Een avondje pionieren in Hellevoetsluis

Het is een stukje fietsen vanuit Rotterdam, maar een gezellig avondje schaken in Voorne aan Zee, wie wil dat nu niet? Wij wel.

Per slot van rekening hadden wij de oud voorzitter van De Pionier – Kees Schrijvers – in en onder onze gelederen, en die sluiten zich graag tot een schier onneembare barrière. Zeker daar waar het een onvervalste strijd voor handhaving in de poule betrof.

Wij stonden – en staan – geheel onverdiend, zoals al eerder opgemerkt, voorlaatste, en de Pioniers laatste in de rangschikking. Het zou erom spannen want onze gastdame en -heren hadden zich – naar verluid – vast voorgenomen om ons pootje te lichten.

Het begon allemaal aan het derde bord waar Jonas Verdonschot vol zelfvertrouwen zijn witte stukken omzichtig naar voren schoof. Zijn tegenstander vatte echter direct de koe bij de horens, of beter gezegd een van zijn paarden – alhoewel die geen horens bezitten – die hij vrolijk op het d4-strijdperk in de aanbieding deed. Althans het leek op een aanbieding, maar na aanname daarvan zou Jonas van een koude kermis thuiskomen. Net zoals bij zogenaamde voordelige aanbiedingen van een van onze grootgrutters. De consequenties van het negeren van deze manoeuvre koste echter een stuk en Jonas legde bedremmeld zijn koning op zijn zijde.

Daan Gijsbertse werd direct daarna bereid gevonden om vanuit zijn vertrouwde Hollandse stelling zijn tegenstander te confronteren met een vrijpion op veld e2. Het schepseltje keek er verlangend naar uit om in een wonderschone dame te veranderen, hetgeen resulteerde in een onmiddellijke overgave die de stand weer gelijk trok.

Emil Verhoef zond ons zijn eigen ervaringen luidende: Deze avond trof ik met mijn favoriete zwarte garde Albert Bijzitter. Ik kreeg zowaar de kans een klassieke Zwarte Leeuw te spelen en als de leeuw een keer los is dan volgen de zetten vanzelf terwijl wit veel tijd verbruikt om niet in stukken gescheurd te worden. Helaas voor mij vond Albert steeds een vluchtweg en toen de stofwolken opgetrokken waren, nadat wit de meeste stukken afgeruild had, bleef een eindspel over van twee dames, beide doorgedrongen in het vijandelijk gebied. Wit dwong een eeuwig schaak af nadat zwart de scherpste voortzetting had gemist. De klauwen van de leeuw zijn een beetje bot geworden, maar zo gaat dat bij het ouder worden.

Snel hierna volgde de tweede remise van – jullie raden het al – Karel de Neef. Het was een uiterst dynamische partij die echter nooit uit de rails liep, maar door ongelijke lopers onvermijdelijk in een gelijkspel eindigde.

Thijs Slob mocht afgelopen donderdag voor het eerst invallen in de RSB-competitie. Hij beleefde het als volgt: Ik had een sterke tegenstander en in de opening gingen we gelijk op. Ik kreeg het initiatief en kon een koningsaanval beginnen. Dit leverde alleen een pion op en ik kwam in een stelling waarbij zowel ik als mijn tegenstander twee torens en een dame hadden naast een stel pionnen. Ik dacht dat ik de aanval nog kon doorzetten maar dat viel tegen want mijn tegenstander kreeg veel tegenkansen. Achteraf gezien had ik mijn torens liever geruild omdat er toch niet meer zo veel in mijn eigen aanval zat. Vervolgens moest ik verdedigen en terug counteren doormiddel van veel schaakjes geven met mijn dame en toren, en hopen op tactische trucjes. Uiteindelijk beging mijn tegenstander een blunder en verloor zijn dame en daarmee de partij.

Hans Brobbel beleefde het op de volgende wijze: Ik kwam slecht uit de opening. Knokken voor remise. Dat lukte redelijk tot in het middenspel. Maar en blunder van mij koste een stuk. Ik won een pion terug en bleek ook nog enige compensatie te hebben. Na goed spel werd er afgewikkeld naar een eindspel waarbij ik twee verbonden vrijpionnen had en zelfs gewonnen stond! In de tijdnood verprutste ik het geniaal en verloor.

Jaap van Meerkerk won op gedegen wijze van Sheila de Jonge na verovering van de f7-pion en een weerloos paard. Zo was de stand op 4 tegen 3 in ons voordeel gekomen, en alle ogen waren gericht op onze troef Kees Schrijvers.

Kees stuurde ons het volgende bericht: Ik zie dat De Pionier op hun website al geschreven heeft over onze ontmoeting. Over mijn partij: Citaat van de website van De Pionier. Dan de held van de avond, onze voorzitter Fred van Wieringen aan bord 5. Hij sloeg al een remise af, sinds hij zag dat het team er op verlies voor stond. Zelf zou hij er meer over geschreven hebben, dus het enige wat ik er over zal schrijven is dat hij gewonnen heeft. Zijn persoonlijk verhaal: Fred mocht tegen een oude bekende spelen. Kees Schrijvers, oud-lid en oud-voorzitter van De Pionier, nog steeds wonend in Hellevoetsluis, speelde bijna een thuiswedstrijd. Het zou een interessante partij worden waarbij de paarden van beide spelers een grote rol speelden in het centrum. Kees kwam licht in het voordeel in de opening. Fred zocht nog naar de juiste posities voor zijn stukken. Terwijl Fred dat deed, opende Kees een aanval op de koningsstelling. Fred wist dat te pareren en de stelling was gelijk. Na afruil van de torens, lopers en paarden, bleven de dames en enkele pionnen op het bord over. Kees bood remise aan, maar gezien de stand moest Fred doorspelen. De dame van Fred was gevaarlijker en wist een pion te winnen en een tweede dame te halen. Toen Fred het eeuwig schaak er uit haalde, gaf Kees Fred de felicitaties. Zo werd het alsnog 4-4. Bedankt voor de mooie partij Kees.

Rest ons nog 1 cruciale wedstrijd op 7 mei tegen RSR Ivoren Toren. Kijk hier voor het verslag op de website van De Pionier. Of kijk hier voor alle uitslagen en de stand in klasse 2B van de RSB-competitie.

Karel de Neef