofde op voorhand dus een zware middag te worden.
De opstelling werd een beetje door elkaar gehusseld en dat betaalde zich uit. Cander Flanders, uitstekend op dreef, nu op bord 3. Joop van ’t Hoenderdaal, weinig gelukkig op bord 4, haalde nu op bord 7 het winnende punt binnen.
Na een uur spelen zag het er voor ons niet goed uit. Een kleine nederlaag lag in de lijn der verwachtingen. Cander en Arjen Zuurmond hadden het moeilijk en Marcel Tillemans stond verloren. Ook Leo Verhoeven en Ruurd Ouwehand hadden het moeilijk. Bij Wim Posthumus, Joop en Jan de Korte leek het beter te gaan, maar dat was zeker nog geen gelopen race. Het team toonde echter veerkracht.
Marcel moest al snel de handdoek in de ring gooien, maar Wim trok de stand al vrij snel gelijk. Cander knokte zich naar remise. Ruurd moest zich gewonnen geven, maar Arjen mocht het eindspel met vertrouwen aangaan. Een blunder van de tegenstander maakte het eindspel echter overbodig. Toen kwam het aan op Leo, Jan en Joop. Jan zette ons op voorsprong toen zijn tegenstander een toren weggaf in een stelling die anders toch ook wel verloren zou gaan. Leo was echter in een verloren eindspel gekomen en de stand was weer gelijk.
Tenslotte had Joop een volstrekt gewonnen eindspel, maar Joop liet de omstanders toch lang in het ongewisse. Er zijn vele wegen die naar Rome leiden. Joop koos zeker niet de kortste, maar wist met zekere hand het laatste punt veilig te stellen.
Hieronder enkele verslagen van de verschillende teamleden:
Arjen Zuurmond blikte terug: Mijn tegenstander koos voor de Ponziani opening. In het verleden heb ik dit zelf ook een tijdje gespeeld. Ik wist dat er in deze opening veel trucjes bestaan. Ik zorgde ervoor niet in één van die vervelende trucjes te trappen en kwam volstrekt gelijkwaardig uit de opening. Na een ongelukkige zet kwam ik toch onder druk te staan. Alle witte stukken waren gericht op mijn zwakke pion, maar al mijn stukken verdedigden mijn zwakte. Wit kon er niet nog meer aanvallers bijhalen en offerde zijn paard om een opening te forceren.
Met een tussenschaakje dreef ik de witte koning naar h2. Dat was een belangrijke zet want even later kon ik mijn paard terug geven om een beter eindspel over te houden. Ik liet toe dat mijn gepende paard werd aangevallen door de h-pion maar pende de pion terug met Th8. Toen de koning een stapje opzij had gezet sloeg wit alsnog gretig mijn paard. Helaas … de pion was nog steeds gepend, want nu stond er mat in twee op het bord. Wit gaf direct op en wachtte mijn zet niet meer af.
De koning was net uit de penning gestapt en ik liet mijn paard in staan en speelde 38. .. a5. Wit moest eerst nog iets aan zijn koning doen (bv Kg1). Maar ook dan zou zwart zijn paard redden met Dxg5, Txg5 en dan Kh6! Wit sloeg echter gretig 39. hxg6 en zag tot zijn schrik dat hij onherroepelijk mat zou gaan met 39. .. Th2+ en daarna 40. .. Df2#.
Wim Posthumus schreef: Om 5 voor 12 zitten al vier jongelingen aan de eerste borden van de gasten van SHVT 2 te popelen om te beginnen aan hun wedstrijd tegen Erasmus 2. Alle vier speelden ze erg snel. Aan bord 4 speelde ik zo mijn eigen tempo. Omstreeks zet 25 had ik nog een half uur op de klok. Mijn tegenstander Shintaku had toen 15 minuten gebruikt.
In een zijvariant van de Siciliaan Najdorf sloeg hij op b2. Ook dit keer kwam ik er met winst van kwaliteit tegen pion uit. Toen begon het eigenlijk pas echt. De dreiging de loper op de diagonaal a8-h1 te zetten gecombineerd met mijn zwakke pion op a5 en de ongedekte loper op a2, kostte me de pion. Wel kon ik mijn torens activeren.
Na de gemene zet La2-b1 had hij wat langer na moeten denken. Dan had hij het mat op de onderste rij vast wel ontdekt. Een vroege overwinning voor ons team.
Leo Verhoeven mailde: Ik koos voor een wat passieve maar degelijke opening. Dat ging een hele tijd goed totdat ik een taxatiefout maakte. Ik dacht dat mijn zwarte paard in het eindspel zeker niet zwakker was dan de witte loper. Die ruil liet ik ten onrechte achterwege. Wit speelde het daarna voortvarend waarbij ik veel ruimte prijs moest geven. Dat brak me op. In de zin dat de dreigingen op de achterste rij me eerst een pion kostten, met daarna een nagenoeg kansloos dame-eindspel. Mijn tegenstander maakte het mooi af. Hij gaf zijn pluspion prijs om af te wikkelen naar een pionneneindspel dat zonder enige twijfel in winst kon worden omgezet. Samengevat, ik ben netjes en overtuigend uitgeteld.
Ruurd Ouwehand vertelde: Spelend met wit kwam een Konings-Indische opening op het bord in een variant die ik al vaak tegenkwam, en meestal succesvol bestreed. Zwart geeft hierbij het centrum prijs, terwijl wit een ontwikkelingsachterstand heeft op de koningsvleugel. Zwarts plan is om met f5 activiteit te ontwikkelen (om daarna door te schuiven naar f4), hetgeen ik met g4 probeerde te voorkomen. Zwart kon doorzetten, maar hierdoor kwam de g-lijn open voor een koningsaanval op de zwarte stelling.
Die kwam er helaas niet omdat zwart adequaat gebruik maakt van de ruimte en van mijn ontwikkelingsachterstand, waardoor ik steeds meer in de verdrukking kwam. Nadat zwarts paard op g2 was binnengedrongen en het andere paard op de damevleugel binnendrong, was mijn stelling niet meer te houden en kon ik opgeven.
Jan de Korte deed uitgebreid verslag: Spaans met 4. Lxc6, mijn tegenstander koos ervoor om niet zoals gebruikelijk met de d-pion terug te nemen, maar met de b-pion. Een obscure voortzetting door zwart, waarna ik een gezonde pion wist te winnen en de hele partij voordeel wist vast te houden.
Tussendoor op zet 12 had ik het al kunnen beslissen met paardoffer op f7. Ik heb er uiteraard naar gekeken, maar na 12. Pxf7 Pxf4 (niet 12. .. Dxf4, want dan staat zwart na 13. Dxc6 Kxf7 14. Dxe6# mat en na 12. .. Dd7 zou wit gewoon de toren winnen) 13. Pxh8 zag ik weinig voordeel. Achter het bord heb de achteruit-slag 13. Pxd6+ met dame-winst compleet gemist.
Het werd in eerste instantie slechts pionwinst. Waarna mijn tegenstander zich zo inventief mogelijk verdedigde, maar ik wist het voordeel vast te houden en uit te bouwen (+2,3) op het moment dat zwart een toren weg-blunderde in tijdnood (beiden vanaf zet 20: in de laatste 5 minuten) en opgaf.
Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in klasse 5J van de KNSB-competitie.
Arjen Zuurmond