De ‘schaakboeken’ van een millennial

“Tsja…, die estafette komt vast niet bij mij”, dacht ik nog. Het enige dat immers korter is dan de lengte van mijn schaakleven is het lijstje van titels in mijn schaakboekencollectie. Vier heb ik er welgeteld. Daarvan heb ik er één ook daadwerkelijk uitgelezen.

Gelukkig voelde Wim (Posthumus), van wie ik het stokje overneem, de bui al hangen. “Inmiddels bleek mij dat schaakboeken voor de jongere generatie geen vanzelfsprekendheid meer zijn”, schreef hij wijselijk.

De suggestie was om dan maar wat te vertellen over hoe ik mijn (bescheiden) schaakkennis heb verworven. Dat advies heb ik maar ter harte genomen. Bereidt u zich dus voor op een twist!

Lees meer

Projectie van twee schaaklevens

Schaken leerde ik begin jaren zestig van mijn vader. Snel daarna, in 1963, speelde ik met mijn vriendjes van de lagere school – De Prinses Irene school – in Schiebroek.

Onder hen ook Evert van den Hooven, oud lid van SV Schiebroek en nog steeds actief als schaker. Nu bij de Delftsche Schaakclub en bij de Tata-toernooien.

Lees meer

Mijn schaakboeken (9) door Pim Kleinjan

Ik was druk bezig ‘Mijn schaakboeken (9) door Pim Kleinjan’ te schrijven, stond daar ineens op de website ‘Mijn schaakboeken (9) door Theo Huijzer’. Voor zijn beurt gegaan? Nee, de bypass bleek met assistentie van Henk de Kleijnen te zijn gegaan.

Niet iedereen op de vereniging zal Theo Huijzer kennen, maar wij hebben toevallig samen op school gezeten, dus je vergeeft zo iemand snel. Wat erger was, al lezende bleek dat hij wel het nodige (reeds geschreven) gras voor mijn voeten had weggemaaid. Wat nu te doen, tekst gedeeltelijk herschrijven? Mooi even geen zin in. Dus ik heb de doublures gewoon laten staan, vallen toch niet op.

Lees meer

Hoewel geen lid van SV Erasmus heb ik wel een warme belangstelling voor deze club. Ik ben geboren op 13 september 1947.

Op dezelfde datum in 1894 werd de Nieuwe Rotterdamsche Schaakvereniging opgericht, waaruit na diverse fusies Erasmus is ontstaan.

Mijn dochter heeft geruime tijd naast Wim Westerveld gewoond. Zijn verhalen lees ik altijd met veel plezier en hij stond ook aan de wieg van deze schaakboekenrubriek.

Lees meer

Net als mijn gewaardeerde voorganger en teamlid Mischa van Vlaardingen is het schaken mij niet met de paplepel ingegoten. En dat kan je zien, willen jullie ongetwijfeld opmerken??

De eerste keer dat ik in mijn (zeer) jonge jaren met dit voor mij toen mysterieuze spel in aanraking kwam, gebeurde dit op een mistroostige zondagmiddag tijdens een radio-uitzending via Hilversum 1. In de voor hem archaïsche stijl sprak de weledele heer Lodewijk Prins weloverwogen een zet uit in een radioschaakpartij ‘met den geïnteresseerde luisteraar’, namelijk “Bisschop Ferdinand 1 naar Bernhardus 5.”

Lees meer