Doek gevallen voor ons vlaggenschip
Zaterdag 5 april was al weer de voorlaatste wedstrijd in de KNSB-competitie voor het eerste team. Thuis ontvingen wij het sterke team van onze schaakburen en -vrienden uit Overschie.
De opdracht was heel simpel: winnen! Geen gelijkspel, gewoon winnen! Anders zou degradatie niet meer te voorkomen zijn.
Daarom kozen we ook voor een tactische opstelling met Jeroen Landsheer en Martin Rensen aan bord 1 en 2. De daadwerkelijke uitvoering van de opdracht bleek helaas toch iets minder simpel te zijn…
Het eerste resultaat viel op bord 1. Jeroen Landsheer haalde tegen de sterke Quirinius van Dorp (2228) kort na de opening de volgorde van twee zetten door elkaar wat een stuk kostte. En zo stonden we al snel met 1-0 achter.
De tegenstander van Olivier Vrolijk (wit, bord 6) offerde een stuk voor een levensgevaarlijke koningsaanval. Het zag er allemaal heel gevaarlijk uit – niet goed voor het hart van de teamleider 😉 – maar Olivier wist alle klippen goed te omzeilen. Toen de aanval was afgeslagen resulteerde het extra stuk en zo trok Olivier de stand snel weer gelijk: 1-1.
Zelf speelde ik (Frank van Zutphen) met wit op bord 4 een hyperscherpe partij tegen Marcel Terluin. Ik kreeg veel activiteit voor een geofferde pion en kon de druk steeds iets verder opvoeren. Zwart kreeg een groot probleem met zijn loper op a6 die tegen zijn eigen geblokkeerde pion op b5 aankeek en ook niet op een andere manier geactiveerd kon worden. Zo rond de 30ste zet bezweek zwart onder de druk. En stonden we met 2-1 voor!
Niet heel veel later moest Adam Harkanyi aan bord 5 het onderspit delven. Hij deed zijn best om zijn stelling met touwtjes, paperclips en elastiekjes bij elkaar te houden, maar zijn tegenstander Karel Looijmans speelde het sterk naar de winst. Een 2-2 tussenstand.
Martin Rensen speelde aan bord 2 tegen de sterke Erik Brandenburg. Hij verloor een kwaliteit en kreeg in het vervolg geen kans meer op meer. 2-3 achter.
Gert Timmerman (zwart, bord 3) kreeg een prima stelling op het bord en won een kwaliteit. In de eerste tijdnoodfase verslikte hij zich en na ruil van veel stukken keek hij tegen een levensgevaarlijke vrijpion ondersteund door een machtig loperpaar aan. Helaas, winst zat er niet meer in: 2-4 achter.
Wim Westerveld speelde met wit op bord 8. Hij kreeg een prettige stelling, terwijl zijn tegenstander Niels van Diejen wat zwaktes en een mindere pionnenstructuur had. Kolfje naar de hand van Wim, die dat op een fraaie wijze benutte en het aansluitingspunt scoorde: 3-4 achter.
Arno van Houten (zwart, bord 7) speelde een dynamische partij, waarbij hij weliswaar pionnetje verloor, maar waar wel activiteit tegenover stond. Toen zijn tegenstander Cor Feelders in het centrum een tegenstoot plaatste was dat voordeel echter verdwenen en kon Arno een nederlaag niet meer voorkomen. Eindstand: een 3-5 nederlaag voor ons eerste team.
En daardoor staan we met het eerste met nog 1 ronde te gaan op 3 matchpunten en 22½ bordpunten. Om niet te degraderen moeten we in ieder geval de nummer 9 (SHTV 1) inhalen en dus 2 matchpunten én 4½ bordpunten meer dan SHTV halen. En dan zijn we ook nog afhankelijk van uitslagen in de andere derde klassen, aangezien de vier slechtste nummers negen ook nog degraderen. Alsof deze uitdaging nog niet groot genoeg is, nemen we het in de laatste ronde ook nog eens op tegen de kampioen Kennemer Combinatie die gemiddeld bijna 2200 (!!) ratingpunten aan de borden kan opstellen…
Het zat er dit seizoen gewoon niet in, nagenoeg alle spelers scoorden lager dan op grond van hun rating verwacht mocht worden. Complete off-days gecombineerd met het niet grijpen van de eigen kansen; dan resulteert de trieste aanblik van de laatste plaats. Volgend jaar dan maar direct weer kampioen worden, want uiteraard hoort dit team gewoon thuis in de derde klasse van de KNSB! Gelukkig werden wij na de wedstrijd goed opgevangen door onze clubgenoten uit de andere twee teams en zo kreeg deze middag toch nog een gezellige afsluiting bij de Japanner.
Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in klasse 3D van de KNSB-competitie.
Frank van Zutphen
