Oftewel oud(er) tegen jong(er)
Onze geroutineerde teamleden mochten deze middag aantreden tegen de toekomstige beloften van de Koninklijke Nederlandse Schaakbond.
Het werd een verdiende kleine overwinning die wellicht wat forser had mogen uitvallen, ware het niet dat de partijen van Jan Hoek van Dijke, Jaap van Meerkerk en Karel de Neef vanuit een betere stelling verloren gingen en het predicaat ‘niet om over naar huis te schrijven’ kregen. Het zij zo.
De enige verdienstelijke remise viel dit keer neer op het bord van Jonas Verdonschot, die tevreden zijn notitieboekje dichtklapte en overging tot de orde van de dag, terwijl Hans Brobbel weer eens het zoet van een regelmatige overwinning mocht proeven. Evenzo verging het Thijs Slob die als eerste op tijd naar huis ging met een geruisloze winst.
Resten nog de overwinningen van Kees Schrijvers en Cor van As die dit verslag enige robuustheid gaven met de hiernavolgende teksten.
Ik (Kees aldus) mocht aan bord 4 met wit tegen Guus Plukkel. Vooraf bekeek ik de uitslagen op de KNSB-site en zag dat het een jonge knul was met een rating van circa 1500. Welnu als ik een ding weet, is dat dergelijke ratings bij kinderen niets zeggen. Ik zag ook dat zijn vader aan bord 1 speelde. Rating van bijna 1940. Dus vader en zoon. Het is trouwens een heel familie-team. Drie maal familie Rampaart en twee keer familie Plukkel.
Toen ik naar het bord toeliep zat Sjoerd al op zijn plek. Met een kop koffie (!?). Hij vertelde dat hij 10 jaar oud was. Hij had schaaktraining gehad van een goede bekende van mij, namelijk van Frans Peeters. Tijdens het spelen dronk hij vier koppen koffie. Ik moet zeggen dat ik er nog verbaasd over ben.
De partij begon van mijn kant rustig. 1. d4 Pf6 2. c4 e6 3. Pc3 Pbd7 enz. Stond redelijk gelijk. Guus stond op een gegeven moment iets beter. Maar op de 20e zet sloeg Guus mijn paard op e5 met zijn toren. Na terugslaan met de d-pion won hij deze pion door met zijn dame te slaan. Volgens de computer ging ik van iets in de min naar bijna +2,0. Enige zetten later (na de 28e zet) bood Guus mij remise aan (dit deed hij zonder overleg met de teamleider trouwens). Ik weigerde die remise aan te nemen, en dat bleek terecht, want ik stond volgens de bits en bytes op +3,0 inmiddels. Uiteindelijk kon ik Guus mat zetten op de 40e zet. Tijdens het analyseren vertelde hij mij dat hij de opening die ik speelde, zelf ook speelde. Zonder nauwelijks zijn notitieboekje te raadplegen liet hij mij vervolgens zien hoe het allemaal gegaan was tijdens onze partij.
Na afloop van de ontmoeting met De Pion vertelde één van de seniorleden dat Guus dat wel meer deed dat remise aanbieden. Vaak wordt dit dan aangenomen. Op de website van Dordrecht ontdekte ik vandaag (zondag) dat Guus remise had gespeeld tegen iemand met een rating van 1774. Zo zie je maar, doorspelen als remise wordt aangeboden, kan verstandig zijn.
Of zoveel koffie drinken als je 10 jaar oud bent verstandig is, dat betwijfel ik. Hij weet wel verdomd veel van schaken, dat is wel gebleken. Met een goede begeleiding kan zijn talent verder worden ontwikkeld. Ga hem zeker volgen de komende jaren.
Een enkele opmerking over mijn partij. (aldus Cor van As): Ik schaak al 65 jaar, maar wat ik afgelopen zaterdag heb meegemaakt is zeer opmerkelijk. Het niveau van de partij was matig, (wat op mijn niveau geen uitzondering is). Wat zeer uitzonderlijk is, dat mijn tegenstander na een partij van 63 zetten 6 minuten meer op zijn klok had dan waar hij mee begon. Met andere woorden: hij had 63 zetten gedaan met een gemiddelde bedenktijd van 5,71 sec per zet.
De eerlijkheid, verplicht mij te zeggen, dat als hij op of omstreeks de 50-ste zet meer tijd had genomen, hij had kunnen zien dat de partij remise was. Echter na een onverantwoorde uitval zijnerzijds kon ik de winst binnenhalen.
Een 4½-3½ overwinning dus! Captain Ruud Neumeijer viel die nacht, met een hem zo kenmerkende glimlach, in een diepe tevreden slaap. Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in klasse 6K van de KNSB-competitie.
Karel de Neef
